Ο Γιάννης Αθηναίου ολοκλήρωσε μια σπουδαία διαδρομή με μοναδικές στιγμές, που σε ένα βαθμό έγραψαν τη δική του ιστορία στο ελληνικό μπάσκετ, και το Basketa.gr ξεδιπλώνει το άλμπουμ της καριέρας του, που είχε πολλά ιδιαίτερα κεφάλαια και άφησαν τη δική τους κληρονομιά.
Πολλές φορές θα ρωτήσεις έναν άνθρωπο για το τι... καπνό φουμάρει κάποιος, που μόλις γνώρισες. «Ωραίος τύπος», θα σου απαντήσει. Δύο λέξεις, που μπορεί να έχουν πολλές ερμηνείες, αλλά στην προκειμένη περίπτωση αντικατοπτρίζουν κάτι πιο σαφές. Συνήθως, θα ορίζαμε έναν άνθρωπο άνετο, φιλικό και κοινωνικό με τους υπόλοιπους, χωρίς να σημαίνει όμως, ότι όποτε χρειάζεται, σε μια σημαντική στιγμή, του λείπουν η σοβαρότητα και η ετοιμότητα για να σταθεί στον διπλανό του, και δη αυτούς, που για εκείνον έχουν σημασία. Από τη μία πλευρά έχει... το τσαγανό του, από την άλλη γνωρίζει πολύ καλά την αξία του σεβασμού προς όποιον βρίσκεται μπροστά του, ικανός, πρόθυμος και, κυρίως, πεπεισμένος, ότι όταν αναλαμβάνει μια αποστολή, κάνει το σωστό για τον εαυτό του και το σύνολο, όπου βρίσκεται μια δεδομένη στιγμή.
Ο Γιάννης Αθηναίου, με αυτό τον τρόπο δημιούργησε αυτή την καριέρα, που του άφησε μια «γεμάτη καρδιά», όπως ο ίδιος επεσήμανε. Δεν είναι και το πιο εύκολο να αφήνεις κάτι, που ήταν η ζωή σου, νιώθοντας γεμάτος για όσα έζησες και πέτυχες. Και η αλήθεια είναι, ότι ο πολύπειρος γκαρντ μέσα στα χρόνια έχει βάλει τη δική του ξεχωριστή «σφραγίδα» στο ελληνικό μπάσκετ, τόσο στον τρόπο με τον οποίο πορεύτηκε όσο και με όσα πέτυχε στη διάρκεια αυτής της πορείας, μην ξεχνώντας μέσα όσα κατάφερε τις καταβολές του.
Εκείνο το παιδί, που ξεκινούσε γεμάτο όνειρα χτυπώντας μια μπάλα, για το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο στον Ηλυσιακό, έδωσε τη θέση του σε μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, που φορώντας την φανέλα του Πανερυθραϊκού, ολοκλήρωσε μια μοναδική πορεία στην Elite League, εκεί από όπου ξεκίνησε. Κι αυτό έχει τη δική του σημειολογία, αν αναλογιστεί κανείς τα επιτεύγματα της παρ' ολίγον 20ετούς σπουδαίας πορείας του στα παρκέ. Δείγμα, θα έλεγε κανείς, του χαρακτήρα που περιγράψαμε νωρίτερα. Ωραίος τύπος.
Ένα παιδί που ήθελε να παίξει μπάσκετ και πέτυχε περισσότερα από όσα ονειρεύτηκε
Ο Γιάννης Αθηναίου, στο δημόσιο απολογισμό της καριέρας του, παραδέχθηκε ότι ήταν απλώς ένα παιδί, γεμάτο όνειρα, αλλά χωρίς να φαντάζεται τη μετέπειτα διαδρομή του. Μετά την ανάδειξη του ταλέντου του στον Ποσειδώνα Νέου Ψυχικού, ο Ηλυσιακός που πάντοτε αναδείκνυε αθλητές, του έδωσε την ευκαιρία και η τετραετία του στα Ιλίσια, του έδωσε το εισιτήριο για την Πλατεία.
Η φανέλα του Ιστορικού Πανιωνίου μόνο εύκολη δεν είναι να την φορέσεις, αλλά από εκείνη κιόλας τη στιγμή έμοιαζε έτοιμος για αυτό, που θα πετύχαινε αργότερα. 279 συμμετοχές στη μεγάλη κατηγορία, πάνω από 1.600 πόντοι και, κυρίως, ο πρώτος που κατάφερε να αγωνιστεί στους πέντε μεγάλους του ελληνικού μπάσκετ, κατά χρονική σειρά σε Άρη, ΑΕΚ, Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό, σε ένα επίτευγμα που μιλά από μόνο του για τη διαχρονική αξία ενός αθλητή, ο οποίος δεν τα παράτησε ακόμη και στις δύσκολες στιγμές, όπως εκείνο το βράδυ της μεγάλης ατυχίας το 2019, στο φιλικό της Εθνικής με τη Σερβία, έχοντας τότε δικαιωματικά κερδίσει τη θέση του στην αποστολή για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας.
Όχι ότι, φυσικά, οι υπόλοιπες ομάδες που αγωνίστηκε σε Ελλάδα και εξωτερικό ήταν μικρής αξίας. Τουναντίον πέρασε από συλλόγους με ιστορία όπως το Περιστέρι, ο Ιωνικός και ο ΚΑΟΔ ακόμη που είχε τη δική του σημαντική περίοδο, σε άλλους που γράφουν την ιστορία τους στο παρόν και με προοπτική ετών, όπως ο Προμηθέας και η Καρδίτσα, σε ομάδες με «θρυλική» διαδρομή όπως η Ολίμπια Μιλάνο, άλλες όπου επίσης άφησε το στίγμα του, όπως η Μπιλμπάο, η Προβάνς και η Εσκίσεχιρ.
Πολύ περισσότερο, κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το γεγονός, ότι στις 26 συμμετοχές του με την φανέλα της Εθνικής κατάφερε να γράψει τη δική του ιστορία. Είναι ο άνθρωπος που δίνει... το πρώτο αίμα στο Λέστερ, όταν ξεκίνησαν να εφαρμόζονται τα παράθυρα, με αντίπαλο τη Μεγάλη Βρετανία. Είναι ο άνθρωπος, που «σφράγισε» την πρόκριση στα επόμενα προκριματικά, για το Ευρωμπάσκετ 2022 αυτή την φορά, στην ανατροπή με τη Βουλγαρία, με τη συμβολή του να έχει τη δική της σημασία στο να δίνει το ελληνικό μπάσκετ πάντοτε το «παρών» στα μεγάλα ραντεβού, όταν άλλες κραταιές δυνάμεις δεν τα καταφέρνουν ή «αγκομαχούν».
Το φινάλε του ήταν... λίγο πιο ρομαντικό. Επέστρεψε στα λημέρια, όπου πρωτοσυστήθηκε, όχι όμως στο κέντρο της Αθήνας, αλλά στα Βόρεια προάστια της Αττικής, με τον Πανερυθραϊκό να είναι ο σύλλογος που του έδωσε την αγάπη και το σεβασμό, που είχε ανάγκη ως τα πιο βασικά συστατικά στοιχεία στο τέλος αυτής της διαδρομής, όπως ο ίδιος παραδέχθηκε στην αποχαιρετιστήρια ανακοίνωση του συλλόγου, με τον οποίο έφτασε εσχάτως στην οκτάδα της Elite League.
Ο Γιάννης Αθηναίου, λοιπόν, άρχισε και τελείωσε την πορεία του με κοινό σημείο αναφοράς, πετυχαίνοντας τα πάντα στην πορεία. Και το κυριότερο είναι, ότι όσα επικαλέστηκε ο ίδιος στην αποχαιρετιστήρια ανάρτησή του, αναγνωρίζονται από άπαντες. Σε έναν ωραίο τύπο, άλλωστε, με αυτό το ωραίο τσαγανό, δε θα περίμενες κάτι άλλο. Το ακόμη καλύτερο είναι, ότι θα βρίσκεται εδώ τριγύρω...
