Ο προπονητής της Εθνικής Παμπαίδων U15, Δημήτρης Δανιήλ, μίλησε στο EOK Web Radio για τα μηνύματα, που έρχονται από τη γενιά του 2009 και τη δουλειά που γίνεται στην ομάδα, εκφράζοντας ιδιαίτερη αισιδοξία για το μέλλον.
Αναλυτικά, όσα δήλωσε:
Για τα μηνύματα απ’ τη γενιά του 2009: «Τα μηνύματα είναι πάντα ελπιδοφόρα, γιατί τα παιδιά αυτά ελπίζουν και προσπαθούν για να ακολουθήσουν τα όνειρά τους. Τα μηνύματα είναι απριόρι. Η γενιά του 2009 είναι μια γενιά η οποία ξεκίνησε να έχει τα προβλήματα από το κορονοϊό σε μια πολύ ευαίσθητη ηλικία, αλλά τα παιδιά συνέχισαν να δουλεύουν. Η χαρτογράφηση της ΕΟΚ αυτά τα 3 χρόνια έχει φτάσει σε μια βάση δεδομένων όπου λεμέ ότι, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, δε μας έχει ξεφύγει κάποιο παιδί που δεν έχουμε δει σαν αναπτυξιακό πρόγραμμα της Ομοσπονδίας».
Για την Εθνική Παμπαίδων: «Η προσπάθεια που έγινε για την Εθνική Παμπαίδων, η οποία οδήγησε στο τουρνουά του Βαρέζε, είναι μια διαδικασία που οδηγεί στην Εθνική Παίδων. Εκεί είναι η πρώτη πανευρωπαϊκή διοργάνωση για τις εθνικές ομάδες. Άρα οι 2009 ελπίζουν να έχουν αντίστοιχη πορεία με αυτήν που είχε η Εθνική Παίδων στο Ευρωμπάσκετ U16 της Κρήτης. Στη δική μας ομάδα Παίδων ήταν η γενιά των 2008, όπου είναι μια πολύ ισχυρή “φουρνιά”. Δεν υπήρχαν αθλητές 2009, ενώ σε κάποιες άλλες χώρες υπήρξε μια μείξη μεταξύ αθλητών 2008 και 2009. Αυτή είναι και η λογική. Το τουρνουά Φιλίας που συμμετείχε η Εθνική Παμπαίδων είναι μια διαδικασία για να γνωρίσουν τα παιδιά για πρώτη φορά τον ανταγωνισμό σε επίπεδο εθνικών ομάδων».
Για το ότι στο τουρνουά Φιλίας τα παιδιά πέφτουν κατευθείαν στα… βαθιά: «Είναι τα βαθιά, αλλά πρέπει να πέσουν σε αυτά έτσι ώστε να μπορέσουμε να καταλάβουμε αν έχουμε μάθει να κολυμπάμε σωστά ή πρέπει να αρχίσουμε ξανά να κολυμπάμε με έναν διαφορετικό τρόπο. Αυτή είναι και η λογική τού να πέσει κάποιος στα βαθιά. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχηθώ καλή τύχη στην εθνική ομάδα των κορασίδων. Αυτό το λέω γιατί το τουρνουά Φιλίας είναι ένα τουρνουά κοινό μεταξύ αγοριών και κοριτσιών. Οπότε η Εθνική Παγκορασίδων ήταν στο τουρνουά στο Βαρέζε, κάναμε μαζί προετοιμασία στην Πορταριά και ξέρω από πρώτο χέρι τις πολύ δύσκολες συνθήκες στις οποίες προσπαθούν οι προπονήτριες και οι αθλήτριες ώστε να ανταπεξέλθουν σε ένα επίπεδο στο οποίο αυτήν τη στιγμή είμαστε πιο μακριά στο μπάσκετ γυναικών απ’ ό,τι στων ανδρών.
Κατά την προσωπική μου άποψη, όμως, θα πρέπει να παίζουμε με τους καλύτερους, γιατί σε αυτό το επίπεδο θέλουμε να είμαστε την επόμενη μέρα. Οι προπονητές των αντιπάλων χωρών, ειδικότερα εκείνος της Εθνικής Ισπανίας Παμπαίδων, ανέφερε ότι η ελληνική ομάδα Παμπαίδων είναι μια ομάδα που μελλοντικά θα είναι φόβητρο, γιατί δε φοβήθηκε να παίξει στους ρυθμούς που παίζουν οι αντίπαλοι για το αποτέλεσμα και έπαιξε το παιχνίδι στο 100%. Είμαστε πολύ περήφανοι που καταφέραμε, με βάση τις αρχές του αναπτυξιακού προγράμματος, να μη φοβηθούμε τον αντίπαλο και να παίξουμε στα ίσα για να δουν τα παιδιά που βρίσκονται σήμερα».
Για τη συμμετοχή της προ-εθνικής Παίδων στο τουρνουά Rising Stars: «Είναι κάτι το οποίο ήταν πρόταση των υπεύθυνων του αναπτυξιακού προγράμματος, του κύριου Τσαρτσαρή και του κύριου Σταυρόπουλου, σε συνεννόηση με τον υπεύθυνο των εθνικών ομάδων, του κυρίου Ντικούδη, έτσι ώστε ο κόουτς Καλαμπόκης να μπορέσει να κατεβάσει την προ-εθνική Παίδων στο Rising Stars. Αυτό είχε ένα διττό αποτέλεσμα. Πρώτον, μέσα απ’ αυτήν τη διαδικασία ο κόουτς Καλαμπόκης είδε πάρα πολλά παιδιά για να φτάσει τελικά στην τελική 12άδα του Ευρωμπάσκετ. Δεύτερον, ήταν πάρα πολύ σημαντικό ότι δεν ήταν η λογική του ενός πανευρωπαϊκού τουρνουά, με καθημερινούς αγώνες και πνευματική συγκέντρωση στην οποία τα παιδιά δεν έχουν μάθει ακόμη να ανταπεξέρχονται. Το γεγονός ότι έπαιξαν με παιδιά 2 χρόνια μεγαλύτερα τους βοήθησε πάρα πολύ ώστε να μη φοβηθούν τον ανταγωνισμό».
