Η Φενέρμπαχτσε είναι εδώ και κάποιες ώρες πρωταθλήτρια Ευρώπης για την αγωνιστική περίοδο 2024-25, καθώς επικράτησε στον μεγάλο τελικό της Μονακό του Βασίλη Σπανούλη με 81-70.
Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και το σύνολό του κατάφεραν μέσα από αρκετές δυσκολίες της φετινής σεζόν να φτάσουν στον μεγάλο στόχο αρχικά του Final-4 και στη συνέχεια της κορυφής της Ευρώπης, κατακτώντας το 2ο τρόπαιο Ευρωλίγκας στην ιστορία του τούρκικου συλλόγου.
Μετά την περσινή εξαιρετική πορεία της τούρκικης ομάδας, όπου έφτασε μέχρι το Final-4 και την 4η θέση της Ευρώπης, ο Λιθουανός προπονητής δούλεψε απόλυτα μεθοδικά στις καλοκαιρινές του κινήσεις, αποκτώντας στοχευμένα παίκτες που μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά.
Καλάθης, Σέστινα, Μότλεϊ, Νουά και Χαζέρ έφυγαν λόγω ολοκλήρωσης του συμβολαίου τους, ενώ οι Ντόρσεϊ, Μαντάρ, Παπαγιάννης και Νέτο δε συνέχισαν στην ομάδα και έψαξαν τον επόμενο σταθμό της καριέρας τους.
Όπως έγινε κατανοητό, ο βασικός «κορμός» της Φενέρμπαχτσε διατηρήθηκε κατά 6 παίκτες (Χέις-Ντέιβις, Μπιμπέροβιτς, Γκούντουριτς, Πιέρ, Σανλί και Μαχμούτογλου), βγαίνοντας στην αγορά από τα μέσα Ιουνίου προκειμένου να καλύψει άμεσα τις αδυναμίες και τα κενά που δημιουργήθηκαν.
Και το έκανε, αφού σε μόλις 1 μήνα απέκτησε τους Χολ, Μέλι, Κόλσον και Μπόλντγουιν, δείχνοντας από την αρχή τις προθέσεις της για τη νέα σεζόν. Στη συνέχεια ακολούθησαν οι προσθήκες των Ζάγκαρς και Σάμανιτς, αντικαθιστώντας στο έπακρον τους παίκτες που αποχώρησαν και «χτίζοντας» ήδη ένα ρόστερ με διαφορετική φιλοσοφία και διαφορετικά χαρακτηριστικά. Αξίζει να σημειωθεί πως το δίδυμο Μπόλντγουιν-Κόλσον προερχόταν από μια τρομερή σεζόν με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, όπου έφτασε μια «ανάσα» από το Final-4 του Βερολίνου (αποκλείστηκε στο Game 5 από τον Παναθηναϊκό, με τον Μπόλντγουιν να παίζει ουσιαστικά μόνο στο 1ο)! Ακόμη και στην περίπτωση του Μέλι, η Φενέρ αποκτούσε έναν από τους πιο έμπειρους παίκτες της λίγκας, ο οποίος είχε ίσως τη μεγαλύτερη «δίψα» απ’ όλους για διάκριση, μιας και ήταν ο παίκτης με τα περισσότερα παιχνίδια Ευρωλίγκας χωρίς τίτλο.
Παρά το ότι ο σχεδιασμός είχε ολοκληρωθεί, τα προβλήματα ξεκίνησαν από την αρχή, αφού ο Σάμανιτς στα μέσα Σεπτέμβρη αποχώρησε από την ομάδα, κάτι που... φαινόταν από μέρες πριν, με τους Τούρκους να έχουν αποκτήσει ήδη τον Κεμ Μπιρτς πριν την ανακοίνωση της αποχώρησης του Κροάτη. Στη συνέχεια έγινε και η προσθήκη του Μπόμπαν Μαριάνοβιτς, ο οποίος βέβαια αγωνίστηκε μόλις ελάχιστα παιχνίδια (4 πόντοι, 3.5 ριμπάουντ σε 6 συμμετοχές).
Το πρώτο πραγματικό σοκ μέσα στη χρονιά ήρθε μόλις στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκας, όταν ο Σκότι Ουίλμπεκιν υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού στο ματς με τον Ολυμπιακό και έχανε όλη τη σεζόν. Λίγες μέρες αργότερα ο σύλλογος προχωράει σε άμεση αντικατάσταση του παίκτη με τη μεταγραφή του Σκάιλαρ Μέις, ο οποίος δεν προσέφερε ποτέ τα αναμενόμενα (3.7 πόντοι, 1.1 ριμπάουντ, 0.9 ασίστ σε 14 ματς).
Το δεύτερο σοκ συμβαίνει λίγους μήνες αργότερα. Στις αρχές Δεκέμβρη ο Άρτουρς Ζάγκαρς (5.9 πόντοι, 2.3 ασίστ σε 22 αγώνες) τραυματίζεται στο δεξί του πόδι σε έναν αγώνα πρωταθλήματος και μένει εκτός δράσης επ’ αόριστον, ωστόσο επιστρέφει έναν μήνα μετά. Μάλιστα, η απουσία αυτή ήρθε σε ένα διάστημα που η Φενέρ είχε επίσης εκτός με τραυματισμό τους Χολ και Πιέρ, ψάχνοντας ακόμα να βρει την «ταυτότητά» της αφού γενικότερα τα προβλήματα δεν την άφηναν σε... ησυχία στο πρώτο μισό της σεζόν.
Το «colpo grosso» ήρθε μετά τη… διάλυση της Καρσίγιακα, αφού «άνοιξε» διάπλατα ο δρόμος για παίκτες να φύγουν από εκεί. Ο Έρικ ΜακΚόλουμ (11.1 πόντοι, 39.4% τρίποντο, 2.1 ριμπάουντ, 1.8 ασίστ σε 18 συμμετοχές), που είχε ρίξει… άγκυρα στη Σμύρνη, μετακομίζει στην Πόλη για χάρη του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και της Φενέρμπαχτσε και αποδεικνύεται ως ένας απ’ τους κομβικότερους παίκτες της ομάδας για τη μετέπειτα επιτυχία, έχοντας τον καλύτερο αριθμό σε πόντους και efficiency ανά 36, 40 και 48 λεπτά και μεγάλη συνεισφορά στις clutch στιγμές των αγώνων. Οι φετινές κινήσεις «κλείνουν» λίγες μέρες αργότερα με τον Ζίλσον Μπάνγκο, με τον Ανγκολέζο σέντερ να έχει χαμηλή συμμετοχή και ρόλο στα παιχνίδια (2.7 πόντοι, 1.8 ριμπάουντ σε 10 ματς).
Μέχρι και τον Δεκέμβρη η τούρκικη ομάδα βρίσκεται στην 6η θέση με ρεκόρ 10-7, σε ισοβαθμία με τον Ερυθρό Αστέρα. Κι εκεί είναι που αλλάζουν τα πάντα. Ένα ρεκόρ 6-0 μέσα στον Γενάρη και 13-4 μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου φέρνουν τους Τούρκους στη 2η θέση της regular season, όντες σε τρομερή κατάσταση και μπαίνοντας στο σημαντικότερο έως τότε σημείο της σεζόν, τα play-offs, με το πόδι πατημένο στο… γκάζι.
Εκεί βρίσκουν απέναντί τους την εντυπωσιακή και… πυραυλοκίνητη Παρί, την οποία αποκλείουν με... συνοπτικές διαδικασίες. Με νίκες 3-0 και… επίδειξη ισχύος στο Game 2 (89-72) παίρνουν το εισιτήριο για το Αμπού Ντάμπι, όπου μπαίνουν με την καλύτερη φόρμα απ’ όλους. Και το επιβεβαιώνουν, κάνοντας το απόλυτο 2/2 με Παναθηναϊκό και Μονακό, κατακτώντας και το τρόπαιο!
Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, βλέποντας την περσινή ομάδα να φτάνει… κοντά, αποφάσισε το καλοκαίρι του 2024 να δουλέψει πιο μεθοδικά. Απέκτησε παίκτες αθλητικούς, παίκτες έμπειρους, άλλους με «κρύο αίμα» στις φλέβες τους, κάποιους που κάνουν τέλεια τα πιο... απλά, ακόμη και ρολίστες πολυτελείας, ενώ κράτησε τα σημαντικότερα «γρανάζια» της περσινής χρονιάς και εξέλιξε το παιχνίδι του. Έχοντας φύγει εσωτερικά από τα κακώς κείμενα των περασμένων ετών, τόλμησε να εξελιχθεί. Αρκετό post-up παιχνίδι και δημιουργία από εκεί, αρκετή κυκλοφορία της μπάλας, μεγάλη συχνότητα τριπόντων και spot-up εκτελέσεων μέσα απ’ την off-ball κίνηση, ενώ και αμυντικά κατάφερε το σύνολο να κάνει όλη τη δουλειά. Όλα αυτά έχοντας σε προσωπικό επίπεδο πλέον αναθεωρήσει και αποκτώντας μια διαφορετική… κοσμοθεωρία σχετικά με το μπάσκετ και τη θέση του προπονητή. Και η πρώτη δικαίωση ήρθε με την ανάδειξή του ως προπονητής της χρονιάς στη διοργάνωση, με τη συνέχεια να είναι γνωστή.
Από ένα σημείο της σεζόν και μετά, η Φενέρμπαχτσε αποτέλεσε μία απ’ τις… teams-to-beat της φετινής Ευρωλίγκας λόγω του μοντέρνου στυλ παιχνιδιού της. Με τα προγνωστικά στην αρχή της χρονιάς να τη θέλουν 3ο, ίσως και 4ο, φαβορί για κατάκτηση και εν τέλει να εξελίσσεται σε ομάδα που… ρυθμίζει τις καταστάσεις όπως εκείνη θέλει και που καταφέρνει να βρει απάντηση σε κάθε «γρίφο» που μπορεί να της βάλει ο αντίπαλος στο παιχνίδι.
Η μεθοδικότητα με την οποία δούλεψε όλη τη σεζόν η τούρκικη ομάδα και ο «Σάρας», η σφυρηλάτηση του «μαζί» μέσα από όλα τα προβλήματα της φετινής σεζόν και η σπουδαία -και σπάνια- ικανότητα του να μπορείς και να παίρνεις το 101% από το σύνολό σου, ήταν τα τρία στοιχεία που οδήγησαν τη Φενέρμπαχτσε στην καταξίωση. Γιατί, για να είμαστε ειλικρινής, ποιος μπορούσε να «ξεγράψει» την ομάδα του Γιασικεβίτσιους όσο πλησιάζαμε προς το φινάλε; Μάλλον κανείς.
