Ο Λορέντζο Μπράουν προβάρει τα «πράσινα» του Παναθηναϊκού και το Basketa.gr ανατρέχει και παρουσιάζει τη ζωή και την πορεία του Αμερικανού «άσου», που έρχεται με τη σειρά του, έχοντας λόγους να θέλει κι εκείνος το 8ο με το τριφύλλι στο στήθος.
Πόσα όμορφα παραμύθια μπορούν να ξεκινήσουν αρκετά χρόνια αργότερα από τότε, που θεωρείσαι ανερχόμενο ταλέντο; Μια απόφαση του Λορέντζο Μπράουν στα 26 του, έμελλε να «εκτοξεύσει» την καριέρα του, ξεκινώντας το νέο κεφάλαιο της ζωής του το 2016 στην Κίνα και τους Ζεζιάνγκ Γκόλντεν Μπουλς, για κατακτήσει λίγο αργότερα ένα μεγάλο προσωπικό τίτλο και να μας συστηθεί πρώτη φορά με την φανέλα του Ερυθρού Αστέρα το 2019, για να πάρουν τα πράγματα ύστερα την πορεία τους.
Ο νέος γκαρντ του Παναθηναϊκού, που έρχεται για να «απογειώσει» μια περιφέρεια «αστέρων» δίπλα στον Κώστα Σλούκα, τον Κέντρικ Ναν και τον Τζέριαν Γκραντ, είχε δει την καριέρα του να «καταρρέει» και δεν μπορούσε να το αποδεχθεί. Ο εγωισμός του ήταν τέτοιος, που απέδειξε σε όσους τον εξέτασαν, ότι ήταν λάθος.
Και κατάφερε να γίνει ένας από τους πιο περιζήτητους στη θέση του στην Ευρώπη, ένας... θεός σε μια χώρα όπου δεν είχε πατήσει ποτέ και, πλέον, άλλος ένας σούπερ σταρ στην «φαρέτρα» των πρωταθλητών Ευρώπης του Εργκίν Αταμάν. Το Basketa.gr ανατρέχει στην πορεία του Αμερικανού «άσου» και σας την παρουσιάζει.
Από το... απαγορευτικό των γιατρών στην απόλυτη δόξα
Υπάρχουν πολλά γνωμικά κι ένα από αυτά μας λέει, ότι κανείς δεν έχει τη δικαιοδοσία να σου πει, ότι δεν μπορείς. Ο Λορέντζο Μπράουν το παραδέχθηκε πριν από λίγο καιρό, μιλώντας σε ένα από τα επεισόδια της εκπομπής Crossover της Ευρωλίγκα, με τους γιατρούς επί της ουσίας να τον στέλνουν... στο σπίτι του για πάντα.
Ήταν μετά τη σεζόν 2015-2016, όταν παρά τις πολύ καλές του παρουσίες στην αναπτυξιακή λίγκα του ΝΒΑ, δεν κατάφερνε να πάρει θέση στο «μαγικό κόσμο», αποφασίζοντας τότε για πρώτη φορά να περάσει τον Ατλαντικό και να πάει στη Ρωσία, για λογαριασμό της Ούνικς Καζάν. Ο Αμερικανός, όμως, «κόπηκε» στις ιατρικές εξετάσεις και οι γιατροί, μάλιστα, του πρότειναν να φροντίσει για το πρόβλημά του, το οποίο θεωρούσαν πολύ σοβαρό.
«Για ένα-δύο μήνες απλά καθόμουν, είχα κατάθλιψη. Ένιωθα πως είμαι 25-26 ετών και δε θα παίξω μπάσκετ ξανά», ανέφερε χαρακτηριστικά σε εκείνη του τη συνέντευξη. Και τότε πήρε τη μεγάλη απόφαση, που θα τον δικαίωνε. Δύο χρόνια μετά το ταξίδι στην Κίνα, θα γυρνούσε στην χώρα του και θα αναδεικνυόταν σε κορυφαίο παίκτη της αναπτυξιακής λίγκας το 2018, φορώντας την φανέλα των Ράπτορς 905, μια ομάδα που τελικά αργότερα θα είχε ιδιαίτερη σημασία για την καριέρα του.
Πριν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, βέβαια, μας τον παρουσίασε... για τα καλά στον ευρωπαϊκό «χάρτη» ο Ερυθρός Αστέρας. Μετά από μια ακόμη σύντομη παρουσία στην Κίνα και την Γκουανγκζού, ο Λορέντζο Μπράουν αυτή την φορά θα ερχόταν στη Γηραιά Ήπειρο, για να μείνει, κάνοντας «παπάδες» με τη σερβική ομάδα με μέσο όρο 11.3 πόντων, 2.9 ριμπάουντ και 5.1 ασίστ με το πολύ υψηλό 84% από τη γραμμή των βολών.
Ήταν απόλυτα λογικό να γίνει άμεσα στόχος των «βαρέων» πορτοφολιών και η Φενέρ, μετά τη διακοπή της σεζόν 2019-2020 λόγω Covid, τον έφερε στις τάξεις της και, παρότι τα νούμερα και οι επιδόσεις του δεν ήταν σε άσχημα επίπεδα, εντούτοις δεν κατέστη η ηγετική μορφή, που ήθελαν οι Τούρκοι. Μπόρεσε, όμως, να αποδείξει πως έχει αυτή τη στόφα μέσω της Ούνικς Καζάν, όπου παρέμεινε την επόμενη χρονιά μέχρι τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, για να ακολουθήσει μια «μαγική» διετία με τη Μακάμπι.
Πριν από αυτή τη διετία, όμως, ένα υπέροχο καλοκαίρι θα σημάδευε την καριέρα του, παρότι βρισκόταν αισίως στα 32 του. Ο Σέρτζιο Σκαριόλο, που τον είχε γνωρίσει τα προηγούμενα χρόνια ως βοηθός προπονητή στους Τορόντο Ράπτορς, τον διάλεξε ως τον άνθρωπο, που θα αντικαθιστούσε τον Ρίκι Ρούμπιο στην περιφέρεια, με τον τελευταίο να μην μπορεί να βοηθήσει. Ο «Ζο», όπως τον φωνάζουν, μετατράπηκε σε... Μάικλ Τζόρνταν στο μυαλό των Ιβήρων, τους οποίους έμελλε να δικαιώσει και να οδηγήσει μέχρι την κατάκτηση του τελευταίου Ευρωμπάσκετ το 2022, με απίθανες εμφανίσεις, που έδειχναν πως είχε πολλά ακόμη να δώσει.
Και το απέδειξε με την φανέλα της Μακάμπι. Επί μία διετία αποτελούσε το «στρατηγό» της «ομάδας του λαού» στο παρκέ, φτάνοντας πολύ κοντά στο να την οδηγήσει στο Final Four. Το μόνο στόχο, που του έχει μείνει... αμανάτι και θα ήθελε να πετύχει, μαζί με έναν ενδεχόμενο τίτλο Ευρωλίγκα, ώστε να συμπληρώσει μια καριέρα, που από το 2016 πήρε τις διαστάσεις μιας πανέμορφης ιστορίας.
Την ευκαιρία αυτή, του την έδωσαν οι πρωταθλητές Ευρώπης, που από νωρίς δείχνουν, ότι θέλουν το 8ο. Ο Λορέντζο Μπράουν δε θα μπορούσε να αρνηθεί τέτοια πρόσκληση και είναι αυτός, που θα εξασφαλίσει πως η ίδια «δίψα» θα υπάρχει στο «τριφύλλι» και του χρόνου...
