Το Παγκράτι υποδέχεται σήμερα (14.30) την Μύκονο στο Μετς για την Β' Εθνική, οι αγωνιστικές διαφορές θα λυθούν στο παρκέ, αλλά ένας προφανής το δίχως άλλο συνδετικός κρίκος ενώνει τις δύο ομάδες, ως κοινός παρονομαστής.
Ο Σταύρος Ελληνιάδης, νυν τιμ μάνατζερ στους Κυκλαδίτες με δεκαετίες στον χώρο ως (διεθνής) παίκτης αλλά κατόπιν φυσικά και ως παράγοντας, έπαιξε μπάσκετ ερχόμενος από Πειραϊκό και Ολυμπιακό στο Παγκράτι, με το χαρακτηριστικό μαχητικό του στυλ από την θέση του άσου. Βρέθηκε στο Παγκράτι της τότε ένδοξης εποχής όταν οι «ροσονέρι» αγωνίζονταν στα σαλόνια της Α1 (έπαιξε τις σεζόν 1993-95).
Οταν οι «ροσονέρι» άφηναν το στίγμα τους με κορυφαίους τεχνικούς και παίκτες να έχουν τιμήσει τα χρώματα του συλλόγου. Μάλιστα, όπως εξιστορεί και ο ίδιος όταν τον ρωτούν θυμάται με νοσταλγία τα χρόνια εκείνα και ειδικά την πρώτη σεζόν στο «Γκράτιπα». Ο ΑΟΠ βρέθηκε μια ανάσα πριν την συμμετοχή στο Κύπελλο Κόρατς, αλλά έχασε την ευκαιρία μετά από ήττα με την ΑΕΚ στο Γιώργος Μόσχος! Ημέρες με Τόρομαν στον πάγκο, Λόκχαρτ και Κοπρίβιτσα στο ρόστερ. Αναφερόμαστε βέβαια σε εποχές για το Παγκράτι όταν ο κόσμος της περιοχής γέμιζε με την παρουσία του και τις ιαχές εκτός από το κλειστό ακόμη... και την Υμηττού και την Μάρκου Μουσούρου, με τον εκάστοτε αντίπαλο να γνωρίζει πως έχει δύσκολο έργο μπροστά του και μια δυνατή μπασκετική ατμόσφαιρα στο γήπεδο.
Το Παγκράτι που πάντα αναδείκνυε πρωταγωνιστές, Έλληνες και ξένους, από ποιον να πρωταρχίσει κανείς, με μερικούς εξ αυτών να απεικονίζονται στα στιγμιότυπα των ομαδικών φωτογραφιών που παραθέτουμε της τότε εποχής και φυσικά με τον Ελληνιάδη στο κάδρο. Ο 56χρονος σήμερα παράγοντας, δεν ήταν σε όλη την πορεία της ομάδας στην μεγάλη κατηγορία, εκείνη την ιστορική εξαετία (1989-95), ωστόσο πρόλαβε να βιώσει μερικές από τις κορυφαίες στιγμές του σωματείου στην ελίτ. Γεύτηκε μαζί με την ομάδα και το πικρό ποτήρι του υποβιβασμού το 1995 την ακολούθησε και στην Α2 αγωνιζόμενος για λίγο, καθώς επηρεάστηκε από τραυματισμό που υπέστη, σε κομβικό σημείο μάλιστα για την πορεία της καριέρας του, βάζοντας λίγο αργότερα τους τίτλους τέλους σε σχετικά μικρή μπασκετικά ηλικία.
Πριν από αυτό είχε προλάβει να αναδειχτεί πρώτος στις ασίστ το 1993-94, ξεπερνώντας κατά μία τον μυθικό Νίκο Γκάλη. Ο έμπειρος παράγοντας λοιπόν, επιστρέφει σε γνώριμα μέρη, σε περιβάλλον αρκετά οικείο για τον ίδιο, οι αναμνήσεις σίγουρα είναι πολλές και οι φωτογραφίες ρετρό ενδεικτικές από μία άλλη εποχή. Στο καθαρά αγωνιστικό σκέλος του σήμερα είναι μία εντελώς άλλη ιστορία και η καθεμία ομάδα διεκδικεί τη νίκη για την επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί. Τόσο οι Αθηναίοι όσο και οι Νησιώτες.
