Η Εθνική έχει αποστολή στην Τσεχία και το Basketa.gr θυμάται τις εκτός έδρας αποστολές, που στο παρελθόν υπήρξαν νικηφόρες κι έφεραν αποτελέσματα, τα οποία μας οδήγησαν σε ήρεμα νερά πρόκρισης σε όλα τα μεγάλα ραντεβού.
Το να προκριθείς μέσα από τα παράθυρα δεν έχει αποδειχθεί δεδομένη διαδικασία, αν δεν προσέχεις. Ας θυμόμαστε πάντοτε παραδείγματα, όπως τις δύο περιπτώσεις όπου η Κροατία απέτυχε παταγωδώς να περάσει στο Παγκόσμιο Κύπελλο, ή τον αποκλεισμό της Πρωταθλήριας Ευρώπης Σλοβενίας από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2019. Σε όλες τις περιπτώσεις προκριματικών, η δική μας Εθνική έχει παρουσιάσει ένα πρόσωπο αντίστοιχο της σοβαρότητας που χρειάζεται, για να είναι παρούσα χωρίς... περιπέτειες στα μεγάλα ραντεβού.
Η «γαλανόλευκη», δε, έχει θέσει και μια... παράδοση σε όλα τα προκριματικά να παίρνει καθοριστικά αποτελέσματα και να «σφραγίζει» προκρίσεις μακριά από την Ελλάδα. Η αποστολή στην Τσεχία προσφέρεται για την επανάληψη της ιστορίας, όπως στο παρελθόν την έχει γράψει η ομάδα... των κομάντο, που διατηρούν την χώρα μας ανάμεσα στους κορυφαίους.
Από το Λέστερ και την Τιφλίδα μέχρι τη Μονς
Το νέο σύστημα διεξαγωγής με τα παράθυρα, για τα προκριματικά των μεγάλων διοργανώσεων, δημιούργησε μια πορεία σε «αχαρτογράφητα νερά» ειδικά για τις εθνικές με παίκτες από την Ευρωλίγκα και το ΝΒΑ, που ειδικά σε εκείνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2019 δεν ήταν διαθέσιμοι σχεδόν σε όλη τους τη διάρκεια. Η Επίσημη Αγαπημένη είχε την υποχρέωση να πάει στη Μεγάλη Βρετανία με μια εντελώς διαφορετική αποστολή, σε σύγκριση με το Ευρωμπάσκετ του 2017, με τους περισσότερους παίκτες της να φορούν την φανέλα με το εθνόσημο για πρώτη φορά.
Η ομάδα αυτή, που γνώριζε ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των παικτών της δε θα πήγαινε στο Παγκόσμιο Κύπελλο, ανταποκρίθηκε με... πρώτο αίμα στο Λέστερ και το μεγάλο τρίποντο του Γιάννη Αθηναίου, που δημιούργησε την ψυχολογία για όλα τα επόμενα προκριματικά μέχρι και στις μέρες μας. Επειδή, όμως, μιλάμε για «σφραγίσματα» προκρίσεων, δεν έλειψε κι άλλο ένα σπουδαίο «διπλό» στην Τιφλίδα, εκεί όπου μπήκαν στη «μάχη» οι... Ευρωλιγκάτοι, με τον Παπανικολάου και τον Καλάθη να συνδυάζονται ιδανικά, ώστε ο πρώτος να σκοράρει και η νίκη με 86-85 να τελειώσει ουσιαστικά την υπόθεση πρόκρισης στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2019, σε μια πορεία 11 νικών σε 12 αγώνες σε εκείνα τα προκριματικά, με μια ήττα μόλις σε αδιάφορο βαθμολογικά ματς στη Σερβία.
Έναν χρόνο μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο, η Εθνική χρειάστηκε και πάλι με διαφορετικά πρόσωπα να πάρει την πρόκριση για το Ευρωμπάσκετ του 2021, που μετατέθηκε για το 2022 ελέω Covid και μια ήττα από τη Λετονία έφερνε ανησυχία. Ο εκπληκτικός Τσαβτάρ Κοστόφ έφερνε, δε, σε θέση οδηγού την (τυπικά γηπεδούχο) Βουλγαρία στη συνάντηση των δύο ομάδων στη Βοσνία, όμως ο Αθηναίου ήταν και πάλι εκεί, με τη σπουδαία εμφάνιση αρκετών άλλων, όπως ο Καββαδάς, ο Αγραβάνης, ο Κατσίβελης και ο Μαργαρίτης, να οδηγεί τη «γαλανόλευκη» με ασφάλεια σε Ιταλία και Γερμανία, κλείνοντας στη δεύτερη θέση και το 4-2 πίσω από την πρωτοπόρο Λετονία.
Η ίδια ιστορία θα επαναλαμβανόταν σχεδόν ακριβώς δύο χρόνια αργότερα, όταν για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2023 είχαμε ηττηθεί στη Σερβία, αλλά και εντός έδρας από τη Λετονία, με αποτέλεσμα να χρειάζεται οπωσδήποτε το «διπλό» στο Βέλγιο για να έχουμε ήσυχο το κεφάλι μας. Ο Λαρεντζάκης πραγματοποίησε μια από τις κορυφαίες εμφανίσεις της καριέρας του, η εμπειρία των Καλάθη-Παπανικολάου πλαισίωσε τους υπόλοιπους παίκτες και η νίκη με 72-70 διασφάλισε το ταξίδι για τις Φιλιππίνες, περνώντας από την τρίτη θέση, όπου υστερήσαμε στην ισοβαθμία στο 6-4 με τη Σερβία πίσω από την πρωτοπόρο με 9-1 Λετονία και αφήνοντας εκτός νυμφώνος, τόσο τους μαχητικούς Βέλγους όσο και την Τουρκία.
Ένα «διπλό» πάντα δείχνει, λοιπόν, να είναι αυτό που βάζει την Εθνική σε δρόμο ασφαλή. Και όλοι θα ήθελαν, φυσικά, η ιστορία να επαναληφθεί ξανά...
