Φέτος συμπληρώνονται 25 χρόνια από τότε που έκανε την εμφάνισή της η καλύτερη ομάδα στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ. Η μία, μοναδική και αυθεντική Dream Team. Η ομάδα που φτιάχτηκε για να εκπροσωπήσει τις ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 ως η πρώτη ομάδα αποτελούμενη από επαγγελματίες αθλητές στην ιστορία των Αγώνων. Το ΝΒΑ για πολλούς και διάφορους λόγους έστειλε στη Βαρκελώνη ό,τι καλύτερο είχε εκείνη την εποχή και ο κόσμος απόλαυσε, έστω και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, έναν ανεπανάληπτο μπασκετικό θίασο, που όμοιός του δεν έχει εμφανιστεί ξανά στα γήπεδα όλου του κόσμου.
Η Dream Team κέρδισε με περίπατο το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες και μετά διαλύθηκε. Τι έχουν απογίνει όμως σήμερα οι 12 αστέρες της; Κάποιοι εξακολουθούν να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, κάποιοι όχι και τόσο. Την ιδέα είχε η Marca κι εμείς την ακολουθούμε, παρουσιάζοντας τους 12 παίκτες εκείνης της Εθνικής ομάδας των ΗΠΑ έτσι όπως είναι σήμερα. Με μια σύντομη αναφορά σε αυτό με το οποίο ασχολούνται πλέον. Και την υπενθύμιση ότι ο προπονητής, Τσακ Ντέιλι, δεν ζει πια...
ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΛΕΤΝΕΡ
Τότε είχε μόλις αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο του Ντιουκ και είχε επιλεγεί στο νούμερο 3 του ντραφτ από τους Τίμπεργουλφς. Μετά από μια αξιοπρεπή, αλλά όχι εκθαμβωτική καριέρα στο ΝΒΑ, αποσύρθηκε το 2005 ως παίκτης των Μαϊάμι Χιτ. Εξακολουθεί να μένει στη Φλόριδα, όπου ασχολείται με το real estate, ενώ είναι συνιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής ομάδας DC United, που μετέχει στο MLS. Είναι επίσης φανατικός ψαράς.
ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΡΟΜΠΙΝΣΟΝ
Οι Σαν Αντόνιο Σπερς τον είχαν επιλέξει στο νούμερο 1 του ντραφτ του 1987 και από το 1989 ως το 2003, που αποσύρθηκε, κέρδισε μαζί τους τα πάντα και αναδείχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους σέντερ όλων των εποχών. Σήμερα ζει στο Σαν Αντόνιο, όπου έχει αναπτύξει έντονο κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο. Έχει ιδρύσει την Carver Academy με σκοπό να βοηθήσει με διάφορους τρόπους τα παιδιά της πόλης και τη χρηματοδοτεί κυρίως μέσω του Admiral Capital Group. Ενός fund, το οποίο ίδρυσε μαζί με το παλιό στέλεχος της Goldman Sachs, Ντάνιελ Μπασίκις.
ΠΑΤΡΙΚ ΓΙΟΥΙΝ
Οι Νιου Γιορκ Νικς τον είχαν επιλέξει στο νούμερο 1 του ντραφτ του 1985 και έμεινε σε αυτούς μέχρι το 2002, οπότε αποσύρθηκε, κερδίζοντας τα πάντα, εκτός από ένα πρωτάθλημα. Όταν σταμάτησε το μπάσκετ, ασχολήθηκε με την προπονητική. Υπήρξε βοηθός προπονητή σε διάφορες ομάδες του ΝΒΑ, ενώ τον περασμένο Απρίλιο προσελήφθη από το πανεπιστήμιο από το οποίο αποφοίτησε, το Τζορτζτάουν, ως πρώτος προπονητής. Τη νέα σεζόν δηλαδή θα κάνει το προπονητικό ντεμπούτο του στο NCAA.
ΛΑΡΙ ΜΠΕΡΝΤ
Ο θρύλος των Σέλτικς, ο άνθρωπος που από το 1978, όταν επελέγη στο νούμερο 6 του ντραφτ, ως το 1992, όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, κέρδισε τα πάντα στη Βοστόνη, έμεινε στο μπάσκετ μέχρι πρότινος. Είναι ο μόνος που μπορεί να περηφανεύεται ότι έχει κερδίσει τους τίτλους τους Παίκτη της χρονιάς, Προπονητή της χρονιάς και Παράγοντα της χρονιάς στο ΝΒΑ, καθώς μετά την καριέρα του παίκτης, πέτυχε τόσο ως προπονητής όσο και ως τζένεραλ μάνατζερ ή πρόεδρος στους Ιντιάνα Πέισερς. Μετά το τέλος των φετινών πλέι οφ παραιτήθηκε από το πόστο του προέδρου των Πέισερς, καθώς αποφάσισε να ιδιωτεύσει.
ΣΚΟΤΙ ΠΙΠΕΝ
Το 1987 τον είχαν επιλέξει στο νούμερο 5 του ντραφτ οι Σιάτλ Σουπερσόνικς, αλλά τον έδωσαν στους Μπουλς για να πάρουν τον Όλντεν Πόλινις. Στο Σικάγο έγινε το δεξί χέρι του Μάικλ Τζόρνταν και μαζί κέρδισαν τα πάντα μέχρι το 1998, ωστόσο από εκεί και μετά η καριέρα του πήρε την κατιούσα. Αποσύρθηκε τελικά το 2004. Στη συνέχεια προσπάθησε να παίξει ξανά μπάσκετ και μάλιστα στην Ευρώπη, αγωνιζόμενος για κάποιους αγώνες με τη φινλανδική Τόρπαν Πόγιατ και τη σουηδικό Σούντσβαλ. Επί της ουσίας επρόκειτο για αρπαχτή, την οποία φαίνεται πως είχε ανάγκη, διότι στα χρόνια που ακολούθησαν έχασε όσα έβγαλε από το μπάσκετ και οδηγήθηκε στη χρεωκοπία! Υπεύθυνος γι' αυτό ήταν ένας οικονομικός σύμβουλος, που είχε προσλάβει και του έφαγε ένα σωρό λεφτά, ενώ και ο ίδιος έμπλεξε σε διάφορες δικαστικές περιπέτειες.
ΜΑΪΚΛ ΤΖΟΡΝΤΑΝ
Είναι πιθανότατα ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών και την ιστορία του την ξέρουν και οι... πέτρες. Επιλογή στο νούμερο 3 του ντραφτ του 1984 από τους Μπουλς, οι οποίοι επί των ημερών του έγιναν υπερδύναμη κατακτώντας έξι τίτλους. Αποσύρθηκε δύο φορές από την ενεργό δράση, αλλά επανήλθε ισάριθμες φορές, την τελευταία μάλιστα φορώντας τη φανέλα των Ουάσιγκτον Ουίζαρντς. Αποσύρθηκε οριστικά το 2003 και ακολούθως έγινε διοικητικό στέλεχος των Ουίζαρντς, από τους οποίους αποχώρησε το 2006, όταν απέκτησε το μειοψηφικό πακέτο των Σάρλοτ Μπόμπκατς. Το 2010 περιήλθε στην κατοχή του η πλειοψηφία των μετοχών της ομάδας της Σάρλοτ κι έτσι ο Τζόρνταν έγινε ο πρώτος πρώην παίκτης που γίνεται ιδιοκτήτης ομάδας στην ιστορία του ΝΒΑ. Παράλληλα εξακολουθεί να βγάζει ένα σωρό λεφτά μέσω της φίρμας αθλητικών ειδών, που έχει το όνομά του.
ΚΛΑΪΝΤ ΝΤΡΕΞΛΕΡ
Ο σούπερ σταρ των Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς έπαιξε σε αυτούς από το 1983, όταν τον επέλεξαν στο νούμερο 14 του ντραφτ, ως το 1995. Τότε έφυγε και πήγε στους Χιούστον Ρόκετς, όπου ολοκλήρωσε την καριέρα του το 1998. Βρέθηκε στη 12άδα της Dream Team την ύστατη στιγμή κερδίζοντας στο νήμα τον Αϊζάια Τόμας. Όταν αποσύρθηκε, έκανε τον προπονητή για δύο χρόνια στο πανεπιστήμιο του Χιούστον, απ' όπου αποφοίτησε, και μετά ασχολήθηκε με το real estate τόσο στο Χιούστον όσο και στο Πόρτλαντ. Κάνει και τον τηλεσχολιαστή αγώνων των Ρόκετς, ενώ η οικογένειά του έχει μια αλυσίδα εστιατορίων στο Χιούστον.
ΚΑΡΛ ΜΑΛΟΟΥΝ
Από το 1985, όταν τον επέλεξαν στο νούμερο 13 του ντραφτ, ως το 2003, όταν έφυγε, ήταν ο παίκτης-σύμβολο των Γιούτα Τζαζ μαζί με τον Τζον Στόκτον. Αναδείχθηκε ίσως στον κορυφαίο πάουερ φόργουορντ όλων των εποχών πριν αποσυρθεί από την ενεργό δράση το 2004 μετά από μια σεζόν στους Λέικερς. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με διάφορα πράγματα. Είναι ιδιοκτήτης εστιατορίων στη Λουιζιάνα και δύο αντιπροσωπειών αυτοκινήτων στη Γιούτα, είναι φανατικός κυνηγός και ψαράς και υπέρμαχος της οπλοκατοχής στις ΗΠΑ, ενώ δουλεύει και ως προπονητής ψηλών στους Γιούτα Τζαζ.
ΤΖΟΝ ΣΤΟΚΤΟΝ
Ο άλλος παίκτης-σύμβολο των Τζαζ, πέρασε όλη την καριέρα του ως παίκτης στη Γιούτα. Από το 1984, οπότε επελέγη στο νούμερο 16 του ντραφτ, ως το 2003, οπότε αποσύρθηκε. Στο ενδιάμεσο αναδείχθηκε ως ένας από τους κορυφαίους πόιντ γκαρντ που έπαιξαν ποτέ το άθλημα του μπάσκετ. Από τότε που σταμάτησε το μπάσκετ ασχολείται κυρίως με το να προπονεί παιδιά και νεαρούς, που θέλουν να παίξουν μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο, ενώ περνά πολύ χρόνο και με την οικογένειά του. Το 2015 το όνομά του ακούστηκε ως υποψήφιο για την θέση του πρώτου προπονητή στους Τζαζ, αλλά δεν προχώρησε η ιστορία.
ΚΡΙΣ ΜΑΛΙΝ
Έκανε μεγάλη καριέρα στους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς, οι οποίοι τον επέλεξαν στο νούμερο 7 του ντραφτ του 1985, και με τη φανέλα των οποίων αποσύρθηκε το 2001. Ενδιάμεσα αγωνίστηκε για μια τριετία και στους Ιντιάνα Πέισερς. Όταν σταμάτησε, απασχολήθηκε σε διοικητικά πόστα στους Ουόριορς και στους Σακραμέντο Κινγκς, ενώ διετέλεσε και τηλεσχολιαστής στο ESPN, πριν γίνει προπονητής του πανεπιστημίου Σεντ Τζονς το 2015.
ΤΣΑΡΛΣ ΜΠΑΡΚΛΕΪ
Στη Βαρκελώνη πήγε προερχόμενος από μια οκταετία στους Σίξερς, οι οποίοι τον είχαν επιλέξει στο νούμερο 5 του ντραφτ του 1984. Εκείνο το καλοκαίρι όμως τον είχαν υπογράψει οι Σανς, στους οποίους έμεινε για τέσσερα χρόνια πριν πάει στο Χιούστον και κλείσει εκεί την καριέρα του το 2000. Από τότε και μετά έχει αναδειχθεί σε τηλεοπτικό αστέρα, καθώς μετέχει σε εκπομπές και αναλύσει αγώνες μπάσκετ για λογαριασμό του ΤΝΤ. Έχει επίσης πάθος με τον τζόγο, μάλιστα ο ίδιος έχει αποκαλύψει ότι έχει χάσει περί τα 10 εκ. δολάρια τζογάροντας, ενώ ασχολείται και με την πολιτική, όντας δεδηλωμένος οπαδός του Ρεπουμπλικανικού κόμματος.
ΜΑΤΖΙΚ ΤΖΟΝΣΟΝ
Στη Βαρκελώνη πήγε ενώ είχε ήδη αποκαλύψει μερικούς μήνες νωρίτερα ότι ήταν φορέας του ιου HIV. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες έπαιξε τα τελευταία παιχνίδια της καριέρας του, που άρχισε το 1979 ως νούμερο 1 επιλογή στο ντραφτ και τελείωσε το 1992 με τους Λέικερς, με τους οποίους κέρδισε τα πάντα και έγραψε ιστορία. Από το 1999 και μετά δραστηριοποιείται στο χώρο του θεάματος και της τηλεόρασης. Έχει δική του εταρεία παραγωγής, δική του δισκογραφική εταιρεία, ενώ συν τω χρόνω έγινε ιδιοκτήτης της ομάδας μπέιζμπολ Λος Άντζελες Ντότζερς. Από τον περασμένο χειμώνα έγινε πρόεδρος των Λέικερς.