Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει για τον θρίαμβο του Παναθηναϊκού στην έδρα της Ρεάλ Μαδρίτης.
Δεν έχουν περάσει ούτε δέκα ημέρες από τη συντριβή των «πράσινων» στο Βελιγράδι από τον Ερυθρό Αστέρα. Κι όμως έχει ήδη ξεχαστεί. Όπως γράψαμε σε αυτήν εδώ τη γωνία μετά τη συγκεκριμένη αναμέτρηση, όλα πλέον... τρέχουν πολύ γρήγορα στην Ευρωλίγκα που θυμίζει σε πολλά την κανονική περίοδο του ΝΒΑ.
Η εγγύηση για τη συνέχεια ήταν εκείνες οι δηλώσεις του Κώστα Σλούκα. Ο αρχηγός του «τριφυλλιού» είχε βγει μπροστά και είχε υποσχεθεί ότι εκείνος και οι συμπαίκτες του θα επιστρέψουν, εκφράζοντας παράλληλα την ντροπή του για την εικόνα του συνόλου.
Κι αν το διπλό στο Παρίσι αποτέλεσε μία πρώτης τάξεως απάντηση, εκείνο στη Μαδρίτη -σε συνδυασμό με την εκπληκτική συνολικά εμφάνιση- έστειλε το μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις.
Η ομάδα του Εργκίν Αταμάν όπως δεν ήταν για... πέταμα μετά τις κακές εμφανίσεις και τις «βαριές» ήττες, έτσι και τώρα δεν έχει πετύχει ακόμα τίποτα στα μέσα Νοεμβρίου. Τα αυτονόητα.
Δεν χρειάζονται ούτε... αλαλαγμοί στις κακές εμφανίσεις και τις αποτυχίες μίας βραδιάς, ούτε υπέρμετροι πανηγυρισμοί. Είναι δεδομένο ότι το «ταβάνι» του Παναθηναϊκού είναι πολύ υψηλό και ο στόχος είναι να παρουσιαστεί σε καλή κατάσταση όταν θα κρίνονται οι τίτλοι.
Μέχρι τότε πρέπει να είναι κάπου... κοντά και να περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να «επιτεθεί». Η αλήθεια είναι ότι σχεδόν κανένας δεν περίμενε ότι θα είχε τόσο άμεση επίδραση η προσθήκη του Κένεθ Φαρίντ. Πολλοί βιαστικοί μάλιστα δεν δίστασαν να τον χαρακτηρίσουν «πρώην παίκτη», «παλαίμαχο» και «λύση ανάγκης». Συνήθως είναι οι ίδιοι οι οποίοι τώρα αποθεώνουν.
Στη χώρα της υπερβολής όπου αμφισβητείται ένας προπονητής του διαμετρήματος του κόουτς Αταμάν, δεν έχει και μεγάλη σημασία. Η αντίδραση του οργανισμού συνολικά ήταν ένα σημαντικό «μάθημα» για «φίλους» και για «εχθρούς». Οι δύο νίκες στη «διαβολοβδομάδα» προσφέρουν ηρεμία και ψυχολογική τόνωση. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο στην παρούσα φάση.
Το «κλειδί» του αγώνα πέρα από την παρουσία ενός κανονικού και «παιγμένου» σέντερ, ήταν η παρουσία του Τι Τζέι Σορτς. Πάλι ο Αταμάν είχε δεχθεί κριτική ότι τον έβγαλε στη... σέντρα και δεν είναι σωστό. Λογικά δεν ξέρει ο Τούρκος ο οποίος κάποτε μετά από ήττα στο ΟΑΚΑ της Εφές, είχε δηλώσει δημόσια ότι ο Βασίλιε Μίτσιτς είναι... αντιεπαγγελματίας.
Το συμπέρασμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός δείχνει έμπρακτα ότι έχει πίστη και υπομονή στη διαδικασία που χρειάζεται για να μπουν τα κομμάτια του παζλ στη σωστή τους θέση και παρά τις ατυχίες στη θέση του σέντερ, δεν υπάρχει «εμπόδιο» που δεν μπορεί να ξεπεραστεί.
ΥΓ. Περαστικά στον Κίναν Έβανς και μακάρι να βρει το κουράγιο να γυρίσει δυνατός στα παρκέ μετά τις τόσες ατυχίες.
