Ο Τιμ Ντάνκαν κλείνει τα 48 του χρόνια και το Basketa.gr παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο αφιέρωμα στον θρύλο των Σαν Αντόνιο Σπερς.
Δεν αποτέλεσε ποτέ έναν απλά έναν επιτυχημένο αθλητή. Από μικρός κατάφερε να ξεχωρίσει και για την έφεσή του στο διάβασμα. Δεν υπήρξε ποτέ ο άνθρωπος που βιαζόταν να κάνει το οτιδήποτε ή που αφήνει τα συναισθήματά του να τον «πνίγουν». Χωρίς να γίνει ποτέ ο ορισμός του σούπερ σταρ κατάφερε να γίνει ο κορυφαίος πάουερ φόργουορντ όλων των εποχών.
Τον αποκάλεσαν ουκ ολίγες φορές «βαρετό». Ωστόσο δεν επηρεάστηκε ποτέ. Έκανε πάντοτε αυτό για το οποίο ήταν φτιαγμένος. Έπαιζε με τον δικό του τρόπο κι έγραψε ιστορία. Θα υπάρξει άλλωστε ποτέ κάποιος άλλος μπασκετμπολίστας ο οποίος θα βρίσκεται ταυτόχρονα στις καλύτερες πεντάδες του ΝΒΑ στην άμυνα και την επίθεση για 13 διαδοχικά χρόνια;
Το Basketa.gr ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής του Τιμ Ντάνκαν. Από τις Παρθένες Νήσους μέχρι την κορυφή του κόσμου.
«Δελφίνι» και όνειρα Ολυμπιάδας
Αγάπησε από μικρός το νερό επηρεασμένος από τις αδερφές του. Η Σερίλ και η Τρέισι ήταν κολυμβήτριες και μάλιστα η δεύτερη αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ για τις Παρθένες Νήσους. Ο ίδιος από μικρός φαινόταν ότι θα λάμψει. Άψογος μαθητής και ταυτόχρονα σπουδαίο ταλέντο στην κολύμβηση. Αντίθετα με το μπάσκετ όπου δεν διακρίθηκε ποτέ για την ταχύτητά του, ως κολυμβητής διαγωνιζόταν στο ελεύθερο σε αγωνίσματα που απαιτούν ταχύτητα όπως τα 50 και τα 100 μέτρα, αλλά κι αντοχή όπως τα 400 μέτρα. Το όνειρό του ήταν να λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992, όμως η μοίρα είχε άλλα σχέδια για εκείνον και φανερώθηκαν γρήγορα.
Ο τυφώνας και οι... καρχαρίες
Το 1989 αποδείχτηκε μία εξαιρετικά δύσκολη χρονιά για τον τότε 14χρονο Τιμ. Μία ημέρα πριν τα γενέθλιά του έχασε τη μητέρα του η οποία έπασχε από καρκίνο του στήθους. Πριν φύγει από τη ζωή είχε ζητήσει ως χάρη από τα παιδιά της να της υποσχεθούν πως με ό,τι κι αν καταπιάνονταν επαγγελματικά, θα το έκαναν αφού πρώτα θα έπαιρναν το πτυχίο τους. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ο τυφώνας Ούγκο «χτύπησε» την Καραϊβική και μεταξύ των απωλειών ήταν και το μοναδικό κολυμβητήριο ολυμπιακών διαστάσεων που υπήρχε στο Σεν Κρουά των Παρθένων Νήσων. Η επόμενη επιλογή για να συνεχίσει να κολυμπάει ο Ντάνκαν, ήταν ο Ατλατικός Ωκεανός. Αυτή όμως έφυγε γρήγορα από το μυαλό του, διότι φοβόταν τους καρχαρίες. Πλέον έπρεπε να αναζητήσει το επόμενο βήμα του στον αθλητισμό.
Ψυχολογία, ανθρωπολογία, κινέζικη λογοτεχνία και λίγο... μπάσκετ
Ο αδερφός του Σκοτ ο οποίος έγινε σκηνοθέτης, ήταν εκείνος ο οποίος έριξε την ιδέα. Βλέποντας τον μικρό αδερφό του να είναι αρκετά ψηλός, τον προέτρεψε να ασχοληθεί με το μπάσκετ. Μέχρι τότε, η πορτοκαλί μπάλα ήταν άγνωστη... Στη συνέχεια όμως η μεταξύ τους σχέση έγινε σχέση λατρείας. Μετά την αρχική άβολη κατάσταση, φάνηκε ότι θα τα κατάφερνε πολύ καλά. Κι αυτό συνέβη. Σιγά-σιγά ξεχώρισε και τα κολέγια τον ανακάλυψαν και του πρότειναν προγράμματα υποτροφίας. Τα πανεπιστήμια του Χάρτφορντ, του Ντέλαγουερ και του Πρόβιντενς εισέπραξαν αρνητική απάντηση και η επόμενη μέρα θα τον έβρισκε εκεί που πείστηκε ότι θα είχε τις καλύτερες σπουδές.
Ο Ντέιβ Όντομ ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για την περίπτωση του Ντάνκαν όχι μόνο ως μία κίνηση ενίσχυσης για την μπασκετική ομάδα του Ουέικ Φόρεστ, αλλά και για τον άνθρωπο Τιμ. Από το 1993 όταν και μετακόμισε στην πόλη Ουίνστον για να φοιτήσει στο συγκεκριμένο κολέγιο, είχε πάρει ήδη την απόφασή του. Δεν θα έφευγε για το ΝΒΑ πριν την αποφοίτησή του κι αφού τηρούσε την υπόσχεσή του προς τη μητέρα του. Κατά την τετραετία του στους Demon Deacons, εκτός από το μπάσκετ, δεν ασχολήθηκε μόνο με την ψυχολογία, αλλά παρακολούθησε μαθήματα για την ανθρωπολογία και για την κινέζικη λογοτεχνία... Από το 1995 κι έπειτα όποτε δήλωνε συμμετοχή ήταν δεδομένο ότι θα επιλεγόταν στο νούμερο 1 του ντραφτ. Έγινε διαθέσιμος όμως το 1997 κι αφού πρώτα πήρε το πτυχίο του...
Τα «σπιρούνια» και οι «δίδυμοι πύργοι»
Μετά από μία πολύ άσχημη σεζόν στην οποία ο Ντέιβιντ Ρόμπινσον ήταν τραυματίας κατά το μεγαλύτερο μέρος της, οι Σαν Αντόνιο Σπερς τερμάτισαν με ρεκόρ 20-62 και στάθηκαν τυχεροί στη λοταρία, με αποτέλεσμα να έχουν την πρώτη επιλογή του ντραφ του 1997. Φυσικά δεν θα μπορούσαν να μην επιλέξουν τον Τιμ Ντάνκαν, με στόχο να δημιουργήσουν ένα εκπληκτικό δίδυμο στη γραμμή των ψηλών όπως και συνέβη. Ο απόφοιτος του Ουέικ Φόρεστ αποτέλεσε μαζί με τον «Ναύαρχο» ένα από τα πιο κυρίαρχα ντουέτα όλων των εποχών στο «ζωγραφιστό».
Δεν τους έδωσαν τυχαία το παρατσούκλι «δίδυμοι πύργοι» και μαζί οδήγησαν την ομάδα του Γκρεγκ Πόποβιτς σε δύο πρωταθλήματα. Το 1999 αλλά και το 2003. Ο ίδιος ο Ντάνκαν έγινε με το «καλημέρα» ο αγαπημένος του προπονητή του ο οποίος ανέπτυξε μαζί του μία ιδιαίτερη σχέση αγάπης. Δεν είναι άλλωστε λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι δεν έχει υπάρξει ποτέ ξανά τέτοια αρμονική συνεργασία ανάμεσα στοιν κορυφαίο παίκτη μίας ομάδας μπάσκετ και στον κόουτς του... Το 2003 ο Ρόμπινσον αποσύρθηκε από την ενεργό δράση και μία -εξαιρετική- νέα μέρα ξημέρωνε στην πόλη του Τέξας.
Η «μαγική» τριπλέτα
Η εποχή που είχε παρτενέρ ένα σπουδαίο ψηλό πέρασε και πλέον θα έπρεπε να «χτιστεί» μία ομάδα η οποία θα βασιζόταν και σε δύο γκαρντ, πλην του Ντάνκαν ο οποίος άρχισε να παίζει και στις δύο θέσεις της φροντ λάιν. Τα κατάλληλα πρόσωπα βρέθηκαν στους Τόνι Πάρκερ και Μανού Τζινόμπιλι. Αμφότεροι παρόντες και στο πρωτάθλημα του 2003, θα έβγαιναν πλέον πιο μπροστά για να βοηθήσουν, σ’ ένα ρόστερ που απαρτιζόταν επίσης από αρκετούς ρολίστες...
Η δουλειά γινόταν και με το παραπάνω και τα αποτελέσματα έρχονταν στο παρκέ. Το 2005 ο Ντάνκαν φόρεσε το τρίτο δαχτυλίδι πρωταθλητή στην καριέρα του και παράλληλα κατακτούσε στα 29 του χρόνια για τρίτη φορά και το βραβείο του πολυτιμότερου σε σειρά τελικών, κάτι που δεν θα πετύχαινε ξανά στα υπόλοιπα έντεκα χρόνια της καριέρας του. Η κυρίαρχη εποχή των «σπιρουνιών» θα έφτανε στο πικ της το 2007, όταν ο τότε νεαρός Λεμπρόν Τζέιμς θα ένιωθε τη δύναμή τους, καθώς οι Κλίβελαντ Καβαλίερς «σκουπίστηκαν» στους τελικούς εκείνης της χρονιάς... Παρ’ όλα αυτά δεν θα κατάφερνε ποτέ να γίνει back to back πρωταθλητής.
Το πέμπτο δαχτυλίδι και η επόμενη μέρα
Η εξαετία που ακολούθησε (2007-2013) ήταν δύσκολη. Η ομάδα παρέμενε σταθερά σε κορυφαίο επίπεδο τερματίζοντας την κανονική περίοδο με περισσότερες από 50 νίκες σε κάθε περίπτωση. Ωστόσο τα πλέι οφ αποδεικνύονταν «πικρά» με αποκορύφωμα τη σεζόν 2010/11 όταν η πορεία σταμάτησε στον πρώτο γύρο, μετά τον αποκλεισμό από την όγδοη ομάδα της Δύσης, τους Μέμφις Γκρίζλις.
Το 2013 κατάφεραν να φτάσουν ξανά σε τελικούς και μία... ανάσα από την κατάκτηση του τίτλου. Προηγήθηκαν με 3-2 απέναντι στους πρωταθλητές Μαϊάμι Χιτ όμως στον έκτο τελικό έχασαν την τεράστια ευκαιρία να νικήσουν κι αφού «λύγισαν» στην παράταση, μετά το ιστορικό τρίποντο του Ρέι Άλεν, τελικά δεν τα κατάφεραν κι έχασαν τον τίτλο με 4-3. Ωστόσο την επόμενη χρονιά παρουσιάστηκαν πιο ισχυροί και πήραν την εκδίκησή τους, νικώντας άνετα στη σειρά των τελικών τους Χιτ με 4-1.
Μετά το πέμπτο δαχτυλίδι πρωταθλητή που φόρεσε είχε αρχίσει να σκέφτεται σοβαρά την ιδέα της απόσυρσης από την ενεργό δράση... Ανακοίνωσε την απόφασή του στις 11 Ιουλίου κι αφού δύο εβδομάδες νωρίτερα είχε πρώτα κάνει χρήση της οψιόν που είχε για να παραμείνει στα «σπιρούνια». Τελικά, έπειτα από 19 ολόκληρα χρόνια στον οργανισμό αποφάσισε να σταματήσει. Ο Γρεγκ Πόποβιτς πάντως γνωστοποίησε άμεσα ότι δεν θα αποτελούσε παρελθόν για την ομάδα, καθώς θα έπαιρνε θέση στο τεχνικό επιτελείο...
Μάλιστα στις 3/3/2020 κάθισε για πρώτη φορά στον πάγκο της ομάδας ως χεντ κόουτς, καθώς ο «Ποπ» απουσίασε από το παιχνίδι με τους Σάρλοτ Χόρνετς λόγω προσωπικού προβλήματος. Στην πρεμιέρα του οδήγησε την ομάδα σε μεγάλη νίκη απέναντι στις «σφήκες» με 104-103. Απ’ ό,τι φαίνεται δεν απέχει αρκετά ο καιρός που θα αναλάβει μόνιμα αυτό το πόστο...
«Πιστός» της εθνικής ομάδας
Μία από τις αγαπημένες συνήθειες του Ντάνκαν, ήταν να αγωνίζεται και με την Εθνική ΗΠΑ. Το 1998 είχε επιλεγεί για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αθήνας, όμως δεν έμελλε να αγωνιστεί, καθώς λόγω του λοκ άουτ, δεν έπαιξαν οι επαγγελματίες παίκτες από το ΝΒΑ. Έναν χρόνο αργότερα πάντως ενίσχυσε το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της πατρίδας του στο Προολυμπιακό Τουρνουά για τους Αγώνες του Σίδνεϊ. Παρ’ όλα αυτά στάθηκε άτυχος και δεν ταξίδεψε για την Αυστραλία, εξαιτίας ενός τραυματισμού στο γόνατο το καλοκαίρι του 2000.
Αυτό που δεν κατάφερε στις αρχές της νέας χιλιετίας, το πέτυχε λίγα χρόνια αργότερα. Το 2004 ήταν μέλος της ομάδας των ΗΠΑ που έπαιξε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Η ομάδα δεν είχε το κατάλληλο κλίμα στο εσωτερικό της και ούτε τα αποτελέσματα βοήθησαν, καθώς τερμάτισε στην τρίτη θέση και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο. Οι Αμερικανοί γύρισαν στη βάση τους απογοητευμένοι καθώς για πρώτη φορά η εθνική ομάδα δεν κατάφερε να πάρει το χρυσό σε Ολυμπιάδα. Ο ίδιος ο Ντάνκαν είχε πάρει την απόφασή του να μην φορέσει ξανά τη φανέλα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, χωρίς όμως να αποκαλύψει τι ακριβώς συνέβη.
Ο φιλάνθρωπος Τιμ
Από το 2001 και τα 26 του χρόνια, ο Ντάνκαν δημιούργησε το φιλανθρωπικό του ίδρυμα. Επηρεασμένος από το χαμό της μητέρας του έδωσε πολλά χρήματα για μελέτες κατά του καρκίνου και στήριξη ανθρώπων οι οποίοι ταλαιπωρήθηκαν από αυτήν την ανίατη ασθένεια. Παράλληλα αρκετά χρήματα από το ίδρυμα δόθηκαν για την προστασία των παιδιών. Όλες αυτές οι κινήσεις του είχαν ως αποτέλεσμα να λάβει αρκετές τιμές, μεταξύ των οποίων και το Μετάλλιο Τιμής από τις Παρθένους Νήσους, που αποτελεί την ύψιστη τιμή που δίνεται.
Στην προσωπική του ζωή, ο Ντάνκαν παντρεύτηκε το 2001 την Έιμι Σέριλ με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Τη Σίδνεϊ το 2005 και τον Ντρέιβεν δύο χρόνια αργότερα. Το ζευγάρι χώρισε το 2013 και το καλοκαίρι του 2017 ο νυν βοηθός προπονητής των Σπερς απέκτησε παιδί με την επί χρόνια σύντροφό του Βανέσα Μάτσιας η οποία έφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο κοριτσάκι που ονομάστηκε Κιλ.
Αριθμοί που ζαλίζουν
Στην τεράστια καριέρα του ο Τιμ Ντάνκαν πέτυχε πολλά ρεκόρ κι έπαιξε συνολικά σε 1643 παιχνίδι σε κανονική περίοδο και πλέι οφ... Δείτε παρακάτω τη λίστα με τα κατορθώματά του...
5 πρωταθλήματα ΝΒΑ
3 βραβεία MVP σε τελικούς πλέι οφ
2 βραβεία MVP κανονικής περιόδου
15 συμμετοχές σε All Star Game
1 βραβείο MVP σε All Star Game
10 φορές στην πρώτη πεντάδα του ΝΒΑ
3 φορές στη δεύτερη πεντάδα του ΝΒΑ
2 φορές στην τρίτη πεντάδα του ΝΒΑ
8 φορές στην πρώτη αμυντική πεντάδα του ΝΒΑ
7 φορές στη δεύτερη αμυντική πεντάδα του ΝΒΑ
Κορυφαίος ρούκι της σεζόν
Κορυφαία πεντάδα ρούκι
1 φορά κορυφαίος συμπαίκτης στο ΝΒΑ
Αποσύρθηκε η φανέλα με τον αριθμό 21 από τους Σπερς και από το κολέγιο Ουέικ Φόρεστ
1 φορά κορυφαίος αθλητής στις ΗΠΑ
Δείτε τον Ντάνκαν στις καλύτερες στιγμές του:
