Η 30η Ιουνίου πλησιάζει, οπότε και θεωρητικά οι ομάδες με δικαίωμα συμμετοχής θα πρέπει να έχουν καταθέσει χρήμα και έγγραφα, αλλιώς θα αποβληθούν.
Βέβαια για την ώρα, αν εξαιρέσει κανείς τις τρεις αποχωρήσεις, Ρέθυμνο, Ηφαιστο και Δρυοπιδέους στα λοιπά απόλυτη νιρβάνα. Η επιτροπή αδειοδότησης του ΕΣΑΚΕ παραμένει ένα... φανταστικό δημιούργημα γιατί δεν έχει νομοθετηθεί από την Πολιτεία η υπόστασή της, όπως απαιτείται. Το ίδιο ισχύει και για τα +140 χιλιάρικα των 60 υπαρχόντων της εγγυητικής.
Ακόμα πιο φανταστικά δημιουργήματα παραμένουν έστω και ενδείξεις των εγγυημένων εσόδων. Τους έχουν ζητήσει δηλαδή των ομάδων να καταθέσουν μπάτζετ και προϋπολογισμούς χωρίς να τους έχουν πει τι προβλέπεται να πάρουν από τηλεόραση και χορηγία. Μεγάλες στιγμές, μερικές ακόμα δηλαδή στο παλμαρέ.
Ποιος είναι το μόνο... μπόνους που τους έχουν πει κι αυτό κατά προσέγγιση; Το ότι "αν μείνουμε 12 δεν θα πέσει κανένας, οπότε μπορεί να μην χρειαστούν υπερβάσεις για να φτιάξετε τρομερές ομάδες για φέτος". Ετσι κι αλλιώς και φέτος που ήταν 14, βρέθηκε η πατέντα να μην πέσει κανένας με την... ευχή του κορονοϊού.
Ποιό είναι το πιο αστείο; Οχι τόσο το ότι ακόμα είναι 13 άρα τους... περισσεύει ένας. Οσο το ότι αυτοί που τα λένε, ψιθυριστά φυσικά, αυτά το κάνουν για να μην βρεθούν με δέκα ομάδες και μετά δεν βρίσκουν ευρώ ούτε με το τουφέκι. Οι άλλοι όμως, που έχουν κινήσει την διαδικασία της τήρησης για πρώτη φορά στα χρονικά στοιχειωδών κανόνων, παλεύουν με όλες τις δυνάμεις να αποκτήσουν νομική υπόσταση και να μείνουν όσο το δυνατόν λιγότεροι.
Και ακόμα είναι Ιούνιος. Εύκολα καταλαβαίνει ο καθένας ότι έχουμε να ζήσουμε μεγάλες στιγμές στον μαγικό κόσμο του ΕΣΑΚΕ.
