Η Φαμίλα Σκίο πήρε την πρόκριση για το Final 4 της Ευρωλίγκας Γυναικών και ο τεχνικός της ομάδας, Τζώρτζης Δικαιουλάκος, μίλησε στο Web Radio της ΕΟΚ για αυτή την επιτυχία.
Αναλυτικά:
Για την πρόκρισή της Φαμίλα Σκίο στο Final-4: «Πέρυσι πιθανόν να μην ήμασταν έτοιμοι να το καταφέρουμε, αν και για μια πάσα χάθηκε η πρόκρισή μας στο Final-4, αλλά αμέσως μετά ήταν σαν να γνωρίζαμε ότι του χρόνου τέτοια εποχή θα είμαστε εκεί. Το πιστεύαμε, το γνωρίζαμε, δουλέψαμε πάρα πολύ γιατί το να βρεθείς μέσα στις πρώτες δύο ομάδες του κάθε ομίλου ώστε να κατακτήσεις το πλεονέκτημα έδρας, το οποίο αποδείχθηκε πάρα πολύ σημαντικό, χρειάστηκε πάρα πολλή δουλειά. Στην ουσία, απ’ τη στιγμή που επετεύχθη αυτός ο στόχος, το πιστεύαμε ότι θα προκριθούμε. Νομίζω ότι τελικά όλα “κύλησαν” όπως τα περιμέναμε».
Για το τι σημαίνει αυτή η πρόκριση: «Δεν είναι μόνο μεγάλη επιτυχία για το Σκίο ή την πόλη, ουσιαστικά ξεπερνάει ακόμη και την επιτυχία της ομάδας και της πόλης το γεγονός ότι έχει να βρεθεί εκεί ιταλική ομάδα απ’ το 2002. Έχουν βρεθεί όλες οι χώρες σχεδόν εκτός απ’ την Ιταλία. Ακόμη και πριν το ματς με τη Βαλένθια με πήρε ο προπονητής της ιταλικής λίγκας και μου είπε ότι είναι πολύ σπουδαίο για όλο το ιταλικό μπάσκετ, όχι μόνο για εμάς. Φέραμε στους “ώμους” μας και αυτήν την ευθύνη, αν και οι προσωπική θέληση για επιτυχία πάντα προηγείται.
Δε μπορώ να περιγράψω το τι σημαίνει για τους ανθρώπους της ομάδας, τους πολίτες της πόλης, αλλά και για όλο το ιταλικό μπάσκετ η πρόκρισή μας στο Final-4 της Euroleague. Πριν ακριβώς 4 χρόνια η Φαμίλα Σκίο ήταν στην τελευταία θέση του ομίλου μαζί με τον Ολυμπιακό, την επόμενη χρονιά δεν πήρε τίποτα και ύστερα πήγαμε εμείς, τα πήραμε όλα και βρεθήκαμε μια «ανάσα» απ’ το Final-4. Άλλαξαν πολλά πράγματα γι’ αυτούς, πολύ απότομα κιόλας. Είναι «τρομακτική» επιτυχία και είναι πάρα πολύ χαρούμενη όλη η πόλη. Ο κόσμος χθες έκλαιγε και μάς ευχαριστούσε για όλα αυτά, όπως κι εμείς τους ευχαριστούμε γιατί γέμισαν το γήπεδο και ήταν μια φανταστική ατμόσφαιρα στο παιχνίδι».
Για το ότι θα βρει αντίπαλο στον ημιτελικό την πρώην ομάδα του, Φενέρμπαχτσε: «Οι άνθρωποι της Φενέρμπαχτσε ήταν οι πρώτοι που με συνεχάρησαν, λέγοντας «Τι ωραίο που θα δούμε τον άνθρωπο που μάς έφερε πρώτη φορά σε Final-4». Είναι ευχάριστο το γεγονός όταν παίζεις απέναντι σε φίλους. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί η Φενέρμπαχτσε για ‘μένα ήταν κι αυτή μια δεύτερη οικογένεια. Στον αθλητισμό δε χωρούν αντιπαλότητες και πολιτικά, για ‘μένα η Κωνσταντινούπολη και οι άνθρωποί της ήταν το δεύτερό μου σπίτι και οικογένεια, έτσι μου συμπεριφερόντουσαν κι έτσι τους συμπεριφερόμουν και ακόμα έτσι γίνεται. Είναι υπέροχο το γεγονός να βρίσκεσαι απέναντι σε φίλους. Και οι δύο τουρκικές ομάδες, η Φενέρμπαχτσε και η Μερσίν, έχουν κάνει δύο «dream team» και είναι πολύ δύσκολο κάποιος να τις «χτυπήσει», αλλά όχι ακατόρθωτο».
Για τις φιλοδοξίες τους στο Final-4: «”Τρώγοντας ανοίγει η όρεξη” για κάτι περισσότερο, αν και γνωρίζουμε ότι πάμε σαν τη “σταχτοπούτα” εμείς πλέον στο Final-4. Νομίζω ότι κάποια πράγματα είναι καλύτερο να επιτυγχάνονται βήμα-βήμα, παρά με τη μία».
Για την ομάδα Φαμίλα Σκίο: «Παρ’ ότι πέρυσι είχαμε μια εκπληκτική χρονιά, σημαντικές παίκτριες βρήκαν καλύτερα συμβόλαια, τα οποία δε μπορούσαμε να καλύψουμε εμείς. Φέτος έγινε μια αλλαγή στην ομάδα, πήραμε καινούργιες παίκτριες, έχουμε δύο παίκτριες απ’ το WNBA, τη Μάμπρεϊ και τη Χάουαρντ, μια απ’ την Εθνική Ισπανίας, την Εντούρ και αρκετές Ιταλίδες που βελτιώνονται χρόνο με το χρόνο. Στη φιλοσοφία μου ήταν πάντα ότι αν θέλεις η ομάδα σου να «ζει» καλύτερα, πρέπει να βελτιώνεις τους παίκτες και να βελτιώνεσαι μέσα απ’ αυτούς».
