Η Μπαρτσελόνα διεκδικεί την τρίτη κούπα της ιστορίας της στην Ευρωλίγκα και το Basketa.gr θυμάται τη διαδρομή της στα χρονικά, αλλά και την πορεία μέχρι την πρόκληση του τελικού.
Η δημιουργία μιας γεμάτης ομάδας σε τέτοιο βαθμό, που να σε λογαριάζουν όλοι φαβορί, αποτελεί μια ιδιαίτερη κατάσταση. Είσαι εσύ και όλοι οι υπόλοιποι, που θέλουν να σε κερδίσουν, ώστε να νιώσουν πως διαψεύδουν τα προγνωστικά και έχουν τη δυνατότητα να σου κάνουν τη ζωή δύσκολη.
Σε μια τέτοια κατάσταση βρέθηκε η Μπαρτσελόνα, η οποία φέρνοντας τον πιο φέρελπι προπονητή της γενιάς του (Γιασικεβίτσιους) και μια πλειάδα κορυφαίων παικτών στη διάθεσή του, ξεκίνησε ως η πρώτη ομάδα στην κούρσα για τον τίτλο της φετινής Ευρωλίγκα. Το «βάρος» του να αποδεικνύεις αυτή τη θέση είναι ξεχωριστό, αλλά οι «Μπλαουγκράνα» μπόρεσαν να ανταποκριθούν, έστω και με δυσκολία προς το τέλος του κόσμου και το Basketa.gr θυμάται την πορεία τους, μαζί με την ιστορία τους στο θεσμό.
Με το ραβδάκι του Αΐτο, τον κυνισμό του Πέσιτς και τη μαγεία του Τσάβι
Όποια ομάδα φέρει το όνομα της Μπαρτσελόνα, πια, αυτόματα κρατά μαζί της και μια μεγάλη κληρονομιά, με τεράστιες απαιτήσεις να τη «βαραίνουν». Το μπασκετικό τμήμα, όμως, άργησε αρκετά να αρχίσει να σημειώνει επιτυχίες και αυτές ήταν τη δεκαετία του 1980, χάρη στον άνθρωπο, που κατάφερε με τη δική του καθοδήγηση να δημιουργήσει το δρόμο για την ανάπτυξη και «γιγάντωση» του ισπανικού μπάσκετ, όπως το γνωρίζουμε σήμερα.
https://www.youtube.com/watch?v=44QY9UDWURI&ab_channel=MrAllishereMrAllishere
https://www.youtube.com/watch?v=5GnQdImYiG4
Ο Αΐτο Ρενέσες παρέδωσε μαθήματα στην Μπαρτσελόνα στην πρώτη του πενταετία μεταξύ 1985 και 1990, δημιουργώντας μια μεγάλη ομάδα στη Βαρκελώνη, αντάξια του… ποδοσφαιρικού της ονόματος. Η ομάδα που μετρούσε μόλις έναν τίτλο μέχρι το 1980, την επόμενη δεκαετία κατέκτησε έξι πρωταθλήματα Ισπανίας, μαζί με άλλα πέντε Κύπελλα, δύο Σαπόρτα, δύο Κόρατς κι ένα Διηπειρωτικό, σε μια πρώτη «χρυσή» εποχή δια χειρός του πιο εμβληματικού τεχνικού της χώρας.
Η δεκαετία του 1990, που χαρακτηρίστηκε και πάλι σε μεγάλο βαθμό από την καθοδήγηση του Ρενέσες, ήταν και πάλι εξαιρετική, με την «Μπάρτσα» να έχει γίνει κανονικά μια σπουδαία ομάδα, κορυφαία για το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Το μόνο, που έλειπε σε αυτή την ομάδα, ήταν η μεγάλη κούπα του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, ή αλλιώς της Ευρωλίγκα, κάτι που της στερήθηκε το 1996 από την ιστορική τάπα του Στόγιαν Βράνκοβιτς.
https://www.youtube.com/watch?v=JOIf8MQX7Jc&t=6s&ab_channel=PanathinaikosBCPanathinaikosBC
https://www.youtube.com/watch?v=oL9u0YCxWvU&ab_channel=ve7nomve7nom
Επτά χρόνια αργότερα, όμως, με τον Σβέτισλαβ Πέσιτς… σε ρόλο κυνικό και ένα ρόστερ γεμάτο «αστέρες», μεταξύ των οποίων ο σημερινός προπονητής, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, αλλά και ο Πάου Γκασόλ, η Μπαρτσελόνα πήρε το πρώτο της, για να ακολουθήσει ύστερα από επτά χρόνια μια από τις πιο γεμάτες ομάδες, που έχουμε δει ποτέ. Με τον Τσάβι Πασκουάλ στο «τιμόνι», φτιάχνοντας μια ανίκητη «μηχανή» το 2010, ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να αντισταθεί και το δεύτερο ευρωπαϊκό ήταν γεγονός.
https://www.youtube.com/watch?v=1qR1vwLtHJ4&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALLEUROLEAGUEBASKETBALL
https://www.youtube.com/watch?v=qPdBUohMnDE&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALLEUROLEAGUEBASKETBALLVerified
Έκτοτε, εκατοντάδες εκατομμύρια… πετάχτηκαν, ώστε να έρθει ένα ακόμη τρόπαιο στο επιβλητικό «Παλάου Μπλαουγκράνα», πηγαίνοντας όμως από τη μία παταγώδη αποτυχία στην άλλη. Το 2021, όμως, η επιστροφή στα Final Four δίνει και υποσχέσεις.
Το «τρένο» που κόντεψε να σταματήσει… ο πρώην
Η σεζόν αυτή, λοιπόν, ξεκίνησε γεμάτη υποσχέσεις για την «Μπάρτσα», που σε συνέχεια της ενίσχυσής της την προηγούμενη σεζόν, την οποία σταμάτησε ο κορονοϊός, αποφάσισε να τη μεγιστοποιήσει με την πρόσληψη του Σάρας και την απόκτηση κορυφαίων παικτών, όπως ο Νικ Καλάθης, που θέλησε να ακολουθήσει το όραμα του άλλοτε συμπαίκτη του στον Παναθηναϊκό.
Μπορεί η Ρεάλ να βρέθηκε μπροστά στη βαθμολογία της ACB, αλλά στην Ευρωλίγκα η χρονιά πήγε εξαιρετικά, έχοντας μόνο 10 ήττες σε ένα τομερά απαιτητικό πρόγραμμα 34 αγώνων. Η πρώτη θέση είχε ουσιαστικά «κλειδώσει» από καιρό και το μόνο, που περίμεναν στο καταλανικό «στρατόπεδο», ήταν ο αντίπαλος στα προημιτελικά.
Τη θέση αυτή, τελικά, είχε ο… πρώην Τσάβι Πασκουάλ, που έμελλε να «ταρακουνήσει» γερά την «Μπάρτσα». Εκείνη, ίσως, περίμενε να κάνει… βόλτα προς την Κολωνία, αλλά τα δύο μεγάλα ματς της Ζενίτ στη Βαρκελώνη, που άξιζαν το 0-2 από μέρους της, έφεραν αρχικά τύχη, καθώς αυτή η δυάδα ολοκληρώθηκε στο 1-1 με με το «διπλό» στην Αγία Πετρούπολη, η ομάδα μπόρεσε να σταθεί ξανά στα πόδια της, για να «σφραγίσει» την πρόκριση με το 79-53 της πέμπτης αναμέτρησης.
Ο άλλοτε τεχνικός της, λοιπόν, δεν μπόρεσε να τη σταματήσει, αλλά της έδωσε ένα γερό μάθημα εν όψει Final Four. Στο χέρι της είναι, φτάνοντας μέχρι τον τελικό με το χέρι του Χίγκινς και... την ευχή του Θεού, να αποδείξει πως το έλαβε, συναντώντας έναν αντίπαλο με τεράστια «δίψα» και με την ιδέα της εκπλήρωσης ενός δικού του πεπρωμένου...
