Τα Τρίκαλα έχασαν ένα ντέρμπι, αλλά αντέδρασαν σε ένα άλλο, βάζοντας «στοπ» στον Αλμυρό και επιβεβαιώνοντας, ότι ζει το δικό του, μπασκετικό όνειρο, αναζητώντας το κάτι παραπάνω στην φετινή Γ' Εθνική.
Ο 4ος όμιλος της φετινής Γ’ Εθνικής ήταν ξεκάθαρο εξαρχής, ότι χαρακτηριζόταν από μια… πολυκοσμία, αναφορικά με τις ομάδες, που προβάλλουν ως φαβορί για να κάνουν πρωταθλητισμό. Οι Σοφάδες και το IBC είναι και οι μόνες, που έχουν μείνει στο αήττητο μετά από τρεις αγωνιστικές στον όμιλο, ωστόσο υπάρχουν κι άλλοι με μεγάλες επιδιώξεις και δύο εξ αυτών συναντήθηκαν την Κυριακή (23/10) στα Τρίκαλα.
Ο τοπικός ΑΟ, που πέρυσι έκαναν μια εξαιρετική χρονιά στον 4ο όμιλο της Γ’ Εθνικής, διεκδικεί αυτή την φορά το κάτι παραπάνω και το έδειξε σε διάστημα μιας εβδομάδας, όπου κλήθηκε σε αντίδραση σε ένα ντέρμπι, μετά από ήττα σε ένα άλλο ντέρμπι. Και όλα αυτά, για μια ομάδα με διάρκεια ζωής μόλις τριών ετών, που αντιμετώπιζε τους Σοφάδες του Μιχάλη Πελεκάνου και του Μιχάλη Πολίτη, αλλά φαίνεται έτοιμη για τα δύσκολα.
Η γέννηση της ιδέας, η ανοδική πορεία, η αντίδραση και το «μπλόκο» στον Αλμυρό
Ήταν 22 Ιουνίου του 2019, όταν μετά τη διάλυση των Τρικάλων BC έναν χρόνο νωρίτερα και μια διαρκή ζύμωση στο μπάσκετ της περιοχής, η ομάδα που έχει διακριθεί ως μια από τις κορυφαίες επαρχιακές στην ιστορία του ποδοσφαίρου, αποφάσισε αυτό το νέο «βήμα» μέσα από πρωτοβουλία του Ερασιτέχνη, ενώνοντας τις δυνάμεις της με τους Μάγους Τρικάλων και παίρνοντας θέση στη Γ’ Εθνική ύστερα από δύο χρόνια στην Α1 ΕΣΚΑ Θεσσαλίας.
Η πρώτη αναγνωριστική χρονιά ήταν αρκετά καλή, ωστόσο ο Σπάρτακος ήταν ασταμάτητος και ο Αλμυρός καλύτερος… στα σημεία, αφήνοντας τον ΑΟΤ στην τρίτη θέση με ρεκόρ 14-4. Η υπόσχεση, όμως, δόθηκε και με τον Ηλία Παπαδημητρίου να παραμένει στον πάγκο, η απόφαση ελήφθη για εμπλουτισμό του ρόστερ σε διαθέσιμες λύσεις, διατηρώντας ορισμένους παίκτες, όπως ο αρχηγός Θανάσης Γκαντιάς, ο «αειθαλής» Γιώργος Λεπενιώτης ή ο Ντίνος Αργύρης, και φέρνοντας στις τάξεις του αθλητές, που θα ανέβαζαν κι άλλο το επίπεδο, όπως ο Γιώργος Μόσορας, ο Σταύρος Αργύρης ή ο Ανδρέας Σούλκο.
Η επιβεβαίωση πως το επίπεδο έχει αλλάξει, ήρθε στην πρεμιέρα με την επικράτηση στο θεσσαλικό ντέρμπι με 72-58 επί του ΓΣ Αγριάς, εντάσσοντας παράλληλα τον πρώτο ξένο στην ιστορία του, τον Γκανέζο Ζοέλ Οπόκου-Ταμ. Την επόμενη εβδομάδα, όμως, και παρότι είχε καταφέρει να γυρίσει το παιχνίδι με ένα εκπληκτικό επιμέρους 5-26, προηγούμενος με 47-54 στην τρίτη περίοδο, πήρε στο φινάλε ένα γερό μάθημα από το εξίσου φιλόδοξο IBC, κατανοώντας πως το έργο του θα ήταν δύσκολο.
Την νέα εβδομάδα, μάλιστα, είχε μπροστά του ένα νέο μεγάλο τεστ με αντίπαλο τον Αλμυρό, ο οποίος έμοιαζε στις πρώτες δύο αγωνιστικές να έρχεται… με φόρα, έχοντας και την αύρα του Μιχάλη Πελεκάνου εκτός του σπουδαίου «μπόμπερ» Μιχάλη Πολίτη, που ήδη διέθετε. Με τέσσερις παίκτες, ωστόσο, σε πολύ καλή μέρα και διψήφιο αριθμό πόντων (Σούλκο, Φρύδας, Λεπενιώτης, Ντ. Αργύρης) αντιπαρήλθε του ταλέντου της ομάδας του Βόλου και επανήλθε στις επιτυχίες.
Ο ΑΟ Τρίκαλα, λοιπόν, ζει το δικό του όνειρο τα τελευταία χρόνια. Ένα μπασκετικό όνειρο, που ελπίζει να τον φέρει σε σπουδαία μονοπάτια…
