Η αλήθεια είναι ότι το παιχνίδι των «πράσινων» με τους Ισραηλινούς έμοιαζε do or die. Είχε τον χαρακτήρα τελικού, καθώς ενδεχόμενη ήττα θα έβαζε σχεδόν «ταφόπλακα» στα όνειρα επιστροφής στο Final 4.

Ο Εργκίν Αταμάν είχε προϊδεάσει για την εικόνα της ομάδας του και στο πρώτο δεκάλεπτο φάνηκε να πέφτει έξω. Η συνέχεια όμως έμελλε να είναι εντελώς διαφορετική και για να συμβεί αυτό ανέλαβαν δύο παίκτες.

Για τον Κώστα Σλούκα δεν χρειάζεται να γραφτούν ή να ειπωθούν πολλά. Εξάλλου δεν έχει αποδείξει σε κανέναν και τίποτα κι αποτελεί εδώ και χρόνια τον κορυφαίο Έλληνα μπασκετμπολίστα της γενιάς του. Και δεν το λένε μόνο οι αριθμοί και οι επιδόσεις του, το λέει η συνολική του ηγετική παρουσία.

Ο πολύπειρος γκαρντ ήταν εκείνος ο οποίος έδωσε το σύνθημα για να γυρίσει το «τριφύλλι» ένα παιχνίδι που κυλούσε εντελώς στραβά και να βάλει στο... κόλπο το «καυτό» ΟΑΚΑ.

Δεν έχει νόημα να αναφέρουμε ξανά τα όσα έκανε, έχει όμως νόημα να αναφερθεί ότι ανεξάρτητα από την έκβαση της πρώτης του χρονιάς στον Παναθηναϊκό, η συγκεκριμένη κίνηση της απόκτησής του, ήταν με διαφορά και χωρίς αμφιβολία η πιο σημαντική απ' όλες τις σπουδαίες μεταγραφές που έχουν κάνει τον τελευταίο χρόνο οι «πράσινοι».

Ένας άνθρωπος γεννημένος και μαθημένος να κερδίζει, προσπαθεί να εμφυσήσει αυτή τη νοοτροπία σε μία εντελώς νέα ομάδα που τα τελευταία χρόνια ως οργανισμός είχε συνηθίσει να είναι στην πλευρά του ηττημένου. Κι αυτό είναι πολύ σπουδαιότερο από τους τίτλους που θα κατακτηθούν τη φετινή σεζόν, διότι αν δεν αλλάξει ρότα το «καράβι», τότε αργά ή γρήγορα το «τριφύλλι» θα βρεθεί ξανά στην κορυφή.

Άξιος συμπαραστάτης του ο Ιωάννης Παπαπέτρου ο οποίος έχει τον ρόλο του υπαρχηγού και φέτος είναι αλήθεια έλειψε για αρκετό καιρό, ενώ στη συνέχεια δεν είχε βρει τα πατήματά του επιστρέφοντας από τον τραυματισμό του.

Η απουσία του Χουάντσο Ερνανγκόμεθ άνοιξε τον δρόμο για να μπει στο ροτέισον και ήταν σπουδαίος και στις δύο πλευρές του παρκέ, με τα 4/7 τρίποντά του να αποτελούν απλά το «κερασάκι στην τούρτα». Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν τέτοιο Παπαπέτρου και στη συνέχεια της σειράς διότι μπορεί να δώσει λύσεις και στο μαρκάρισμα του Κόλσον, ενός παίκτη που δεν ταιριάζει με τον Γκριγκόνις.

Αυτό το παιχνίδι όμως ανήκει ήδη στο παρελθόν και οι «πράσινοι» χρειάζονται τουλάχιστον μία νίκη στο Βελιγράδι για να επιστρέψουν ξανά τη σειρά στο ΟΑΚΑ. Για να τα καταφέρουν θα πρέπει αρχικά να «σκυλιάσουν» στην άμυνα όπως έκαναν χθες μετά την πρώτη περίοδο και στη συνέχεια να έχουν καθαρό μυαλό στην επίθεση.

Η αίσθηση που έχουμε είναι ότι αν ο Κέντρικ Ναν ξαναβρεί τον καλό του εαυτό, τότε η ομάδα του κόουτς Αταμάν θα είναι σε θέση να «χτυπήσει» τα δύο παιχνίδια. Αν δεν είναι τα πράγματα θα δυσκολέψουν πολύ, όσο κι αν ο «εξωγήινος» Σλούκας θα κάνει τα πάντα για να ανατρέψει ολοκληρωτικά την κατάσταση.

Ραντεβού λοιπόν τη Μεγάλη Τρίτη για το πρώτο από τα δύο παιχνίδια στη σερβική πρωτεύουσα...

Το άρθρο Το κονσέρτο του «μαέστρου» και ο υπαρχηγός εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Ο Ολυμπιακός πέτυχε πάρα πολλά χθες το βράδυ στη Βαρκελώνη. Πέρα από τα αυτονόητα, το 1-0 και την «αρπαγή» του πλεονεκτήματος έδρας, πέτυχε να βάλει την αμφιβολία στη Μπαρτσελόνα στο πιο κρίσιμο σημείο της σεζόν.

Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε απόλυτα περίπου για 35 λεπτά του αγώνα. Και στα πέντε «σπαστά» λεπτά που έκανε ξεσπάσματα η Μπαρτσελόνα, ο Ολυμπιακός αντέδρασε σαν αφεντικό. Και δεν της έδωσε παραπάνω δικαιώματα και νίκησε και πήρε κεφάλι και, σχεδόν, όλα καλά.

Ο τραυματισμός του Πετρούσεφ μετρίασε τη χαρά, κάθε τραυματισμός θα το έκανε, εδώ  είναι και σε παίκτη που ελλείψει Παπανικολάου έχει ακόμα μεγαλύτερο ρόλο. Η ετυμηγορία των γιατρών σίγουρα αναμένεται με ξεχωριστό ενδιαφέρον, σίγουρα για τον Πετρούσεφ ου μην και για τον αρχηγό μιλώντας για το ματς της Μ. Τρίτης.

Η επιστροφή του Μιλουτίνοφ δικαιολογεί χαμόγελα, αλλά όλα τα παραπάνω είναι μεμονωμένα γεγονότα προς αξιολόγηση. Το ένα και κύριο, είναι η ομάδα του Ολυμπιακού. Ο Παπανικολάου σε τέτοια ματς δεν είναι μόνο τι μπορεί να δώσει «μετρήσιμα», πόντοι, ριμπάουντ, είναι και πολλά άλλα του αρχηγικού του χαρακτήρα. Πριν το ματς, στη διάρκεια του ματς, μετά το ματς, στην κενή μέρα και πάει λέγοντας.

Όπως φαίνεται όμως, η «μηχανή» αυτή, με το μεγάλο πλεονέκτημα της ομοιογένειας, έχει τους τρόπους της. Είναι κουρδισμένη, είναι πάντα διαβασμένη, έχει μεγάλη επίδραση από τον πάγκο, εμφανέστατα από την άκρη του, τον προπονητή του και… όσο προχωράει πιο μέσα φτάνοντας μέχρι τον Σίκμα και πάνω απ’ όλα, έχει ψυχολογία νικητή.

Ο Ολυμπιακός χθες δεν προκρίθηκε, δεν έγινε ακλόνητο φαβορί, αλλά δεν πέτυχε και… τίποτα. Εβαλε μια δυνατή υποθήκη, μαζί με το βάρος στον αντίπαλό του.

Το άρθρο «Τίποτα» πάντως, δεν το λες… εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Το χειρότερο δυνατό σενάριο επαληθεύτηκε χθες (23/4) για τον Παναθηναϊκό, καθώς υπέστη ακόμα μία ήττα εντός έδρας σε σειρά πλέι οφ κι έβαλε με το «καλησπέρα» μεγάλη πίεση στον εαυτό του.

Το καλό για τους «πράσινους» είναι ότι έχουν την ευκαιρία να διορθώσουν την κατάσταση, καθώς η σειρά κρίνεται στις τρεις νίκες. Βέβαια για να τα καταφέρουν θα πρέπει πρώτα απ' όλα να ισοφαρίσουν την Πέμπτη (25/4) ξανά μπροστά στον κόσμο τους.

Αν θέλει το «τριφύλλι» να κάνει το καθήκον του και να επιστρέψει σε Final 4 EuroLeague θα πρέπει πρώτα απ' όλα να παραμείνει ενωμένο ενόψει της συνέχειας. Να μην χαθεί δηλαδή η έννοια της ομάδας και να μην πάψει να πιστεύει στο πλάνο και στη διαδικασία.

Έως τώρα έχει χάσει τρεις φορές σε ισάριθμες αναμετρήσεις από τη Μακάμπι αλλά είναι αλήθεια ότι μόνο σ' ένα από τα τρία παιχνίδια ήταν χειρότερος, σε αυτό του Ιανουαρίου στο Βελιγράδι.

Για να ηττηθεί στο πρώτο ματς της σειράς, η ομάδα του Εργκίν Αταμάν χρειάστηκε να χάσει δέκα βολές και να επιτρέψει 15 επιθετικά ριμπάουντ στους Ισραηλινούς. Παράλληλα ένας παίκτης όπως ο Τζέικ Κοέν πέτυχε 7 πόντους, βάζοντας καλάθια στο ξεκίνημα που αποδείχθηκαν σημαντικά στην πορεία.

Εφόσον θέλει να αντιστρέψει την κατάσταση, ο Παναθηναϊκός οφείλει να βάλει πίεση στη Μακάμπι και να μην την αφήσει να συνεχίσει να νιώθει άνετα. Πρόκειται για μία ομάδα που παίζει σχεδόν χωρίς κανένα πλάνο στην επίθεση, καθώς ο κόουτς Κάτας εμπιστεύεται αποκλειστικά το ταλέντο των παικτών του. Ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο το σύνολό του είναι ικανό για το καλύτερο αλλά και για το χειρότερο.

Ακόμα ένα στοιχείο που θα πρέπει δεδομένα να αλλάξει, είναι η παρουσία και η στάση του Κέντρικ Ναν στο παρκέ. Ο Αμερικανός σούπερ σταρ επέτρεψε στους διαιτητές να «χαλάσουν» το μυαλό του και τα γρήγορα φάουλ με τα οποία χρεώθηκε είχε ως συνέπεια να είναι αρνητικός στο δεύτερο ημίχρονο. Οι «πράσινοι» χρειάζονται πάση θυσία τον καλό Ναν για να ανατρέψουν την κατάσταση.

Μέχρι στιγμής στη φετινή σεζόν, όποτε το «τριφύλλι» βρισκόταν στα... σχοινιά, έβρισκε τον τρόπο να ξεγλιστρήσει και να επιστρέψει στα θετικά αποτελέσματα αντιστρέφοντας το κλίμα. Πλέον καλείται στην πιο κρίσιμη καμπή της EuroLeague να το κάνει ξανά ξεκινώντας από την Πέμπτη. Διότι το πρώτο παιχνίδι μίας σειράς που κρίνεται στις πέντε νίκες είναι απλά μία «μάχη» και όχι ο «πόλεμος».

Το άρθρο Ο Παναθηναϊκός έχασε μία «μάχη» και όχι τον «πόλεμο» εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Ωστόσο, με τον Αλέξη Πετράκη να έχει δημιουργήσει μια ομάδα με βάση τις υποδομές (μην ξεχνάμε ότι το Ηράκλειο αγωνίστηκε πέρυσι και στο Πανελλήνιο εφήβων στη Λάρισα όπου κέρδισε και τον Ολυμπιακό) και μαζί με τον συνεργάτη του Βαγγέλη Ρυακιωτάκη παρουσίασαν μια ομάδα με το χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας στη κατηγορία και χωρίς εμπειρία από το συγκεκριμένο επίπεδο.

Χωρίς οικονομικές δυνατότητες και με μοναδικές μεταγραφές τους Γιάννη Καστανιώτη (έχασε παιχνίδια λόγω τραυματισμού) και του ταλαντούχου Σταύρου Καμαρινού ξεκίνησε δυνατά, αλλά με έλλειμα εμπειρίας δεν κατάφερε να κάνει τη μια παραπάνω νίκη που ήθελε για να έχει το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι άουτ του 3^ου ομίλου της National League 2 και υποβιβάστηκε.

Γιατί εκ των προπονητών της χρονιάς;

Όπως αναφέραμε το εγχείρημα του ήταν πολύ δύσκολο αλλά κατά γενική ομολογία παρουσίασε θελκτικό και μπάσκετ με στόχευση, και μιλώντας μετά την ήττα από την Πεύκη που σήμανε τον υποβιβασμό, είπε το αυτονόητο : «Φέτος δημιουργήσαμε παίκτες» και συνέχισε αναλύοντας ότι 8 από τους 14 παίκτες προέρχονται από τα τμήματα υποδομών, ενώ μόνο δυο δεν είναι από τη Κρήτη.

Το Ηράκλειο με την δουλειά που γίνεται στις υποδομές αποτελεί ένα από τα παραδείγματα για το πως χτίζονται οι ομάδες και δεν αγοράζονται.

Έτσι, σε ένα σύνολο που ελάχιστοι πίστευαν ότι θα μπορούσε καν να μπει στα πλέι άουτ, η εικόνα που εμφανίστηκε ήταν προϊόν δουλειάς και προπονητικής ικανότητας, ενώ για μια ομάδα με τεράστιο όνομα στο μπάσκετ της Κρήτης, μεγάλο γεγονός αποτελεί ότι μάζευε αρκετό κόσμο στο «Λίντο», όντας αυτή με τη μεγαλύτερη προσέλευση στο νησί.

Δείτε στο πίνακα που ακολουθεί τους πόντους αλλά και τους παίκτες που έβγαλε στην επιφάνεια το Ηράκλειο:

Το άρθρο Ηράκλειο: Μπορεί να υποβιβάστηκε αλλά ο Πετράκης ανήκει στους προπονητές της χρονιάς (vid) εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Απόγευμα Δευτέρας, με τις υποχρεώσεις στην Ευρωλίγκα να έχουν ολοκληρωθεί για την κανονική περίοδο και το πλεονέκτημα έδρας να έχει πανίσχυρο φαβορί για την απόκτησή του στο πρωτάθλημα. Η αλήθεια είναι, ότι όσοι βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ για το έβδομο φετινό ντέρμπι «αιωνίων» δεν ήξεραν, τι έπρεπε να περιμένουν, μιας και τα δεδομένα έμοιαζαν αρκετά ξεκάθαρα για τις δύο ομάδες, που πατούσαν στο παρκέ.

Ο Παναθηναϊκός έμπαινε, έχοντας εν μέρει τον αέρα της ομάδας, που και να έχανε δεν... χανόταν ο κόσμος. Θα έπρεπε να κάνει άλλο ένα «στραβοπάτημα», ώστε να του γλιστρήσει το πλεονέκτημα έδρας και αυτό θα χρειαζόταν... προσπάθεια και από τον ίδιο, αν και φυσικά κινδύνευσε σε αρκετά φετινά παιχνίδια. Ο Ολυμπιακός μπήκε, μην έχοντας πολλά να χάσει, παρά μόνο να παλέψει για όσες πιθανότητες του είχαν απομείνει.

Θεωρητικά, με λίγα λόγια, ήταν το ντέρμπι όπου διακυβεύονταν ίσως τα λιγότερα την φετινή σεζόν. Λησμονήσαμε, όμως, ορισμένους σημαντικούς παράγοντες. Η αντιπαλότητα, που έχει προκύψει εκ νέου με την επιστροφή του Παναθηναϊκού στο δρόμο για την κορυφή, καθώς και η ανάγκη αρκετών παραγόντων να αποδείξουν πράγματα στο παρκέ, ήταν στοιχεία αρκετά, ώστε ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο το ντέρμπι να μετατραπεί σε... rock 'n' roll.

Και δεν είναι κρυφό. Όλα τα βλέμματα, κάθε φορά, θα περνούν στον Κώστα Σλούκα. Αυτόν θα ψάχνουν, φίλοι και εχθροί, όταν θα κρίνονται τα πάντα, καθένας για τους δικούς του λόγους. Και στα προηγούμενα ντέρμπι ο διεθνής γκαρντ, που αποφάσισε με τη σειρά του το περασμένο καλοκαίρι να διαβεί τον Ρουβίκωνα, έψαχνε εναγωνίως τη στιγμή, για να κάνει τη διαφορά, να αρχίσει να νιώθει απελευθερωμένος για να αποδώσει, όπως γνωρίζουν άπαντες πως μπορεί.

Το ευτύχημα για τον Παναθηναϊκό ήταν να λάβει το πιο σημαντικό μήνυμα από τον αρχηγό του στο παιχνίδι, όπου ίσως κρίνονταν τα λιγότερα. Ο Ναν, ο Χουάντσο και ο Μήτογλου είχαν κάνει εξαιρετική δουλειά νωρίτερα και ο Σλούκας ήρθε να τελειώσει το ματς με πέντε σερί πόντους, που «σφράγισαν» οριστικά το πλεονέκτημα έδρας, με την επιβολή της προσωπικότητάς του για πρώτη φορά να έχει επίδραση σε μια «μονομαχία» ανάμεσα στους δύο «αιωνίους».

Θα πει κανείς αυτό, που αναφέραμε και μόνοι μας. Ότι, πράγματι, είτε ήταν θετικός είτε αρνητικός, είτε κέρδιζε ο Παναθηναϊκός είτε έχανε, λογικά δε θα υπήρχε μεγάλη διαφορά. Σάμπως ο Σπανούλης, όμως, όταν είχε ακολουθήσει το αντίθετο δρομολόγιο, δεν είχε πετύχει το πρώτο του μεγάλο σουτ απέναντι στους «πράσινους» τέσσερα χρόνια αργότερα μπροστά στο πρόσωπο του Τζέιμς Γκιστ, σε έναν αγώνα της Ευρωλίγκα, που κι εκείνος δεν έκρινε πολλά;

Τέτοια ματς, λοιπόν, μπορεί να μην προσφέρουν τίποτα. Μπορεί και να δώσουν την ευκαιρία, όμως, σε όσους το έχουν ανάγκη, να αρχίσουν να «ξεκλειδώνουν» για τη στιγμή, που θα έρθουν τα κρίσιμα. Και αυτή την ανάγκη, την είχε σίγουρα μεταξύ άλλων ο Κώστας Σλούκας.

Το έδειξε, άλλωστε, από το πρώτο δεκάλεπτο, όπου ο Αταμάν τον ξεκίνησε στον αγώνα, ενώ συνήθως τον φέρνει από τον πάγκο, όπως έκανε και με τους Παπαπέτρου-Χουάντσο, κι εκείνος μπήκε... φουριόζος με έξι ασίστ για μόλις ένα λάθος στο πρώτο δεκάλεπτο. Οι τρομερές συνεργασίες, ειδικά με τον Ισπανό, και η άρτια οργάνωση του παιχνιδιού της ομάδας του, εκείνο το διάστημα, ήταν μόνο το προειδοποιητικό μήνυμα και οι πέντε σερί πόντοι, που τελείωσαν το ματς, το επιστέγασμα της απόδοσής του.

Ο Σλούκας δεν ήταν ο μόνος, ασφαλώς, με συμβολή σε αυτή την νίκη του Παναθηναϊκού. Μέσα σε πολύ λίγες ώρες, δε, ακριβώς λόγω των συνθηκών που ίσχυαν προτού το ματς ξεκινήσει, αυτό το αποτέλεσμα θα ξεχαστεί. Με τον τρόπο που ήρθε, όμως, και με τον αρχηγό του «τριφυλλιού» να φωνάζει επιτέλους «παρών», όταν χρειάστηκε, ίσως η σημασία του να είναι πως πρόκειται για τη δική του στιγμή απελευθέωρωσης. Επιβεβαιώνοντας την ανοδική του πορεία και στέλνοντας μήνυμα για το φινάλε της σεζόν, εκεί όπου πραγματικά θα χρειαστεί να έχει ρόλο καταλύτη...

Το άρθρο Η στιγμή της απελευθέρωσης εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Οι «πράσινοι» είναι αλήθεια ότι δεν πραγματοποίησαν καμία ιδιαίτερα καλή εμφάνιση απέναντι στην Άλμπα Βερολίνου στο ΟΑΚΑ. Ωστόσο πήραν αυτό που ήθελαν και πανηγύρισαν με τον κόσμο τους ακόμα μία επιτυχία που τους έφερε οριστικά και αμετάκλητα στη δεύτερη θέση.

Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι για μία ομάδα που εδώ και πέντε χρόνια «βολόδερνε» στα χαμηλά... πατώματα του βαθμολογικού πίνακα, η ολική επαναφορά και η... μεταμόρφωση δεν ήταν καθόλου απλό πράγμα, έστω κι το μπάτζετ επέστρεψε στα... φυσιολογικά για το μέγεθος του συλλόγου επίπεδα.

Ο Εργκίν Αταμάν -ο οποίος έχει ακούσει τόσα και τόσα πολλά από τους δικαστές των social media και όχι μόνο- έκανε το πρώτο μικρό θαύμα του, όμως η αλήθεια είναι ότι έτσι όπως εξελίχθηκαν πλέον τα πράγματα, το «τριφύλλι» θα πρέπει να επιστρέψει σε Final 4 μετά το 2012 για να θεωρηθεί ότι έκανε μία επιτυχημένη σεζόν στην Ευρωλίγκα.

Σίγουρα μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ότι ξεκινώντας η σεζόν με τόσα πολλά νέα πρόσωπα, ο βασικός στόχος ήταν η είσοδος στα πλέι οφ ακόμα και μέσω... έξτρα αγώνων, καθώς το νέο σύστημα προσφέρει και δεύτερη ευκαιρία για όσους τερματίσουν μέχρι και τη δέκατη θέση.

Ουδείς ονειρευόταν ότι τον Παναθηναϊκό θα τον προσπερνούσε μόνο η Ρεάλ Μαδρίτης, βάζοντας από κάτω του ομάδες που πρωταγωνιστούν τα τελευταία δύο χρόνια όπως ο Ολυμπιακός, η Μονακό και η Μπαρτσελόνα.

Τώρα όμως για να γίνει το... άλμα και το ταξίδι στο Final 4 του Βερολίνου στα τέλη Μαΐου, θα χρειαστεί να ανέβει κι άλλο το επίπεδο. Ο Τούρκος κόουτς ξέρει καλά τι πρέπει να κάνει, ενώ αντίστοιχη εμπειρία από το υπάρχον ρόστερ έχουν επίσης ο αρχηγός Κώστας Σλούκας και ο Ιωάννης Παπαπέτρου.

Το «όπλο» του ΟΑΚΑ τις δύο προηγούμενες φορές που χρειάστηκε δεν έκανε τη διαφορά, αλλά από το 2017 και το 2018 έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα. Και το πιο βασικό, ο Παναθηναϊκός δεν θα βρει μπροστά του τη μέλλουσα πρωταθλήτρια Ευρώπης, όπως είχε συμβεί το 2017 με τη Φενέρμπαχτσε και το 2018 με τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Όποια από τις Μακάμπι Τελ Αβίβ, Βίρτους Μπολόνια ή Μπασκόνια βρεθεί στον δρόμο της ελληνικής ομάδας δεν θα είναι σίγουρα εύκολη αντίπαλος αλλά δεν θα αποτελεί και μεγαθήριο.

Το μόνο που απομένει λοιπόν είναι το «τριφύλλι» να παρουσιαστεί όπως πρέπει όταν θα έρθει η ώρα για τα μεγάλα παιχνίδια. Πριν από αυτό όμως έχει μπροστά του ένα «αιώνιο» ντέρμπι στο ΟΑΚΑ την προσεχή Δευτέρα (15/4) κι ακόμα ένα παιχνίδι πρωταθλήματος με το Περιστέρι... Κι όπως αποδείχθηκε στη Ρόδο, όλα τα ματς χρειάζονται προσοχή για να αποφευχθούν... εκπλήξεις.

Το άρθρο Σημαντική η δεύτερη θέση αλλά τα πλέι οφ είναι άλλη… πίστα για τον Παναθηναϊκό εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Ο ΑΟΜ από τα τοπικά πρωταθλήματα των Κυκλάδων κατάφερε κάτι πολύ μεγάλο, να κερδίσει δυο ανόδους με ρεκόρ 42-4, υπολογίζοντας και τα περσινά πλέι οφς ανόδου στη National League 1, και μοναδικές ήττες να έρχονται από Μίλωνα και Πανιώνιο.

Την τρέχουσα χρονιά βρέθηκε στην Elite League μέσω wild card, και έχοντας ως εφαλτήριο ένα εξαιρετικό ρόστερ, στιβαρή διοίκηση και ένα κλειστό που μόνο συγχαρητήρια δεχόταν από κάθε αντίπαλη ομάδα που το επισκεπτόταν.

Η γιορτή στις Κυκλάδες θα συνεχιστεί και τη νέα αγωνιστική σεζόν, με τη σταθεροποίηση στην Elite League να αποτελεί εχέγγυο, και να μην είναι πανάκια για μια νεοφώτιστη ομάδα.

Αγωνιστικά ωστόσο, η χρονιά είχε δυο όψεις. Με τον Γιάννη Τζήμα να συνεχίζει από την περσινή σεζόν η Μύκονος ξεκίνησε με 5/5, όντας σε πορεία πρωταθλητισμού.

Ωστόσο, κάποια αρνητικά αποτελέσματα έφεραν στις αρχές Δεκεμβρίου τον Γιώργο Σκαραφίγκα στον πάγκο, με την αποχώρηση του να έρχεται μετά από τέσσερις συνεχόμενες ήττες στις 11 Μαρτίου.

Ο Άγγελος Τσάμης ανέλαβε να καθοδηγήσει τους νησιώτες, στην πρώτη του προσπάθεια, και παίρνοντας πολλά ρίσκα, και όπως φάνηκε το μεγάλο διπλό στο Σχηματαρι με 80-73 ήταν αυτό που κράτησε τη Μύκονο στη κατηγορία.

Για την ιστορία μετά τη μεγάλη νίκη επί του Πανιωνίου με 75-73 στις 10 Φεβρουαρίου η Μύκονος, βάζοντας στην εξίσωση και τη χθεσινή (10/4) ήττα στα play in από τον Παπάγου, είχε ρεκόρ 1-10, ενώ οι τελευταίες έξι ήττες, ανεξάρτητος έδρας ήρθαν με 24,1 πόντους διαφορά κατά μέσο όρο, φέρνοντας ένα τεράστιο «ουφ» στις τάξεις του συλλόγου που τελείωσε η σεζόν.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο κύκλος αυτού του ρόστερ έκλεισε και από τη νέα σεζόν ο ΑΟ Μυκόνου έχει τα φόντα να παρουσιαστεί και πάλι πρωταγωνιστής.

Το άρθρο Μύκονος: Ξεκίνησε σαν παραμύθι, τελείωσε ως εφιάλτης! εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Ο Προμηθέας με ρεκόρ 13-9 –εκκρεμεί ο αγώνας με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ που αναβλήθηκε- έχει προβάδισμα μιας νίκης έναντι του Άρη που είναι στο 12-11 αλλά και το πλεονέκτημα της ισοβαθμίας αφού τον νίκησε δύο φορές στην κανονική περίοδο. Με λίγα λόγια, η νίκη του Προμηθέα στο σημερινό παιχνίδι θα του δώσει ουσιαστικά την 4η θέση και το πλεονέκτημα έδρας για την πρώτη φάση των play off. Στην αντίθεση περίπτωση όμως; Με νίκη ο Άρης θα «πιάσει» τον Προμηθέα στις 13 νίκες και το «έπαθλο» της 4ης θέσης θα δοθεί μέσα από τις επόμενες αγωνιστικές…

Προμηθέας και Άρης έχουν ξεκάθαρα τη σφραγίδα των προπονητών τους, δύο τεχνικών που πριν φτάσουν στα 50 τους χρόνια –ο Ηλίας Παπαθεοδώρου πάει προς τα 49 και ο Γιάννης Καστρίτης γιόρτασε πριν τρεις μέρες τα 42α γενέθλια του- έχουν καθιερωθεί ξεκάθαρα στην ellite των Ελλήνων προπονητών. Η κοινή τους ιστορία έχει ενδιαφέρον και μετράει πια 12 χρόνια διαδρομής…

Ήταν η σεζόν 2012-13 όταν ο Γιάννης Καστρίτης πήρε τα ηνία του Αρκαδικού από τον Γιάννη Σμυρνιώτη στο πλευρό του οποίου ήταν στην προηγούμενη τριετία. Ανέλαβε τον πάγκο του και στην πρώτη επαγγελματικά σεζόν του, αφού ο Αρκαδικός αγωνιζόταν στην Α2, διασταυρώθηκαν για πρώτη φορά οι δρόμοι του με τον Ηλία Παπαθεοδώρου που είχε ήδη πίσω του μία εξαετία στον πάγκο της Νέας Κηφισιάς

Στις 27 Οκτωβρίου 2012 οι δύο τεχνικοί βρέθηκαν για πρώτη φορά αντιμέτωποι. Η Νέα Κηφισιά υποδέχτηκε τον Αρκαδικό και έφτασε με άνεση στην επικράτηση με 88-61. Το φύλλο αγώνα εκείνης της αναμέτρησης…

Ν. Κηφισιά-Αρκαδικός 88-61
Διαιτητές: Κατραχούρας - Τσώνος Μ. - Δαρλαμήτσος.
Τα δεκάλεπτα: 25-14, 42-30, 62-46, 88-61.
Ν. ΚΗΦΙΣΙΑ (Παπαθεοδώρου): Σακελλαρίου, Μοσχοβίτης 12 (2), Κακαργιάς, Διαμαντόπουλος 7, Χατζηνικόλας 9 (2), Καράμπουλας 23 (1), Μενουδάκος 2, Σιούτης 7 (1), Ψαθάς 5, Μουρίκης 5.
ΑΡΚΑΔΙΚΟΣ (Καστρίτης): Τζούρτζεβιτς 8, Πετσούνης, Τσιότρας 9, Χαραλαμπόπουλος, Μπουρής, Πίνης 1, Τζάτζας, Τσουμπρίλο 22 (3), Γκιζογιάννης 10 (2), Γκόβας 9, Νεζερίτης, Πάνου 2.

Ο Παπαθεοδώρου πανηγύρισε τη νίκη και στο ματς που έγινε στην έδρα του Αρκαδικού, στις 9 Φεβρουαρίου 2013 αφού η Νέα Κηφισιά επικράτησε με 67-58…

Αρκαδικός - Ν. Κηφισιά 58-67
Διαιτητές: Κατραχούρας - Παντελίδης - Κοντίλης.
Τα δεκάλεπτα: 6-17, 24-36, 40-55, 58-67.
ΑΡΚΑΔΙΚΟΣ (Καστρίτης): Τζούρτζεβιτς, Τσιότρας 16 (1), Μπούρης 3 (1), Πίνης 1, Τσουμπρίλο 12 (2), Γκιζογιάννης 8 (1), Γκόβας 13 (2), Σιγκούνας, Πάνου 5.
Ν. ΚΗΦΙΣΙΑ (Παπαθεοδώρου): Νικητάκης 2 (6 ασ.), Μοσχοβίτης 13 (3), Διαμαντόπουλος, Καράμπουλας 8, Μενουδάκος 2, Σιούτης 6, Ψαθάς 19 (1 τριπ., 6 ριμπ.), Πετροδημόπουλος 15, Τζιάλας 2.

Στο τέλος της σεζόν 2012-13 η Νέα Κηφισιά αναδείχτηκε πρωταθλήτρια στην Α2 μέσα από την τριπλή ισοβαθμία με τα Τρίκαλα και τον Φιλαθλητικό (21-5) ενώ ο Αρκαδικός κατέλαβε την 8η θέση με ρεκόρ 11-15. Το επόμενο αντάμωμα του Ηλία Παπαθεοδώρου με τον Γιάννη Καστρίτη έμελλε να είναι 2,5 χρόνια μετά στην Basket League.

Από την πρώτη συνάντηση τους για την Basket League πριν 8,5 χρόνια

Ο Παπαθεοδώρου «καλωσόρισε» τον Καστρίτη στην Basket League

Μετά την… αναγνωριστική, διπλή συνάντηση της σεζόν 2012-13 στην Α2, οι δύο προπονητές συναντήθηκαν στην Basket League και μάλιστα ο Παπαθεοδώρου έχοντας ήδη την προϋπηρεσία δύο σεζόν σε αυτήν- κατά κάποιο τρόπο καλωσόρισε τον Καστρίτη στην κατηγορία. Αυτό γιατί Κηφισιά και Αρκαδικός συναντήθηκαν στην πρεμιέρα της σεζόν 2015-16. Ο νυν προπονητής του Άρη λοιπόν έκανε ντεμπούτο στο επαγγελματικό Πρωτάθλημα, με αντίπαλο τον νυν προπονητή του Προμηθέα.

Ήταν στις 11 Οκτωβρίου 2015 όταν η Κηφισιά υποδέχτηκε τον Αρκαδικό στην πρεμιέρα του Πρωταθλήματος και τον νίκησε με 68-66 (Γκίκας 16π, 8ασ, 5ρ, Χογκ 15 – Νουούτεν 17π, 5/9τρ, Λαμπρόπουλος 14). Το παιχνίδι είχε δραματικό φινάλε αφού οι γηπεδούχοι με τρίποντο του Λεωνίδα Κασελάκη και τέσσερις πόντους του Μαυροειδή, προηγήθηκαν με 66-57 4’ και 2’’ πριν την λήξη του αγώνα. Στα τελευταία λεπτά η ομάδα της Τρίπολης έκανε προσπάθεια να… κλέψει την νίκη, με τρίποντα των Ναουτίνεν, Λαμπρόπουλου και τρεις βολές του Μπούκερ πλησίασε στο καλάθι (68-66) με 25’’ να απομένουν για το τέλος της συνάντησης, αλλά το τρίποντο του Ναουτίνεν με την εκπνοή και μετά τις δύο άστοχες βολές του Κασελάκη, ήταν άστοχο.

Ήταν το πρώτο από τα 11 παιχνίδια στα οποία Παπαθεοδώρου και Καστρίτης συναντήθηκαν για την Basket League. Ο νυν προπονητής του Προμηθέα κυριαρχεί σχεδόν ολοκληρωτικά αφού νίκησε στα 10. Η λίστα των αγώνων στους οποίους τέθηκαν αντιμέτωποι στην κατηγορία έχει διαμορφωθεί ως εξής…

2015-16: Παπαθεοδώρου-Καστρίτης 2-0

Κηφισιά-Αρκαδικός 68-66

Αρκαδικός-Κηφισιά 64-78

2017-18: Παπαθεοδώρου-Καστρίτης 1-1

ΠΑΟΚ-Κύμη 94-83

Κύμη-ΠΑΟΚ 88-85

2018-19: Παπαθεοδώρου-Καστρίτης 2-0

ΠΑΟΚ-Κύμη 78-60

Άρης-ΠΑΟΚ 58-62

2019-20: Παπαθεοδώρου-Καστρίτης 1-0

Ηρακλής-ΑΕΚ 68-77

2022-23: Παπαθεοδώρου-Καστρίτης 2-0

Άρης-Κολοσσός 68-74

Κολοσσός-Άρης 96-90

2023-24: Παπαθεοδώρου-Καστρίτης 2-0

Άρης-Προμηθέας 73-77

Προμηθέας-Άρης 70-57

Photo Credits: Eurokinissi

Το άρθρο Κουκίδες 12 χρόνων συνδέουν Παπαθεοδώρου και Καστρίτη (pics) εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Οι «πράσινοι» μία «στροφή» πριν το τέλος της κανονικής περιόδου έχουν «αγκαλιάσει» τη δεύτερη θέση, το πλεονέκτημα έδρας και την τεράστια ευκαιρία για να γυρίσουν μετά από δώδεκα ολόκληρα χρόνια σε Final 4.

Ο Εργκίν Αταμάν δείχνει έτοιμος να καταφέρει κάτι που ελάχιστοι πίστευαν. Ήδη ο Τούρκος έχει κατορθώσει να φέρει το «τριφύλλι» πολύ πιο ψηλά απ' ό,τι περίμεναν οι περισσότεροι όταν ανέλαβε τα ηνία, καθώς πρόκειται για την πρώτη του σεζόν.

Ο Παναθηναϊκός είναι μία καινούρια ομάδα η οποία προπονείται για πρώτη φορά πλήρεις τις δύο τελευταίες εβδομάδες. Και παρά όλες τις αναποδιές, το μέτριο ξεκίνημα και τις αρκετές ήττες στις λεπτομέρειες, όχι μόνο δεν χάθηκε η ψυχραιμία στο εσωτερικό του οργανισμού αλλά αντέδρασε εξαιρετικά.

Κάπως έτσι έφτασε χθες στο «BMW Park» του Μονάχου να παίζει τα... ρέστα του για τη δυάδα, απέναντι στο σύνολο του Πάμπλο Λάσο που στην ουσία έψαχνε μία... αποχαιρετιστήρια παράσταση για να χρυσώσει κάπως το χάπι της αποτυχημένης σεζόν.

Οι Βαυαροί δεν είχαν άγχος αλλά είχαν τεράστια θέληση για μία μεγάλη νίκη. «Πυροβολούσαν» από την περιφέρεια σαν να έριχναν βότσαλα στον ωκεανό και τελείωσαν το παιχνίδι με 14/28 τρίποντα.

Κι όμως έχοντας δεχθεί 42 πόντους πίσω από τη γραμμή των 6,75μ., ο Παναθηναϊκός όχι απλά δεν έχασε αλλά δέχτηκε συνολικά όλους κι όλους 75 και πήρε το αποτέλεσμα που έψαχνε.

Αυτό συνέβη για αρκετούς λόγους, ωστόσο οι πιο βασικοί ήταν η πίστη στο πλάνο, η συνέπεια στην άμυνα κοντά στο καλάθι και στο ριμπάουντ, σε συνδυασμό με τις βοήθειες που έδωσαν οι παίκτες από τον πάγκο.

Ήταν μία από τις λιγοστές φορές που δεν άφησε κανείς αθλητής τα... κόκαλά του στο παρκέ. Ο Ναν ο οποίος ήταν πρώτος σε χρόνο συμμετοχής, δεν ξεπέρασε τα τριάντα λεπτά και παρακολούθησε μεγάλο μέρος της τελευταίας περιόδου από τον πάγκο.

Φυσικά για τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ δεν χρειάζεται να γραφτούν πολλά καθώς είναι πάντα παρών, έστω κι αν έχει απογοητεύσει επιθετικά στα περισσότερα παιχνίδια. Ειδική αναφορά χρειάζεται και στον Ιωάννη Παπαπέτρου ο οποίος βγήκε μπροστά και κάλυψε το κακό βράδυ του Γκριγκόνις.

Όσο για τους Σλούκα και Ναν, παραμένουν οι άνθρωποι οι οποίοι θα κρίνουν την πορεία του Παναθηναϊκού φέτος. Όσο είναι καλά εκείνοι, οι «πράσινοι» δεν έχουν να φοβούνται απολύτως τίποτα.

Και μέσα σ' όλα αυτά, ένας κόσμος εκστασιασμένος να μετατρέπει το Μόναχο σε... Αθήνα και το γήπεδο της Μπάγερν σε ΟΑΚΑ. Απίστευτο κι όμως... Παναθηναϊκό.

Πλέον άπαντες είναι μία «γροθιά», με τη διοίκηση σταθερά παρούσα στο πλευρό της ομάδας να εμπνέει σιγουριά και να προσθέτει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. 

Το μόνο που απομένει για το σύνολο του Αταμάν είναι να κάνει το... αυτονόητο με την Άλμπα στο κατάμεστο ΟΑΚΑ και να «σφραγίσει» την επιστροφή της στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας με τη δεύτερη θέση και το πλεονέκτημα έδρας.

Παράλληλα θα έχει στείλει το πιο ηχηρό μήνυμα σε όλους ότι επέστρεψε, με τον Τούρκο τεχνικό να αξίζει πάρα πολλά credits για όσα έχει διαβάσει και ακούσει από τους ειδικούς στα social media και όχι μόνο...

Πάντως μέσα στο γενικότερο κλίμα ευφορίας, καλό θα ήταν να υπάρξει και εγρήγορση, καθώς το Βερολίνο ακόμα είναι... μακριά, μια και τα πλέι οφ θα χρειαστούν ιδιαίτερη προσοχή, όποια κι αν είναι η ομάδα που θα βρεθεί στον δρόμο των «πράσινων».

Το άρθρο Παναθηναϊκός από τα παλιά και στο χέρι του τα… πάντα εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Μέσα από αυτές τις διαφορές κατάφερε να «σκαρφαλώσει» από την 8η και θεωρητικά τα play in στην 5η θέση και τη σχεδόν σίγουρη πια παρουσία στα play off. Ανεξαρτήτως όμως της θέσης και της προοπτικής που αυτή δίνει στον Ολυμπιακό, η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα αποπνέει μεγαλύτερη σιγουριά και βέβαια η σταδιακή επιστροφή των παικτών που έμειναν εκτός λόγω τραυματισμών στο τελευταίο διάστημα, την κάνει ακόμη μεγαλύτερη.

Το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός, δύο αγωνιστικές πριν το τέλος της κανονικής περιόδου, έχει καταφέρει ήδη να σημειώσει δύο περισσότερες νίκες από τον 1ο γύρο δεν μπορεί να θεωρηθεί συμπτωματικό. Μπορεί να εξηγηθεί μέσα (και) από τους αριθμούς.

Το ΣΕΦ έγινε «κάστρο»

Είναι μία από τις βασικές εξηγήσεις της βελτίωσης της βαθμολογικής θέσης του Ολυμπιακού στον 2ο γύρο της φετινής Ευρωλίγκας. Μετά από το πρώτο μισό στο οποίο υποχρεώθηκε σε τέσσερις, εντός έδρας ήττες σε εννιά ματς (Μπαρτσελόνα, Μπασκόνια, Ρεάλ, Βαλένθια), ο Ολυμπιακός εκμεταλλεύτηκε απόλυτα την έδρα του στο δεύτερο μισό και απέμεινε το παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής με τη Φενέρμπαχτσε στις 12 Απριλίου, για να φανεί αν θα βγάλει αήττητος, εντός έδρας, τον 2ο γύρο.

Το 7/7 του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ έχει κατά βάση μία «ανάγνωση»: Βασιζόμενος στις… εργοστασιακές του ρυθμίσεις, ο Ολυμπιακός αρχίζει και μισοτελειώνει τη δουλειά του στο πρώτο μισό του παρκέ. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι έξι από τις επτά, εντός έδρας νίκες του στον 2ο γύρο, σημειώθηκαν με παθητικό μέχρι 74 πόντων. Η μόνη που ξέφυγε από αυτό το ταβάνι ήταν η Άλμπα, που κατάφερε να σημειώσει 87 πόντους χωρίς όμως να βάλει ως το τέλος, δύσκολα στους «ερυθρόλευκους».

Πάντως, παρότι ο αμυντικός μέσος όρος του Ολυμπιακού στο γήπεδο του, στον 2ο γύρο, είναι στους 72 πόντους, ο συνολικός μέσος όρος του στην άμυνα είναι μεγαλύτερος από εκείνον του 1ου γύρου.

Μεγαλύτερα σκορ με υψηλότερα ποσοστά

Η επίθεση είναι η δεύτερη από τις πιο βασικές εξηγήσεις της αγωνιστικής βελτίωσης και της βαθμολογικής ανόδου του Ολυμπιακού στον 2ο γύρο της φετινή Ευρωλίγκας. Χωρίς αυτό μάλιστα να σημαίνει ότι είναι λιγότερο σημαντική από την πρώτη, αυτήν της απόλυτης αποτελεσματικότητας στο ΣΕΦ.

Στις 15 προηγούμενες αγωνιστικές λοιπόν, ο Ολυμπιακός κατάφερε να αυξήσει την παραγωγικότητα του και σε σχέση με τις πρώτες 17, κατά 2,32 πόντους. Μπορεί αυτό να μην μοιάζει ως μεγάλη διαφορά όμως στην πραγματικότητα είναι γιατί συνδυάστηκε και από μία αύξηση των ποσοστών του σε όλες τις κατηγορίες των σουτ.

Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα λοιπόν στον 2ο γύρο σουτάρει με ποσοστά υψηλότερα κατά 1,08% στις βολές αλλά κυρίως κατά 7,14% στα δίποντα και 2,25% στα τρίποντα.

Έβαλε την μπάλα πιο κοντά στο καλάθι

Η σύγκριση των αριθμών του Ολυμπιακού μεταξύ του 1ου και του 2ου γύρου αναδεικνύει κάτι ακόμη ενδιαφέρον, που είναι ευδιάκριτο εκ πρώτης όψεως. Είναι η τρίτη βασική εξήγηση της βελτίωσης που δείχνει από τις αρχές Ιανουαρίου. Είναι η μετατόπιση του επιθετικού παιχνιδιού πιο κοντά στο καλάθι και παρότι μάλιστα υποχρεώθηκε στους δύο από αυτούς τους τρεις μήνες να αγωνιστεί χωρίς έναν βασικό «πυλώνα» του παιχνιδιού του στη ρακέτα, τον Νίκολα Μιλουτίνοφ που ετοιμάζεται πια να επιστρέψει.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν του 2ου γύρου περιόρισε σημαντικά τις προσπάθειες του από το τρίποντο (από 27,05 στις 23) σουτάροντας όμως με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα από την περίμετρο, κάτι που φαίνεται από το γεγονός ότι από τα τέσσερα λιγότερα σουτ, ανά αγώνα, έχασε μόνο ένα εύστοχο σουτ τριών πόντων.

Εκεί που η διαφορά είναι ακόμη πιο ευδιάκριτη όμως, είναι στα δίποντα. Αν και η απόσταση των προσπαθειών του δεν είναι μεγάλη (+0,56 στον 2ο γύρο), ο Ολυμπιακός αύξησε τα εύστοχα σουτ του σχεδόν κατά τρία ανά αγώνα αφού σημειώνει 20,2 δίποντα στον 2ο γύρο έναντι των 17,47 του πρώτου.

Όλα αυτά αποτυπώνονται μέσα από τον παρακάτω πίνακα…

Photo Credits: Eurokinissi

Το άρθρο Τρεις παράγοντες γύρισαν τον διακόπτη του Ολυμπιακού (pic, vids) εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

"Από αγκάθι βγαίνει ρόδο" που λέει ο λαός και... επαναλαμβάνει ο Ολυμπιακός, που είδε κάποια στιγμή στη σεζόν να ξεμένει από "πύργους" με τον ταυτόχρονο τραυματισμό των Φαλ και Μιλουτίνοφ και δεδομένης της σοβαρότητας του πλήγματος με τον δεύτερο ξαμολύθηκε στην αγορά να βρει ψηλό.

Ο Μπαρτζώκας "κοίταξε" την αγαπημένη του Τουρκία, αγαπημένη και πολλών που βρίσκουν εκεί ευκαιρίες αμερικανών, εκεί που δεν πρέπει να ξεχνάμε είχε "αρπάξει" και τον ΜακΚίσικ εν μέσω σεζόν και... ακόμα τον έχει κοντά του.

Ο προπονητής του Ολυμπιακού παρά τα μηδενικά χρονικά περιθώρια δεν έψαξε ένα "μπάλωμα", αλλά έναν παίκτη με χαρακτηριστικά που είχε δει στους προηγούμενους μήνες ότι έλειπαν από την ομάδα. Ο Ολυμπιακός ήταν μεν φόβητρο με τους "δίδυμους πύργους", ήταν δε ενίοτε και στατικός, χωρίς μεγάλη ευελιξία και μετά από κάποιο σημείο διαβάσματος από τους αντιπάλους χωρίς το μπάσκετ που τα δύο προηγούμενα χρόνια είχε χαρακτηριστεί από πολλούς ως το καλύτερο στην Ευρώπη.

Ο Μόουζες Ράιτ από νωρίς δεν κάλυψε απλά το τεράστιο κενό, αλλά έδωσε άλλη διάσταση στον Ολυμπιακό. Τόσο γρήγορη προσαρμογή κι επίδραση αφ' ενός μαρτυρά παίκτη κλάσης και ανώτερου επιπέδου, αφ' ετέρου κάνει λογική την αναζήτηση παρόμοιας περίπτωσης για "χειμερινή" μεταγραφή σε κάποια ομάδα. Στον Ολυμπιακό έπρεπε να ανατρέξουν στην σεζόν που ο αείμνηστος Ντούντα βλέποντας την ομάδα του να... αγκομαχάει, έβαλε μέσα στη σεζόν Λο και Ντόρσεϊ και πήρε την Ευρωλίγκα!

Ο τωρινός Ολυμπιακός επίσης πρόσθεσε "πακέτο" κοντού - ψηλού, αλλά κακά τα ψέματα από τον Λονγκ ούτε χρειαζόταν ούτε περίμενε όσα τότε ο Ιβκοβιτς, που ήθελε εναγωνίως "μαέστρο", ενώ τώρα ο Μπαρτζώκας ήθελε ακόμα έναν και κατά προτίμηση Ελληνα. Στους ψηλούς όμως, ο Ολυμπιακός έψαχνε παίκτη... σφραγίδα και τον βρήκε. Ειγνε κινητικός, πιο γρήγορος, εκρηκτικός και απρόβλεπτος, δημιούργησε μια αλυσίδα θετικών γεγονότων στο παιχνίδι του βάζοντας έναν ψηλό που... παίρνει φόρα και δημιουργεί αναταραχή υποχρεώνοντας την άμυνα να κινείται άρα και να δημιουργεί διαδρόμους και ευκαιρίες και πάει λέγοντας.

Και επειδή τα κατορθώματα του Ράιτ οδηγούν σε... αδικία, αξίζει αναφοράς και ο Πετρούσεφ διότι κι εκεί κατά κάποιο τρόπο κενό υπήρχε, του... Σίκμα, οπότε για τον Ολυμπιακό από έναν τραυματισμό και μια μεταγραφή που δε "βγήκε" προέκυψαν δύο καλά, πολύ... πιο καλά από όσο μπορούσε να περιμένει τέτοια εποχή.

Προσθέτοντας ο Ολυμπιακός όλα τα παραπάνω σε ήδη υπάρχοντα αγωνιστικά πλεονεκτήματα, με κυρίαρχο την σεμιναριακού επιπέδου άμυνά του που και χθες ανάγκασε τον αντίπαλο σε σωρεία λαθών, μπορεί πλέον να θεωρεί ότι έχει στο χέρι του, τουλάχιστον, την παρουσία του στα πλέι οφ και πολύ πιθανό ακόμα και το πλεονέκτημα έδρα. Σίγουρα επίσης, το παιχνίδι του πια ούτε στιγμή μπορεί να χαρακτηριστεί προβλέψιμο και αντιμετωπίσιμο. Με άλλα λόγια, στην τελική ευθεία της σεζόν πάει όπως θα ήθελε ο προπονητής του εξ αρχής, έστω κι αν χρειάστηκε "μερεμέτια" στη διαδρομή. 

Το άρθρο Eπίδραση “χειμερινών” προσθηκών από εποχή… Λο και Ντόρσεϊ εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Το ελληνικό clasico έχει εξελιχθεί -και δικαίως- στο πιο δημοφιλές μπασκετικό ντέρμπι στην Ευρώπη, έχοντας αφήσει πίσω του δίχως αμφιβολία τόσο το ισπανικό αυθεντικό clasico της Ρεάλ Μαδρίτης με την Μπαρτσελόνα όσο και το ντέρμπι του Βελιγραδίου μεταξύ της Παρτιζάν και του Ερυθρού Αστέρα.

Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι το θέαμα δεν ήταν και το καλύτερο δυνατό στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Για να είμαστε πιο ακριβείς, εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις, απουσίαζε πλήρως. Αυτό όμως είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει τις δύο ομάδες και οι νικητές «ερυθρόλευκοι» έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν.

Από την άλλη ο Παναθηναϊκός εμφάνισε πάλι ορισμένες «παιδικές ασθένειες» που κάθε τόσο τον... επισκέπτονται συχνά και προκαλούν απορίες. Ο Ναν αν και δεν φημίζεται για την ευστοχία του στα τρίποντα στην Ευρωλίγκα, το βράδυ που τα... έβαζε από μακριά, υπέπεσε σε σωρεία λαθών. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνος του έκανε όσα ολόκληρος ο Ολυμπιακός, δηλαδή επτά.

Και πέρα από κακό χειρισμό της μπάλας -του έφυγε πέντε φορές μέσα από τα χέρια-, έμοιαζε να αδυνατεί να κάνει μία εύκολη πάσα ακόμα και σε συμπαίκτη του που βρισκόταν δίπλα του, ενώ αστοχούσε από κοντινή και μέση απόσταση. Αν μη τι άλλο ο βαθμός συγκέντρωσης του Αμερικανού ήταν κάτω από τη βάση κι επηρεάστηκε από τη σκληρή άμυνα των γηπεδούχων στο πρώτο ημίχρονο.

Βέβαια δεν ήταν ο μόνος, καθώς ουκ ολίγοι παίκτες έμοιαζαν ανέτοιμοι πνευματικά και βρίσκονταν σχεδόν σε άλλο γήπεδο κάποιες στιγμές. Όμως η αλήθεια είναι ότι γι' αυτό υπάρχει ο προπονητής στην άκρη του πάγκου προκειμένου να βρίσκει τις κατάλληλες πεντάδες.

Ο Εργκίν Αταμάν δεν βρέθηκε μόνο σ' ένα κακό βράδυ αλλά έχει αυτήν την -κακή- συνήθεια. Δηλαδή του αρέσει να αφήνει παίκτες για μεγάλο χρονικό διάστημα στο παρκέ. Όταν νικάει η ομάδα του τότε δικαιώνεται, στις άλλες περιπτώσεις όμως τα... ρίχνει στους παίκτες.

Προφανώς δεν αμφισβητεί κανείς την αξία του Τούρκου προπονητή. Εξάλλου δεν είναι πολλοί εκείνοι που οδήγησαν τις ομάδες τους σε δύο σερί τρόπαια της Ευρωλίγκας σε ισάριθμες σεζόν κι ενδεχομένως να ήταν τρία αν δεν είχε διακοπεί η αγωνιστική περίοδος 2019/20 λόγω του κορωνοϊού.

Η αλήθεια είναι όμως ότι την ώρα που στους Πειραιώτες, ουδείς ξεπέρασε τα 27 λεπτά συμμετοχής, στον Παναθηναϊκό τέσσερις παίκτες έπαιξαν από 32 λεπτά και πάνω.

Στο τέλος τόσο σκληρών αναμετρήσεων αυτό κοστίζει και φαίνεται, καθώς απουσιάζει η απαραίτητη δύναμη και το καθαρό μυαλό. Αν οι «πράσινοι» δεν «ανοίξουν» το ροτέισόν τους, είναι απορίας άξιο πως θα ανταποκριθούν στις σειρές αγώνων που πλησιάζουν.

Επίσης ναι ο Μόουζες Ράιτ έστησε... πάρτι στη ρακέτα των φιλοξενούμενων αλλά ο Φαλ είχε το πιο... ήσυχο ντέρμπι από τότε που ήρθε στην Ελλάδα, γεγονός που σημαίνει ότι το πλάνο του Τούρκου ήταν καλό για τον Γάλλο ψηλό. Επίσης όμως είναι τουλάχιστον άδικο για τον Μπαλτσερόφσκι να ξεκινάει κι ενώ είναι θετικός, να μην πατάει ξανά στο παρκέ. Εξάλλου ο Λεσόρ δεν βρέθηκε και στο καλύτερό του βράδυ και ο Πολωνός θα μπορούσε να του δώσει ανάσες και παράλληλα να παίξει «ξύλο» με τη φροντ λάιν του Ολυμπιακού.

Κι όλα αυτά με τον Παναθηναϊκό να κυριαρχεί απόλυτα στα ριμπάουντ (40-29) αλλά με 18 λάθη και τέτοιο μοίρασμα χρόνου θα αποτελούσε σχεδόν... έκπληξη αν επικρατούσε. Στην ουσία δεν έπαιξε με εννιά αλλά με επτά μπασκετμπολίστες, με δεδομένο ότι ο Μπαλτσερόφσκι δεν συμπλήρωσε ούτε πεντάλεπτο και ο Χουάντσο ούτε δεκάλεπτο.  

Για το «τριφύλλι» πάντως δεν χάθηκε κάτι οριστικά και αμετάκλητα στο ντέρμπι αλλά ήταν σίγουρα ένα πλήγμα η ήττα, καθώς σε περίπτωση διπλού θα πατούσε πολύ γερά στην τετράδα και στο πλεονέκτημα έδρας.

Πλέον είναι υποχρεωμένο να μαζέψει τα κομμάτια του και να προχωρήσει μπροστά παίζοντας πρώτα με τον ΠΑΟΚ στην Πυλαία και στη συνέχεια στη «διαβολοβδομάδα» με Ερυθρό Αστέρα και Μπαρτσελόνα σε Βελιγράδι και ΟΑΚΑ...

ΥΓ. Μάλλον κάτι καλό πάει να κάνει ο Παναθηναϊκός φέτος, αν σκεφτεί κανείς ότι πέρσι ήταν προτελευταίος και ο φιναλίστ της προηγούμενης Ευρωλίγκας τον «έπιασε» στη βαθμολογία στην 29η αγωνιστική και πανηγυρίζει -δικαίως- έξαλλα αυτό το κατόρθωμα.

Το άρθρο Με τόσα λάθη και αυτό το ροτέισον ήταν πολύ δύσκολο να νικήσει ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Μια ακόμη άνετη νίκη στο ΟΑΚΑ είναι γεγονός για τον Παναθηναϊκό. Ένα ακόμη αποτέλεσμα, που ήρθε στο σπίτι του χωρίς δυσκολία, έχοντας άλλωστε να ηττηθεί σε αυτό από τις 7 Δεκεμβρίου 2023 και την τότε «υπερηχητική» Ρεάλ Μαδρίτης. Ένα αποτέλεσμα μάλλον αναμενόμενο, απέναντι σε έναν αντίπαλο αρκετά χαμηλότερης δυναμικής, σε σύγκριση με τις δικές του προσδοκίες.

Αυτό είναι και το πιο σημαντικό, που έχουν πετύχει φέτος οι «πράσινοι». Ξεκίνησαν, επί της ουσίας, τα πάντα από την αρχή και από το μηδέν ήθελαν πολύ σύντομα... να φτάσουν μέχρι την κορυφή. Από ουραγοί, έφτασαν να μιλούν για επιστροφή στο Final Four, εκτός του ότι φυαικά «χτυπούν» πιο δυναμικά τους στόχους εντός συνόρων, αν και έως τώρα δεν έχουν αποδώσει με τον τρόπο, που ήθελαν, σε αυτούς με τελευταίο το παράδειγμα του Κυπέλλου.

Όλο αυτό είναι κάτι, που δεν φτάνει μονάχα να το πεις. Η Βιλερμπάν είναι η ομάδα, που κάποτε περνούσε από το ΟΑΚΑ χάρη σε ένα τρομερό «σόου» του Έλι Οκόμπο και ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να νικήσει ούτε αυτές τις ομάδες. Κι επειδή πάντοτε θα μπαίνει σε αντιπαραβολή με τον «αιώνιο» αντίπαλο, δεν είχε καμία σχέση με όσα μπορούσε να πετύχει ο Ολυμπιακός στο παρκέ.

Η διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες είναι αρκετά σαφής τη δεδομένη στιγμή ως προς ένα στοιχείο. Την τελευταία δεκαετία και παραπάνω, ο Ολυμπιακός έχει γίνει μια ομάδα, που έχει μάθει να κερδίζει τέτοιου είδους παιχνίδια, είτε εντός είτε εκτός έδρας, και συνήθως δίχως να ταλαιπωρηθεί πολύ. Ο Παναθηναϊκός, από την άλλη πλευρά, τώρα «χτίζει» ξανά αυτή τη συνήθεια. Δεν πάει πολύς καιρός, άλλωστε, από τότε που πανηγυριζόταν έξαλλα το «διπλό» στο Βερολίνο, φανερώνοντας μια ομάδα, που επιχειρεί να ξεπεράσει τα «φαντάσματα» του παρελθόντος, ειδικά μακριά από το ΟΑΚΑ, και πλέον θεωρείται... δεδομένο το να ξεπεραστεί το «εμπόδιο» της γαλλικής ομάδας σε αγώνα εντός έδρας.

Ας θυμηθούμε, όμως, ότι εκεί που ο Παναθηναϊκός πριν από λίγο καιρό «κόλλησε» στο Κάουνας, ο Ολυμπιακός λίγο αργότερα θα θριάμβευε και δε θα άφηνε περιθώριο στη Ζαλγκίρις. Η δύναμη της... συνήθειας να νικάς και το «μέταλλο», που φτιάχνεις και σου δίνει τη δυνατότητα τέτοιες αποστολές να γνωρίζεις, ότι θα τις επιτύχεις ακόμη και με προβλήματα, δεν είναι κάτι που έρχεται από τη μία μέρα στην άλλη. Και είναι εντυπωσιακό, που στο «τριφύλλι» έχουν καταφέρει ήδη να δείχνουν, ότι δημιουργούν ξανά τη δική τους οντότητα, το δικό τους χαρακτήρα για να παίρνουν τέτοιου είδους παιχνίδια.

Αυτό είναι και το πιο σημαντικό νέο, που πρέπει να απορρέει από τέτοιου είδους παιχνίδια. Αγωνιστικά, άλλωστε, συνήθως δεν προκύπτουν πολλά πράγματα, αν και είχαμε μια επιβεβαίωση του πόσο διαφορετική και πολυδιάσταση γίνεται η ομάδα με τον Κώστα Σλούκα στο παρκέ, αλλά και για τη βελτίωση παικτών, όπως ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, που πρέπει να πάρουν περισσότερες πρωτοβουλίες στο παρκέ, ενώ δεν έχουμε δει και άλλους, όπως ο Ιωάννης Παπαπέτρου, να φτάνουν στο τέμπο, που γνωρίζουμε ότι μπορούν.

Το πιο σπουδαίο για ομάδες, σαν τον Παναθηναϊκό, είναι σε τέτοιους αντιπάλους να έχουν φροντίσει... πριν από το τζάμπολ να έχουν στείλει με τον τρόπο τους το μήνυμα, ότι θα ηττηθούν όπως κι αν έχει. Αυτή η δυναμική και, παράλληλα, αυτή η ικανότητα να «καθαρίζονται» τέτοιου είδους ομάδες με αυτό τον τρόπο, αποκτώνται με σπουδαίο κόπο μέσα στον καιρό. Για να βγάλει τέτοια συμπεριφορά μια ομάδα στο παρκέ, πρέπει να έχει κερδίσει το δικαίωμα να το κάνει και ήδη ο Παναθηναϊκός του Εργκίν Αταμάν είναι σε πολύ καλό δρόμο μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, μη... βλέποντας για ακόμη μια φορά έναν αντίπαλο του βεληνεκούς της Βιλερμπάν.

Το κυριότερο είναι, ότι αυτή η δύναμη της συνήθειας του να καταβάλλονται με αυτό τον τρόπο τέτοιες ομάδες, άρχισε να «χτίζεται» από το σημείο μηδέν για έναν οργανισμό, που μέχρι πρότινος έμοιαζε «πελαγωμένος». Αυτά δεν είναι απλά «βήματα», αλλά «άλματα», που ήδη προϊδεάζουν για το μέλλον, με ή χωρίς τίτλους στο τέλος της σεζόν, όπως ονειρεύονται άπαντες...

Το άρθρο Όταν «χτίζεις» από την αρχή τη δύναμη της συνήθειας εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Έντεκα χρόνια ήταν πάρα πολλά. Και κάποια στιγμή ούτως ή άλλως οι παραδόσεις είναι για να «σπάνε». Και ο Παναθηναϊκός έβαλε τέλος σ' ένα μεγάλο αρνητικό σερί απέναντι στη «Βασίλισσα» η οποία είχε φτάσει σ' ένα σημείο που νικούσε την ελληνική ομάδα σχεδόν από... συνήθεια.

Φέτος όμως έχει γίνει πλέον αντιληπτό σε όλους ότι τα πράγματα αλλάζουν. Και αλλάζουν προς το καλύτερο για τους «πράσινους» οι οποίοι «βροντοφώναξαν» για να το... ακούσουν όλοι ότι δεν αστειεύονται.

Η ομάδα του Εργκίν Αταμάν δεν ήταν κακή όταν παρουσιαζόταν ως «φάντασμα» κι έχανε εύκολα τον τελικό Κυπέλλου από τον Ολυμπιακό. Ούτε τώρα μετά την εμφατική επικράτησή της στη Μαδρίτη έγινε η κορυφαία της Ευρώπης. Ωστόσο μπορεί να τα καταφέρει και να γίνει η καλύτερη στη Γηραιά Ήπειρο. Αλλά για να συμβεί υπάρχει δρόμος, σκληρή δουλειά και ταπεινότητα.

Επιτέλους κάποια στιγμή θα είναι σημαντικό όλοι οι... δικαστές και οι «ειδικοί» των social media να καταλάβουν ότι -όπως λέει και μία παροιμία- όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Και ο Τούρκος προπονητής γνωρίζει την ομάδα και τους παίκτες του καλύτερα από τον καθέναν.

Όταν ξεκαθαρίζει διαρκώς ότι με τον καλό Σλούκα ο Παναθηναϊκός δεν φοβάται κανέναν, τότε ξέρει πολύ καλά τι λέει. Κι αποδείχθηκε στην έδρα της κορυφαίας ομάδας στην Ευρωλίγκα.

Για τον Ματίας Λεσόρ δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Την ώρα που ακόμα οι... γνώστες τον αμφισβητούν και δεν διστάζουν να λένε ότι δεν μπορεί να ηγηθεί, ο Γάλλος σέντερ αποδεικνύει ότι μάλλον δεν είναι... τρελοί στην EuroLeague που τον έχουν στη λίστα με τους πέντε υποψήφιους MVP της κανονικής περιόδου.

Η αλήθεια είναι ότι και ο Κέντρικ Ναν έκανε την πιο μεστή και μυαλωμένη εμφάνισή του με την πράσινη φανέλα και το μαρτυρούν αυτό οι επτά ασίστ που έδωσε για μόλις δύο λάθη.

Φυσικά για να νικήσεις και τόσο εμφατικά μέσα στη Μαδρίτη, θα χρειαστείς συνεισφορά απ' όλους όσοι θα πατήσουν παρκέ. Κι αυτό συνέβη, με τον Ιωάννη Παπαπέτρου να δηλώνει «παρών» και να προσφέρει σημαντικές βοήθειες ακριβώς όπως πρέπει. Δηλαδή χωρίς να εκβιάζει προσπάθειες κι έχοντας συγκεκριμένο ρόλο.

Ακόμα και ο Όλεκ Μπαλτσερόφσκι ήταν θετικός και είναι ηλίου φαεινότερο ότι αξίζει περισσότερες ευκαιρίες και πιο πολλά λεπτά στο γήπεδο. Ο Πολωνός έχει προοπτικές και δεν πρέπει να «καεί» ελαφρά τη καρδία, εξάλλου αν δεν τον πίστευε καθόλου ο κόουτς Αταμάν, πιθανότατα θα είχε αποτελέσει παρελθόν.

Για τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ τα έχουμε γράψει ξανά σε τούτη τη γωνία. Ο Ισπανός είναι εκπληκτικός παίκτης ομάδας και παρά το γεγονός ότι δεν του πάει τίποτα καλά -απίστευτη η φάση με το αυτοκαλάθι-, συνεχίζει να είναι υπερπολύτιμος κι άκρως αγαπητός για τους συμπαίκτες του διότι τους βοηθάει να γίνονται καλύτεροι κατά τη διάρκεια ενός αγώνα.

Εν κατακλείδι ο Παναθηναϊκός κατάφερε -όπως σωστά είπε και ο αρχηγός του- να διώξει... φαντάσματα πολλών ετών, να φτιάξει το κέφι του αφήνοντας πίσω την κακή έκβαση του Final 8 του Κυπέλλου και να κοιτάξει μπροστά με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Όλα τ' άλλα είναι θέμα χρόνου να ακολουθήσουν. Αρκεί αυτή η ομάδα να είναι υγιής και να σταματήσει η... κακοδαιμονία των τραυματισμών...

Το άρθρο Και πώς να μην ονειρεύεται μετά από τέτοια νίκη και τέτοια εμφάνιση ο Παναθηναϊκός; εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Πριν από έξι χρόνια και κάτι περισσότερο, ένα βροχερό βράδυ στο Λέστερ της Αγγλίας ήταν ο Γιάννης Αθηναίου. Τότε μ' ένα μεγάλο τρίποντο είχε χαρίσει τη νίκη στην «επίσημη αγαπημένη» απέναντι στη Μεγάλη Βρετανία και δεν είχε πάει... στράφι η μεγάλη εμφάνιση του Γιάννη Μπορούση.

Από τον Νοέμβριο του 2017 έως τον Φεβρουάριο του 2024 έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα σε όλους τους τομείς. Αυτό που δεν αλλάζει όμως είναι ότι η Εθνική των «παραθύρων» έχει πάντοτε τον τρόπο της για να φτάνει στις απαιτούμενες νίκες και να «λυγίζει» ομάδες που βρίσκουν ευκαιρία να τη «χτυπήσουν».

Χθες (26/2) το βράδυ στη Χάγη της Ολλανδίας ήταν ο Βασίλης Τολιόπουλος ο άνθρωπος ο οποίος βγήκε μπροστά. Ο ηγέτης ο οποίος «ξύπνησε» στο δεύτερο μέρος και βοήθησε τα μέγιστα το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα να αποφύγει την ήττα.

Όχι ότι αν ερχόταν ένα αρνητικό αποτέλεσμα θα ήταν καταστροφικό, ωστόσο η νίκη είναι μία -από τις λίγες- καλές συνήθειες και πάντοτε είναι καλό να εργάζεται κάποιος και να βελτιώνεται έχοντας νικήσει, παρά μετά από ήττες.

Ο γκαρντ του Άρη «φωνάζει» ότι είναι έτοιμος μερικούς μήνες πριν γίνει 28 ετών για να ηγηθεί. Το κάνει με επιτυχία στους Θεσσαλονικείς και πλέον το έκανε και στην Εθνική. Δεν το λες απλό κανένα από τα δύο, καθώς πρόκειται για δύο «βαριές» φανέλες.

Η πρώτη δυάδα αγώνων με τον κόουτς Σπανούλη στην άκρη του πάγκου άφησε σίγουρα γλυκιά γεύση για τις ισάριθμες νίκες και μία μεγάλη υπόσχεση στον τομέα της άμυνας.

Εξάλλου πέρα από τις ατομικές επιδόσεις, η διάθεση όλων για αυτοθυσία ήταν απολαυστικοί. Κορμιά έτοιμα να πέσουν στη «φωτιά», να βουτήξουν στο παρκέ για κάθε διεκδικούμενη μπάλα και να θυσιαστούν για τον συμπαίκτη τους.

Διάθεση για αυτοκριτική -όπως για παράδειγμα οι δηλώσεις του Γιώργου Παπαγιάννη μετά τον αγώνα- αλλά και υπερηφάνεια μόνο και μόνο που τιμούν τη φανέλα με το εθνόσημο.

Αν δεν είναι αυτά καλά δείγματα τότε ποια είναι; Τα υπόλοιπα στο Προολυμπιακό το καλοκαίρι, καθώς τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ μπορούν να περιμένουν μέχρι τον Νοέμβριο...

Το άρθρο Η νίκη είναι συνήθεια και η Εθνική ξέρει πάντοτε τι πρέπει να κάνει εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Η Εθνική άρχισε με νίκη στο, θεωρητικά, δεύτερο πιο δύσκολο παιχνίδι από τα έξι της στον όμιλο, με πρώτο το αντίστοιχο εκτός έδρας με τους Τσέχους. Και συνέχισε με νίκη σε αυτό με τις πιο δύσκολες συνθήκες που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Μείον έξι παίκτες, με τον Λαρεντζάκη μια μέρα πριν από την αναχώρηση, τον Μήτρου - Λονγκ στην τελευταία προπόνηση και τον Κώστα Αντετοκούνμπο στα πρώτα λεπτά του αγώνα της Χάγης. Μια άλλη ομάδα δηλαδή και αυτή... όχι ολόκληρη, με τις δύο τελευταίες ατυχίες να αφορούν σε παίκτες ομάδων και επιπέδου Ευρωλίγκας, σχεδόν χωρίς να έχει βρεθεί ποτέ σε παρκέ μαζί και σίγουρα χωρία να έχει σηκώσει τέτοιο βάρος.

Δυο λόγια τους είπε ο Σπανούλης. «Είσαστε όλοι εδώ γιατί σας πιστεύω και πρέπει να δείξουμε ότι αυτή η ομάδα έχει χαρακτήρα όποιος κι αν πατάει στο παρκέ και είναι διαθέσιμος από όσους έχετε επιλεγεί». Το αν τους... έπεισε ή όχι, φάνηκε στο γήπεδο και όχι μόνο από το αποτέλεσμα. Σίγουρα όμως, το ότι ήρθε και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά σημαντικό γι' αυτούς τους παίκτες που αρκετοί "ντύθηκαν" ξαφνικά πρωταγωνιστές της Εθνικής.

Οι μεγάλες προκλήσεις που έχει σε βάθος διετίας η Εθνική, Προολυμπιακό με ευχή για Ολυμπιακούς και Ευρωμπάσκετ, θέλουν... κόσμο. Ετοιμο να "πολεμήσει" για να είναι εκεί και έτοιμο να προσφέρει και όχι απλά να συμπληρώσει αν φτάσει να είναι εκεί. Από τη χθεσινή 12άδα μπορεί και η μισή να είναι μέχρι το τέλος της φετινής προσπάθειας και πολλοί περισσότεροι είναι στους υπολογίσιμους και τους ελπιδοφόρους της αλλαγής σκυτάλης σε γενιά.

Το να μάθουν όλοι αυτοί να μη συμβιβάζονται, να μην παραδίδονται και εν τέλει να νικάνε, είναι μια σπουδαία παρακαταθήκη. Σήμερα φαίνεται στη βαθμολογία του ομίλου με το 2-0, αργότερα όμως θα φανεί σε πολλά άλλα και πιο σημαντικά πράγματα.

Η Εθνική σε αυτό το "παράθυρο" δεν σκότωσε κάποιο θηρίο, δεν κατέκτησε κάποιον τίτλο. Εκανε όμως τη δουλειά της στο απόλυτο, την έκανε με τρόπο που βοήθησε να μπει ένα ακόμα λιθαράκι στη σχέση της με τον κόσμο που όπως φάνηκε στο ΣΕΦ, αλλά και στη Χάγη, παραμένει θεμελιωμένη γερά και αναζητά μια... αναθέρμανση, την έκανε με σημάδια προοπτικής.

Ο Σπανούλης έχει κάνει ξεκάθαρο από την πρώτη του μέρα στην Εθνική ότι όσο σημαντικό είναι στο μυαλό του το μπάσκετ και τα συστήματα, άλλο τόσο και περισσότερο είναι το μυαλό και η ψυχολογία όποιου κινείται πέριξ της Εθνικής. Το "δε θέλω ποτέ να δω μούτρα" ήταν ίσως το πιο απλό και χαρακτηριστικό όσων είπε. Το "μην προσπαθείτε να κάνετε παραπάνω πράγματα, ξέρω τι μπορεί ο καθένας γι' αυτός σας έχω δει, αποδεχτείτε τον ρόλο σας και άντε τον καλά", ήταν ένα ακόμα. Το επιμύθιο όμως ήταν εξ αρχής και παραμένει ένα.  «Είσαστε μια φουρνιά με τόσο ταλέντο που μπορεί να κάνει κάτι που θα μείνει στην ιστορία. Οπως έλεγαν για την ομάδα του 1987 και μετά του 2005-6, έτσι να μιλάνε και για του 2024-25. Μην το... πετάξετε».

Η Εθνική λοιπόν, αυτό το "σκάρτο" δεκαήμερο, νίκησε δύο ματς. Κέρδισε όμως πολλά περισσότερα που με τη σωστή... επεξεργασία μπορούν στο όχι μακρινό μέλλον να αποδειχθούν πραγματικό χρυσάφι.

Το άρθρο Νίκησε δυο ματς, κέρδισε… χρυσάφι που θα λάμψει αργότερα εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Έχουν περάσει ήδη 15 χρόνια από τότε, που οι δύο «αιώνιοι» βρίσκονταν στα καλύτερά τους. Δύο πανάκριβες και λαμπερές ομάδες, που «κονταροχτυπήθηκαν» για όλους τους τίτλους, με τον Ολυμπιακό της τεράστιας επένδυσης των αδελφών Αγγελόπουλων, με κυριότερη τότε μεταγραφή τον Τζος Τσίλντρες ανάμεσα σε άλλες, να επιχειρεί να «εκθρονίσει» τον Παναθηναϊκό, που... δεν έλεγε να αφήσει τα «σκήπτρα» του εντός συνόρων και διεκδικούσε μονίμως εκείνα εκτός συνόρων.

Το τότε δυναμικό «ντου» των «ερυθρολεύκων», όμως, βρήκε «τοίχο», όπως και τα προηγούμενα ή τα επόμενα έως το 2012. Ο λόγος ήταν πολύ απλός. Είχε μπροστά του έναν αντίπαλο με πολύ συγκεκριμένες σταθερές αγωνιστικά, από τον άνθρωπο που καθόταν στον πάγκο του (Ομπράντοβιτς) μέχρι τα βασικά «εργαλεία» στο παρκέ και τις αντίστοιχες ηγετικές προσωπικότητες, ενώ παράλληλα είχε «χτίσει» τη συνήθειά του να κερδίζει, όποτε... το απαιτούσε η περίσταση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χρειάζεται να κάνει πολύ περισσότερα, προκειμένου να μπορεί να φτάνει στην πηγή και να γεύεται το γλυκό νέκταρ των τίτλων.

Έχουμε φτάσει στο 2024, για να βιώσει ακριβώς το ίδιο πράγμα ο Παναθηναϊκός. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε μεν το όραμα το καλοκαίρι και ο Εργκίν Αταμάν θέλησε να το υλοποιήσει, με τους «πράσινους» να προκαλούν αίσθηση με τη διάθεσή τους να επιστρέψουν άμεσα στην κορυφή, κάτι που φανέρωναν και οι αντίστοιχες δηλώσεις, αλλά η πραγματικότητα δεν είναι τόσο απλή.

Έχουμε επισημάνει ξανά το πόσες σημαντικές αλλαγές έχουν επιτελεστεί για όλο τον οργανισμό του Παναθηναϊκού, ώστε σε κάθε επίπεδο να μοιάζει με ομάδα κορυφής, έχοντας κερδίσει πρωτίστως την αναγνώριση και την αγκαλιά του κόσμου του, αλλά αυτά από μόνα τους δεν φτάνουν. Η αληθινή εικόνα για το δρόμο, που έχει το «τριφύλλι» να διανύσει, φάνηκε με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο στην Κρήτη.

Μπορεί ο Παναθηναϊκός να έχει μια ομάδα με ατομικό ταλέντο, που ανταγωνίζεται ανοικτά, ή ενδεχομένως είναι και καλύτερο του Ολυμπιακού, αν απομονώσουμε τους παίκτες θέση προς θέση. Μπορεί ακόμη και να μην έχει να ζηλέψει πολλά από τους παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα. Ίσως σε ελάχιστες περιπτώσεις, άλλωστε, θα μπορούσε να ασχοληθεί με κάποιον εξ αυτών για την ενίσχυσή του. Αυτό που έχει δημιουργήσει, ωστόσο, ο «αιώνιος» αντίπαλος, δεν κερδίζεται με το ταλέντο μήτε με τη δυναμική ενίσχυση σε ένα καλοκαίρι, που προκύπτει από μια διάθεση επένδυσης, ώστε από τη μια μέρα στην άλλη να θέλεις να καταλάβεις την κορυφή, όταν προηγουμένως ήσουν ουραγός.

Ο Ολυμπιακός έχει καταφέρει μέσα στα χρόνια να «χτίσει» τις βάσεις αυτές, που του έχουν προσφέρει τη... συνήθεια να κερδίζει τέτοια παιχνίδια και μόνο με την προσωπικότητά του, την ταυτότητα που διαθέτει ως ομάδα. Για να σας αναφέρουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, μπορείτε να δείτε και μόνο το πώς έχουν κερδίσει οι «αιώνιοι» ορισμένα εκτός έδρας παιχνίδια στην Ευρωλίγκα, όπως με την Άλμπα στο Βερολίνο, ή τη Βιλερμπάν στη Λυών. Ακόμη και στην επιτυχία, δηλαδή, ο τρόπος είναι διαφορετικός. Ο Παναθηναϊκός το κάνει με ορμή, κινδυνεύοντας σε σημεία των αγώνων να χάσει τον προσανατολισμό του, αλλά καλύπτοντας τις αγωνιστικές αδυναμίες του με το ταλέντο των παικτών του, ο Ολυμπιακός το κάνει, επειδή... έμαθε να το κάνει με τα χρόνια.

Τα τελευταία χρόνια, δε, το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τις εντός συνόρων διοργανώσεις. Με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή, ο Ολυμπιακός έχει μάθει να παίρνει τα κρίσιμα παιχνίδια έναντι του «αιωνίου» αντιπάλου του, είτε χρειάζεται να επιτεθεί είτε να αμυνθεί αγωνιστικά, όπως έκανε απόλυτα επιτυχημένα και στην τελευταία περίπτωση στον τελικό του Κυπέλλου, στο Κλειστό της Νέας Αλικαρνασσού. Σε ένα σκηνικό, μάλιστα, παρόμοιο με εκείνο της Ρόδου για το Super Cup, μόνο που το διάστημα κυριαρχίας των νταμπλούχων Ελλάδας ήταν μικρότερο σε αυτή την περίπτωση.

Ο «ερυθρόλευκος» θρίαμβος, παράλληλα, ανέδειξε και τα σημεία, όπου πρέπει να στοχεύσει ο Παναθηναϊκός, για να ξεπεράσει το διάστημα καμπής, που περνά αυτή τη στιγμή. Αρκετοί παίκτες του δείχνουν σε αυτό το σημείο να είναι «σκασμένοι» από τα συνεχόμενα παιχνίδια με μεγάλο χρόνο συμμετοχής, με τραυματισμούς επίσης να εμφανίζονται, οι επιλογές λιγοστεύουν μετά τις επιστροφές παρά αυξάνονται τον τελευταίο καιρό, ενώ είναι πολύ χαρακτηριστικό το γεγονός, ότι ο Μπαρτζώκας στόχευσε επίμονα στη ρακέτα και στον Ματίας Λεσόρ, που δεν είχε συμπαραστάτη στη ρακέτα, αναδύοντας ξανά την κουβέντα, μήπως θα έπρεπε να υπάρξει ενίσχυση, αν και ο Εργκίν Αταμάν έχει φανεί επανειλημμένα σίγουρος για τις επιλογές του.

Όλη αυτή η πραγματικότητα, που «ξεδιπλώθηκε» στο Ηράκλειο της Κρήτης, ίσως μπορέσει να λειτουργήσει ως ένα «χαστούκι» στον Παναθηναϊκό, που σε μεγάλο βαθμό παραπέμπει σε... Ολυμπιακό του 2009, διαθέτοντας αρκετά κοινά χαρακτηριστικά. Μια ομάδα, που σε στιγμές μοιάζει σαν να πιστεύει πως θα κάνει... παρέλαση χάρη στη μεγάλη επένδυση ενός καλοκαιριού, συνειδητοποιώντας όμως, ότι πάντα θα βρίσκει «τοίχο» απέναντι σε σύνολα και αγωνιστικές νοοτροπίες «χτισμένες», ώστε να βάζουν τέτοιες προσεγγίσεις από κάτω.

Ενδεχομένως και ο Τούρκος τεχνικός να είχε αναγνωρίσει τα «σημάδια» αυτά και, για αυτό το λόγο, να ανέφερε επισταμένως, ότι την επόμενη κιόλας ημέρα η ομάδα του θα ξεχάσει το Κύπελλο. Είναι, ίσως, ο δεύτερος χαμένος τίτλος η «καμπάνα» στο κατάλληλο σημείο εν όψει της τελικής ευθείας για τις δύο διοργανώσεις, που έχει τονιστεί πως μετρούν περισσότερο, το πρωτάθλημα και η Ευρωλίγκα, με την ομάδα μάλιστα να έχει την ευκαιρία να δουλέψει στη διακοπή για τα «παράθυρα», έχοντας και σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα διαθέσιμο σε πλήρη ρυθμό τον Κώστα Σλούκα, τον ηγέτη από τον οποίο τόσα περιμένει. Αρκεί τα «σημάδια» αυτά να μην αγνοηθούν ξανά με τη «γλύκα» ορισμένων μεγάλων νικών, που μπορεί να έρθουν στο σύντομο μέλλον...

Το άρθρο Η «σφαλιάρα» που χρειαζόταν σε έναν Παναθηναϊκό που θυμίζει… Ολυμπιακό 2009 εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Σίγουρα έμεινε ένα «αχ» σε όλους τόσο στην ομάδα του Εργκίν Αταμάν όσο και στον κόσμο που γέμισε το ΟΑΚΑ, όταν το σουτ του Γκραντ στην εκπνοή δεν κατέληξε στο τουρκικό καλάθι και χάθηκε η ευκαιρία να συνδυαστεί ο θρίαμβος με την... υπερκάλυψη της διαφοράς της ήττας στην Πόλη.

Ωστόσο αποδείχθηκε περίτρανα για ακόμα μία φορά ότι αυτό που «χτίζει» το «τριφύλλι» είναι μία «Λερναία Ύδρα». Διότι σε πολλοστή περίπτωση η νίκη ήρθε από την άμυνα, καθώς είναι φανερό ότι δεν είναι φορμαρισμένο το σύνολο του Τούρκου τεχνικού και δυσκολεύεται πολύ στην μπροστινή πλευρά του παρκέ. Παράλληλα κάθε φορά φαίνεται και περισσότερο πόσο κοστίζει η απουσία του Κώστα Σλούκα ο οποίος θα διάβαζε σωστά καταστάσεις και συνθήκες.

Οι εννιά ασίστ με τις οποίες τελείωσε το παιχνίδι ο Παναθηναϊκός μαρτυρούν πολλά για το πρόβλημα που δεδομένα υφίσταται λόγω της απουσίας του αρχηγού του. Ωστόσο κάπου εκεί εμφανίζεται ο Κέντρικ Ναν. Ο Αμερικανός μετά από ένα κάκιστο πρώτο ημίχρονο όχι μόνο «καθάρισε» το μυαλό του αλλά κυριάρχησε πλήρως και με προσωπικά καλάθια ήταν ο άνθρωπος που όχι απλά ξεκόλλησε την ομάδα του αλλά την... έσπρωξε στην τελική επικράτηση. Ο «φονιάς» όμως δεν έκανε τόση εντύπωση.

Εξαιρετική και η παρουσία του Ματίας Λεσόρ με τον Γάλλο σέντερ να μένει στο παρκέ για 34 λεπτά και να έχει το υψηλότερο ranking. Ωστόσο ο «βράχος» δεν προκαλεί καθόλου εντύπωση διότι ήρθε στην Ελλάδα ως μέλος της καλύτερης πεντάδας της Ευρωλίγκας και φαίνεται ότι τα καταφέρνει παρά το γεγονός ότι παίζει σχεδόν μόνος στο «5».

Τα κρυφά «χαρτιά» όμως ήταν δύο κι αποδείχθηκαν εξαιρετικά κομβικά. Ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης εξελίσσεται σε X-Factor του φετινού «τριφυλλιού» και ήταν ο άνθρωπος που... σάλπισε την αντεπίθεση. Ο διεθνής γκαρντ/φόργουορντ έχει αποκτήσει τεράστια αυτοπεποίθηση, νιώθει καλά, χαίρει της εμπιστοσύνης του τεχνικού επιτελείου κι όλο αυτό περνάει και προς τα... έξω. Εξαιρετικός αμυντικός, εκνευριστικός για τον αντίπαλο, έχει πλέον καταφέρει να γίνει σημαντικός στο ροτέισον.

Και τέλος ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ. Ο άνθρωπος ο οποίος έχει ακούσει τόσα και τόσα ήταν ο μυστικός MVP των «πράσινων». Κοιτάζοντας κανείς τη στατιστική βλέπει 5 πόντους, 8 ριμπάουντ και 3 κλεψίματα. Πώς γίνεται να είναι ο πολυτιμότερος. Κι όμως ο Ισπανός σούπερ σταρ έμεινε στο παρκέ για 22'53'' και στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που πατούσε το γήπεδο, ο Παναθηναϊκός κέρδισε με διαφορά 27 πόντων! Καλά διαβάσατε, αυτός ο παίκτης που ήδη κάποιοι πρόλαβαν να τον κρίνουν, ήταν εκείνος που έκανε τα πάντα. Διότι μπάσκετ δεν είναι μόνο το σκορ κι αυτό κάποιοι θα πρέπει να το καταλάβουν έχοντας φτάσει στο 2024. 

Το άρθρο Παναθηναϊκός: Ο «φονιάς», ο «βράχος» και τα κρυφά «χαρτιά» εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Αυτό το χειμερινό λίφτινγκ, τελικά όχι απλά πέτυχε αλλά έβγαλε έναν Ολυμπιακό ενισχυμένο σε όλα. Σε αποτελέσματα, βαθμολογία, αυτοπεποίθηση. Μοιάζει πολύ μακρινός ο μήνας που πάλι ερχόμενος από την Ισπανία και δύο ήττες εκεί ο Ολυμπιακός ήταν φανερό ότι περνούσε δύσκολη φάση.

"Ζωντάνεψε" λοιπόν, προσαρμόστηκε με εντυπωσιακό τρόπο σε ένα νέο στιλ μπάσκετ το οποίο ήταν μεν αναγκαστικό, δουλεύτηκε δε σωστά από τους προπονητές σε χρόνο - μηδέν και εκτελέστηκε άψογα από τους παίκτες και πλέον βρίσκεται με ιδιαίτερες αξιώσεις στους διεκδικητές των πλέι οφ. Το ότι ο Ράιτ μπήκε στην ομάδα σα να ήταν εκεί... από την καλοκαιρινή προετοιμασία, δείχνει αφ' ενός έναν πολύ καλό παίκτη αφ' ετέρου όμως και ίσως βασικότερο μια ομάδα με βάσεις που μπορεί να κάνει τέτοιες ενσωματώσεις... εξπρές

Το 4/5 που ακολούθησε εκείνες τις δύο αναμετρήσεις σε Βαρκελώνη και Βιτόρια, αλλά ακόμα και η μία ήττα όπως ήρθε στη Μαδρίτη, έφεραν τα πάνω - κάτω στον Ολυμπιακό. Ψυχολογικά περισσότερο, αφού βαθμολογικά και τότε όλα ήταν ανοιχτά. Και κοιτάζοντας το μέλλον, φαίνεται ότι η ευκαιρία που ο ίδιος δημιούργησε στον εαυτό του είναι πραγματικά μεγάλη.

Το ματς στο Κάουνας την πρώτη μέρα του Μαρτίου είναι κομβικό. Η Ζαλγκίρις έχει αναγεννηθεί στα χέρια του Τρινκιέρι και αν περάσει από εκεί ο Ολυμπιακός θα έχει μετά μια τετράδα αγώνων με τα τρία στο ΣΕΦ. Δύο μαζεμένα ντέρμπι βέβαια, με Βίρτους και Παναθηναϊκό, ομάδες με βλέψεις τετράδας, αλλά στο ΣΕΦ που σίγουρα του δίνει έναν άλλο αέρα και ένα πλεονέκτημα.

Ο Ολυμπιακός έδειξε στη φάση της αναγκαστικής προσαρμογής σε μια... νέα ομάδα, να τηρεί ευλαβικά τουλάχιστον τη βασική υπόσχεση του Γιώργου Μπαρτζώκα. «Θα είμαστε σκληρό αντίπαλος για όλους». Το... προχώρησε και λίγο είναι η αλήθεια κρίνοντας από τα αποτελέσματα, αλλά είναι φανερό ότι σε καμία περίπτωση δε θα σηκώσει τόνους, δε θα μιλήσει για... επέλαση και για Βερολίνο και θα το πάει έτσι κι όπου τον βγάλει. 

Το άρθρο Εκανε την ανάγκη ευκαιρία εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.

Όσο διθυραμβικά -και δικαίως- ήταν τα σχόλια για την εικόνα των «πράσινων» στο παιχνίδι με την Αρμάνι Μιλάνο, τόσο προβληματισμό έχουν εκείνα μετά τη δίκαιη ήττα από τη Ζαλγκίρις στο Κάουνας. Κι αυτή η κατάσταση έχει λογική εξήγηση.

Ο Παναθηναϊκός ναι μεν έχει ένα πάρα πολύ καλό ρόστερ, έναν εξαιρετικό προπονητή και μία «καυτή» έδρα, ωστόσο δεν παύει να είναι μία ομάδα μερικών μηνών. Και κάποιες φορές αυτό θα κοστίζει. Η διαφορά θα υπάρξει και θα είναι θετική αν περιοριστούν αυτά τα «σκαμπανεβάσματα» στην τελική ευθεία της σεζόν κι αν παράλληλα το «τριφύλλι» γίνει πιο σκληρό μακριά από το ΟΑΚΑ.

Προς το παρόν το πρόσημο δεδομένα είναι πολύ θετικό και το παιχνίδι της προσεχούς Παρασκευής (9/2) με τη Φενέρμπαχτσε στην Ελλάδα αποτελεί έναν πρόωρο «τελικό» για να φανεί τελικά αν ο Παναθηναϊκός θα βάλει πλώρη για την τετράδα και το πλεονέκτημα έδρας ή θα πρέπει να σκέφτεται την εξάδα και να αποφύγει την περιπέτεια του play in.

Ένας τομέας που είναι απαραίτητο να υπάρξει βελτίωση -και θα υπάρξει με την επιστροφή του Κώστα Σλούκα- είναι η αναλογία των ασίστ/λαθών. Με 12/15 δύσκολα καταφέρνεις να νικήσεις μακριά από το «σπίτι» σου στην Ευρωλίγκα. Οι πόντοι των Λιθουανών από τα λάθη του «τριφυλλιού» ήταν πολλοί κι έγειραν την πλάστιγγα, έστω κι αν είχε βελτιωθεί η κατάσταση στα ριμπάουντ μετά από ένα ανεπαρκές πρώτο ημίχρονο.

Τα χαμένα λέι απ είναι κυρίως θέμα συγκέντρωσης όπως και οι αντιδράσεις σε σφυρίγματα των διαιτητών που δεν βοηθούν, από τη στιγμή που οι παίκτες «χάνουν» το μυαλό τους και στη συνέχεια κάνουν λάθη έχοντας μείνει σε προηγούμενες φάσεις, ακόμα κι όταν δικαιολογημένα εκφράζουν τις διαμαρτυρίες τους.

Θα είναι εξίσου σημαντικό πάντως για τον Παναθηναϊκό να αρχίσει να παίρνει βοήθειες κι από παίκτες που έρχονται από τον πάγκο. Σίγουρα ο Ιωάννης Παπαπέτρου ταλαιπωρήθηκε από τον τραυματισμό του όμως πλέον έχει επιστρέψει εδώ και καιρό στις προπονήσεις, όμως στα λίγα λεπτά που αγωνίζεται δεν έχει καταφέρει να εγκλιματιστεί.

Όσο για τον Ναν, ο Αμερικανός σούπερ σκόρερ είναι ικανός να διαλύσει κάθε αμυντικό σύστημα, όμως ακόμα αδυνατεί να «διαβάσει» το παιχνίδι όπως θα έπρεπε και κυρίως να αποφύγει τα «φτηνά» λάθη. Αν αποκτήσει μία ισορροπία σε αυτόν τον τομέα και δεν... χαρίζει μπάλες, τότε θα απογειώσει ακόμα περισσότερο τις επιδόσεις του.

Το βέβαιο είναι ότι ο Παναθηναϊκός προφανώς και δεν έχασε κάτι πολύ σημαντικό στο Κάουνας -πέρα από μια ευκαιρία για να κοιτάξει ακόμα και τη δεύτερη θέση- όμως θα πρέπει να βγάλει αντίδραση στο μεγάλο παιχνίδι με τη Φενέρμπαχτσε και να επιστρέψει στις... εργοστασιακές του ρυθμίσεις. 

Το άρθρο Παναθηναϊκός: Υποχρεωμένος να «σκληρύνει» και μακριά από το ΟΑΚΑ εμφανίστηκε πρώτα στο Basketa.gr.