Η ώρα του Final Four του BCL έφτασε και το Basketa.gr παρουσιάζει τους τέσσερις φιναλίστ, που θα αναμετρηθούν για την κούπα στο Μπιλμπάο.
Η κόντρα ανάμεσα σε FIBA και Ευρωλίγκα, η οποία κορυφώθηκε πριν από έξι χρόνια με την αυθαίρετη και ανεύθυνη στάση της δεύτερης, δημιούργησε τουλάχιστον έναν νέο θεσμό με εξαιρετικά εμπορικό όνομα, που θα μπορούσε με τα χρόνια να αναπτύξει ακόμη περισσότερο το ίδιο το μπάσκετ. Η οργάνωση και η πρόοδος του Basketball Champions League είναι δεδομένη, με κάθε χρόνο και κάθε τελική φάση να το αποδεικνύει.
Σήμερα (6/5) για δεύτερη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης, μια τελική φάση θα πραγματοποιηθεί επί ισπανικού εδάφους, μετά την πρώτη φορά στα Κανάρια Νησιά, όπου η Τενερίφη του Τσους Βιδορέτα ήταν η πρώτη, που το κατέκτησε, με τον Γιώργο Μπόγρη στη σύνθεσή της. Αυτή την φορά, οι τέσσερις κορυφαίες ομάδες, και όχι οκτώ όπως έγινε στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις, θα συναντηθούν στην Χώρα των Βάσκων, με το Μπιλμπάο να περιμένει σε μια αρένα χωρητικότητας 10.000 θέσεων και να αναζητεί έναν νέο πρωταθλητή.
#BasketballCL: Teams, go get your trophy ?
— Basketball Champions League (@BasketballCL) May 5, 2022
Teams: On it like Sonic! ?
Before the release of Sonic Origins, the world’s favourite hedgehog made a trip to Bilbao for the Final Four! ? pic.twitter.com/g1GDg8ETwz
Η πρωταθλήτρια Μπούργος, άλλωστε, δέχθηκε το σοκ και αποκλείστηκε με 1-2 στις play-in αναμετρήσεις από την Νταρουσάφακα, με αποτέλεσμα να αφήσει το «στέμμα», το οποίο είχε κατακτήσει πρόπερσι στην Αθήνα και υπερασπίστηκε στο Νίζνι Νόβγκοροντ. Δύο ισπανικές ομάδες, που παίζουν… εντός έδρας, μία γερμανική που παίζει για δεύτερη φορά και μια ισραηλινή που συμμετέχει για πρώτη φορά στην ιστορία του μπάσκετ της χώρας σε Final Four, θα «κονταροχτυπηθούν» για τον τίτλο και το Basketa.gr τις παρουσιάζει.
Και στο τέλος… κερδίζουν οι Ισπανοί
Η Ισπανία είναι η κορυφαία χώρα, σε συλλογικό επίπεδο, στα δύο δημοφιλέστερα αθλήματα, δηλαδή το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, με τις διακρίσεις των ομάδων της να «διαλύουν» κάθε αμφισβήτηση. Μόνο αν σκεφτεί κανείς τα συνολικά 23 ευρωπαϊκά της Ρεάλ, με 13 στο ποδόσφαιρο και 10 στο μπάσκετ, διεκδικώντας μάλιστα άλλα δύο, τόσο στον τελικό του ποδοσφαιρικού Champions League όσο και στο Final Four της Ευρωλίγκα, καταλαβαίνει κανείς για το τι παράδοση πρόκειται.
Στο BCL, και πάλι, επιβεβαιώνουν την κυριαρχία τους, με την χώρα να έχει τρεις κατακτήσεις στις πέντς διοργανώσεις που έχουν διεξαχθεί, με ποσοστό επιτυχίας στο εντυπωσιακό 60%. Τις δύο φορές νικήτρια ήταν η μέχρι πρόσφατα πρωταθλήτρια Μπούργος, η οποία μάλιστα το πήρε δύο σερί χρονιές, ενώ η Τενερίφη ήταν η πρώτη που το σήκωσε. Ενδιάμεσα, φυσικά, η ΑΕΚ έγινε «Βασίλισσα» ξανά το 2018 και το 2019 η Μπολόνια το σήκωσε στην Αμβέρσα.
Οι Ίβηρες, μάλιστα, έχουν αυξημένες πιθανότητες να κατακτήσουν το τρόπαιο και φέτος, αφού έχουν δύο ομάδες στο Final Four και, μάλιστα, ιδανικά θα μπορούσαν να δημιουργήσουν «εμφύλιο» στον τελικό ανάμεσα σε Τενερίφη και Μανρέσα, ώστε να κάνουν το 4/6 και να επιβεβαιώσουν την κυριαρχία τους.
Τενερίφη: Νέο ραντεβού με την ιστορία
Η Τενερίφη, σε αυτή τη σύντομη ύπαρξη του BCL, είναι σίγουρα μία από τις πιο ιστορικές του ομάδες. Με τον Τσους Βιδορέτα ως παντοτινό σημείο αναφοράς, καθώς βρίσκεται στο σύλλογο από το 2015 έως σήμερα, με εξαίρεση τη σεζόν 2017-2018, όπου έζησε το όνειρο της Ευρωλίγκα στη Βαλένθια, είναι το καμάρι των Καναρίων Νήσων με δύο παρουσίες στο Final Four κσι ισάριθμες στον τελικό, κατακτώντας το πρώτο BCL της ιστορίας απέναντι στην Μπάνβιτ μέσα στο σπίτι της και χάνοντάς το το 2019 στην Αμβέρσα από την Μπολόνια. Η Τενερίφη, της οποίας προΐστατο μάλιστα αγωνιστικά ο Γιώργος Μπόγρης το 2017, έχει αγωνιστεί και στα δύο προηγούμενα Final Eight, αν και απέτυχε δις να περάσει στα ημιτελικά.
Για ακόμη μια φορά, λοιπόν, καταφέρνει να βρίσκεται στις κορυφαίες ομάδες της διοργάνωσης, επιβεβαιώνοντας τον τίτλο του ενός εκ των φαβορί της διοργάνωσης. Έχοντας πολλούς παίκτες με σημαντική πορεία στα ευρωπαϊκά παρκέ και ταλέντο που δεν αμφισβητείται, όπως ο… προσεχώς 40 Μαρσελίνιο Χουέρτας, ο Σασού Σαλίν, ο Μπρούνο Φιτιπάλντο, ο Ζοάν Σάστρε, ο Εμίρ Σουλεϊμάνοβιτς, ο Άαρον Ντόρνεκαμπ και οι γνώριμοί μας Γκιόργκι Σερμαντίνι και Κάιλ Ουίλτζερ, δεν μπορούσε να μη θεωρείται από τις μεγάλες δυνάμεις και στο φετινό BCL.
Το επιβεβαίωσε, μάλιστα, όχι τόσο στον πρώτο γύρο, που ως δεύτερη χρειάστηκε να παίξει σε play-in με την περσινή φιναλίστ Καρσίγιακα και να έρθει στα όριά της, όσο στο δεύτερο, όπου με αήττητη πορεία σε έξι αγώνες πέρασε στα προημιτελικά. Εκεί, μπορεί να δυσκολεύτηκε από την Τόφας, αλλά το αποτέλεσμα μετρά και με άλλες δύο νίκες έφτασε στις εννέα σερί συνολικά, ελπίζοντας να έρθει την Κυριακή (8/5) η… ενδέκατη και να πάρει το δεύτερο BCL της ιστορίας της.
Χάποελ Χολόν: Η δικαίωση… μετά το έργο Δέδα
Η ισραηλινή ομάδα είναι αυτή, που θα αντιμετωπίσει σήμερα (6/5, 19:00) την Τενερίφη και θα επιχειρήσει να της βάλει «φρένο» για τον τελικό και, παρότι θεωρείται ενδεχομένως το αουτσάιντερ σε αυτή την αναμέτρηση, μόνο τυχαία δεν είναι η πορεία της μέχρι εδώ. Η Χάποελ Χολόν, άλλωστε, είχε… προειδοποιήσει από πέρυσι, όταν είχε ως τεχνικό τον Στέφανο Δέδα κι έφτασε στην οκτάδα του BCL, αλλά τώρα πέρασε ένα επίπεδο πιο πάνω.
Προσλαμβάνοντας τον άλλοτε τεχνικό της Μακάμπι και βοηθό του Ντέιβιντ Μπλατ στην τελευταία Ευρωλίγκα του 2014, Γκάι Γκούντες, η Χάποελ συνέχισε από εκεί, που σταμάτησε στην περσινή της εκπληκτική πορεία, όπου μεταξύ άλλων είχε σηκώσει τη βαλκανική λίγκα και έφτασε στον τελικό του ισραηλινού Κυπέλλου. Με τον… αειθαλή Γκάι Πνίνι να είναι η εμβληματική μορφή στα αποδυτήρια και παίκτες σαν τον Τζο Ράγκλαντ, τον Κρις Τζόνσον και τον Άνταμ Σμιθ να δείχνουν πόσο υπολογίσιμη είναι πια, διαθέτοντας κι έναν άλλοτε… δικό μας, τον Μάικλ Κάιζερ στη ρακέτα, έκανε άλλη μια σπουδαία πορεία, αν και χρειάστηκε να περάσει από το σκληρό δρόμο.
Η Κλουζ Ναπόκα την εξέπληξε, μαζί με όλους εμάς, στον πρώτο γύρο κατακτώντας την κορυφή, αλλά στη «σκυλομαχία» με την Μπεσίκτας έδειξε χαρακτήρα, κάνοντας break to break και περνώντας στους δεύτερους ομίλους, εκεί όπου με την έτερη φιναλίστ του Final Four, Λούντβιγκσπουργκ, πέρασε ως πρώτη στην ισοβαθμία στα προημιτελικά, για να «σκουπίσει» τη Στρασμπούρ και να βρεθεί στο Μπιλμπάο.
Λούντβιγκσμπουργκ: Με συνταγή… Πάτρικ
Περνώντας στο άλλο ζευγάρι που θα αγωνιστεί στις 10 το βράδυ, θα συνειδητοποιήσουμε πως η δύναμη της σταθερότητας κάνει μια ομάδα σπουδαία. Αυτό αποδεικνύει η Λούντβιγκσπουργκ, η οποία εδώ και δέκα χρόνια έχει στον πάγκο της τον Τζον Πάτρικ κι εκείνος με τη σειρά του έχει βάλει το σύλλογο στον ευρωπαϊκό «χάρτη», ως μια υπολογίσιμη δύναμη πρώτα στο Eurocup και ύστερα στο BCL, την ίδια στιγμή που έχει φτάσει μέχρι και στη δεύτερη θέση το 2020 στο γερμανικό πρωτάθλημα.
Ο Αμερικανός τεχνικός, μάλιστα, έχει βγάλει… ρίζες στη Γερμανία, αφού προπονεί εκεί από το 2003 έως σήμερα, με εξαίρεση τη σεζόν 2005-2006, όπου βρέθηκε στην Ιαπωνία, ενώ είχε ήδη αγωνιστεί στις δύο χώρες ως παίκτης. Στη Λούντβιγκσμπουργκ, μάλιστα, αγωνίζονται οι δύο γιοι του, ενώ η λατρεία του για την χώρα είναι τέτοια, που ο μεγαλύτερος, γεννηθείς το 2001, ονομάζεται Γιοχάνες, έχοντας ενεργό ρόλο μαζί με τον Τζέικομπ στο rotation.
Μαζί τους αξίζει να σημειωθεί πως παίζει ο άλλοτε «ερυθρόλευκος» Τρεμέλ Ντάρντεν, που βαδίζει στα 41 του με άλλη μια επιτυχία στο παλμαρέ του, ενώ εκεί πήρε μεταγραφή και ο επίσης γνωστός στο λιμάνι Ίθαν Χαπ στη μέση αυτής της σεζόν. Η ομάδα που ανέδειξε τον σημερινό «άσο» του Ολυμπιακού, Τόμας Ουόκαπ, βασίζεται στην έννοια του συνόλου όλα αυτά τα χρόνια, αν και ξεχωρίζουν παίκτες σαν τον Τζάστιν Σίμον, τον Τζόνα Ράντεμπο, τον Τζόρνταν Χουλς και όχι μόνο, με τον Πάτρικ να έχει ως… αγαπημένη συνήθεια να βρίσκει λαβράκια από την χώρα του.
Η ομάδα του, μάλιστα, στο δρόμο για το Final Four βρήκε δύο από τις φιναλίστ, την Τενερίφη και την Χάποελ Χολόν. Με αμφότερες ισοβάθμησε στους ομίλους, όπου αγωνίστηκαν, στην πρώτη περίπτωση υπερτερώντας και περνώντας απευθείας και στη δεύτερη υστερώντας, αναγκασμένη να παίξει στα προημιτελικά με μειονέκτημα έδρας, όπου όμως κυριάρχησε της Κλουζ στο Game 3 και πέρασε με παλικαρίστιο τρόπο.
Μανρέσα: Οι «Σταχτοπούτες» του Μαρτίνεθ
Όπου ακούμε Πέδρο Μαρτίνεθ, υπάρχει και η λέξη επιτυχία. Ο «αρχιτέκτονας» του φοβερού πρωταθλήματος της Βαλένθια το 2017 συνεχίζει αυτή την φορά το σπουδαίο του έργο στην Καταλονία και σε μια ομάδα, που βρίσκεται διαχρονικά στη σκιά της Μπαρτσελόνα και της Μπανταλόνα, αλλά τώρα είναι η στιγμή της να διαπρέψει, δύο χρόνια μετά την επιστροφή της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αξίζει, δε, να σημειωθεί, ότι γύρισε σε αυτές 21 χρόνια μετά την τελευταία παρουσία, η οποία μάλιστα ήταν στην Ευρωλίγκα ως πρωταθλήτρια Ισπανίας, έχοντας κι ένα Κύπελλο το 1996.
Η Μανρέσα, μάλιστα, δεν πρέπει να θεωρείται μια τυχαία ομάδα, καθώς από αυτήν έχουν περάσει παίκτες που μετά έκαναν σπουδαία καριέρα, όπως ο Σέρχιο Γιουλ, ο Ρότζερ Γκριμάου, ο Σερζ Ιμπάκα, ο Τζοάν Κρέους, ο Ράφα Μαρτίνεθ, ο Άλμπερτ Όλιβερ, ο Άνταμ Χάνγκα, ο Αντρές Νοτσιόνι, ο Μάριους Γκριγκόνις και, φυσικά, ο μεγάλος Τζορτζ Γκέρβιν. Η Μανρέσα τους τίμησε με ένα ρόστερ, όπου υπάρχει ο Μαρτίνεθ ως συνδετικός κρίκος, ενώ συμμετέχουν παίκτες με τη δική τους πορεία ή αρκετό μέλλον μπροστά τους, όπως ο Τσίμα Μόνεκε, ο Τζο Τόμασον, ο Σιλβέιν Φρανσίσκο, ο Λουκ Μέι, ο Ισμαέλ Μπάκο και ο μέχρι πρότινος «άσος» της ΑΕΚ, Χουάν Βαουλέτ.
Η Μανρέσα εξελίχθηκε σε άλλη μια «Σταχτοπούτα» του σπουδαίου προπονητή της, συμμετέχοντας για πρώτη φορά στην τελευταία φάση μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Έστειλε το πρώτο μήνυμα στους ομίλους, όπου με ρεκόρ 5-1 πέρασε απευθείας στους δεύτερους ομίλους και, εκεί, κατάφερε υπερτερώντας στην ισοβαθμία της Τόφας να περάσει στην οκτάδα, εκεί όπου κυριάρχησε στον ισπανικό «εμφύλιο» της Μάλαγα και με «σκούπα» έγραψε τη δική της ιστορία.
