Εχει αναδείξει σημαντικές προσωπικότητες του ελληνικού μπάσκετ. Εχει υπάρξει στο κορυφαίο επίπεδο με δύο ομάδες. Εχει πολύ πρόσφατο το παράδειγμα της... ομάδας της χρονιάς. Και ξαφνικά, όλα τελείωσαν. Η Λάρισα έμεινε χωρίς εκπροσώπηση στα ψηλά του ελληνικού μπάσκετ και το ηλεκτρονικό περιοδικό της ΕΟΚ έκανε μια αναδρομή στην πορεία από το ζενίθ στο ναδίρ.
=====================
Είναι δεδομένο πως όλα, ή σχεδόν όλα, στην ζωή κάνουν κύκλους και τίποτε δεν είναι δεδομένο. Όλα έχουν τα πάνω και τα κάτω τους. Από αυτό τον κανόνα ζωής δεν θα μπορούσε να ξεφύγει ο αθλητισμός, το μπάσκετ και πόσο δε μάλλον το μπάσκετ της Λάρισας.
Η Λάρισα που από basket city έγινε -ξαφνικά- no basket city, έχοντας διανύσει σε μερικά χρόνια μια απίστευτη διαδρομή από το ζενίθ στο ναδίρ, από τα πολλά στα λίγα και από τα σαλόνια στα… αλώνια.
Η μπασκετική Λάρισα δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς έχει καταφέρει σε βάθος ετών, αφενός να παρουσιάσει εξαιρετικές ομάδες, αφετέρου έχει προσφέρει στο άθλημα σπουδαίους παίκτες που έχουν γράψει ιστορία και μάλιστα με «χρυσά» γράμματα, προπονητές και κορυφαίους διαιτητές. Ο νομός και η πόλη που έχουν αναδείξει τον Βασίλη Σπανούλη. Και αυτό το «παράσημο» είναι (πλέον) χωρίς αντίκρισμα στο μπάσκετ που δόξασε και δοξάστηκε απ’ αυτό, ο νυν προπονητής του Περιστερίου.
Διαβάστε όλο το θέμα στο e-magazine της ΕΟΚ, ΕΔΩ.
