Η Εθνική Εφήβων τερμάτισε στην 12η θέση του Ευρωμπάσκετ U-18. Μπορεί να κατάφερε να παραμείνει στην ανώτερη κατηγορία, όμως δεν έπιασε τα απαιτούμενα επίπεδα απόδοσης για να κυνηγήσει μια μεγάλη διάκριση. Ο προπονητής της ομάδας Ηλίας Καντζούρης, "φιλοξενήθηκε" στo web radio της ΕΟΚ και συγκεκριμένα στην εκπομπή "Άμεσο ριπλέι" με τον Αργύρη Παγαρτάνη και το Δημήτρη Μελίσση και μίλησε για την εμπειρία του στη συγκεκριμένη διοργάνωση.
Σε ηλικία 48 ετών έχει υπάρξει μέλος του προπονητικού team μεγάλων ευρωπαϊκών ομάδων, ενώ από το 2020 είναι ο πρώτος προπονητής του Κολοσσού Ρόδου. Το ταξίδι του με την Εθνική Εφήβων του έδωσε αναμφίβολα γνώσεις και εμπειρίες για να συνεχίσει να εξελίσσεται στην καριέρα του.
«Είχα τη χαρά και την τιμή να συνεργαστώ με καταπληκτικούς συνεργάτες, κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Από την άλλη, είδα και τα νέα παιδιά που αποτελούν το αύριο του ελληνικού μπάσκετ σε αυτήν την ηλικία. Πήρα μια πάρα πολύ καλή «γεύση» του πού βρισκόμαστε, ποια είναι η «δεξαμενή» των παιδιών, ενώ είδα παράλληλα και το τι συμβαίνει στις άλλες χώρες. Μόνο κερδοφόρο ήταν το ταξίδι αυτό για ‘μένα προσωπικά.»
Ο τραυματισμός του Αλέξανδρου Σαμοντούροφ στα πρώτα λεπτά του τρίτου αγώνα των ομίλων κόντρα στην Σλοβενία ήταν ένας αποτρεπτικός παράγοντας για μια καλή πορεία από την Εθνική Εφήβων. Ο Ηλίας Καντζούρης τοποθετήθηκε επ΄αυτού.
«Όλα αυτά είναι μέσα στη ζωή ενός προπονητή και μιας ομάδας. Το κακό σ’ ένα πανευρωπαϊκό που παίζεις το ένα παιχνίδι μετά το άλλο σε 24 ώρες, είναι ότι έχεις πολύ μικρό χρονικά περιθώρια και όταν μια ομάδα είναι στημένη έχοντας συγκεκριμένες αρχές και σταθερές, δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο το να μπορέσεις να προσαρμοστείς, ν’ αντιδράσεις και να ξαναβρεθούν οι ισορροπίες. Η ιεραρχία μιας ομάδας «χτίζεται» την περίοδο της προετοιμασίας. Όταν έχεις 24 ώρες για να μπορέσεις να ξαναβάλεις κάποια πράγματα απ’ την αρχή δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο. Από την άλλη, δε μπορώ να παραγνωρίσω τη μεγάλη προσπάθεια που έκαναν τα παιδιά και για να καλύψουν την απουσία του Αλέξανδρου (σ.σ. Σαμοντούροφ) και να προσπαθήσουν να δώσουν ό,τι έχει ο καθένας.»
Τέλος, ο προπονητής της Εθνικής Εφήβων αναφέρθηκε συνολικά στις εντυπώσεις του από το Ευρωμπάσκετ U-18.
«Θεωρώ ότι βιώνουμε γενικότερα μια μεγάλη κρίση στο κομμάτι της παραγωγικής διαδικασίας. Η ιστορία με τον κορονοϊό επιδείνωσε την κατάσταση. Υπήρχαν παιδιά που έμειναν 2 χρόνια χωρίς να δουλευτούν όπως έπρεπε, δεν έπαιξαν παιχνίδια. Από την άλλη, σ’ αυτήν την ηλικία που είναι πάρα πολύ ευαίσθητη ώστε κάποια παιδιά να βάλουν τις σωστές βάσεις, το να μείνεις 1.5-2 χρόνια έτσι είναι μεγάλο πλήγμα. Στο τεχνικό κομμάτι, σίγουρα υπάρχουν αρκετές ελλείψεις. Στο κομμάτι της αθλητικότητας και του σουτ θεωρώ ότι έχουν επίσης ελλείψεις. Για ‘μένα, το σημαντικότερο έχει να κάνει με το πόσα παιδιά απ’ αυτά μπορούμε να τα βάλουμε στο σωστό δρόμο με το σωστό μεράκι και την αγνή αγάπη για το άθλημα, να μην υπάρχουν προσωπικές ατζέντες και να μπορέσουν σωστά, βήμα-βήμα, με την κατάλληλη υπομονή να δημιουργηθούν ξανά γενιές και μια «δεξαμενή» παιδιών, μέσω της οποίας θα μπορέσουμε ν’ «αντλήσουμε» τους αυριανούς παίκτες.»
