Το Ευρωμπάσκετ Γυναικών 2025, η σημασία της διεξαγωγής της διοργάνωσης της τελικής φάσης και των αγώνων ενός ομίλου στην Ελλάδα, αλλά και η ανάπτυξη του αθλήματος στην κατηγορία των Γυναικών, ήταν τα βασικά θέματα που παρουσιάστηκαν και συζητήθηκαν στην ειδική εκδήλωση που διοργάνωσε η ΕΟΚ χθες (19/4) σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.
Το παρών στην εκδήλωση έδωσαν παράγοντες, μέλη και προπονητές ομάδων μπάσκετ Γυναικών από το λεκανοπέδιο της Αττικής, ενώ ξεχωριστή ήταν η παρουσία των διεθνών παικτριών, Ιωάννας Δίελα, Ρένιας Καρλάφτη, Μαριέλλας Φασούλα, Εβίνας Σταμάτη, Τζοάννα Ταμπάκου και Διαμάντως Αλεξιά.
“Είναι μια χρυσή ευκαιρία να γνωριστούμε μεταξύ μας. Να ανταλλάξουμε απόψεις και εμπειρίες προς όφελος της ανάπτυξης και της προβολής του μπάσκετ Γυναικών, ακριβώς στην περιοχή που θα φιλοξενήσει το Ευρωμπάσκετ Γυναικών 2025», σημείωσε η Υπεύθυνη Προώθησης του μπάσκετ Γυναικών, Εβίνα Μάλτση στην έναρξη της εκδήλωσης, στην οποία μίλησαν ο πρόεδρος της ΕΟΚ, Ευάγγελος Λιόλιος, τα μέλη του Δ.Σ. και υπεύθυνοι του μπάσκετ γυναικών στην Ομοσπονδία, Άννη Κωνσταντινίδου και Χρήστος Βασιλειάδης, ο γενικός Διευθυντής της ΕΟΚ, Κωνσταντίνος Σβερκούνος, ο επικεφαλής του Αναπτυξιακού Προγράμματος, Κώστας Μίσσας και η τιμ μάνατζερ της Εθνικής ομάδας Γυναικών, Σοφία Κλιγκοπούλου.
Τον λόγο πήραν επίσης οι διεθνείς παίκτριες και οι παρευρισκόμενοι εκπρόσωποι των σωματείων, οι οποίοι κατέθεσαν τις προτάσεις τους για την ανάπτυξη του μπάσκετ Γυναικών στην Ελλάδα και εξέφρασαν τους προβληματισμούς τους για τα θέματα που απασχολούν τον χώρο.
Την εκδήλωση παρακολούθησε και ο Πέτρος Συναδινός, αρχηγός της ελληνικής Ολυμπιακής αποστολής στους Ολυμπιακούς αγώνες στο Παρίσι.
Ευάγγελος Λιόλιος (Πρόεδρος ΕΟΚ): «Πολλές φορές φωνάζαμε και φωνάζουμε για το μπάσκετ Γυναικών. Οι αθλήτριες ξέρουν πολύ καλά το ενδιαφέρον που υπάρχει από τις ομάδες τους κι από πόσες ομάδες. Όλα έχουν να κάνουν με ένα πράγμα: τη διοίκηση. Τα πάντα ξεκινούν από εκείνην. Το όραμα που έχει, τη διάθεση, τη νοημοσύνη, τις ώρες που θέλει να αφιερώσει καθώς και τις αρχές που έχει και θέλει να περάσει και στους υπόλοιπους. Για να μεγαλώσεις έναν αθλητικό φορέα, οτιδήποτε είναι αυτός, πρέπει να έχεις όραμα το οποίο θα μεταφέρεις σε όλους γύρω σου. Αρχικά στους συνεργάτες σου, στη συνέχεια στο προπονητικό σταφ που θα το υλοποιήσει και μετά, αφού πρώτα όλοι θα έχουν γίνει ένα, στους αθλητές και στις αθλήτριες.
Πολύ συχνά, στις συζητήσεις που κάναμε με την Άννη (Κωνσταντινίδου) τον Χρήστο (Βασιλειάδη) αλλά και τον Κώστα Μίσσα, αναρωτιόμασταν γιατί το μπάσκετ γυναικών δεν έχει μεγαλώσει. Τι φταίει. Ξέρετε τι φταίει; Εμείς. Δεν φταίνε οι αθλήτριες. Εμείς έχουμε την ευθύνη. Οι διοικήσεις των Οργανισμών. Αν το πιστέψουμε, αν το θέλουμε, το μπάσκετ Γυναικών θα μεγαλώσει.
Για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε το μπάσκετ Γυναικών, όλοι εμείς, όλοι εσείς που ασχολείστε με τον χώρο, πρέπει να συμφωνήσουμε στο πώς θα πάει μπροστά.
Αυτή η συνάντηση γίνεται με κύριο στόχο να ενωθείτε μεταξύ σας ενόψει και του Ευρωμπάσκετ Γυναικών 2025.
Τι σημαίνει το Ευρωμπάσκετ 2025; Ποιος είναι ο ρόλος σας και ο ρόλος μας; Είναι μια διοργάνωση που την πήραμε εμείς ξαφνικά; Όχι. Αυτή είναι η δική σας διοργάνωση. Εμείς απλά πήραμε την πρωτοβουλία. Θα το οργανώσουμε και θα το υποστηρίξουμε. Το αναλαμβάνουμε για να δώσουμε ώθηση στο μπάσκετ γυναικών και έχουμε μπροστά μας έναν χρόνο και ενάμιση μήνα να προετοιμαστούμε βάζοντας τρεις στόχους.
Ο πρώτος είναι να κάνουμε μια πολύ επιτυχημένη διοργάνωση. Ως οικοδεσπότες θα πρέπει να έχουμε μια πολύ καλή οργάνωση και ένα γήπεδο, το ΣΕΦ, με κόσμο ώστε αυτό να δώσει ώθηση και στην Εθνική ομάδα να πάει μπροστά.
Ο δεύτερος είναι η αγωνιστική επιτυχία της Εθνικής ομάδας. Θα κάνουμε τα αδύνατα δυνατά από την πλευρά μας ώστε να έχει τη καλύτερη δυνατή πορεία. Θα της δώσουμε τα πάντα. Η προκριματική φάση γίνεται στον τόπο μας, ευελπιστούμε να περάσουμε στην τελική φάση, κι εκεί πια, να πάρουμε μια καλή θέση. Γιατί όχι και μετάλλιο. Αυτό θα εξαρτηθεί και από την αγωνιστική της παρουσία. Εμείς από την πλευρά μας θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να τον πετύχει.
Ο τρίτος είναι να γίνει το Ευρωμπάσκετ ένα έναυσμα ώστε να μεγαλώσουμε το άθλημα στον χώρο των γυναικών σε ποσότητα και ποιότητα. Να ασχοληθούν περισσότερα κορίτσια, γυναίκες, παράγοντες αλλά και προπονητές. Να βελτιωθούν οι προπονήσεις. Να γίνουν καλύτερα εκπαιδευμένοι προπονητές. Να γίνει καλύτερη η ποιότητα των αγώνων και των πρωταθλημάτων.
Μετά, έχοντας μια επιτυχημένη διοργάνωση με κόσμο και μια καλή πορεία της Εθνικής ομάδας, το μπάσκετ Γυναικών θα μπορέσει να “ξεπεταχθεί”, να φέρει νεότερα κορίτσια και θα τους δώσει νέα ινδάλματα.
Βάσει των αριθμών, από τις περίπου 100 ομάδες στο λεκανοπέδιο, οι μισές ασχολούνται με το μπάσκετ γυναικών και το ποσοστό των αθλητριών μέσα στον σύλλογό τους είναι το 30 τοις εκατό. Σε αυτές τις ομάδες είναι περίπου 3.500 αθλήτριες, από το σύνολο των 4.500 που είναι εγγεγραμμένες ενώ σε όλη την Ελλάδα παίζουν συνολικά 11.500 χιλιάδες αθλήτριες.
Ουσιαστικά, οι ομάδες στο λεκανοπέδιο που έχουν εντρυφήσει στο μπάσκετ γυναικών είτε αποκλειστικά, που είναι πολύ λίγες, είτε συνδυαστικά με το μπάσκετ ανδρών, έχουν το 30%. Στους υπόλοιπους, αυτό το ποσοστό πέφτει στο 14%. Πώς μπορούμε να μεγαλώσουμε τον αριθμό των αθλητριών; Αν οι παράγοντες θελήσουν να ασχοληθούν με το μπάσκετ των γυναικών. Πρέπει να ενδιαφερθούν περισσότεροι, κι εκείνοι που ήδη ασχολούνται, να το κάνουν με ακόμα μεγαλύτερη ζέση».
Άννη Κωνσταντινίδου (Μέλος Δ.Σ ΕΟΚ, Υπεύθυνη μπάσκετ Γυναικών): «Θα μιλήσω ως πρώην αθλήτρια και κατά κάποιο τρόπο θέλω να πιστεύω ότι αντιπροσωπεύω την παλαιότερη γενιά των μπασκετμπολιστριών. Το άθλημα ήταν και παραμένει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Θεωρώ, μέχρι και σήμερα, ότι χάραξε την πορεία μου.
Ξεκίνησα το μπάσκετ γιατί μου άρεσε το παιχνίδι. Το είδα σαν παιχνίδι σε μία εποχή που οι προπονήσεις γίνονταν στο ανοιχτό γήπεδο της Γλυφάδας, αλλά είχαμε και το κλειστό γήπεδο, όπου όμως προτεραιότητα είχε η ομάδα των ανδρών. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε η εθνική κατηγορία όπως την ξέρουμε σήμερα, ούτε ηλικιακές ομάδες, όπως τώρα. Υπήρχαν μόνο ομάδες Γυναικών. Αργότερα, μετά τις σπουδές μου, όταν πήγα στο Σπόρτιγκ, τα πράγματα είχαν κάπως αλλάξει. Είχαμε προπονήσεις μόνο στο κλειστό καθώς ο Σπόρτιγκ είχε το προνόμιο να έχει δικό του γήπεδο, έγινε η ενιαία εθνική κατηγορία και δειλά δειλά υπήρξαν και οι συμμετοχές στην Ευρώπη. Τόσο σε επίπεδο συλλόγων, με το Σπόρτιγκ να φτάνει δυο φορές στο φάιναλ φορ, όσο και σε επίπεδο Εθνικής ομάδας.
Όλα αυτά συνέβησαν στις δεκαετίες του ’70, του ’80 και του ’90. Στις επόμενες δύο δεκαετίες υπήρχε εξέλιξη με τη συμμετοχή συλλόγων στην Ευρώπη και της εθνικής ομάδας σε Ολυμπιακούς Αγώνες και φυσικά αναδείχθηκαν αθλήτριες και προσωπικότητες που έχουν αφήσει το στίγμα τους στο μπάσκετ γυναικών. Σήμερα, με την πάροδο του χρόνου, σίγουρα υπάρχει μεγαλύτερη εξέλιξη. Υπάρχουν περισσότερα κλειστά γήπεδα, περισσότεροι προπονητές και παράγοντες, περισσότερες αθλήτριες, δομημένα ηλικιακά πρωταθλήματα, κλιμάκια, αμοιβές και γενικότερα περισσότερες ευκαιρίες για τα νέα κορίτσια να ασχοληθούν με το μπάσκετ. Τέλος υπάρχει και η τεχνολογία με τη βοήθεια της οποίας υπάρχει η εικόνα για το μπάσκετ γυναικών. Όχι όπως θα θέλαμε, αλλά υπάρχει.
Αναφέρομαι στις δυο εποχές γιατί, σε μεγάλο βαθμό, τα θετικά, τα αρνητικά αλλά και οι προκλήσεις, είναι ίδιες. Θέλω όμως να αναδείξω το ένα και μοναδικό θετικό κοινό στοιχείο, που όλοι μας έχουμε είτε ως αθλήτριες είτε ως παράγοντες. Ως αθλήτρια λοιπόν έχω να πω ότι το πάθος για το παιχνίδι είναι αυτό που κρατάει το μπάσκετ Γυναικών όλες αυτές τις δεκαετίες, Είναι το πάθος που ενώνει όλους και όλοι προσπαθούμε να το μεταδώσουμε στα νέα κορίτσια.
Η διοργάνωση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος το 2025 είναι περισσότερο από ένα απλό γεγονός. Είναι μια ευκαιρία για όλους μας. Είναι ένας στόχος μου μάς ενώνει και ο κάθε ένας από ‘μάς μπορεί από τον ρόλο που έχει να βάλει ένα λιθαράκι για την επιτυχία της. Επίσης, είναι μια ευκαιρία να αφήσει το στίγμα της και να εμπνεύσει τα μικρότερα κορίτσια. Το αποτύπωμα που θα αφήσει θα φανεί μετά τη διοργάνωση. Και για να έχουμε ένα καλό αποτύπωμα, πρέπει να γίνει δουλειά. Απ’ όλους μας. Όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε».
Χρήστος Βασιλειάδης (Μέλος Δ.Σ., Υπεύθυνος μπάσκετ Γυναικών): «Για μένα στο μπάσκετ γυναικών υπάρχουν τρία θέματα. Το πρώτο είναι πώς θα φέρουμε μικρά κορίτσια στο άθλημα. Γίνεται πολύ περισσότερη δουλειά από την Ομοσπονδία όσον αφορά τα σχολεία, αλλά και από ορισμένους συλλόγους οι οποίοι κατάλαβαν ότι ένας τρόπος για να μεγαλώσεις τη σημασία που έχεις για την κοινωνία στην οποία ζεις, δεν είναι να φέρεις και άλλα αγόρια στο άθλημα. Αυτό που έχει σημασία είναι ν’ ανοίξεις τον δρόμο να έρθουν και τα κορίτσια στο σύλλογο και ν’ αρχίζεις να χτίζεις ομάδες γυναικών. Ταυτόχρονα είναι σημαντικό και τι παίρνουν τα κορίτσια μέσα απ’ τον αθλητισμό. Σ’ αυτόν μαθαίνεις την πειθαρχία, τη συγκέντρωση, τη συνεργασία. Και όλα αυτά μετά τα «κουβαλάς» στην ιδιωτική σου ζωή.
Το δεύτερο είναι πώς θα γίνει ποιοτικότερη η προπόνηση τους ώστε να μην εγκαταλείπουν το άθλημα. Χρειάζεται συγκεκριμένη εκπαίδευση και συγκεκριμένος τρόπος προπόνησης γιατί τα κορίτσια το μπάσκετ το βλέπουν αλλιώς. Χαίρομαι που έχει αναλάβει ο κόουτς Μίσσας με μία ομάδα ανθρώπων την εκπαίδευση των προπονητών ώστε προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα.
Το τρίτο είναι να γίνουν πιο ανταγωνιστικές οι εθνικές κατηγορίες, ώστε μέσα από αυτές να φέρουμε καινούργιο κόσμο στο μπάσκετ γυναικών.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση, το Ευρωμπάσκετ του 2025. Το όνειρό μας είναι να είμαστε δυνατοί. Να γεμίσουμε το γήπεδο. Να υπάρχει ενθουσιασμός. Τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία. Και τώρα πρέπει όλοι μας, εφόσον αγαπάμε το μπάσκετ γυναικών, να βοηθήσουμε ώστε να γεμίσει το γήπεδο, να δημιουργηθεί ωραία ατμόσφαιρα και να πάει καλά η Εθνική ομάδα. Αν πάει καλά εκείνη, νομίζω ότι θα αλλάξουν πολλά πράγματα».
Σοφία Κλιγκοπούλου (Τιμ Μάνατζερ Εθνικής ομάδας Γυναικών): «Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ζώντας από κοντά τα κορίτσια, όχι μόνο στην ομάδα των Γυναικών αλλά και τα υπόλοιπα στις μικρές εθνικές ομάδες, Παγκορασίδων, Κορασίδων, Νεανίδων και Νέων Γυναικών, να είστε σίγουροι ότι θα δώσουν το 100 τοις εκατό σε όλες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Όσον αφορά την Εθνική Γυναικών, επειδή ζω με τα κορίτσια τα τελευταία τέσσερα χρόνια μέσα από τον ρόλο που έχω στην ομάδα, ξέρω ότι προσπαθούν από την πρώτη μέρα που θα συναντηθούν μέχρι το τέλος κάθε διοργάνωσης.
Θέλουμε κι εσάς να είστε κοντά σε αυτή την προσπάθεια, όχι μόνο των κοριτσιών που θα είναι στην τωρινή ομάδα, αλλά και εκείνων που θα έρθουν στο μέλλον. Για μένα θα είναι πραγματικά ευχής έργον να γεμίσουμε το ΣΕΦ στο Ευρωμπάσκετ και δούμε όλοι από κοντά αυτά τα παιδιά γιατί πραγματικά το αξίζουν. Όπως το άξιζαν και οι παλαιότερες αθλήτριες. Η Τούλα Καλέντζου, η Εβίνα Μάλτση, η Άννη Κωνσταντινίδου».
Κώστας Μίσσας (Επικεφαλής Αναπτυξιακού Προγράμματος ΕΟΚ): «Ως προπονητής κι έχοντας εμπειρία πολλών χρόνων, θα πω ότι δεν έχει σημασία τι βλέπουμε και τι λέμε. Σημασία έχει τι κάνουμε για να το αλλάξουμε.
Η αγάπη μου για το μπάσκετ γυναικών ξεκίνησε αρκετά χρόνια πριν. Και την ευθύνη γι’ αυτήν την αγάπη την έχουν οι ίδιες οι αθλήτριες οι οποίες συμμετείχαν στην Εθνική ομάδα με τον χαρακτήρα τους, την πίστη τους, την προσπάθειά τους, την αγάπη τους σε αυτό που έκαναν. Τους τελευταίους τέσσερις μήνες, μετά την απόφαση του προέδρου να αναλάβω το κομμάτι της ανάπτυξης του μπάσκετ γυναικών, μπορώ να δω κάποια πράγματα. Αυτό που έχει τεράστιο ενδιαφέρον είναι ότι όταν ερχόμαστε σε επαφή με τις αθλήτριες από πολλές και διάφορες ηλικίες, αυτό που βλέπω στα μάτια τους αρκεί για να αυξήσεις τις σκέψεις και τους προβληματισμούς σου ως προς το τι μπορείς να κάνεις για βοηθήσεις στην εξέλιξή τους. Την αγωνιστική και την κοινωνική.
Αναμφισβήτητα ένα πολύ μεγάλο κομμάτι έχει η εισαγωγή νέων κοριτσιών στο άθλημα. Η Ομοσπονδία για πρώτη φορά έχει προγράμματα όπως τα “Τρίποντα στα Σχολεία”, το “Her Word, Her Rules”, το FunBasket και το Mini Basket, κάτι που σημαίνει ότι τα παιδιά μπαίνουν στο άθλημα σε μικρές ηλικίες. Εκείνο όμως που θέλουμε είναι να τα κρατήσουμε μέσα σ’ αυτό και για να το πετύχουμε θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο τα παιδιά θα περνούν καλά. Για να γίνει αυτό εμείς προσπαθούμε να εκπαιδεύσουμε εκείνους οι οποίοι εκτελούν τα προγράμματα. Ήδη έχουμε πάει σε 18 πόλεις σε όλη την Ελλάδα και έχουμε άλλες 5, όπου μιλάμε για το αναπτυξιακό πρόγραμμα στο σύνολό του. Ταυτόχρονα υπάρχουν οδηγοί σπουδών οι οποίοι μοιράζονται στους προπονητές, άρα υπάρχει και η πληροφόρηση.
Αυτό που θα ήθελα να πω είναι ότι εάν θέλουμε να βγούμε “out of the box”, έξω από το κουτί δηλαδή, το μπάσκετ γυναικών πρέπει να βγει έξω από το κουτί. Γιατί βρίσκεται μέσα σ’ ένα κουτί. Και για να βγει πρέπει όλοι μαζί να είναι αρωγοί. Να δουν το δάσος που είναι το μπάσκετ, και όχι το δέντρο που είναι η ομάδα και μόνον. Εάν δεν συμβεί κάτι τέτοιο, δεν πρόκειται να γίνει ουσιαστική αλλαγή. Θεωρώ ότι υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη δυναμική και θα κλείσω με μια προτροπή: μη κατηγορείτε κανέναν. Μη περιμένετε τίποτα. Κάντε κάτι!».
Κωνσταντίνος Σβερκούνος (Γενικός Διευθυντής ΕΟΚ): «Ξεκινώντας θα μπορούσαμε να μιλάμε για το τεχνοκρατικό μοντέλο της διοργάνωσης. Το πόσο ενδεχομένως ευλογημένος είμαι που event director είναι μία γυναίκα, η Τότα Γκολφινοπούλου. Το πόσο ευλογημένος είμαι που κινούμαστε σ’ ένα μοντέλο με γυναίκες προπονήτριες στις μικρές Εθνικές ομάδες. Μπορούμε, επίσης, να συζητήσουμε για τα σωματεία, τον σχεδιασμό, τις Επιτροπές που δημιουργούμε, την Επιτροπή Εθελοντισμού. Όμως τα σβήνω όλα αυτά και θα πω τι έχει δώσει σε μένα το μπάσκετ γυναικών.
Το πρώτο ισχυρό έναυσμα για να καταλάβω τι σημαίνει μπάσκετ Γυναικών ήταν ένα βλέμμα με την Σοφία Κλιγκοπούλου για την Βάσω Μπεσκάκη. Από αυτό ξεκίνησε το τουρνουά “Βάσω Μπεσκάκη”, το οποίο δημιούργησε μία κληρονομιά η οποία ελπίζω να είναι διαχρονική.
Το δεύτερο που μου έκανε εντύπωση ήταν το 2021 όταν, στις 7 Νοεμβρίου, μπήκα στο γήπεδο στην πρώτη προπόνηση της Εθνικής ομάδας στο ΟΑΚΑ και αρχίσαμε να συζητάμε με τις αθλήτριες για το μπάσκετ Γυναικών. Εκείνη την ημέρα κοίταξα τα κορίτσια και τούς είπα ότι στόχος της παρούσας διοίκησης είναι να πάρουμε τη διοργάνωση του Ευρωμπάσκετ 2025.
Στη συνέχεια, ήταν η πρώτη μου διοργάνωση ως event director στο παιχνίδι στη Ξάνθη με την Πορτογαλία. Όταν άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την έναρξη του αγώνα και ακούστηκε ο εθνικός ύμνος, είδα την Εβίνα Σταμάτη μπροστά μου να τον τραγουδάει. Εκείνη την στιγμή κατάλαβα τι σημαίνει μπάσκετ Γυναικών. Τι σημαίνει Εθνική ομάδα Γυναικών. Κατάλαβα πόσο πολύ το θέλουν τα κορίτσια και πόσο όλοι οι υπόλοιποι δεν έχουμε βοηθήσει σ’ αυτό που θέλουν. Πρέπει όλοι να επικοινωνήσουμε στα παιδιά μας, στα παιδιά των ακαδημιών των σωματείων, τι σημαίνει Εθνική ομάδα και τι σημαίνει να έρχεται μια διοργάνωση για το μπάσκετ Γυναικών στην Ελλάδα μετά από 21 χρόνια, ώστε του χρόνου, στις 18 Ιουνίου στην 1η αγωνιστική, αυτά τα κορίτσια να παίξουν σ’ ένα γήπεδο με 12.000 θεατές».
Εβίνα Σταμάτη (Διεθνής παίκτρια): «Όταν ο κ. Σβερκούνος μας είπε ότι μάλλον θα αναλάβει η Ελλάδα το Ευρωμπάσκετ 2025 νομίζω ότι οι περισσότερες σκεφτήκαμε “λες όντως κάποιος να ασχοληθεί με ‘μάς; Λες όντως θα γίνει κάτι τόσο μεγάλο και για ‘μάς;”.
Προσωπικά από την πλευρά της παίκτριας όλα αυτά τα χρόνια έχω ζήσει μεγάλες χαρές κυρίως με την εθνική ομάδα. Νιώθω ευγνώμων που ήμουν μέλος της. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια η Ομοσπονδία ήταν απούσα στα προβλήματα που προκύπταν. Είναι η πρώτη φορά μετά όλα αυτά τα χρόνια που μάς δίνεται η δυνατότητα να βγούμε μπροστά να μιλήσουμε, να θέσουμε τα προβλήματά μας και τις ανησυχίες μας. Κάτι που σε άλλες χώρες μπορεί να είναι δεδομένο.
Σχετικά με το Ευρωμπάσκετ, αυτό που νιώθω είναι μεγάλη τιμή για τη χώρα μου, την Εθνική ομάδα γυναικών και τον ελληνικό αθλητισμό γενικότερα. Η Εθνική ομάδα θα αποκτήσει επιτέλους τη βαρύτητα που τής αξίζει. Θεωρώ ότι όλοι έχουμε έναν κοινό σκοπό: την ανάδειξη και την ανάπτυξη του μπάσκετ Γυναικών. Γι’ αυτόν το λόγο είναι ευθύνη όλων μας. Θα ήθελα να μεταφέρεται σε όλους τους παράγοντες, σ’ αυτούς που δεν είναι σήμερα εδώ, ότι υπάρχει δέσμευση από την πλευρά των παικτριών ότι σ’ ένα χρόνο από σήμερα, θα δώσουν στο Ευρωμπάσκετ, το 100 τοις εκατό! Και να τους μεταφέρεται επίσης ότι περιμένουμε από τη δική τους πλευρά να δώσουν και εκείνοι το ελάχιστο που μπορούν για να καταφέρουμε να πετύχουμε επιτέλους κάτι όλοι μαζί».
Μαριέλλα Φασούλα (Διεθνής παίκτρια): «Ευχαριστώ θερμά όλους όσοι είστε σήμερα εδώ. Νιώθω την υποστήριξη και σας θέλουμε κοντά μας. Το Ευρωμπάσκετ είναι μία από τις μεγαλύτερες διοργανώσεις στην Ευρώπη και το γεγονός ότι θα φιλοξενηθεί στην Ελλάδα, είναι τεράστια τιμή. Νιώθω πολύ μεγάλη ευθύνη κι εγώ ως παίκτρια. Θέλουμε όλες να δώσουμε το καλύτερο που μπορούμε. Κι αυτό θα γίνει!
Θα ήθελα να αναφέρω και κάτι άλλο που το λέω σχεδόν πάντα. Πέρσι η ομάδα γυναικών του Ολυμπιακού αγωνίστηκε στην Ευρωλίγκα, έχοντας στην ομάδα παίκτριες πολύ υψηλού επιπέδου. Παρακολουθούσα τα παιχνίδια μέσω YouTube από την Ισπανία και έβλεπα σε κάθε παιχνίδι ένα άδειο γήπεδο. Πραγματικά δεν άντεχα να το βλέπω. Δεν αξίζει στα κορίτσια κάτι τέτοιο. Και επίσης δεν μπορώ να διανοηθώ πώς δεν ήταν το γήπεδο γεμάτο παιδιά και νέα κορίτσια να βλέπουν αυτούς τους αγώνες. Δεν γνωρίζω τους λόγους, Ίσως ήταν θέμα προώθησης. Ίσως να μην το ήξεραν. Αν συνέβαινε το δεύτερο, εκεί είναι που πρέπει τα σωματεία να αναλάβουν να τους πουν για το μπάσκετ Γυναικών και τι προσφέρει γενικότερα το άθλημα. Εύχομαι και θέλω να πιστεύω ότι στο Ευρωμπάσκετ 2025 ο κόσμος θα είναι εκεί».
Ιωάννα Δίελα (Διεθνής παίκτρια): «Σε μια παλιότερη συνάντηση που είχαμε τα κορίτσια της Εθνικής ομάδας με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας στην Πάτρα, ανταλλάξαμε απόψεις και προτάσεις για το πώς μπορεί να πάει το μπάσκετ Γυναικών ένα βήμα μπροστά. Μετά τη συνάντηση μιλήσαμε μεταξύ μας οι αθλήτριες και είπαμε ωραία όσα είπαμε αλλά η ευθύνη δεν είναι μόνο των άλλων. Έχουμε κι εμείς ευθύνη. Αν εμείς οι αθλήτριες δεν αγκαλιάσουμε το άθλημα που μάς έχει προσφέρει τόσα πολλά και δεν το μεταδώσουμε στα παιδιά για να τα φέρουμε κοντά μας και να μας γνωρίσουν, δεν πετυχαίνουμε κάτι.
Από τη δική μου πλευρά, επειδή βρίσκομαι και στον χώρο της εκπαίδευσης, έχω βάλει ως στόχο, όποτε μου δίνεται η ευκαιρία να μιλάω στα παιδιά για το κομμάτι του αθλητισμού και τις αξίες που μάς δίνει. Φυσικά τα προσκαλώ και στα γήπεδα. Θα ήθελα, να εμπνεύσω έστω κι ένα παιδί με αυτά που έχω ζήσει.
Ένα άλλο σημείο στο οποίο θα .ήθελα να σταθώ είναι η ομαδική φωτογραφία που είχαμε βγάλει με την εθνική ομάδα την οποία πλέον βλέπω σε όλα τα γήπεδα και το #mazi. Το 2025 πρέπει να πάμε όλοι μαζί! Εμείς οι αθλήτριες, εσείς οι παράγοντες και η Ομοσπονδία. Να πάμε μαζί να καταφέρουμε αυτό που έχουμε θέσει ως στόχο!»
