Όταν στις 27 του περασμένου Σεπτεμβρίου… τελείωνε η τρέχουσα Α2 παρότι θα… άρχιζε δυο βδομάδες αργότερα, τα νέα ήταν ευχάριστα για πολλούς. Όχι μόνο για την Καρδίτσα που ανακοίνωνε εκείνη την ημέρα το κόλπο της χρονιάς με την ενίσχυσή της με τον Γιάννη Μπουρούση, αλλά και για την ταλαίπωρη τη Basket League που ήξερε ότι αν τη βγάλει και φέτος αλώβητη, είχε από πίσω μια αξιόλογη δύναμη έτοιμη να προστεθεί.
Η Καρδίτσα και πριν ο Μπουρούσης αποφασίσει να ανακοινώσει την… τρέλα του, ήταν μέσα στα φαβορί για την άνοδο, απλά εκείνη τη μέρα την τελείωσε. Με ένα πολύ καλό ρόστερ ήδη να υπάρχει, έναν πολύ καλό προπονητή σαν τον Δημήτρη Λιόγα, ένα γήπεδο – πολυτέλεια ακόμα και για τη Basket League και μια πόλη να έχει πειστεί σε βάθος χρόνων ότι κάτι καλό γίνεται εκεί και να έχει αγκαλιάσει την προσπάθεια. Κάπου εκεί, έρχεται το μεγάλο μυστικό και τα αισιόδοξα μηνύματα.
Αρχίζοντας από τον Μπουρούση, όσο κι αν αγαπάει το μπάσκετ, την πόλη του, την ομάδα, δεν θα έβαζε τον εαυτό του στη διαδικασία αν δεν έκρινε με την τεράστια εμπειρία του ότι αξίζει τον κόπο. Και όταν όσοι παρακολουθούν μπάσκετ έχουν καταλάβει ότι αυτό που γίνεται στην Καρδίτσα αξίζει τον κόπο, ο Γιάννης σίγουρα θα το έχει καταλάβει πολύ νωρίτερα και πολύ καλύτερα.
Ο Χρήστος Δεληγιάννης που «τρέχει» αυτή την ιστορία, δύο πράγματα επιμένει να τονίζει. Το ότι η προσπάθεια είναι οκτώ χρόνων και όχι κάτι όψιμο και το ότι υπάρχει μια ομάδα συνεργατών που βοηθούν και κυρίως που έχουν βάλει όλη την πόλη στο… κόλπο. Τρία πράγματα για να είμαστε ακριβείς. Και την αυταπάρνηση και το μεράκι του Μπουρούση, που όλοι αναγνωρίζουν ότι «κλείδωσε» την άνοδο κάτι μήνες αρχύτερα.
Η ταλαίπωρη Basket League των διαρκώς αυξανόμενων προβλημάτων ετοιμάζεται να καλοδεχτεί ένα «μαγαζί» που μόνο να προσφέρει έχει. Νοικοκυρεμένο, σοβαρό, με οργανωμένο τρόπο λειτουργίας, με κόσμο από πίσω, με γήπεδο, χωρίς χρέη, με πολλά που λείπουν από πολλούς.
Εξίσου σημαντικό, μια ομάδα που έχει καταφέρει να έχει κυρίως, αν όχι μόνο, φίλους, επειδή έχει ξεκάθαρη στόχευση ότι το μπάσκετ είναι ένα παιχνίδι, μια απόλαυση και όχι πεδίο αντιπαράθεσης. Το ότι όποιος πάει στην Καρδίτσα φεύγει με ανακοίνωση ευχαριστιών για τη φιλοξενία, αλλά και όπου πάει η Καρδίτσα κάνει το ίδιο, δεν είναι αυτονόητο για την Ελλάδα, είναι κατάκτηση.
Το γεμάτο προβλήματα επαγγελματικό πρωτάθλημα ετοιμάζεται να υποδεχθεί και τυπικά μια ομάδα που λειτουργούσε επαγγελματικά από τα ερασιτεχνικά της χρόνια. Το ανώτερο πρωτάθλημα «πατάει» σε μία ακόμα πόλη και αυτή δια τους εκπροσώπου της έχει δώσει από νωρίς δείγματα ότι έχει γερή κράση να σηκώσει το βάρος και να αντέξει. Καλωσήρθατε λοιπόν, το ενδιαφέρον το έχετε ήδη κεντρίσει για πολλούς θετικούς λόγους.
