Το Final 4 της Elite League πλησιάζει και ο προπονητής της Δόξας Λευκάδας, Ντίνος Καλαμπάκος μίλησε στο EOK WebRadio για τα δυο αυριανά (17/5) ζευγάρια αλλά και την πορεία της ομάδας του.
Αναλυτικά είπε:
Για το Final-4 της Elite League: «Περιμένουμε να δούμε αρκετά ωραία πράγματα. Μεγάλο μπράβο στον Νίκο Οικονόμου για τον τρόπο που έφτασε εκεί, γιατί δεν το περίμενε κανείς, τερμάτισε 7ος και απέκλεισε την Ελευθερούπολη. Νομίζω το πιο ενδιαφέρον ματς θα είναι το Πανιώνιος-Μίλων, απ’ τη λογική ότι κουτσά-στραβά ο Ηρακλής θα μπορέσει να κερδίσει σαν πιο “πλούσιο” ρόστερ τον Ερμή Σχηματαρίου, οπότε σε αυτό το παιχνίδι δε “βάζεις το χέρι σου στη φωτιά” για τίποτα».
Για το νεοσμυρνιώτικο ντέρμπι, Πανιώνιος-Μίλων: «Ο Πανιώνιος ήταν το μεγάλο φαβορί απ’ τον Αύγουστο, απ’ τον… αγιασμό. Κατάφερε να φτάσει εκεί και να βγει 1ος στην κανονική περίοδο. Δικαίως είχε τον τίτλο του φαβορί. Ο Μίλων είναι κι αυτός μια ιστορική ομάδα, όπου ήταν μέσα στις 4-5 πρώτες ομάδες που θα βρίσκεται εκεί και με την προσθήκη του Μπράιαντ έγινε πάρα πολύ ισχυρός. Είναι μια “πλούσια” ομάδα, με δύο μεγάλους σταρ και αρκετά παιδιά που μπορούν να κάνουν δουλειά. Θα είναι δύσκολο παιχνίδι και δύσκολα μπορεί κανείς να κάνει πρόβλεψη. Οι δύο ομάδες αυτές έχουν καιρό να παίξουν αγώνα. Θεωρώ πως αυτήν τη στιγμή πιο έτοιμος φαίνεται ο Μίλων, γιατί η προσθήκη του Μπράιαντ τού έδωσε πράγματα κι έχει πολλά παιδιά… αναλώσιμους. Έχει πολλά παιδιά να “πετάξει” μες στο παρκέ. Ο Πανιώνιος με τους τραυματισμούς που έχει είναι πιο… πιεσμένος. Υπάρχουν μεγάλες προσωπικότητες και στις δύο ομάδες. Θα γίνει ένα εξαιρετικό παιχνίδι. Θα δούμε ένα πραγματικό τελικό, ίσως και άλλου επιπέδου. Τα ονόματα είναι άλλης κατηγορίας».
Για το Ηρακλής-Ερμής Σχηματαρίου: «Έχω την αίσθηση πως ο Ηρακλής εύκολα ή δύσκολα θα περάσει τον Ερμή και θα είναι πιο ξεκούραστος για να παίξει με τον χαμένο του άλλου ζευγαριού. Πιστεύω πως ο χαμένος του άλλου αγώνα θα έρθει πολύ πιο κουρασμένος για να παίξει με τον Ηρακλή».
Για το αν αυτές ήταν πράγματι οι τέσσερις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος: «Οι τρεις ήταν σίγουρα. Η μεγάλη έκπληξη ήταν ο Ερμής Σχηματαρίου και μπράβο του κιόλας. Εκεί που έλεγες ότι θα “τελειώσει”, έκανε τη μεγάλη νίκη στην έδρα του Πανερυθραϊκού, που άλλαξε και όλη την κατάταξη. Μετά έκανε το μεγάλο πέρασμα απ’ την Ελευθερούπολη και είναι άξιος συγχαρητηρίων. Ήταν καταπληκτικός στη σειρά ο Ερμής. Οπότε έχουμε μόνο την Ελευθερούπολη που στην κανονική διάρκεια βγήκε 2η και δεν τα κατάφερε στα play-offs. Νομίζω ότι τα παιδιά της Ελευθερούπολης τα… έφαγε το άγχος, γιατί τα τελευταία χρόνια ετοιμαζόταν να ανέβει και, ενώ φέτος έφτιαξε μια ομάδα για να διασκεδάσει και να μην έχει άγχος, βγήκε 2η. Έτσι, όταν μπήκε το “πρέπει”… γονάτισαν απ’ την κρισιμότητα του 5ου παιχνιδιού».
Για το άγχος των παικτών σε τέτοιους αγώνες: «Δε νομίζω ο Γκίκας και ο Κακλαμανάκης να έχουνε μεγάλο άγχος, ούτε ο Σκορδίλης και ο Μπαρτ απ’ την άλλη πλευρά. Είναι παιδιά που έχουν παίξει μεγαλύτερες κατηγορίες, παιδιά με μεγάλη ιστορία, παιδιά που ήταν πρωταγωνιστές. Είναι αθλητές που ξέρουν να παίζουν αυτά τα παιχνίδια. Τα παιδιά του Πανιωνίου, του Μίλωνα, ακόμη και του Ηρακλή, τα “έχουν φάει με το κουτάλι” αυτά τα ματς. Σε αυτά τα ματς θα παίξει ρόλο το ποιος είναι σε καλύτερη μέρα, ποιος είναι πιο τυχερός, ποιος θα είναι πιο “διαβασμένος”, αν θα μπει η μπάλα στο καλάθι. Αν κάποιος μπορεί να έχει άγχος ίσως είναι ο Ερμής Σχηματαρίου, αν και αντέδρασε και με άγχος στην Ελευθερούπολη».
Για την Elite League: «Νομίζω ότι είδαμε το καλύτερο πρωτάθλημα. Είχαμε μεγάλη ανταγωνιστικότητα στις ομάδες απ’ το “1” μέχρι το “6”. Δεν ήξερες τι θα γίνει, την τελευταία αγωνιστική μόνο τον Κόροιβο δεν τον ενδιάφερε το αποτέλεσμα. Απ’ το “7” μέχρι το “11” στην τελευταία αγωνιστική παιζόταν το πού θα τερματίσεις. Ήταν τρομερά δύσκολο πρωτάθλημα, πολλές οι εμβόλιμες αγωνιστικές, πράγμα κακό για τις επαρχιακές ομάδες. Εμείς παίξαμε 8 “διαβολοβδομάδες” και είχαμε την ατυχία στις τρεις πρώτες να παίζουμε τα Σάββατα εκτός έδρας, δηλαδή να έχουμε ταξίδι, και τις Τετάρτες εντός».
Για τη φετινή σεζόν της Δόξας Λευκάδας: «Περάσαμε πολύ καλά. Η Δόξα ήταν μια ομάδα που μόλις είχε ανέβει, που δεν ξόδεψε πάρα πολλά λεφτά και κατάφερε να πετύχει σχετικά εύκολα τον στόχο της, την παραμονή. Την 10η αγωνιστική η ομάδα βρισκόταν 1η στη βαθμολογία και το κοιτούσαμε και δεν το πιστεύαμε. Μετά… ισορροπήσαμε εκεί που έπρεπε να πάμε, παίξαμε και στο UNICEF Trophy. Η εικόνα της Λευκάδας ήταν ευχάριστη για όλους».
Για τα ταξίδια: «Είμαι αρκετά χρόνια παίκτης και προπονητής, αλλά αυτό που έζησα σαν προπονητής της Δόξας ήταν το τι έγινε για να πάμε να παίξουμε στη Μύκονο. Σηκωθήκαμε στις 02:00 τα ξημερώματα, φύγαμε 02:45 από τη Λευκάδα, “πετάξαμε” 10:30 για τη Μύκονο, την ίδια μέρα στις 19:00 παίξαμε, μείναμε εκεί και μετά φύγαμε. Αυτό ήταν το δυσκολότερο πράγμα που έχω κάνει στη ζωή μου. Μιλάμε για “μαραθώνιο”. Αυτό το κάνει και η Μύκονος, όμως, κάθε 15 μέρες. Οπότε, μια… δικαίωση για εμάς τις επαρχιακές ομάδες θα ήταν και η Ελευθερούπολη να πάει στο Final-4, γιατί κι αυτή τράβηξε μεγάλη ταλαιπωρία».
Για το πού θα βρίσκεται την επόμενη σεζόν: «Ακόμη δεν ξέρω, αλλά νομίζω ότι στο τέλος του μήνα θα γνωρίζω. Έχουμε κάποιες κουβέντες. Σίγουρα με τη Δόξα Λευκάδας θα γίνουν κουβέντες».
