Οι δύο Κώστες μπροστάρηδες, ο "αφοπλισμός" του καταλυτικού μέχρι χθες Νάιτζελ Χέις που έμεινε άποντος με πάλι 30+ λεπτά συμμετοχής, ο έλεγχος των ριμπάουντ και άλλα πολλά αγωνιστικά και τακτικά, έπαιξαν τον ρόλο τους στη νίκη - πρόκριση του Ολυμπιακού επί της Φενερμπαχτσέ στο ΣΕΦ. Το μεγάλο ατού όμως, ήταν στο μυαλό. Στην ψυχή. Στο πνεύμα. Σε αυτό το κομμάτι της προετοιμασίας και φάνηκε ξεκάθαρα σε συγκεκριμένες φάσεις.
Δεν ήταν μυστικό ούτε χρειαζόταν ιδιαίτερη ανάλυση ότι η Φενέρ, πέρα κι αυτή από τα τακτικά της τρικ και πλάνα στα τέσσερα πρώτα ματς, είχε καταφέρει να παίξει με το μυαλό του Ολυμπιακού. Είχε πάει το ματς στη σκληράδα, ποντάροντας στο ότι ποτέ δεν σφυρίζονται τα πάντα, είχε επιβάλλει ένα άλλο στιλ που εκνεύρισε τον Ολυμπιακό, που τον έκανε να ξεφεύγει πολλές φορές από το αγωνιστικό του πλάνο, είχε πετύχει το στόχο της λοιπόν.
Υπήρξαν τρεις, τουλάχιστον αυτές ήταν... τρανταχτές, φάσεις στον καθοριστικό αγώνα που έπεισαν ότι στον Ολυμπιακό το είχαν δουλέψει πολύ να μην "τσιμπήσουν" σε τίποτα. Η πρώτη ένα άτσαλο πέσιμο με... απαιτήσεις του Ντόρσεϊ σε μια διεκδίκηση μπάλας με τον Παπανικολάου. Εκανε... θόρυβο στο παρκέ και ο Παπανικολάου άρχισε να τον "μαλώνει" από την πρώτη στιγμή και έφτασε στην άλλη μεριά του γηπέδου κάνοντας νοήματα "σήκω και σταμάτα".
Η δεύτερη, μια διεκδίκηση μπάλας για άουτ, με τον ΜακΚίσικ που εμπλεκόταν στη φάση να σπεύδει σε δευτερόλεπτα και να κάνει γελώντας προς τον Ιτούδη να χρησιμοποιήσει το τσάλεντζ. Οπερ και εγένετο, με τον Ολυμπιακό να δικαιώνεται και τον αμερικανό να συνεχίζει κόσμια κάτι σαν "όλο κάτι ζητάτε".
Η τρίτη, παρεμφερής και αρκετά ειρωνική, με τον Κάναν να κάνει προς του αντιπάλους ότι κλαίνε. Το trash talking, για να το γενικεύσουμε, πάντα παίζει ρόλο στον αθλητισμό και δείχνει πράγματα. Οι αντιδράσεις των "ερυθρόλευκων" χθες το βράδυ έδειχναν ότι "συνηθίσαμε τα κόλπα σας και αυτή τη φορά... θα βγούμε από πάνω".
Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε στο πέμπτο παιχνίδι όσο σε κανένα από τα άλλα τέσσερα, τα δύο δηλαδή που τα νίκησε. Χθες ήταν για 35+ λεπτά ο απόλυτος πρωταγωνιστής του αγώνα, είχε μυαλό, σωστές επιλογές και όλα εκείνα τα στοιχεία που του έδωσαν κάτι που δικαιούταν. Ηταν για μήνες πρώτος και καλύτερος, άξιζε μια θέση στο φάιναλ φορ, δυσκολεύτηκε να την πάρει από τον χειρότερο δυνατό αντίπαλο που θα μπορούσε να του τύχει ως όγδοος αφού η Φενέρ ήταν μια ομάδα συνολικά για ψηλότερα και από... καραμπόλες βρέθηκε εκεί.
Επειδή, όμως, όπως είπε ο Μπαρτζώκας τα πλέι οφ είναι ένα άλλο πρωτάθλημα και δεν μετράνε τα προηγούμενα, ο Ολυμπιακός παρουσίασε το ιδανικό πακέτο στο πιο κρίσιμο ματς. Ξεκινώντας από το μυαλό, ξέροντας πια όχι μόνο τι θα αντιμετωπίσει αλλά και πώς θα αντιδράσει, έμεινε ήρεμος και από 'κει και πέρα ήταν απλή υπόθεση, όπως αποδείχθηκε, να παίξει το μπάσκετ... του πρώτου και να ετοιμάζεται για την τελική διεκδίκηση.
