O Αβραάμ Καλλινικίδης αποτελεί έναν από τους αθλητές που δεν χρειάζεται να δώσει τα διαπιστευτήρια του, και όταν μιλάει σίγουρα έχει κάτι να πει.
Σε πνεύμα αλληλεγγύης μίλησε για τον τρόπο απομάκρυνσης του, δηλαδή την διαφορά φιλοσόφιας, αλλά περισσότερο θέλησε να σταθεί στο τέλος της συνεργασίας του προπονητή, Κώστα Λημναίου, ο οποίος όπως ανέφερε «υπερασπίστηκε της αρχές του».
Αναλυτικά έγραψε:
«Τα ορια μου ξεπερνιουνται οταν το προβλημα μου αγγιζει τον διπλανο μου. Οποτε τωρα εχω υποχρεωση να μιλησω.
Βλεπω λοιπον πως μετα την διαφορα «αγωνιστικης φιλοσοφιας»(δηλ. ακυρωνουμε την συμφωνια μας γιατι εισαι 45 χρονων,ενω πριν 20 μερες που διναμε τα χερια και καναμε ανακοινωσεις κτλ. ησουν…ησουν…ησουν 20 μερες πιο μικρος) που προεκυψε μεταξυ εμου και της διοικητικης επιτροπης του τμηματος μπασκετ του Πανελληνιου Γυμναστικου Συλλογου, προεκυψε ξαφνικα διαφορα «αγωνιστικης φιλοσοφιας» και με τον προπονητη Kostis Limneos (δηλ δεν σε θελουμε πια επειδη υπερασπιστηκες τις αρχες, τις αξιες σου, το αυτονοητο (ηθελες να συνεχιστει η συνεργασια με τον αθλητη και ειχες το θαρρος να μας πεις πως κανουμε λαθος). Προπονητη που ανελαβε την ομαδα απο τα βαθη των τοπικων και μεσα σε συντομο χρονικο διαστημα την επανεφερε στον αφρο των εθνικων κατηγοριων.
Μαλλον η αποτομη αυτη ανοδος(+ μια ακομη μεσω wild card) ζαλισε πολυ τα μυαλα και την κριση ορισμενων. Απογοητευομαι που ενας ανθρωπος-επαγγελματιας εχασε την δουλεια του με αυτον τον ανηθικο τροπο. Κοουτς,σε ευχαριστω πολυ για οσα εκανες για εμενα μεχρι την τελευταια στιγμη και λυπαμαι που η υποθεση μου ηταν καταλυτικη στο να μην σε αφησουν να απολαυσεις αυτο που εσυ με τεραστιο κοπο δημιουργησες. Ευχομαι γρηγορα να βρεις ενα νεο περιβαλλον που να μοιραζεστε κοινη φιλοσοφια…οχι αγωνιστικη αλλα ζωης…σαν αυτη που σε διωχνει απο επαγγελματα αλλα σε τοποθετει στο πιο ψηλο βαθρο στα ματια των παιδιων σου. Και στα δικα μου ματια».
