Μετά από πολλά χρόνια λοιπόν είδαμε ξανά έναν τελικό μεταξύ των 2 αιώνιων , άρα αυτόματα το ενδιαφέρον αυξήθηκε κατακόρυφα σε σχέση με τα χρόνια της απουσίας του Ολυμπιακού από την Α1. Όντας στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν και έχοντας ήδη δει πάρα πολλά παιχνίδια και των 2 ομάδων δεν είναι εύκολο κανένας από τους 2 να εμφανίσει κάτι καινούργιο , κάτι το οποίο δεν έχουμε δει στην διάρκεια της σεζόν. Θα μπορούσε σε ένα παιχνίδι από όλα να εμφανιστεί ένας παίκτης ίσως από το βάθος του πάγκου που κανένας δεν το περιμένει αλλά και αυτό το σενάριο στο τέλος της σεζόν είναι δύσκολο να υλοποιηθεί καθώς, πάνω κάτω, γνωρίζουμε ποια είναι τα “υποτιθέμενα” κρυφά χαρτιά και των 2. Είναι βέβαιο ότι κανένα ματς δεν κρίνεται στο πρώτο δεκάλεπτο αλλά κακά τα ψέματα όταν ξεκινάει με 20 πόντους αβαντάζ ένα νέο παιχνίδι για τα επόμενα τρία δεκάλεπτα πρέπει να κάνεις σαφώς λιγότερα πράγματα για να κερδίσεις. Ας δούμε λίγο τα σημεία κλειδιά του πρώτου τελικού.
- Αν θεωρήσουμε ότι το παιχνίδι κρίθηκε στο πρώτο δεκάλεπτο , ο Ολυμπιακός σκόραρε 23 πόντους σε 18 κατοχές και ο Παναθηναϊκός μόλις 4. Ξεκάθαρα λοιπόν το πρόβλημα ήταν κυρίως επιθετικό για την ομάδα του Παναθηναϊκού.
- Ο Ολυμπιακός στηρίζεται φέτος στην άμυνα του. Μπήκε δυνατά στο παιχνίδι και είναι χαρακτηριστικό ότι όλα τα σουτ του Παναθηναϊκού ήταν πάνω σε άμυνα και με μεγάλο βαθμό δυσκολίας, ενώ αντίθετα όλα τα καλάθια και οι προσπάθειες του Ολυμπιακού ήταν ( αν εξαιρέσουμε κάποιες του Dorsey ) λογικές προσπάθειες βγαλμένες μέσα από μια συγκεκριμένη επιθετική προσέγγιση. Εξού και τα πολύ χαμηλά ποσοστά των πρασίνων στο πρώτο δεκάλεπτο ( 2/18 με 1 μόνο λάθος ).
- Εδώ μεγάλο κομμάτι ευθύνης έχει ο Nedovic , καθώς πήρε τα περισσότερα από αυτά και δεν ευστόχησε. Ακόμη και το πρώτο σουτ του αγώνα από τον Siva από την γωνία , ήταν ένα σουτ χωρίς ισορροπία και κάτω από άμυνα. Εδώ είναι πάντα και η δύσκολη απόφαση που έχει να πάρει ένας προπονητής, καθώς πρέπει να αποφασίσει πόσο θα στηρίξει το βασικό όπλο του ενώ βλέπει ότι στην επίθεση είναι εντελώς αναποτελεσματικός και στην άμυνα είναι ο μεγάλος στόχος των αντιπάλων. Άλλωστε το πρώτο τρίποντο στον αγώνα που ευστοχεί ο Παπανικολάου προέρχεται από δικό του λάθος καθώς επιστρέφοντας στην άμυνα δεν έχει κανέναν και απλά κοιτάει τους κόκκινους να αλλάζουν πάσες μέχρι να βρεθεί ο ανοικτός παίκτης.
- Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να κάνει κάποια τρικ τα οποία και αυτά πλέον ο αντίπαλος αντιμετώπισε εύκολα καθώς προφανώς τα ανέμενε. Τέτοια ήταν η κίνηση με τον White επάνω στην μπάλα που θύμισε το παλιό αυτό τρόπο άμυνας που είχε με τον Gist τότε επάνω στον Σπανούλη. Ο Ολυμπιακός έξυπνα έφερνε με συνεχόμενα σκριν στην μπάλα τον Fall αλλά και τον Martin στο ποστ με τον White και με διαφορετικούς τρόπους ακύρωσε όλο αυτό το σκεπτικό σχετικά εύκολα.
- Παίρνοντας ως δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκός έχασε το παιχνίδι από την κακή επιθετική του παρουσία , προκαλεί εντύπωση ότι ο Macon σε 15 λεπτά συμμετοχής πήρε 2 προσπάθειες ( και 1 λάθος και 6 assist βέβαια) και ο Sant Roos πήρε 7 σε 21 λεπτά συμμετοχής. Εδώ πάλι είναι θέμα συζήτησης εάν το credit πάει στον Ολυμπιακό που δίνει τα σουτ εκεί που διαλέγει ή είναι έλλειμα τακτικής του Παναθηναϊκού που δεν μπορεί να πάρει αυτό που πρέπει από τον καθένα.
Γενικά και πάντα προσπαθώντας να απλοποιήσουμε τα πράγματα όσο το δυνατόν πιο πολύ ήταν ένας αγώνας που ξεκάθαρα οι πράσινοι μπήκαν να παίξουν χωρίς να έχουν απάντηση στην αμυντική ορμή και το μπασκετικό “ξύλο” όπως πολλές φορές λέμε , το οποίο είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του Ολυμπιακού φέτος.
Η απάντηση σε αυτό είναι να μπορέσεις κυρίως στην αρχή του αγώνα να μην “πέσεις” αμέσως και το στοίχημα είναι να αντέξεις ένα 40λεπτο τέτοιας πίεσης. Ο Παναθηναϊκός δεν άντεξε ούτε 10 λεπτά και κάπου εκεί το μεγάλο ποσοστό της δουλειάς είχε ήδη γίνει.
Είναι βέβαιο ότι θα δούμε άλλο παιχνίδι την Τρίτη καθώς μην ξεχνάμε ότι ουσιαστικά δεν υπήρχε μεγάλος χρόνος προετοιμασίας για την ομάδα του Παναθηναϊκού, καθώς τελείωσε με μεγάλο κόπο και κούραση τη σειρά με την Λάρισα και πολύ γρήγορα κλήθηκε να παίξει την επόμενη. Σε αυτές τις περιπτώσεις ακόμη και μια μέρα ξεκούρασης μπορεί να κάνει την διαφορά.
