Το "ψάξτε για τον δεύτερο" κανείς δεν περίμενε ότι στην φετινή Α2 θα ακουγόταν από την τρίτη αγωνιστική του δεύτερου γύρου κιόλας. Η ιστορία όμως γράφτηκε από μια ομάδα με όνομα... βαρύ σαν ιστορία. Ο Χαρίλαος Τρικούπης Μεσολογγίου, νικώντας το περασμένο Σάββατο τον Διαγόρα Δρυοπιδέων στο μεγάλο ντέρμπι, του ξέφυγε με τέσσερις νίκες, συν την ισοβαθμία πέντε και πλέον ουδείς αμφιβάλει για την ομάδα που θα πάρει την απευθείας άνοδο.
Το γέλιο του Ντίνου Καλαμπάκου όταν το ακούει είναι μακρόσυρτο και... αινιγματικό. "Εντάξει, εγώ δεν λέω τέτοια ποτέ, εγώ βάζω την... κασέτα των προπονητών, λέω ότι έρχεται ένα επόμενο δύσκολο παιχνίδι στο Αγρίνιο. Βέβαια ο κόσμος άλλα λέει, πριν λίγες μέρες είχαμε ένα γήπεδο, μια πόλη να φωνάζει νάτοι νάτοι οι πρωταθλητές, αλλά αυτά είναι επικίνδυνα για την ιδιοσυγκρασία του Ελληνα", λέει ο προπονητής που εμπνεύστηκε αυτή την ομάδα και την οδηγεί εκ του ασφαλούς στα μεγάλα σαλόνια, έχοντας βρει άλλο ένα... αγκυροβόλι εκτός Αθήνας και στην Α2 που ξέρει καλύτερα από την... παλάμη του.
"Συνεχίζω να λέω ό,τι έλεγα και πριν το ματς με τον Διαγόρα, έρχεται το πιο δύσκολο τρίμηνο όποιο κι αν ήταν το αποτέλεσμα, χάναμε ή, κερδίζαμε. Αν χάναμε θα έκλεινε η διαφορά και δεν ξέρω πώς θα το διαχειριζόμασταν το άγχος μιας ομάδας να μας κυνηγάει από κοντά, αφού πέρα από 2-3 παιδιά δεν έχουμε πολύ έμπειρη ομάδα. Αν κερδίζαμε, για τον κίνδυνο να χαλάσει το μυαλό, ίσως να καβαληθεί καλάμι, ξέρεις τώρα, να σου πει ο μάνατζερ, ο μπαμπάς, η κοπέλα, έλα μωρέ την κάνατε την δουλειά, κοίτα να βάλεις κανα καλαθάκι αντί να δώσεις πάσα ή να μαρκάρεις και αν αρχίσουν τέτοια και έχεις 12 παιχνίδια μπροστά, είναι κίνδυνος. Ολα αυτά βέβαια έχουν να κάνουν με το πόσο συγκεντρωμένη και πειθαρχημένη είναι μια ομάδα για να ξεφεύγει από τα επικίνδυνα σημεία, από εκεί που υπάρχει ο φόβος να αρχίσουν να δείχνουν αλλού τα δάχτυλα", ήταν ο... πρόλογος του Καλαμπάκου στην αναδρομή που έκανε στο Basketa.gr για όλη την χρονιά, τις στιγμές, τις αγωνίες, τις χαρές, το μέλλον.
Το πρώτο... αλληθώρισμα, οι παλιοί γνωστοί, το "μήνυμα" Βασιλόπουλου
- Ανεξάρτητα από το πώς θα προχωρήσετε μέχρι το τέλος, την κατάσταση που έχετε διαμορφώσει πώς την χαρακτηρίζουμε; Αναμενόμενη, στόχος, θαύμα, τι;
"Οταν φτιάχναμε την ομάδα, αν έλεγε κανείς αυτό που ισχύει σήμερα, θα τον έλεγαν τρελό, αυτό δεν χωράει δεύτερη κουβέντα. Θέλαμε να φτιάξουμε μια έξυπνη ομάδα με τα λεφτά που είχαμε, να κάνουμε κάτι γρήγορο, έξυπνο και πρακτικό, αλλά όχι, δεν πιστεύαμε ότι θα γίνουν όλα αυτά. Μην ξεχνάμε ότι τον Ιούλιο που φτιάχναμε την ομάδα, είχαμε πάρα πολλά παιδιά που δεν είχαν παίξει πέρυσι και πολλά παιδιά ταλαιπωρημένα.
Θέλαμε να βάλουμε έναν ηγέτη για να ησυχάσουμε νωρίς με την σωτηρία, φαντάσου τον Βασιλόπουλο τον πήραμε για να τελειώνουμε με αυτό το κομμάτι και μετά να μπορούμε να πούμε ότι παλεύω για κάτι. Ο Σαχπατζίδης δεν έπαιζε πέρυσι, ο Οικονομόπουλος το ίδιο, ο Σκουλίδας το ίδιο, είχαμε πολλά παιδιά που δεν ήταν "ζωντανά" πέρυσι. Ξέραμε ότι θα ήταν δύσκολα, πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να κάνουμε κάτι, αν δικαιούμασταν να αλληθωρίσουμε προς κάτι καλό, θα ήταν η είσοδος στην πεντάδα".
- Η απόκτηση του Βασιλόπουλου είναι αλήθεια ότι τάραξε τα νερά, είχαν προηγηθεί συμφωνίες με παίκτες με εμπειρία από την Α1, αλλά αυτός έμοιαζε να σηματοδοτεί το κάτι παραπάνω.
"Είναι γεγονός ότι αποτέλεσε το στήριγμα που μπήκε για να ξεκινήσει το νέο οικοδόμημα και να πούμε πάμε και όπου φτάσει. Ο Βασιλόπουλος είναι έμπειρος, παίζει χρόνια στην κατηγορία, έχεις χρόνια με ανόδους, ζει και συμπεριφέρεται σαν πρωταθλητής, τα τελευταία χρόνια πρέπει να έχει πάρει κάπου πέντε πρωταθλήματα, θέλεις έναν τύπου που ζει, προπονείται, τρώει, κοιμάται, συνολικά συμπεριφέρεται σαν πρωταθλητής και πρωταγωνιστής".
- Πολλές επιλογές πάντως ήταν παικτών που είχατε ξανασυνεργαστεί, ήταν μόνο κριτήριο η αγωνιστική ποιότητα ή και ότι κρίνεις απαραίτητο συστατικό να ξέρει ο ένας τις ιδιαιτερότητες του άλλου;
"Με τα χρήματα που είχαμε διαθέσιμα, θέλαμε να κάνουμε τις καλύτερες δυνατές επιλογές. Οντως μαζευτήκαμε πολλοί που γνωριζόμαστε μεταξύ μας και είναι σημαντικό σε κάθε νέο ξεκίνημα να γνωρίζονται πολλοί, να μπορεί να ανεχτεί ο ένας τον άλλο, να καταλαβαίνει ο ένας τον άλλο, όταν έχουν ξαναδουλέψει μαζί τόσοι άνθρωποι δεν ξεκινάς από το μηδέν. Εχουμε και ιδιαίτερα παιδιά, όλοι οι άνθρωποι έχουν ιδιαιτερότητες, οπότε όλα είναι πιο εύκολα άμα ξέρει ο ένας τα χούγια του άλλου, πιο εύκολα κάνεις πίσω όταν πρέπει, πιο εύκολα ξαναδιεκδικείς".
Αξίζει να ζήσουν την τρέλα του μέχρι τέλους
- Πώς βιώνει το Μεσολόγγι την ιστορία Χαρίλαος Τρικούπης και την φετινή πορεία; Οι άνθρωποι της ομάδας, η τοπική κοινωνίας, γουστάρουν, συμμετέχουν;
"Την ομάδα ουσιαστικά την τρέχει μια παρέα εννέα ανθρώπων, οι περισσότεροι ήταν συμμαθητές, είναι χρόνια παρέα. Αυτό που έχω να πω εγώ είναι ότι αξίζει τον κόπο να έρθει κάποιος εδώ και να δει πώς συμπεριφέρεται όλη η πόλη γύρω από την ομάδα. Να δει τι χαρά παίρνουν, τι χαμόγελο δίνουν, με πόσο ανοιχτές αγκαλιές δέχονται όλα τα μέλη της ομάδας σε κάθε παρουσία. Πόσο ευχαριστημένοι είναι όλοι και πόσο ευτυχισμένη έχουμε κάνει την πόλη.
Υπάρχουν χορηγοί, το γήπεδο είναι γεμάτο και η χαρά υπάρχει κερδίσεις - χάσεις. Ηρθε η ήττα από τον Ολυμπιακό, πάλι συγχαρητήρια και μπράβο μας έλεγαν. Σκέψου ότι μιλάμε για μια πόλη που δεν είχε μπασκετική ιστορία και τώρα εμφανίστηκε αυτή η ομάδα να διεκδικεί πράγματα".
- Αν τώρα με το καλό έρθει η άνοδος, τι μηνύματα παίρνετε; Μπορούν να αντέξουν αυτοί οι άνθρωποι, υπάρχει η υποδομή να κρατήσουν την ομάδα και να δοκιμάσουν και στην μεγάλη κατηγορία;
"Κοίταξε, το μεγάλο πρόβλημα είναι το γηπεδικό, δεν είναι μυστικό αυτό. Ξέρω ότι υπάρχει τεράστια διάθεση από τα παιδιά της διοίκησης για να ζήσουν ένα τρομερό όνειρο, το οποίο κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πριν πέντε χρόνια, δεν ξέρω πόσοι έχουν καταλάβει τι διεκδικεί μια ομάδα που τότε έπαιζε στα τοπικά, άντε ανέβαινε στις εθνικές κατηγορίες. Ολος ο κόσμος είναι σε αναβρασμό μπροστά στην προοπτική, όλη η πόλη το θέλει, τώρα τι θα γίνει, δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Ψάχνουν την άκρη οι άνθρωποι για να γίνουν οι βελτιώσεις στο γήπεδο, δεν ξέρω, μακάρι όλα να πάνε καλά, μακάρι να την βρουν την άκρη, δεν είναι και δουλειά μου από 'κει και πέρα να μπλέκομαι, εγώ πρέπει να έχω το μυαλό μου στην ομάδα, αφού έχουμε δρόμο ακόμα".
- Αξίζει τον κόπο να γευτεί η ομάδα και η πόλη την εμπειρία της μεγάλης κατηγορίας;
"Αξίζει, το λέω χωρίς δεύτερη σκέψη, αξίζει πραγματικά αυτοί οι τύποι και αυτή η πόλη να ζήσουν τον κόσμο της Α1. Δεν ξέρω στην πορεία αν θα αντέξουν με όσα θα αντιμετωπίσουν, αλλά κάνουν τόσο μεγάλη προσπάθεια που αξίζει. Θα έλεγα ότι εδώ είναι ακόμα παλαιάς κοπής παράγοντες, δεν αντιμετωπίζουν τους παίκτες αυστηρά σαν επαγγελματίες, τους θεωρούν δικά τους παιδιά. Από την άλλη πλευρά όμως, ό,τι πρόβλημα υπάρξει το λύνουν σε δυο λεπτά, ό,τι ζητήσει κάποιος έρχονται σε πέντε λεπτά δίπλα του, είναι ψιλορομαντικοί ακόμα.
- Για σένα το... παράσημο που πάει να μπει φέτος πόσο ιδιαίτερο είναι στην πορεία σου;
"Κοίταξε, είναι κάτι διαφορετικό αυτό που ζω, παρότι έχει αγωνία και χτυποκάρδι και όταν παλεύεις για να σωθείς η φετινή χρονιά είναι ιδιαίτερη γιατί δεν είχα ξαναζήσει την αγωνία του να παλεύεις να ανέβεις. Είναι διαφορετικό σαν χαρά και αν τελικά έρθει, θα είναι τουλάχιστον εφάμιλλη χαρά με την πρώτη μου χρονιά στον Κόροιβο όταν είχαμε σωθεί την τελευταία αγωνιστική. Να πεις ότι κάτι κατάφερες ρε διάολε, τέλος πάντων αν με το καλό φτάσουμε μέχρι εκεί δεν ξέρω πώς θα το διαχειριστώ, είναι και η πρώτη φορά που κυνηγάω πράγματα προς... τα πάνω".
"Βάρος" η... σωστή απόφαση, "απειλή"ο Ολυμπιακός
- Ο Παναθηναϊκός είναι μια οικογενειακή ιστορία ζωής, το Παγκράτι η δική σου ζωή στο μεγαλύτερο μέρος, με τον Κόροιβο και την Αμαλιάδα έχεις κάνει σαφές πόσο δέθηκες, το Μεσολόγγι έχει αρχίσει να... παίρνει θέση στην καρδιά σου;
"Ναι, ναι. Θα σου πω δυο πράγματα. Κατ' αρχάς περνάω πολύ καλά, έχω βρει ωραίους ανθρώπους εδώ, έχω κάνει παρέες, φιλίες. Ενα δεύτερο πράγμα που με κάνει να είμαι πιο ζεστός, πιο ζωντανός για αυτή την ιστορία είναι ότι έκανα μεγάλη προσπάθεια να... μην έρθω. Εγώ γενικά στην ζωή μου σπάνια κάνω σωστές επιλογές και έχω φτάσει τώρα να λέω καμιά φορά, ρε βλάκα, πάλι δεν ήθελες να το ζήσεις αυτό.
Συνήθως όταν έχω να διαλέξω ανάμεσα σε δύο δρόμους, παίρνω τον χειρότερο. Και στο σταυροδρόμι που βρέθηκαν όταν μας είχαν διώξει από την Νίκαια, έψαχνα κάποιες άλλες επιλογές είχα βάλει άλλες προτεραιότητες, ήθελα πάρα πολύ να αποφύγω το Μεσολόγγι. Ολο αυτό, με κάνει να έχω μεγαλύτερη ένταση για να κάνω πράγματα γι' αυτούς τους ανθρώπους, γιατί και πάλι δεν είχα διαλέξει σωστά στην αρχή και υπήρχε η περίπτωση να ζω κάπου αλλού τώρα και να έχω χάσει όλη αυτή την τρέλα. Αυτή η πόλη ζει σε αυτό τον ρυθμό, ζει και αναπνέει για το τι κάνει ο Χαρίλαος Τρικούπης κι εγώ ο... γάτος, έδωσα αγώνα για να το αποφύγω"...
- Μετά από χρόνια η Α2 δεν είχε... γκανιάν στην αφετηρία, πώς βλέπει να εξελίσσονται τα πράγματα πίσω από εσάς;
"Οντως είχαμε καιρό να δούμε πρωτάθλημα χωρίς τα μεγάλα μπάτζετ και τα μεγάλα φαβορί, μετά από χρόνια ήταν οι ομάδες κοντινές στα λεφτά. Βέβαια στην θεωρία του Αυγούστου υπήρχαν δύο μεγάλα φαβορί, οι Δρυοπιδέοι και ο Κόροιβος, έδειχναν πιο μπροστά και σε μπάτζετ και σε μεταγραφές, τώρα το τι έγινε στην πορεία στην κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις είναι δική τους δουλειά. Από 'κει και πέρα, ομάδες με ξεκάθαρο προβάδισμα όπως άλλα χρόνια Ηρακλής, Ιωνικός, Περιστέρι δεν υπήρχαν με αποτέλεσμα να βρεθούν αρκετοί να κρυφοκοιτάζουν προς τα πάνω και νομίζω ότι όταν τελειώσει το πρωτάθλημα αρκετοί θα είναι ευτυχισμένοι με όσα θα έχουν πετύχει.
Τώρα, για το τι προβλέπω, νομίζω ότι έστω και μέσα από μια μετάβαση που περνάνε, οι Δρυοπιδέοι δύσκολα θα την χάσουν την δεύτερη θέση κι ας είναι τεράστιο το κενό του Λιακόπουλου. Πιστεύω ότι πραγματικός κίνδυνος θα υπάρχει μόνο αν μπει στην πεντάδα ο Ολυμπιακός, εκεί μέσα θα πάει ο Διαγόρας να ρίξει και την μεγάλη του ζαριά, για να μην τους έχει με 2-0 ο Ολυμπιακός. Αν μπει όμως ο Ολυμπιακός, θα είναι τεράστιο εμπόδιο για οποιονδήποτε όχι μόνο επειδή είναι τεράστιο όνομα, αλλά κι επειδή πλέον έχουν ρολάρει σαν ομάδα, παίζουν πραγματικά καλά".
Η νίκη ορόσημο, η αποδοχή ευθύνης, η... τούρτα με τα υλικά
- Δυο τρεις στιγμές που θα ξεχώριζες από την αρχή της σεζόν μέχρι τώρα, που τις κρίνεις σημαδιακές για την πορεία;
"Κοίταξε, η μία δεν είναι ακριβώς στιγμή, είναι μια κατάσταση που έζησα. Οταν φτιάχναμε την ομάδα, είδα να έρχονται, να δέχονται την πρόταση, πολλά παιδιά που μπορεί να μην ξέρανε καν πού πέφτει το Μεσολόγγι που λέει ο λόγος, αλλά ήρθανε για μένα, επειδή τους το ζήτησα και τους ήθελαν να δουλέψουμε μαζί. Ξέρεις, μέσα σε μια διαδρομή που κάνει ο καθένας, πέρα από το αν σε πουν καλό ή κακό προπονητή, είναι πολύ μεγάλο να βλέπεις ότι υπάρχουν παιδιά που σε αγαπάνε, που θέλουν να ταξιδέψουν μαζί σου ξανά και ξανά και αυτό με έκανε ευχαριστημένο από την αρχή.
Εννοείται ότι ήθελα και κάποιους άλλους που μου είπαν όχι, αλλά η αποδοχή ήταν που με γέμισε χαρά, ευθύνη, αυτοπεποίθηση, αφού είχα παιδιά που έδειξαν ότι ήθελαν να με ακολουθήσουν, ένιωσα ότι οφείλω να είμαι συνέχεια εκεί γι' αυτούς, να τους βοηθάω καθημερινά σε ό,τι προκύψει, να είμαστε καλά, ευχαριστημένοι. Δεν παύουμε να είμαστε μια παρέα, γιατί είμαστε πάρα πολλοί που έχουμε ξαναβρεθεί μαζί σε διάφορα μέρη, έχουμε ξαναδουλέψει μαζί.
Περάσαμε μια δύσκολη εποχή τον περασμένο ένα - ενάμισι μήνα, δεν παίζαμε καλά, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα. Εκεί ταρακουνηθήκαμε, μιλήσαμε, προσπαθήσαμε να δουλέψουμε. Θέλω να πιστεύω ότι κάναμε την κοιλιά μας ότι είχε χαλάσει το κορμί και όχι το μυαλό, θέλω να πιστεύω ότι δεν σκεφτήκαμε ότι τελείως ιστορία. Τώρα μετά από λίγες μέρες ξεκούρασης θα ξαναμπούμε στο γήπεδο με διαρκή στόχο να βγούμε περήφανοι στο τέλος γι' αυτό που κάνουμε. Να πούμε ότι άξιζε που επιλέξαμε να είμαστε μακριά από τα σπίτια μας, να κάνουμε μια πόλη, μια διοίκηση να είναι όλοι ευχαριστημένοι στο τέλος της χρονιάς, να πούμε ότι άξιζε τον κόπο αυτό που επιλέξαμε να κάνουμε.
Ενα ματς που σίγουρα είχε ξεχωριστή σημασία ήταν ότι πήγαμε και νικήσαμε μέσα στην έδρα του Διαγόρα. Εκεί ήταν η πρώτη φορά που η ομάδα έδειξε ότι μπορεί να κάνει κάτι, εκεί αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι μπορούμε, νομίζω ότι νωρίτερα κανείς δεν πίστευε ότι μπορούμε να το πάμε τόσο ψηλά, μέχρι εδώ που βρισκόμαστε. Ηταν μια εποχή που ο Διαγόρας... κατάπινε στην σειρά τις ομάδες της Α1, ΠΑΟΚ, Λάρισες και πάει λέγοντας, βέβαια εξ αιτίας αυτού είμασταν και τυχεροί ότι τους βρήκαμε κουρασμένους, αλλά συνολικά εκείνη η επιτυχία μας άλλαξε το μυαλό. Εντάξει, είχαμε φτιάξει και μια ταχτοποιημένη ομάδα. Εχει τον ηγέτη της τον Βασιλόπουλο, έχει τους πιτσιρικάδες της για όλες τις δουλειές, έχει έμπειρους παίκτες με δίψα, θέληση και ποιότητα, νομίζω ότι έχουμε φτιάξει μια... τούρτα με όλα τα υλικά. Είναι σημαντικό κάθε βοτσαλάκι να έχει μπει και σωστά στην θέση του, νομίζω τα έχουμε καταφέρει".
