Ο Γιώργος Μπάκας πραγματοποίησε μια εξαιρετική πορεία στα παρκέ, η οποία βρήκε το τέλος που της άξιζε στην ομάδα, όπου θέλησε να κλείσει αυτή την υπέροχη διαδρομή, με την Kalamata BC να βιώνει με επιτυχία το «αντίο» του αρχηγού της, ξεκινώντας μια νέα εποχή.
Ήταν στην αρχή μόλις της πορείας του, όταν φορούσε την φανέλα του Άτλαντα και, σε αναμέτρηση της «Μαύρης Θύελλας» στο ποδόσφαιρο, κλήθηκε... από τα μεγάφωνα του γηπέδου, με την ομάδα τότε να αγωνίζεται στην Α' Εθνική. Ο μικρός τότε Γιώργος Μπάκας δε θα μπορούσε να φανταστεί τη σπουδαία πορεία, που θα διέγραφε στα παρκέ, ολοκληρώνοντας τη διαδρομή του με τα «μελανόλευκα» κι έναν τίτλο να την ολοκληρώνει.
Η Kalamata BC πήρε το πρωτάθλημα και για εκείνον. Από την αρχή της χρονιάς, ήθελε να γράψει τον επίλογο, που του άξιζε, και η ομάδα της οποίας ηγήθηκε για οκτώ από τα δέκα χρόνια ύπαρξής της, πέτυχε το στόχο με την επιστροφή της στις εθνικές κατηγορίες, δίνοντας το σύνθημα για τη δημιουργία ενός ισχυρού μεσσηνιακού πόλου.
«Πέρυσι είχα βάλει στο μυαλό μου να σταματήσω ελπίζοντας ότι θα έχουμε καταφέρει να ανέβουμε κατηγορία, αλλά αυτό δεν έγινε. Εγώ τον χειμώνα έλλειψα επαγγελματικά, μετά επέστρεψα κανονικά. Για τα play-offs ήμουν ενεργός φουλ», ανέφερε χαρακτηριστικά ο ίδιος στο EOK Web Radio, στη συνέντευξη μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση. Κι επειδή τα όνειρα είναι για να εκπληρώνονται στο τέλος, η αξιοζήλευτη πορεία του, που πέρασε από τα σαλόνια μέχρι το φινάλε στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα, που τον ανέδειξε, εκπλήρωσε και το τελευταίο του, προτού έρθει το τέλος στα παρκέ, μαζί με εκείνο και του έτερου βασικού στελέχους της «Μαύρης Θύελλας», Δημήτρη Τσικούρη.
Ο «φάρος» της Μεσσηνίας που... ξενιτεύτηκε με επιτυχίες και έκλεισε δικαιωμένος στο σπίτι του
Κανείς δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με την επιτυχία και είναι αληθές, ότι μάλλον οι αποτυχίες είναι περισσότερες. Φτάνει να ξέρεις το πώς εκείνες θα σε οδηγήσουν στην επιτυχία. Ο Γιώργος Μπάκας γνώρισε, πάντως, περισσότερες μέρες χαράς, αποτελώντας πάντοτε καταλυτικό στέλεχος όποιας ομάδας φόρεσε την φανέλα, είτε εντός είτε εκτός παρκέ, με την αρχή στον Άτλαντα να δίνει συνέχεια στις επιτυχίες του Ποσειδώνα τα επόμενα χρόνια.
«Αυτό που μου ήρθε ήταν η άνοδος του Ποσειδώνα από την τότε Γ’ εθνική στη Β’, που ήταν γεμάτο και το γήπεδο της Τέντας. Έγινε χαμός με σπάνιες στιγμές μετά στο γήπεδο. Δεν είχε τελειώσει το πρωτάθλημα, αλλά είχε εξασφαλιστεί μαθηματικά η άνοδος», θυμάται σε ερώτηση στο EOK Web Radio για την κορυφαία στιγμή, που έρχεται στο μυαλό του.
Δεν ήταν και οι μόνες, ωστόσο, περνώντας εν συνεχεία από Ιάλυσο Ρόδου, Πολύβιο, Καλαμάτα '80 και Λαύριο στα σαλόνια της GBL. Πολλά χρόνια, φυσικά, τα πέρασε στην αγαπημένη του Καλαμάτα, αλλά η Kalamata BC είναι εκείνη, όπου θα έγραφε το σπουδαίο επίλογο.
Από το καλοκαίρι του 2016 μέχρι φέτος, με μια στάση στο Μαρούσι και μια εξαιρετική παρουσία στην Α2 Ανδρών και νυν Elite League, ο Γιώργος Μπάκας έγινε το «τοτέμ» των «μελανόλευκων» μέσα στα χρόνια, με την ηγετική του μορφή, που εκφραζόταν από το αποφασιστικό ύφος μιας ευγενούς προσωπικότητας, να πρωτοστατεί.
«Είμαι χορτασμένος, είμαι πολύ καλά. Η τελεία είχε σχεδόν μπει από πέρυσι, αλλά ήταν γραφτό να μπει φέτος με το πρωτάθλημα αυτό. Ήταν γραφτό να γίνει έτσι», όντας σίγουρος για την απόφασή του και αφού έκλεισε με τον τρόπο, που ακριβώς εκείνος επιθυμούσε. «Καταφέραμε τον στόχο μας. Είχαμε στόχο την άνοδο. Πέρυσι ίσως να μην το είχαμε πει έντονα, αλλά φέτος είχε ειπωθεί από την αρχή. Είχε περάσει αυτό στο σώμα, στην ψυχή μας, στο μυαλό μας και τελικά βγήκε αληθινό», πρόσθεσε ο ίδιος.
Το μπάσκετ, άλλωστε, όλα αυτά τα χρόνια σε αυτά τα μέρη περνούσε. Στο σώμα, το μυαλό, την καρδιά και την ψυχή του, κάτι που εξέφρασε ειδικά στην ομάδα, όπου έκλεισε την καριέρα του. «Με τους ανθρώπους της διοίκησης γνωριζόμασταν από πριν. Υπήρξε “δέσιμο” μεταξύ μας, έχουμε καλές σχέσεις. Έβλεπα ότι υπάρχει προσπάθεια. Δεν υπήρχε κάτι άλλο να σκεφτώ. Ήξερα ότι θα είναι ο τελευταίος μου σταθμός η ομάδα αυτή», ανέφερε στην πρώτη του συνέντευξη μετά το τέλος της όμορφης αυτής πορείας.
Και η πορεία αυτή, είχε το τέλος που άξιζε. Το τέλος του... Άι Γιώργη που τίμησε τη Μεσσηνία όπου κι αν βρέθηκε, κλείνοντας με επιτυχία στην ομάδα που τελικά αγάπησε περισσότερο.
