Ο Αμύντας έκανε τη μεγάλη έκπληξη, με τη νίκη της με 99-97 του Αθηναϊκού, στο πλαίσιο της 3ης αγωνιστικής της Α1 Γυναικών και η προπονήτρια της ομάδας του Υμηττού, Φρόσω Δρακάκη, «φιλοξενήθηκε» στην εκπομπή στο EOK WebRadio και αναφέρθηκε στη μεγάλη αυτή επικράτηση, για τη μεγάλη ανατροπή που έκαναν τα κορίτσια της, καθώς και για τους στόχους του συλλόγου.
Αναλυτικά είπε:
Για το παιχνίδι με τον Αθηναϊκό: «Ήταν πάρα πολύ… ερωτεύσιμο για όλους το ματς. Έχω δεχθεί πάρα πολλά μηνύματα από ανθρώπους που είτε ήταν στο γήπεδο είτε το είδαν απ’ το διαδίκτυο και όλοι έλεγαν πάνω-κάτω το ίδιο, πόσο ωραίο ήταν αυτός ο αγώνας και πόσο κρατούσε “ζωντανό” το ενδιαφέρον του θεατή».
Για το αν η νίκη επί του Αθηναϊκού ήταν η νίκη της χρονιάς: «Δεν ξέρω αν ήταν της χρονιάς, γιατί μπορεί να γίνουν κι άλλες εκπλήξεις, αλλά ήταν σίγουρα έκπληξη. Θαρρείς ότι είναι ο… Δαβίδ με τον Γολιάθ. Επειδή είμαστε νεοφώτιστοι και πολύ καινούργιοι στα “μονοπάτια” της Α1 Γυναικών, είναι λογικό να θεωρείται έκπληξη όταν κερδίζουμε τις μεγάλες ομάδες όπως ο Αθηναϊκός. Όπως ήταν ο ΠΑΟΚ που κερδίσαμε στο Κύπελλο, ακόμα και οι Εσπερίδες».
Για το πώς ανέτρεψαν το παιχνίδι απ’ το -14 στο 33’: «Εκείνη τη στιγμή κάναμε βιαστικές επιθέσεις. Έπρεπε να κάνουμε πιο οργανωμένες, ορθόδοξες και στοχευμένες επιθέσεις και να είμαστε ακόμα πιο “σκληρές” στην άμυνα. Τα σουτ που δεχθήκαμε, όπου έτσι ανέβηκε η διαφορά, ήταν σχεδόν αμαρκάριστα, κάπου είχαμε χάσει εκεί τη συγκέντρωσή μας. Με την ποιότητα που είχε ο αντίπαλος, έπρεπε να τονίσουμε ότι πρέπει να μείνουμε κοντά στα σουτ και να κάνουμε πιο σωστά οργανωμένες επιθέσεις. Το βασικό ήταν ότι δεν είχαμε το “πρέπει” της νίκης. Αυτό το είχε ο αντίπαλός μας. Είμαστε πολύ ευτυχισμένες που κερδίσαμε».
Για το αν την εξέπληξε η απόδοση κάποιων παικτριών στον αγώνα: «Δε με εξέπληξαν, απ’ την άποψη ότι πήραμε σωστά σουτ, κάναμε σωστές επιλογές. Το ταλέντο και η ικανότητα υπάρχει, αλλά θα μπορούσαν και να μη μπουν αυτά τα σουτ. Έβλεπα όλη τη βδομάδα, και ειδικότερα οι ξένες, ότι όλες έλεγαν ότι δεν πάμε να χάσουμε. Ξέρουμε ότι υπάρχουν 3-4 ομάδες που ξεχωρίζουν σε αυτό το πρωτάθλημα και οι υπόλοιποι θα παλεύουμε κάθε Κυριακή για να πάρουμε η μία το αποτέλεσμα απ’ την άλλη. Έτσι, μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση η πεποίθηση των ξένων αθλητριών που έχουμε στην ομάδα του στυλ “γιατί δεν το πιστεύετε; Μπορούμε”. Προσπαθούσαμε να τις πείσουμε πως δεν είναι ότι δεν το πιστεύουμε, αλλά είμαστε αντικειμενικοί, καθώς βάσει ρόστερ θα υπάρχει μια δυσκολία. Νομίζω ότι το γεγονός πως πηγαίναμε χωρίς το άγχος μάς βοήθησε να απελευθερωθούμε στον τρόπο που παίξαμε».
Για την εμφάνιση της Γκρέισον Σκοτ στον αγώνα: «Η Σκοτ δεν έβαλε μόνο 38 πόντους, είχε και 10 ασίστ. Δείχνει μια διάθεση συνεργασίας πολύ έντονη, βλέπει την ελεύθερη συμπαίκτρια, θέλει να ψάξει και την πάσα. Αυτό δείχνει ότι έχουν έρθει αθλήτριες που ταιριάζουν πολύ στον χαρακτήρα της ομάδας».
Για τους φετινούς στόχους: «Οι στόχοι μας δεν αλλάζουν. Τώρα έχουμε εξίσου δύσκολο πρόγραμμα, αφού πάμε στον Παναθηναϊκό, μετά έχουμε ρεπό και μετά παίζουμε με τον Ολυμπιακό. Δε σημαίνει ότι ξαφνικά γίναμε ομάδα τετράδας και πάμε “καβάλα στ’ άλογο”. Δουλεύουμε πολύ ταπεινά, με πολύ σεβασμό και με χαμηλά το κεφάλι. Δεν έχει αλλάξει κάτι. Είμαστε απλά πιο χαρούμενοι απ’ ό,τι ήμασταν το Σάββατο».
Για την «ταυτότητα» της ομάδας της: «Φέτος έχουν προστεθεί στην ομάδα νέα πρόσωπα, ξένες, όπου δεν είχαμε ποτέ ξανά, αλλά ο χαρακτήρας μένει ίδιος. Η κουλτούρα και η νοοτροπία της ομάδας είναι πάρα πολύ συγκεκριμένη. Απ’ το χθεσινό παιχνίδι χάρηκα γιατί φάνηκε ότι δε σταματάμε να παίζουμε μέχρι το τέλος, δε χάνουμε τη συγκέντρωσή μας όταν το ματς ξεφεύγει. Παίζουμε πρώτα για ν’ ανταγωνιστούμε τον εαυτό μας και μετά τον αντίπαλο. Η καθεμία προσπάθησε να πιάσει το peak της δικής της απόδοσης. Προφανώς ήταν κίνητρο το γεγονός ότι παίζαμε απέναντι σε τόσο σπουδαίες παίκτριες. Με χαροποίησε περισσότερο ότι δε σταματήσαμε ποτέ να παλεύουμε».
Για το πώς βιώνουν την παρθενική τους παρουσία στην Α1 Γυναικών: «Θα ξεκινήσω απ’ τη μέρα που προσγειώθηκε η πρώτη μας ξένη, η Μπράουν. Όταν μάς έστειλαν την πρώτη φωτογραφία απ’ το αεροδρόμιο, κάπου εκεί ήταν η δεύτερη φορά που συνειδητοποιήσαμε ότι τελικά έχουμε βρεθεί στην Α1, ότι παίρνει τώρα “σάρκα και οστά” αυτό για το οποίο πανηγυρίζαμε στις αρχές του Ιουνίου. Νιώσαμε όλοι έναν πολύ δημιουργικό ενθουσιασμό. Επειδή μίλησα και με τα κορίτσια που έμειναν από πέρυσι, νιώσαμε ότι τώρα ξεκινάει κάτι πολύ καινούργιο για εμάς. Κοίτα να δεις από πού ξεκινήσαμε και πού φτάσαμε, να έχουμε την πρώτη μας ξένη παίκτρια. Ίσως ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα να το είχαμε φανταστεί. Είναι ο ενθουσιασμός του ότι εμείς οι παλιοί φέρνουμε την ομάδα εδώ και μας πλαισιώνουν παίκτριες που τελικά θα πάμε μαζί όλοι στο όνειρο. Έχει αλλάξει ο τρόπος της προπόνησης, έχει ανέβει το επίπεδο της προπόνησης, είναι πολύ πιο έντονο ότι κάτι έχει αλλάξει».
Για το αν οι Ελληνίδες παίκτριες έχουν αποδεχτεί τον ρόλο τους ανάμεσα στις ξένες: «Η αποδοχή του ρόλου των Ελλήνων παικτριών, αν και δε μου αρέσει να μιλάω για μία παίκτρια ξεχωριστά, αποτυπώνεται στη χθεσινή παρουσία της Νικολέτας Μαζαράκη. Είχε έναν πολύ συγκεκριμένο ρόλο, τον εκτέλεσε άψογα, έβαλε και το καλάθι όταν της δόθηκε η ευκαιρία. Για ‘μένα, η Νικολέτα ήταν ο “άγνωστος” παράγοντας, ο οποίος μπορεί να μας έδωσε και τη νίκη. Μπήκε χαρούμενη, βγήκε χαρούμενη και μας έκανε και τους υπόλοιπους πολύ χαρούμενους».
Για τη στήριξη του κόσμου: «Ο κόσμος έχει “αγκαλιάσει” την ομάδα. Λόγω του ότι συμμετέχουμε στην Α1 έρχεται στο γήπεδο, μας στηρίζει, μας βοηθάει και νιώθουμε ότι είναι δίπλα μας. Όπως νιώθουμε ότι είναι δίπλα μας και τα κορίτσια που έχουν περάσει απ’ την ομάδα και δε σταμάτησαν να μας υποστηρίζουν κάθε Κυριακή. Βλέπω πολύ κόσμο που ερχόταν τα προηγούμενα χρόνια και κόσμο που είναι πιο “φρέσκος” λόγω της συμμετοχής μας στην Α1».
