Η επιτυχία του ΓΣ Σοφάδων μόνο τυχαία δεν είναι στην φετινή National League 1, με τη θεσσαλική ομάδα να έχει εδώ και καιρό τη δική της «συνταγή» και ορισμένους ακόμη καθοριστικούς παράγοντες, που την έχουν οδηγήσει φέτος σε σεζόν πρωταθλητισμού και αναδεικνύοντας τη σπουδαιότητα μιας καλής συνεργασίας για την ανάδειξη της επόμενης ημέρας.
Έχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια από τότε, που είχαμε γίνει μάρτυρες ενός... χρονικού τρέλας στην τότε Γ' Εθνική και τον 4ο όμιλο, όταν ο ΓΣ Σοφάδων γιόρταζε την πανηγυρική του άνοδο στη σημερινή National League 1, μετά από δύο σειρές, όπου χρειάστηκε να «σπάσει» τις έδρες Τρικάλων και Αλμυρού στο τελευταίο ματς της αντίστοιχης σειράς των playoffs, σε ένα από τα πιο συναρπαστικά σκηνικά, που έχουμε παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια στις εθνικές κατηγορίες.
Έκτοτε, πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι για τη θεσσαλική ομάδα. Ο σπουδαίος αθλητής, Νίκος Κακλαμάνος, είχε γίνει πια κόουτς και ο σύλλογος εναπόθεσε πάνω του το πλάνο για μια ακόμη καλύτερη επόμενη ημέρα του συλλόγου, συνεχίζοντας στο ίδιο πλάνο, που είχε ήδη αρχίσει να αναδεικνύει αθλητές στη συνεργασία με την Καρδίτσα, η οποία αγωνίζεται στην GBL και φέτος πραγματοποιεί εξαιρετική πορεία.
Στην ίδια μοίρα, μετά την πρώτη αναγνωριστική χρονιά και την έβδομη θέση σε έναν πολύ σκληρό 2ο όμιλο της National League 2 για την κανονική περίοδο, όπου άφησε μάλιστα πίσω ομάδες με... χιλιόμετρα, όπως ο Εθνικός και ο Πανελλήνιος, ο ΓΣ Σοφάδων φέτος πρωταγωνιστεί και δίνει το ιδανικό παράδειγμα συνεργασίας ανάμεσα σε δύο συλλόγους και το πώς οδηγεί στο να είναι άπαντες κερδισμένοι.
Η πίστη στα νιάτα, η επιστροφή στο σπίτι και ο κοινός παρονομαστής
Από πολύ νωρίς, λοιπόν, η ομάδα των Σοφάδων είχε δείξει τις προθέσεις της για το ποια θα ήταν η αγωνιστική της ταυτότητα με παίκτες, που είχαν ήδη αρχίσει να καταγράφουν μέτρα στο κοντέρ τους, όπως ο Ευδόξιος Καπετάκης και ο Χρήστος Μπουντούρης, που είχαν κατακτήσει το χάλκινι μετάλλιο με την Εθνική Νέων Ανδρών. Δίπλα τους παρέμειναν και ήρθαν κι άλλοι αθλητές, που είτε είχαν ήδη παρουσιάσει μερικά δείγματα γραφής είτε δόθηκαν από ομάδες, όπως η Καρδίτσα κατά κύριο λόγο με την χρήση του διπλού δελτίου, ή ακόμη και ο Ολυμπιακός στην περίπτωση του Μανώλη Πασαγιάννη.
Ένα ακόμη καθοριστικό στοιχείο αυτής της πορείας δε θα μπορούσε να είναι άλλο από το γεγονός, ότι η ομάδα επέστρεψε στο σπίτι της έναν χρόνο, μετά τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία. Το να είσαι... ξεσπιτωμένος μια ολόκληρη χρονιά καταλαβαίνει κανείς, ότι μόνο εύκολο δεν κάνει το έργο σου, με τον ΓΣ Σοφάδων να καταφέρνει να ανταποκριθεί στη μεγάλη δυσκολία, αγωνιζόμενος στην Καρδίτσα, βλέποντας τα αποτελέσματα να είναι ακόμη καλύτερα, νιώθοντας τη θαλπωρή της αγωνιστικής οικίας του από το πρώτο ματς με τον Προμηθέα στις 13 Οκτωβρίου, επικρατώντας με το ευρύ 85-52 κι ενώ στην πρεμιέρα είχε περάσει από τη Λιβαδειά κόντρα στον λαμπερό Εθνικό.
Κοινός παρονομαστής σε όλα αυτά, φυσικά, είναι ο κόουτς Κακλαμάνος. Ήταν εκείνος, που έβλεπε παίκτες, όπως ο Φώτης Τσούκας, να γίνονται πρωταγωνιστές, όταν ακόμη έπαιζε, και συνεχίζει το έργο του στην μπασκετική «κυψέλη» των Σοφάδων, κατευθύνοντας ουσιαστικά το πλάνο σε όλα τα τμήματα, ώστε αυτό να αποδίδει αρμονικά μέχρι την ανδρική ομάδα, που ασφαλώς είναι η βιτρίνα.
Το τέλος του πρώτου γύρου βρίσκει την ομάδα στο 8-2 σε δέκα αγώνες και με μια τεράστια πρόκληση στις 5 Ιανουαρίου, με το που μπει το νέο έτος, εντός έδρας και απέναντι στον Εθνικό Λιβαδειάς. Με νίκη μπαίνει ακόμη και υποθήκη πρωτιάς και σίγουρα δε θα υπάρχει μεγαλύτερο κίνητρο για τους ελπιδοφόρους αθλητές, από το να... εκτοπίσουν την παλιά φρουρά.
