Ο 18χρονη διεθνής γκαρντ, Ναταλία Αρσενιάδου, μίλησε στο EOK WebRadio για τη νέα πρόκληση της καριέρας της στις ΗΠΑ και στο Weatherford College αλλά και για τις εντυπώσεις της έως τώρα στο κολλέγιο. Αναλυτικά είπε:
Για το πώς βρέθηκε αυτή η πρόταση: «Όλο αυτό έγινε πολύ απότομα. Ξεκίνησε από 15 Αυγούστου όπου με πήρε τηλέφωνο ο Ζήσης Σαρικόπουλος και μου ανακοίνωσε ότι υπάρχει μια ευκαιρία και το κολλέγιο να με δεχτεί. Εγώ δεν ήξερα τίποτα αρχικά. Υπήρχε κάποιο πρόβλημα νομίζω με μια νιγηριανή κοπέλα, η οποία είχε πρόβλημα με τη βίζα της και δεν κατάφερε να έρθει, με αποτέλεσμα να “ανοίξει” θέση. Επικοινώνησε ο Σαρικόπουλος με τον προπονητή μου επειδή ήταν πιο παλιά συμπαίκτες, του ανέφερε το όνομά μου και του άρεσε η ιδέα αυτή. Έφτιαξε ένα βίντεο, με είδε αρκετά, το παρακολούθησε το κολλέγιο και με δέχτηκε».
Για το πώς ένιωσε όταν παρουσιάστηκε αυτή η προοπτική: «Ένιωσα απίστευτη χαρά. Προφανώς έβαλα τα κλάματα γιατί ήρθε πολύ ξαφνικά. Δεν είχα προσπαθήσει κάτι τέτοιο. Προφανώς και ήθελα να πάω στις ΗΠΑ όπως κάθε άλλη αθλήτρια, μιας και είναι το peak του αθλητισμού εκεί. Ήταν απίστευτη η χαρά. Δεν είχα καταλάβει το τι θα γίνει και αν θα το καταφέρουμε όλο αυτό, γιατί έπρεπε να προλάβουμε την προθεσμία με τη βίζα. Ήμασταν λίγο συντηρητικοί στο να χαρώ πάρα πολύ. Τελικά το καταφέραμε, δεν περιγράφεται το πόσο χαρούμενη είμαι».
Για το τι είναι το Junior College (JUCO): «Είναι ένα διετές κολλέγιο, όπου ουσιαστικά είναι σαν ένα φυτώριο αθλητών, στο οποίο μπορούν να έρθουν πάρα πολύ scouters για να δουν παίκτριες τις οποίες θέλουν να ανεβάσουν σε παραπάνω κατηγορίες. Προετοιμάζουν τις παίκτριες εδώ, γιατί υπάρχουν απεριόριστες ώρες στο γυμναστήριο και στα βάρη. Μας προετοιμάζουν για τις επόμενες κατηγορίες, είναι μια πιο εύκολη προσαρμογή».
Για το τι μπορεί να πάρει από τον προπονητή της ομάδας, Bob McKinley: «Θέλω να αποκομίσω πιο πολύ τις εμπειρίες του, γιατί 47 χρόνια εμπειρίας δεν είναι και λίγα. Έχει ζήσει πάρα πολλές εμπειρίες, θα ξέρει πώς να αντιδράσει σε κάθε κατάσταση, τα πάντα. Θα είναι πάρα πολύ καλό για το παιχνίδι μου να ξέρω τι μπορώ να κάνω ανά πάσα στιγμή, να μπορώ να τον εμπιστεύομαι, γιατί θα έχει τεράστιες γνώσεις στο άθλημα. Ελπίζω σε δύο χρόνια να έχω κάποιον μεγαλύτερο στόχο».
Για το αν μίλησε με την Παναγιώτα Καλογήρου που βρίσκεται επίσης εκεί: «Είχαμε μιλήσει λίγο. Μου το είπε ο Ζήσης Σαρικόπουλος ότι θα είναι κι αυτή εδώ. Είχε έρθει περίπου μια βδομάδα πριν από εμένα και είχε προσαρμοστεί, είχε γνωρίσει τις κοπέλες, το σύστημα. Θεώρησα ότι θα ήταν καλή επιλογή να της στείλω για να μάθω πώς λειτουργούν εδώ, αν θα μπορέσω να προσαρμοστώ. Την ήξερα και πριν από δύο χρόνια στην Εθνική, είχαμε πάρα πολύ καλές σχέσεις».
Για τις έως τώρα εντυπώσεις της απ’ το κολλέγιο: «Δε μπορώ να περιμένω να ξεκινήσει η σεζόν, να αρχίσουν οι αγώνες, να δω πώς είναι η εμπειρία του αμερικάνικου μπάσκετ. Ακόμα και να πας σε άλλους αγώνες, του βόλεϊ, του softball, του γκολφ, για να γνωριστείς και με τις άλλες κοπέλες. Μου έχει κάνει τεράστια εντύπωση το μέγεθος του κολλεγίου και η οργάνωση. Έχουν προσχεδιάσει τα πάντα, ο κόουτς ήδη έχει φτιάξει το πρόγραμμα όλου του χρόνου. Το σχολείο έχει παντού χάρτες για να μη χαθούν οι μαθητές. Είμαστε διεθνείς και μπορεί να δυσκολευόμαστε λίγο στην αρχή με τη γλώσσα, αλλά είναι πάρα πολύ δεκτικοί στο να κάνουμε ερωτήσεις ή να μπερδευτούμε λιγάκι. Είναι πάρα πολύ οργανωμένα, πάρα πολύ προσεγμένα».
Για τις σκέψεις της στον σοβαρό τραυματισμό που είχε στο παρελθόν: «Είμαι περήφανη για το ότι ποτέ δεν έκανα αρνητικές σκέψεις στον τραυματισμό μου. Αρχικά, δεν πίστευα ότι είχα τόσο σοβαρό τραυματισμό όταν έγινε. Όταν έγινε το χειρουργείο και μετά με την αποκατάσταση πάντα έλεγα ότι θα μπω πιο δυνατή, ότι θα επιστρέψω όσο πιο γρήγορα γίνεται και ότι δε με κρατάει τίποτα πίσω. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη για το ότι δεν το άφησα ποτέ να με ρίξει. Σε αυτό βοήθησε και ο προπονητής μου, γιατί δε με άφησε ποτέ μόνη, με φώναζε στις προπονήσεις, κάναμε ατομικά έτσι ώστε να μη με ρίξει ψυχολογικά όλο αυτό. Με βοήθησαν και οι Εσπερίδες, με είχαν καλύψει σε όλα, ήταν πάντα δίπλα μου. Τους ευχαριστώ όλους».
Για τα όνειρά της: «Πάντα έκανα τα πιο τρελά όνειρα. Πάντα στόχευα το WNBA. Δεν ξέρω αν θα γίνει, αλλά είναι στόχος. Για τώρα, θέλω να το πάρω λίγο βήμα-βήμα, να μη έχω τα πιο τρελά όνειρα αυτήν τη στιγμή. Θέλω την D1, αν καταφέρω να το πετύχω και να φτάσω εκεί. Φυσικά είναι και το να παίξω ευρωπαϊκό μπάσκετ σε επαγγελματικό επίπεδο».
Για την παίκτρια που έχει πρότυπο: «Σαν πρότυπό μου έχω την Γκάμπι Γουίλιαμς που παίζει στην Εθνική Γαλλίας. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν πραγματικά εναντίον όλης της Αμερικής. Την έχω σαν πρότυπο και με τον τρόπο που παίζει, και με τον τρόπο που αντιδράει, και με τον χαρακτήρα της και όλα».
