Ο Ραφαήλ Αλαγάς έζησε από κοντά στο ΟΑΚΑ τη στιγμή του τραυματισμού του Ματίας Λεσόρ και όσα ακολούθησαν στις κερκίδες με την αδιαθεσία εννέα ατόμων, μεταφέροντας στο Basketa.gr όλο το σκηνικό με ένα μήνυμα για το τι σημαίνουν αυτά τα 20 λεπτά στο πώς εκτιμούμε τη ζωή μας, αν δούμε λίγο πιο ψύχραιμα το τι συνέβη.
Μια ακόμη γιορτή έδειχνε να έχει στηθεί στο ΟΑΚΑ. Ο Παναθηναϊκός ήταν για ακόμη μια φορά «υπερηχητικός» απέναντι στην Μπασκόνια, όπως είχε συμβεί και πριν από κάτι λιγότερο από 48 ώρες κόντρα στην Αρμάνι, έτοιμος να προχωρήσει σε έναν υγιεινο περίπατο, ο οποίος επιβεβαιώνει πως... το τρένο μπαίνει ξανά στις ράγες.
Μέσα σε μια στιγμή, όμως, όλα μπορεί να αλλάξουν. Για την ακρίβεια, ένα εικοσάλεπτο είναι ικανό να σου θυμίσει το τι αξίζει σε αυτή τη ζωή, ή μάλλον το τι πρέπει να έχεις ως προτεραιότητα. Μήπως στις αρχές αυτής της εβδομάδας δε συγκλονίστηκε το ευρωπαϊκό μπάσκετ σύσσωμο από την τραγική είδηση για τον Γιάνις Τίμα; Καμία σχέση οι δύο περιπτώσεις, βέβαια, και το ξεκαθαρίζουμε, αφού στην τελευταία περίπτωση μιλάμε για ένα θάνατο, όμως το νόημα παραμένει ίδιο και είναι να προσέχουμε πάντοτε τους εαυτούς μας, με την υγεία μας, σωματική και ψυχική, σε πρώτο πλάνο.
Ο λόγος που το αναφέρουμε αυτό, δεν είναι τόσο ο τραυματισμός του Ματίας Λεσόρ. Το γενικότερο σκηνικό σε κάνει να μείνεις άναυδος, ανήμπορος να αντιδράσεις συναισθηματικά. Όλα αρχίζουν με αυτό τον τραυματισμό. Η στιγμή που δείχνει η κάμερα να σπάει το πόδι του Γάλλου σέντερ του Παναθηναϊκού σε «παγώνει». Τόσο πολύ, που η μαζική αντίδραση του γηπέδου εκφράστηκε με έναν τρόπο, ο οποίος σε σαστίζει ακόμη περισσότερο.
Βλέποντας τον αθλητή να υποφέρει και να σφαδάζει στο παρκέ, ξαφνικά υψώνονται φωνές από την εξέδρα. Ένας άνθρωπος έχει λιποθυμήσει και χρειάζεται τις πρώτες βοήθειες. Θα πει κανείς, όσο κυνικό κι αν ακουστεί τώρα, ότι τέτοιο περιστατικό έχει τύχει ξανά σε γήπεδο. Αμέσως μετά, όμως, ακούς φωνές και από άλλο σημείο. Και μετά ένα άλλο σημείο, και ύστερα ακόμη ένα, μέχρι να φτάσουμε τα εννέα συνολικά, για τα οποία ενημέρωσε η ΚΑΕ Παναθηναϊκός, φτάνοντας στο να ξεμείνει από διαθέσιμα ασθενοφόρα, για να διακομιστούν οι παθόντες στο νοσοκομείο.
Το ευτυχές είναι, ότι οι οκτώ εκ των εννέα δεν έπαθαν κάτι χειρότερο, πέρα από αδιαθεσία της στιγμής, με τις σκέψεις να περνούν στον φίλαθλο, που όπως υπήρξε σχετική ενημέρωση, έπαθε έμφραγμα. Ο Εργκίν Αταμάν το επεσήμανε και στη συνέντευξη Τύπου, για το πώς ο τραυματισμός ενός αθλητή κατάφερε να σοκάρει ένα ολόκληρο σωματείο και όσους το στηρίζουν, με συνέπεια να καταγραφούν αυτά τα περιστατικά. Είναι, πράγματι, μια ανάγνωση της συγκεκριμένης κατάστασης, όμως η άλλη ανάγνωση υποδεικνύει, ότι πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας πολλά άλλα, βασικότερα πράγματα.
Καλός είναι ο αθλητισμός, ίσως το ομορφότερο δευτερεύον πράγμα στη ζωή μας. Όπως είπαμε, όμως, είναι δευτερεύον. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποια είναι η καθημερινότητα αυτών των εννέα ανθρώπων, που βρέθηκαν σε αυτή την κατάσταση στο ΟΑΚΑ, όμως ακόμη κι έτσι το γήπεδο προσφέρεται για ένα δίωρο διαφορετικό στη ζωή μας, όπου κάθε άλλο πρόβλημα παύει να υπάρχει. Κι αυτό, επειδή όπως είπαμε είναι αυτό που αγαπάμε να κάνουμε, μακριά από όποια άλλη, ευχάριστη ή δυσάρεστη πραγματικότητα. Όχι για κάτι περισσότερο, καθώς σε εκείνη την πραγματικότητα το πιο πιθανό είναι να μας περιμένουν άνθρωποι, που νοιάζονται για εμάς στο τέλος της ημέρας και βρίσκονται στο πλευρό μας. Και το να μένουμε όρθιοι για αυτούς αξίζει όσο τίποτε άλλο στον κόσμο.
Κι αν ο Λεσόρ επιβεβαίωσε την φράση του Ιπποκράτη, ότι τίποτα δεν είναι πιο επισφαλές στον κόσμο από την υγεία των αθλητών, καταφέρνοντας ευτυχώς να γλιτώσει τα πολύ χειρότερα με το κάταγμα περόνης, που τον αφήνει έξω το πολύ τέσσερις μήνες, τότε καλό είναι όσα ακολούθησαν σε εκείνο το εικοσάλεπτο να μας θυμίσουν το τι σημαίνει να έχεις, μερικές φορές, στο μυαλό σου τα βασικά μιας ζωής, ώστε να μπορείς για πολύ καιρό ακόμη να πηγαίνεις σε αυτή την... καψούρα σου, να τη βλέπεις από κοντά στο γήπεδο.
Καλό είναι να έχουμε στο μυαλό μας αυτό το εικοσάλεπτο, όπου εκτυλίχθηκε το συγκεκριμένο σκηνικό στο ΟΑΚΑ. Και να προσέχουμε...
