Μετά από ένα παιχνίδι που περιμέναμε μερικά χρόνια , καθώς δεν υπήρχε ο Ολυμπιακός στις εγχώριες διοργανώσεις , είδαμε ένα παιχνίδι αντάξιο του επιπέδου και της κόντρας των 2 ομάδων , αλλά ενθαρρυντικό ήταν και το κλίμα στις εξέδρες. Αξίζουν συγχαρητήρια στους ανθρώπους που πάλεψαν να γίνει ένα μικρό βήμα μπροστά στον θεσμό του κυπέλλου.
Στα του αγώνα , ήταν ένα παιχνίδι όπως το περιμέναμε. Μπορεί να λέμε κάθε φορά ότι κάθε παιχνίδι μεταξύ των 2 είναι μεμονωμένο και ξεχωριστό , αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα ξεχωριστό επεισόδιο όπως μιας σεζόν τηλεοπτικής σειράς με αυτοτελή επεισόδια στην τηλεόραση : μπορεί η υπόθεση να είναι διαφορετική σε κάθε επεισόδιο , αλλά παίζει ρόλο σε ένα βαθμό τι είχε συμβεί στο παρελθόν.
Πριν το παιχνίδι το στοίχημα ήταν για τον Ολυμπιακό :
-
Να σταματήσει τους Nedovic , Macon αλλά και να μην επιτρέψει παίκτες x-factor να έχουν επίδραση στο παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός πάντα έχει μια αμυντική προσήλωση στην άμυνα και ένα ομαδικό επιθετικό παιχνίδι στην επίθεση.
-
Από την άλλη ο ΠΑΟ έπρεπε να διαβάσει γρήγορα αν μπορούσε να υπολογίζει σε έξτρα βοήθεια από τον παίκτη που δεν είχε συμμετοχή στα προηγούμενα “επεισόδια της σειράς” και από εκεί και πέρα να μείνει όσο το δυνατόν παραπάνω ζωντανός μέχρι το τέλος του αγώνα στο παιχνίδι. Επίσης θα έπρεπε να δημιουργήσει επιθετικά κατάλληλες συνθήκες για να πάρει το μάξιμουμ από τους κυρίους χειριστές του Nedovic και Macon.
Στο ξεκίνημα του αγώνα ένιωθε κανείς την επίδραση της πρώτης νίκης του ΣΕΦ στις προσπάθειες του Ολυμπιακού. Τα 2 χαμένα εύκολα καλάθια από τον Fall , ο οποίος είναι βασικός πυλώνας του παιχνιδιού το έκαναν εμφανές. Το ξεκίνημα του ΠΑΟ με Μποχωρίδη διευκόλυνε λίγο τα μαρκαρίσματα στο δυνατό επιθετικό δίδυμο Σλούκα και Dorsey στην επίθεση αλλά αμυντικά αδύναμου.
Αυτό που κρατάμε είναι ότι μετά την ισορροπία που υπήρχε σχετικά στο πρώτο δεκάλεπτο , στο δεύτερο είδαμε ότι οι διάφορες αλλαγές που έκανε ο Ολυμπιακός στο σχήμα του έφεραν μια κακή αμυντική κυρίως συμπεριφορά αλλά και μια δυσλειτουργία στην επίθεση. Σε εκείνο το σημείο ο Παναθηναϊκός κατάφερε και πήρε μια διαφορά εκμεταλλευόμενος κυρίως 4 καλάθια εκ τον οποίων τα 3 ήταν με επιθετικά rebound ( 2 o White , 1 Nedovic από χαμένο σουτ) . Έκλεισε έτσι το ημίχρονο με ένα καλό μομέντουμ και “έχτισε” έτσι την ψυχολογία του για το 3ο δεκάλεπτο. Εκεί έφτασε το σκορ στο 25 στο 59-47 , σημείο που αποδείχτηκε καθοριστικό για την εξέλιξη του αγώνα.
Ο Παναθηναϊκός μέχρι εκείνο το σημείο σκόραρε 59 πόντους σε 25 λεπτά ενώ στα υπόλοιπα 15 έμελε να σκοράρει μόνο 14 !! Άρα μπορεί να πει κανείς ότι σε εκείνο το σημείο που ο Ολυμπιακός με απόφαση του προπονητή του ο οποίος πάτησε το “κουμπί” για την έναρξη των αυτόματων αλλαγών σε όλα τα σκριν πλέον γύρισε το τσιπάκι για την ομάδα του.
Οι πράσινοι μπλόκαραν και σε συνδυασμό με την όχι φανταστική ούτως η άλλος αμυντική τους εμφάνιση σταδιακά έχασαν τον έλεγχο του αγώνα. Το τρίποντο του Walkup αυτήν την φορά ήταν το σύνθημα της αντεπίθεσης των κόκκινων , περίπου 2 λεπτά πριν την λήξη του 3ου δεκάλεπτου. Είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι από την έναρξη του 4ου δεκάλεπτου όλα τα καλάθια του Ολυμπιακού ήταν εύκολα με κοψίματα στο καλάθι , και επίσης ένα ανοικτό τρίποντο από κακή συνεννόηση σε άμυνα ζώνης , αφήνοντας ανοικτό τον πρώτο σκόρερ του αντιπάλου. Από την άλλη ο ΠΑΟ συνέχισε να μην μπορεί να απαντήσει στην άμυνα του Ολυμπιακού με αλλαγές και ουσιαστικά είχαμε hero ball από κάποιους παίκτες στο τελείωμα των 24 δευτερολέπτων. Ενδιαφέρον επίσης έχει η απόφαση του coach Μπαρτζώκα να μην χρησιμοποιήσει τον Σλούκα καθόλου μετά από την αποχώρηση του στο τέλος του 3ου δεκάλεπτου , καθώς με τον Walkup η ομάδα του βρήκε έναν ρυθμό. Λειτούργησε με το ένστικτο και την τεράστια εμπειρία του , παίρνοντας ένα ρίσκο και δείχνοντας ότι ο Ολυμπιακός έχει πολλές λύσεις.
Συνοψίζοντας να πω μερικά πράγματα για τον αγώνα :
-
O Ολυμπιακός ανά κατοχή είχε κοντινά επιθετικά νούμερα σε σχέση με όταν έχασε στο πρωτάθλημα στο ΣΕΦ από τον Παναθηναϊκό. Αυτό που άλλαξε ήταν τα συνολικά αμυντικά του.
-
Ο Ολυμπιακός είχε ένα μεγαλύτερο γκρουπ παικτών που έπαιξε ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα. Εδώ αξίζει να πούμε ότι ο 6ος ξένος του ο Acy δεν αγωνίστηκε καθόλου και αυτό είναι κάτι που δεν αναφέρεται πολύ συχνά , δηλαδή ότι ο Ολυμπιακός πετυχαίνει πολλά πράγματα φέτος με -1 ξένο σε συνεισφορά , τουλάχιστον μέχρι σήμερα !
-
Ο προπονητής του Ολυμπιακού στο πρώτο ημίχρονο έριξε όλους σχεδόν τους παίκτες του στο παρκέ και στην συνέχεια έκλεισε το rotation πηγαίνοντας σε αυτούς που αισθάνθηκε ότι ήταν σε μια καλύτερη μέρα.
-
Ο Παναθηναϊκός έκανε μια αλλαγή ξένου παίκτη με το σκεπτικό να έχει έναν παίκτη που θα συνεισφέρει περισσότερα από αυτόν που έκοψε πριν περίπου 1 μήνα. Αυτή η κίνηση δεν έπιασε τόπο καθώς ο Jovic και λογικά δεν ήταν καθόλου μέσα στην ταχύτητα και το κλίμα του αγώνα.
-
Είδαμε έναν αγώνα πολύ υψηλού προπονητικά επιπέδου που έκρινε τίτλο στην Ελλάδα , κάτι που μας είχε λείψει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια.
