Η «μαγική» Εθνική εμφανίστηκε για πρώτη φορά πλήρης, δείχνει να βρίσκει ρυθμό παίζοντας πια με δώδεκα παίκτες και δε σταματά να τρομάζει την Ευρώπη, τελειώνοντας τις υποχρεώσεις της στον όμιλο του Μιλάνο με ένα εμφατικό 90-69 απέναντι στην Εσθονία, το οποίο ήρθε χωρίς καν να... ταλαιπωρηθούν και να «γκαζώσουν» ιδιαίτερα οι παίκτες του Δημήτρη Ιτούδη, που όμως υποσχέθηκαν με αυτό τον τρόπο τα καλύτερα για τη δεύτερη φάση στο Βερολίνο, όπου κάθε αντίπαλος, αν μας βρει σε αυτή την κατάσταση, δεν μπορεί να μας τρομάξει.
Ο Παπαγιάννης έκοβε, ο Γιάννης... έραβε και το ξεκίνημα ήταν ξανά δυναμικό για την Εθνική, με το 0-8 στο πρώτο τρίλεπτο να ολοκληρώνεται από λέι απ του Καλάθη. Ο Γιάννης, ειδικά, ήταν απλά ασταμάτητος, καταφέρνοντας χωρίς να κάνει φοβερό, να φτάσει τους 15 πόντους στην πρώτη περίοδο, αφήνοντας τους αντίπαλούς του απλά να τον παρακολουθούν, για να φτάσουμε μέχρι και στο +9 (12-21 στο 8'). Οι Εσθονοί, από την πλευρά τους, επέμεναν να δίνουν την μπάλα χαμηλά, παρότι οι Έλληνες ψηλοί ήταν προετοιμασμένοι, ωστόσο όταν μπήκε ο Κώστας «χτύπησαν» στην έλλειψη ρυθμού και σε ορισμένες αδυναμίες του στην άμυνα πέραν της ρακέτας, με αποτέλεσμα να βρουν λύσεις και να συμβάλουν στο όμορφο παιχνίδι (21-27).
Σε ένα ματς με τέτοιο ρυθμό, ήταν απολύτως φυσιολογικό η δική μας Εθνική να κυριαρχήσει και, χωρίς να κοπιάσει, με τον Γιάννη και πάλι να είναι κυρίαρχος στο παρκέ, η διαφορά έφτασε και σε διψήφιο νούμερο πολύ σύντομα στη δεύτερη περιόδο (28-38 στο 15'). Την ίδια στιγμή, ο Ντόρσεϊ έδινε επίσης λύσεις, ο Σλούκας εκτελούσε ή δημιουργούσε ιδανικά ανάλογα με την περίσταση, ο Παπαπέτρου πιστοποιούσε πως είναι ολοένα και καλύτερα και η ελληνική ομάδα, παρά τους 25 πόντους του ηγέτη της, είχε έναν πλουραλισμό επιλογών, που πολύ άνετα την έφεραν στο +15 του ημιχρόνου (36-51).
Με τον Ντόρσεϊ να βγάζει διάθεση στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και τον Παπανικολάου να μπαίνει και στην επιθετική εξίσωση, τη στιγμή που η Εθνική, παρότι ο Γιάννης προτίμησε να αφήσει το σκοράρισμα για τους άλλους, παίζοντας άμυνα και δημιουργώντας, κούρσευε το ανοικτό γήπεδο, συνεχίζοντας να έχει το πόδι πατημένο στο «γκάζι», ανεβάζοντας πολύ εύκολα το δείκτη του σκορ στο +20 στα μέσα της τρίτης περιόδου (43-63). Σε εκείνο το σημείο, ο Ιτούδης άρχισε να δίνει χρόνο και σε παίκτες με μικρότερη συμμετοχή στο rotation ή να δοκιμάζει σχήματα, βλέποντας πως οι Εσθονοί δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν, με το αποτέλεσμα να είναι η ενέργεια του Θανάση να ξεχωρίσει και την απόσταση να βρεθεί σχεδόν στο +30 στο τέλος του δεκαλέπτου (49-77).
Στην ίδια ακριβώς λογική κύλησε και η τελευταία περίοδος από την πλευρά μας, αφού το ματς ουσιαστικά είχε τελειώσει. Ο Γιάννης δεν έπαιξε καθόλου, καθώς μια φάση στο τρίτο δεκάλεπτο όπου έμοιαζε να χτυπά στον αστράγαλο και το γόνατο ανησύχησε το ιατρικό επιτελείο για λίγο, χωρίς όμως τελικά να έχει κάποιο πρόβλημα τελικά. Κάπως έτσι, παίκτες σαν τον Λούντζη και τον Λαρεντζάκη έδειξαν διάθεση να αποτελούν ενεργά μέλη του ρόστερ στα κρίσιμα παιχνίδια, προσδίδοντας «βάθος», ο Κώστας πήρε κι άλλο χρόνο στα πόδια του και, με τις δοκιμές αυτές και το μυαλό παράλληλα... στο Βερολίνο, ήταν λογικό ο ρυθμός να πέσει και οι Εσθονοί να μειώσουν, με το παιχνίδι να ολοκληρώνεται για εμάς, που δε σκοράραμε σπό το 6:39 για το τέλος για 5.5 ολόκληρα λεπτά, στο +21, ταξιδεύοντας από το Μιλάνο με το «5 στα 5» και τους καλύτερους οιωνούς για τη δεύτερη φάση (69-90).
Δεκάλεπτα: 21-27, 36-51, 49-77, 69-90
Δείτε τα στατιστικά του αγώνα ΕΔΩ.
