Κανείς δεν περίμενε ένα εύκολο παιχνίδι στους «16» και όσοι το περίμεναν, αντιλήφθηκαν γρήγορα στην εξέλιξη του ότι η πραγματικότητα θα ήταν διαφορετική. Θα μπορούσε να γίνει και πιο σκληρή, αν και η Εθνική ομάδα ήταν ανώτερη του Ισραήλ επί 40 λεπτά. Η νίκη ήταν ως το τέλος στο τραπέζι με την ελληνική ομάδα να μην σηκώνει τα χέρια από πάνω της.
Πέραν από τα προφανή, όπως ότι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν κυρίαρχος τουλάχιστον στις τρεις πρώτες περιόδους μέχρι που οι δυνάμεις του σχεδόν τον εγκατέλειψαν ή ότι ο Σλούκας «μίλησε» ξανά στα δύσκολα και ο Παπανικολάου έκανε σπουδαία δουλειά κατά διαστήματα στην άμυνα στον Άβντιγια, υπήρξε μία τριάδα παικτών που έδωσε λίγη περισσότερη ένταση στη φλόγα της ελπίδας σε αυτό το τουρνουά.
Τρία παιδιά ήρθαν από τον πάγκο και παρότι η στατιστική τους δεν «θαμπώνει» είχαν καθοριστικό ρόλο στη νίκη επί του Ισραήλ. Τρία παιδιά που έλαμψαν πίσω από τα φώτα. Δεν έχουν συνηθίσει άλλωστε να βρίσκονται μπροστά από αυτά...
Ο Αλέξανδρος Σαμοντούροφ είναι ένα βήμα μπροστά στη συγκεκριμένη τριάδα. Ο 20χρονος φόργουορντ απέδειξε πως όχι μόνο έχει λαμπρό μέλλον μπροστά του αλλά δεν συμπεριλήφθηκε στην αποστολή απλά για να πάρει παραστάσεις και εικόνες, προκειμένου να είναι πιο έτοιμος στις επόμενες διοργανώσεις. Αν και είχε τις προηγούμενες μέρες ένα μικρό πρόβλημα, όχι μόνο το ξεπέρασε και έπαιξε, αλλά είχε και σπουδαία συμβολή στη νίκη. Η στατιστική του έγραψε επτά πόντους και έξι ριμπάουντ σε 16:14, όμως το σημαντικότερο ήταν πως ήταν στο παρκέ με σημαντικό ρόλο όταν το παιχνίδι ήταν στην κόψη του ξυραφιού.
Ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης έκανε, ίσως, την πιο μεστή εμφάνιση του με την Εθνική ομάδα. Όχι μόνο γιατί έκανε τα... ρεπό του Κώστα Παπανικολάου στο μαρκάρισμα του Άβντιγια, αλλά γιατί η συγκέντρωση και η προσήλωση του στον ρόλο του άγγιξε το τέλειο. Αν για το κομμάτι που αφορά στην άμυνα δεν είχαμε ιδιαίτερες αμφιβολίες, αυτά που έκανε στην επίθεση ξεπέρασαν τις προσδοκίες και ας είχε μόλις τέσσερις πόντους. Μοίρασε τρεις ασίστ, πήγε στο επιθετικό ριμπάουντ, γενικότερα έβγαλε όλη την ενέργεια που απαιτούσαν οι περιστάσεις.
Την τριάδα των παιδιών που μπορούν να χαρακτηριστούν «αφανείς ήρωες» συμπλήρωσε ο Κώστας Αντετοκούνμπο. Στα 10 λεπτά της παρουσίας του στο παρκέ ήταν κάτι περισσότερο από ουσιαστικός και πέραν από αυτά που αποτυπώνονται στο χαρτί της στατιστικής. Δεν ήταν δηλαδή οι τέσσερις πόντοι, τα πέντε ριμπάουντ και η μία τάπα που είναι βέβαια εξαιρετικός απολογισμός για αυτό το χρονικό διάστημα. Στο διάστημα αυτό έδωσε τις απαραίτητες ανάσες στον Γιάννη, χωρίς να αισθανθεί η Εθνική ομάδα την απουσία του Greek Freak στην άμυνα.
Ο Βασίλης Σπανούλης πάει όσο γίνεται πιο βαθιά στο ρόστερ του και οι διεθνείς που βρίσκονται εκεί, δείχνουν έτοιμοι να ανταποκριθούν. Όσο το κάνουν, η Εθνική θα είναι έτοιμη να πάει ως το τέλος του δρόμου.
