Η Δόξα Λευκάδας προκρίθηκε στο Final-4 – UNICEF Trophy και ο προπονητής της ομάδας, Ντίνος Καλαμπάκος μίλησε στο ΕΟΚ WebRadio για τους φετινούς στόχους αλλά και για την Elite League.
Αναλυτικά είπε:
Για τους φετινούς στόχους της Δόξας Λευκάδας: «Αυτήν τη στιγμή ζούμε σε ένα “συννεφάκι”. Αισθανόμαστε πολύ καλά, ζήσαμε και το να είμαστε πρωτοπόροι για ένα τριήμερο στην πρώτη θέση. Μετά επιστρέψαμε στην κανονικότητα με το Σχηματάρι. Εμείς πρέπει να καταλάβουμε για ποιον λόγο φτιάχτηκε η ομάδα. Ο λόγος που φτιάχτηκε η ομάδα είναι για να σωθεί. Δεν πρέπει να φύγουμε από αυτό, πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι, να είμαστε υγιείς, γιατί τώρα δεν είμαστε και να προσπαθήσουμε με τάξη και συνείδηση να πετύχουμε τον στόχο μας. Έχουμε κάνει περισσότερα πράγματα από όσα υπολογίζαμε, όμως αν αισθανθούμε ότι είμαστε κάτι διαφορετικό από αυτό που πραγματικά είμαστε, θα έρθει η καταστροφή».
Για το πολύ μικρό rotation λόγω των απουσιών: «Έχω να κάνω πάνω από 1.5 μήνα διπλό στην προπόνηση. Τα “διπλά” τα κάνουμε μόνο στα παιχνίδια. Δεν έχω 10 παίκτες ώστε να κάνω στην προπόνηση. Αν είχα ρόστερ με 12-14 παίκτες διαθέσιμους, θα μπορούσα να κάνω rotation. Δυστυχώς το τελευταίο δίμηνο έχουν εξαντληθεί όλα τα παιδιά. Προβλέπεται να γυρίσουν τουλάχιστον οι τρεις τραυματίες. Έχουμε κάνει στα χαρτιά μια προσθήκη για να δυναμώσουμε λίγο, αλλά βασικά θέλαμε κορμιά στο γήπεδο να μπορούμε να κάνουμε προπόνηση. Δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη και προσπαθούμε να πάρουμε άλλο ένα».
Για την Elite League: «Πιστεύω δε θα δούμε διαφορετικό τελείωμα. Σε 20 μέρες θα δούμε διαφορετικές ομάδες και με τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Δεν θα ξεφύγουμε πολύ από το ότι θα έχουν 1-2 ήττες διαφορές ο 4ος με τον 10ο. Είναι η τρίτη εβδομάδα που παίζουμε Σάββατο-Τετάρτη-Σάββατο, είχα την ατυχία να χάσω δύο παιδιά με τραυματισμό και αντί να χάσουν 1 ματς έχασαν τρεις αγώνες, γιατί ήταν μέσα στη “διαβολοβδομάδα”. Οπότε αν είσαι λίγος σαν υλικό, με τρεις ήττες μπορεί από 5ος να πας 11ος και μετά να ψάχνεις να δεις τι φταίει, που δε φταίει και τίποτα».
Για την ατμόσφαιρα στο γήπεδο: «Ελπίζω να είμαστε οι δεύτεροι καλύτεροι. Έχουμε πάρα πολύ κόσμο σε ένα πολύ μεγάλο γήπεδο. Θέλω να πιστεύω ότι μετά τη Μύκονο είμαστε η καλύτερη έδρα. Γιατί στη Μύκονο αυτό που ζήσαμε δεν υπάρχει. Οικογένειες, παιδάκια, δεν ακούσαμε καμία βρισιά, τελείωσε ο αγώνας και σε χειροκροτούσε όλος ο κόσμος, απολαμβάνουν το παιχνίδι σαν παιχνίδι. Έμεινα άφωνος, δεν το έχω ζήσει ποτέ μου».