Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει για την άνετη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Λάρισας που ήταν απλώς το... αυτονόητο.
Το γεγονός ότι οι «πράσινοι» δημιούργησαν αμφιβολίες αναφορικά με την ημιτελική σειρά των πλέι οφ της Basket League κόντρα στους Θεσσαλούς, μαρτυρά απλά και ξεκάθαρα το μέγεθος του προβλήματος που υπάρχει στη φετινή έκδοση της ομάδας και τα οποία δεν διορθώθηκαν με την αλλαγή προπονητή.
Παρ' όλα αυτά από το τζάμπολ του χθεσινού (3/6) αγώνα φάνηκε ότι το «τριφύλλι» είχε αλλάξει στάση και ήταν αποφασισμένο να μην αφήσει το παραμικρό περιθώριο στους αντιπάλους του. Ο Παναθηναϊκός δεν έπαιξε σωστό μπάσκετ αλλά βασίστηκε ξανά στο ταλέντο των παικτών του. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι αρκετό για να κάνει τη διαφορά. Ακόμα και το φετινό επιεικώς μέτριο ρόστερ δεν συγκρίνεται με αυτό που διαχειρίζεται άψογα ο Φώτης Τακιανός.
Βέβαια η χαλάρωση στο φινάλε δημιουργεί ξανά απορίες διότι ο Παναθηναϊκός μοιάζει να παίζει σαν μία ομάδα «χορτάτη» από τίτλους, όταν φέτος οδεύει ολοταχώς προς την πιο αποτυχημένη σεζόν της σύγχρονης ιστορίας της. Παράλληλα ουδείς μπορεί να αισθάνεται άνετος για το γεγονός ότι έγινε το 2-1 εύκολα απέναντι σε μία ομάδα που ζει το όνειρό της και η οποία έχει «τρυπήσει» εδώ και καιρό το ταβάνι της.
Πλέον απομένει να γίνει η δουλειά κι εκτός έδρας για να αποφευχθεί η διαδικασία ενός πέμπτου αγώνα. Παράλληλα η άνοδος του Γιώργου Παπαγιάννη κρίνεται σημαντική, με τον ψηλό να καταφέρνει να κυριαρχήσει, χωρίς πάντως να υπάρχει για μεγάλο χρονικό διάστημα απέναντί του στο παρκέ ο Μαρίν Μάριτς.
Ο Ιωάννης Παπαπέτρου επίσης βγήκε μπροστά αλλά τα περισσότερα καλάθια του δεν προήλθαν από καλές ομαδικές συνεργασίες αλλά από ατομικές ενέργειες και δεν θα είναι εύκολο να συμβεί κάτι αντίστοιχο στη σειρά των τελικών με τον Ολυμπιακό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι στον Παναθηναϊκό οφείλουν να ξεχάσουν γρήγορα τη νίκη τους και να προσέξουν για να μην βρεθούν ξανά προ εκπλήξεως στον αυριανό (5/6) τέταρτο αγώνα στο κλειστό της Νεάπολης.
