Η κορυφαία μπασκετική σχολή στην Ευρώπη είναι η ισπανική και δεν θα είναι κακό να το παραδεχτούν άπαντες...
Ναι στο παρελθόν έχουν προκαλέσει, ναι κάποιες φορές ευνοήθηκαν σκανδαλωδώς, ναι σε κάποιες περιπτώσεις η Εθνική Ελλάδας αδικήθηκε από αυτούς, ναι δικαιούται να υποστηρίξει κάποιος ότι η συμπεριφορά ορισμένων παικτών τους καθιστά αντιπαθητικούς, ωστόσο πρέπει κάποια στιγμή η αλήθεια να λάμψει κι αυτό συνέβη στο παρκέ του Βερολίνου.
Υπερβολή; Σίγουρα όχι. Κάποτε όλοι έλεγαν ότι είναι τόσο πλούσιο το ρόστερ που διαθέτουν οι «φούριας ρόχας» που είναι απλά μία κλάση πάνω από τους αντιπάλους τους και το επιβεβαιώνουν εντός των τεσσάρων γραμμών. Πράγματι ίσχυε κάτι τέτοιο όταν στην ίδια δωδεκάδα υπήρχαν ταυτόχρονα παίκτες όπως οι Καλντερόν, Ναβάρο, Ρούντι Φερνάντεθ, Σέρχιο Γιουλ, Πάουλ Γκασόλ, Μαρκ Γκασόλ, Νίκολα Μίροτιτς. Πλέον όμως αυτή η εποχή έχει περάσει.
Πλέον ο Σέρτζιο Σκαριόλο έχει διατηρηθεί στο πόστο του και διαχειρίζεται ορισμένους παντελώς άγνωστους παίκτες στο ευρύ μπασκετικό κοινό.
Αυτοί πλαισιωμένοι από πέντε αθλητές εγνωσμένης αξίας, δίχως όμως κανείς τους να είναι σούπερ σταρ, έκαναν το «μπαμ» κι έστειλαν σπίτι τη Λιθουανία, βάζοντας πλώρη για την τετράδα, με δεδομένο ότι θα στα προημιτελικά θα συναντήσουν τη Φινλανδία ή την Κροατία. Κάτι που σημαίνει ότι ο δρόμος γι' αυτούς είναι ανοιχτός.
Ωστόσο επειδή πρέπει να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της ισπανικής νίκης, ας δούμε ορισμένα ονόματα από το ρόστερ τους σε αυτήν τη διοργάνωση.
Χάιμε Πραντίγια, Τσάβι Λόπεθ-Αροστέγκι, Χάιμε Φερνάντεθ, Ντάριο Μπριθουέλα, Αλμπέρτο Ντίαθ, Σεμπάστιαν Σάιθ και Χοέλ Πάρα.
Στον πολύ κόσμο αυτή η επτάδα δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή κι ακόμα κι αν υπάρχουν κάποιοι που παίζουν στο υψηλό επίπεδο, θα πρέπει κανείς να παρακολουθεί το ισπανικό πρωτάθλημα για να τους ξέρει.
Δύο αγωνίζονται στη Βαλένθια (Πραντίγια, Λόπεθ Αροστέγκι), δύο στη Μάλαγα (Ντίαθ, Μπριθουέλα), ένας στην Τενερίφη (Φερνάντεθ), ένας στην Μπανταλόνα (Πάρα) κι ένας (Σάιθ) στο πρωτάθλημα Ιαπωνίας και σε ομάδα του Τόκιο!
Άπαντες έχουν αποδεχθεί τον ρόλο τους κι έχουν «μπαμπά» τον Ρούντι Φερνάντεθ ο οποίος είναι ο ένας και μοναδικός εκπρόσωπος της παλιάς χρυσής φουρνιάς, από τη στιγμή που ο Γιουλ τραυματίστηκε κι αποχώρησε κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας.
Ωστόσο στη λίστα των έμπειρων μπαίνουν ο 27χρονος Βίλι Ερνανγκόμεθ και ο 26χρονος αδερφός του Χουάντσο, απλά και μόνο επειδή έχουν λάβει ξανά μέρος σε μεγάλες διοργανώσεις με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της πατρίδας τους. Ο 20χρονος ΝΒΑερ Ουσμάν Γκαρούμπα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί «μπαρουτοκαπνισμένος», ενώ ο νατουραλιζέ Λορέντζο Μπράουν μπήκε αμέσως στο κλίμα.
Το πιο σπουδαίο επίτευγμα για τους Ισπανούς είναι όμως ότι πιστεύουν στους εαυτούς τους. Ότι όποιος κι αν φοράει τη φανέλα της εθνικής ομάδας, είναι πεπεισμένος ότι θα τη βοηθήσει να πετύχει τον στόχο της. Από το 2019 και το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο μέχρι φέτος που οι Ισπανοί παρατάσσονται με το πιο αδύναμο ρόστερ της σύγχρονης ιστορίας τους.
Με απλά λόγια οι Ίβηρες έχουν «χτίσει» μία δική τους σχολή, διαφορετική και πιο αποτελεσματική απ' όλες τις υπόλοιπες. Και γι' αυτό οφείλουν άπαντες οι φίλοι του μπάσκετ να τους βγάλουν το καπέλο και να τους σεβαστούν. Δεν είναι άλλωστε απλή υπόθεση να βρίσκεται κάποια εθνική ομάδα για μία εικοσαετία στην κορυφή ή στις παρυφές... Διότι μην ξεχνάει κανείς ότι το μακρινό 2003 στη Σουηδία, άρχισαν να ξεχωρίζουν οι «φούριας ρόχας»... Και 19 χρόνια μετά, παραμένουν στην ελίτ!
