Το Basketball Champions League ετοιμάζεται να γράψει ένα νέο μεγάλο κεφάλαιο στο Final Four των Άνω Λιοσίων και το Basketa.gr ανατρέχει και παρουσιάζει την πλούσια διαδρομή μιας διοργάνωσης με διάρκεια ζωής μικρότερη των δέκα ετών, που έχει βρει το δικό της ιστορικό χώρο στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Το Basketball Champions League άρχισε πια να γίνεται μια συνήθεια, μια παράδοση για το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Μπορεί η κατάσταση να εξακολουθεί να μην είναι ιδανική στη Γηραιά Ήπειρο για πολλούς λόγους, που στην προκειμένη δεν είναι της παρούσης, όμως η διοργάνωση αυτή δίνει την ευκαιρία σε πολλές ξεχωριστές ιστορίες να αναδειχθούν, ακόμη και σε ομάδες, προπονητές και αθλητές να κάνουν μερικά πρώτα μεγάλα «βήματα» για να γίνει ξακουστό το όνομά τους στο κορυφαίο επίπεδο, ή και να επανέλθει σε αυτό.
Η σύνθεση των τεσσάρων ομάδων του φετινού Final Four στα Άνω Λιόσια, άλλωστε, είναι γεμάτη από ονόματα με τη δική τους ιστορία. Η «Βασίλισσα» ΑΕΚ, η τροπαιούχος Μάλαγα που για πολλά χρόνια πρωταγωνίστησε στην Ευρωλίγκα, η Γαλατάσαραϊ με τη δική της ιστορία στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και με κατακτήσεις, η Τενερίφη που έχει γίνει σύμβολο του BCL, συμμετέχοντας για ακόμη μια φορά στην τελική φάση.
Το BCL, αρχίζοντας την πορεία του από το 2016 και φτάνοντας κοντά πια στο να συμπληρώσει μια δεκαετία, έχει ήδη αρχίσει να δημιουργεί τις δικές του παραδόσεις, με τους Ισπανούς να γράφουν έως τώρα την ιστορία της διοργάνωσης, ενώ και οι ελληνικές συμμετοχές έχουν αφήσει το δικό τους «στίγμα».
Τα νούμερα που... δείχνουν Ισπανούς και το στοίχημα της Μάλαγα
Είναι σαφές, ότι η Ισπανία υπερέχει στη διοργάνωση, απότοκο του γεγονότος, ότι διαθέτει ομολογουμένως το πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα στην Ευρώπη, προσφέροντας τη δυνατότητα σε ομάδες, που για ευνόητους λόγους δε βρίσκουν θέση, είτε στην Ευρωλίγκα είτε στο Eurocup, να διακριθούν. Είναι ενδεικτικό, δε, ότι και τις εννέα χρονιές του BCL έχει υπάρξει έστω μία ισπανική ομάδα στο Final Four.
Και δεν είναι μόνο αυτό το νούμερο εντυπωσιακό. Είναι και το ποσοστό επιτυχίας άνω του 50% στις κούπες, το οποίο θα παραμείνει ακόμη κι αν φέτος δεν υπάρξει κατάκτηση. Οι Ίβηρες, δηλαδή, μετρούν πέντε νίκες σε οκτώ σεζόν πριν από την φετινή, ενώ αξίζει να σημειωθεί το γεγονός, ότι βρισκόμαστε στην πέμπτη σερί αγωνιστική περίοδο, όπου τουλάχιστον δύο ισπανικές ομάδες βρίσκονται στο Final Four, με αποκορύφωμα τις τρεις περσινές παρουσίες στο Βελιγράδι.
Η Μάλαγα, από την πλευρά της, έχει ένα μικρό στοίχημα να κερδίσει ως τροπαιούχος. Μπορεί να γίνει κάλλιστα η δεύτερη ομάδα, που κάνει το back-to-back στη διοργάνωση, με την Σαν Πάμπλο Μπούργος να είναι η προηγούμενη, που το έκανε τα έτη 2020 και 2021, στην πρώτη περίπτωση μάλιστα στο ΟΑΚΑ με αντίπαλο την ΑΕΚ. Αυτή είναι και η μεγάλη πρόκληση του συνόλου του Ίμπον Ναβάρο, που πρώτα όμως πρέπει να περάσει από το «εμπόδιο» της οικοδέσποινας Ενωσης.
Η «Βασίλισσα» και οι «Πρίγκιπες» του Σπανούλη
Το ελληνικό μπάσκετ έχει επίσης σημειώσει την παρουσία του στα Final Four του BCL, είτε με την ανάδειξη των ομάδων του σε αυτά είτε με τις διακρίσεις αθλητών και προπονητών, που συνδέονται με αυτό. Ένα παράδειγμα αποτελεί η ανάδειξη του Γιώργου Μπόγρη ως πρώτου τροπαιούχου με την Τενερίφη του Τσους Βιδορέτα και πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις, που μας «ωθούν» στο να αναφερθούμε σε όσα έχουν κάνει οι σύλλογοί μας.
Η ΑΕΚ από την πρώτη στιγμή έχει στηρίξει τη διοργάνωση, σε βαθμό που για τρίτη χρονιά αναλαμβάνει να φιλοξενήσει την τελική φάση του BCL, το 2018 υπό τη μορφή Final Four και το 2020 σε μορφή Final-8 ελέω κορονοϊού, για να αναλάβει εκ νέου ένα Final Four εν έτει 2025. Στη μία περίπτωση, δε, κατάφερε να σηκώσει την κούπα, ακριβώς στο Ιωβηλαίο μισού αιώνα από το έπος του Καλλιμάρμαρου, ενώ στην ιδιαίτερη σεζόν του Covid, που δεν επέτρεψε να βρεθεί ο κόσμος στο πλευρό της, έφτασε στην πηγή, αλλά η Μπούργος δεν την άφησε να γευτεί το γλυκό νέκταρ της κατάκτησης του τροπαίου.
Υπάρχει, φυσικά, ακόμη μία ελληνική ομάδα που κατάφερε να φτάσει μέχρι την τετράδα και δεν είναι άλλη από το Περιστέρι του Βασίλη Σπανούλη, που την περσινή σεζόν έκανε τη δική του υπέρβαση, φτάνοντας στη διοργάνωση του Βελιγραδίου. Έναν χρόνο αργότερα, το Περιστέρι πραγματοποίησε άλλη μια πολύ καλή χρονιά τηρουμένων των αναλογιών υπό τον Γιώργο Λιμνιάτη, ενώ ο ομοσπονδιακός τεχνικός βρίσκεται φέτος στο Final Four του Άμπου Ντάμπι για την Ευρωλίγκα ως τεχνικός της Μονακό.
Οι υπόλοιποι κατακτητές και η «Γαλατά» που θέλει να γράψει μοναδική ιστορία
Ομάδες από δύο ακόμη χώρες είναι εκείνες, που κατάφεραν να κατακτήσουν το τρόπαιο του BCL. Η Μπολόνια του Σάσα Τζόρτζεβιτς ήταν εκείνη, που τα κατάφερε στην Αμβέρσα το 2018, στην ανοδική τότε πορεία της ομάδας μέχρι να φτάσει να αποτελεί πια ξανά μια σταθερή παρουσία στο υψηλότερο επίπεδο της Ευρωλίγκα, ενώ πρόπερσι, το 2023, η Βόννη ανέδειξε το καινοτόμο μπάσκετ του Τουόμας Ίσαλο, που πλέον διακρίνεται στο ΝΒΑ, ενώ ο τρόπος του μεταλαμπαδεύτηκε στη σημερινή Παρί του Τιάγκο Σπλίτερ, που πέρυσι είχε κατακτήσει το Eurocup υπό τις οδηγίες του Φινλανδού. Η εκπληκτική εκείνη γερμανική ομάδα... δεν είχε αντίπαλο και το απέδειξε απέναντι στη μαχητική Χάποελ Ιερουσαλήμ και άπαντες υπόλοιπους προηγουμένως.
Στο σύνολο, 22 ομάδες από εννέα διαφορετικές χώρες (Ελλάδα, Βέλγιο, Ισπανία, Γερμανία, Ιταλία, Τουρκία, Ισραήλ, Γαλλία, Μονακό) έχουν παρουσιαστεί στα Final Four του BCL, με την Τουρκία φέτος να εκπροσωπείται από τη Γαλατάσαραϊ. Η γειτονική χώρα είχε ως αντιπρόσωπο το 2017, στην πρώτη διοργάνωση, την Μπάνβιτ, όπως και το 2021 την Καρσίγιακα, με αμφότερες να φτάνουν έως τον τελικό.
Η «Γαλατά» είναι σίγουρο, ότι δεν ξεκινά ως φαβορί στη διοργάνωση, ωστόσο θέλει να κάνει τη διαφορά απέναντι στις δύο προαναφερθείσες ομάδες της χώρας της, φτάνοντας έως την κατάκτηση και όχι απλώς φτάνοντας έως τον τελικό. Κι αφού έχει φτάσει έως εδώ, έχει κι εκείνη με τη σειρά της, τις πιθανότητές της, διαθέτοντας κάθε λόγο, όπως και οι υπόλοιποι τρεις, να ονειρεύεται.
Το Basketball Champions League, κάπως έτσι, έχει γράψει τη δική του ιστορία στα χρονικά του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αρκετά πλούσια για διοργάνωση με λιγότερα από δέκα χρόνια ζωής. Είναι η ώρα να γραφεί ένα νέο κεφάλαιο, και δη στα μέρη μας...