Μετά την ήδη γνωστή απόσυρση του Ρόυντι Φερνάντεζ, τέλος στην καριέρα του έβαλε και ο Σέρχιο Ροντρίγκεζ. Οι δύο αυτοί θρύλοι της Ρεάλ Μαδρίτης αλλά και της εθνικής Ισπανίας πέτυχαν τα πάντα τόσο ομαδικά όσο και ατομικά. Με αυτές τις δύο αποχωρήσεις από τα παρκέ η χώρα της Ιβηρικής Χερσονήσου, χάνει αρκετή από την αίγλη και της δυναμική της. Οι εν λόγω αθλητές υπήρξαν εκ των τελευταίων της χρυσής φουρνιάς που σάρωσε τα πάντα και αφήνουν πλέον "μόνο" του τον Σέρχιο Γιούλ.
Το "αποτύπωμα" των Ρούντι και Σέρχι
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τον Ρούντι Φερνάντεζ, ο οποίος είχε κάνει γνωστό από τον Απρίλιο ότι θα αποσυρθεί. Το τέλος της καριέρας του στη Ρεάλ(καθώς θα αγωνιστεί στο προολυμπιακό τουρνουά) ήταν σχεδόν ιδανικό, παρότι δεν ήρθε η back to back Ευρωλίγκα. Η Ρεάλ σκούπισε την Μούρθια και κατέκτησε ένα ακόμη πρωτάθλημα, με τον 39χρονο να αποθεώνεται από τους φίλους της ομάδας τόσο στην WiZink Center όσο και στο εκτός έδρας παιχνίδι, που ήταν και το τελευταίο του.
🥲🤍 Emocionante homenaje del WiZink Center a @rudy5fernandez
— Real Madrid Basket (@RMBaloncesto) June 11, 2024
⏳👏 ¡15 minutos de ovación!#HalaMadrid | #RMBaloncesto pic.twitter.com/XLYaht5qjH
Οι πανηγυρισμοί και η συγκίνηση θύμισαν την κατάκτηση του Eurobasket της «ρόχα» προ διετίας. Εκεί ο Ρούντι ήταν ο ηγέτης της Ισπανίας, η οποία πήρε το 4ο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα(2009,2011,2015,2022) της ιστορίας της. Εκτός αυτών δήλωσε παρών και στα Παγκόσμια του 2006 και του 2019 με τα χρυσά μετάλλια. Το μόνο που δεν κατέκτησε σε εθνικό επίπεδο είναι η πρώτη θέση σε Ολυμπιακούς αγώνες, αλλά ακόμα και εκεί αριθμεί δύο αργυρά(2008,2012) και ένα χάλκινο(2016), ενώ υπάρχει άλλη μία ευκαιρία… Ξεκίνησε από τη Μπανταλόνα, κατέκτησε αμέτρητους ομαδικούς και ατομικούς τίτλους στην Ρεάλ, έζησε(έστω και λίγο) το όνειρο του NBA και παρότι από αρκετούς θεωρείται αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, ήταν ένας σπουδαίος παίκτης για το Ευρωπαϊκό μπάσκετ.
📹 Vuelos que son HISTORIA de #LaFamilia 🚀
— Baloncesto España (@BaloncestoESP) June 19, 2024
Conexiones aéreas @SergioRodriguez & @rudy5fernandez 😍#SomosEquipo pic.twitter.com/jTLPNBjfjx
Συνοδοιπόρος του, ήταν ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ ο οποίος ανακοίνωσε και αυτός την απόσυρση του πριν λίγα 24ωρα. Ο «Τσάτσο» δεν έκλεψε καθόλου την δόξα και τον θαυμασμό των φιλάθλων προς τον Ρούντι, επειδή πολύ απλά προέβη σε ανακοίνωση μετά το πέρας της σεζόν. Δεν υπήρξε η αποθέωση που αρμόζει σε έναν τέτοιο παίκτη αλλά σίγουρα θα αναφέρεται σε συζητήσεις για τους σπουδαιότερους Ισπανούς γκαρντ. Η καριέρα του είναι τεράστια και σε όποια ομάδα πήγε στην Ευρώπη ήταν πρωταγωνιστής, ενώ έκανε και αυτός την πορεία του στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Στην Εστουντιάδες, στις δύο πορείες από το NBA, την Τσσκα, την Αρμάνι και την πολυαγαπημένη του Ρεάλ. Ο Τσάτσο ήταν εκπληκτικός δημιουργός και πασέρ αλλά κυρίως ήταν τεράστια προσωπικότητα, όπως άλλωστε όλη αυτή γενιά της Ισπανίας. Οι τίτλοι και οι διακρίσεις, όπως και στον Ρούντι, είναι αμέτρητοι, με έναν μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας και διαφορετικότητας να πιστώνεται στον Σέρχιο, ο οποίος μεγαλούργησε επίσης σε Ρωσία και Ιταλία.
👏 DON SERGIO RODRÍGUEZ 👏 pic.twitter.com/VzNTxivbij
— Real Madrid Basket (@RMBaloncesto) June 19, 2024
Η σπουδαία γενιά των Ισπανών που "σβήνει"
Οι δύο αυτοί λοιπόν δεν θα αγωνιστούν την επόμενη σεζόν, κάτι που σημαίνει πως μοναδικός «εκπρόσωπος» της ασύλληπτης Ισπανικής φουρνιάς, είναι ο 36χρονος Σέρχιο Γιούλ. Τα προηγούμενα χρόνια σταμάτησαν εξίσου σπουδαίοι παίκτες της ίδιας γενιάς, όπως τα αδέρφια Γκασόλ, ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο, ο Φελίπερ Ρέγιες, ενώ μπορεί να συμπεριληφθεί και ο Ρίκι Ρούμπιο(λίγο μικρότερος από τους προαναφερθέντες) ο οποίος βεβαίως επέστρεψε στη δράση πριν λίγους μήνες.
Για να καταλάβει κάποιος το μέγεθος, αρκεί να αναλογιστεί πως η "φούρια ρόχα" χρειάστηκε 61 χρόνια(1935 τελικός Eurobasket-2006 Παγκόσμιο) για να κατακτήσει τρόπαιο. Από τις αρχές του 2000 έχει πάρει τέσσερα Eurobasket, δύο παγκόσμια, ενώ δύο φορές τερμάτισε δεύτερη στους Ολυμπιακούς αγώνες. Τις υπόλοιπες χρονιές μέχρι και σήμερα, λίγο-πολύ βρισκόταν στην διεκδίκηση όλων των διοργανώσεων. Οι Ισπανοί έμαθαν να ονομάζουν επιτυχία, μονάχα την κατάκτηση κάποιου τροπαίου, εκτός των Ολυμπιακών αγώνων, που το χρυσό είναι το μόνο που τους λείπει.
Η ιστορία όμως έγραψε και λέει πως την τελευταία 20ετία οι Ισπανοί ήταν κυρίαρχοι σε εθνικό επίπεδο και πήραν σχεδόν τα πάντα. Η φουρνιά όμως "σβήνει" και η χώρα που έκανε την κατάκτηση ενός τροπαίου... χόμπι, χρειάζεται πλέον μία αντίστοιχη μεγάλη δεξαμενή παικτών, έτσι ώστε να συνεχίσει στο δρόμο που χάραξαν οι παλιοί.
