Ο Αντρέα Μπαρνιάνι γίνεται σήμερα (26/10) 37 ετών και το Basketa.gr παρουσιάζει την πορεία του παίκτη ο οποίος όλοι πίστευαν ότι θα άφηνε εποχή, αλλά τελικά... άφησε τα παρκέ πριν από πέντε χρόνια.
Γεννημένος και μεγαλωμένος στη Ρωμή -μαζί με τον αδερφό του Ενρίκο-, ο μικρός Αντρέα φαινόταν ότι θα κατάφερνε σπουδαία πράγματα. Ψήλωνε όλο και περισσότερο, όμως παράλληλα η επαφή του με την πορτοκαλί μπάλα του μπάσκετ γινόταν όλο και καλύτερη. Κάποιοι καθ' υπερβολή θα την χαρακτήριζαν ακόμα και... ερωτική.
Αντίθετα με άλλους, δεν δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα να καταλάβει ότι η καλαθοσφαίριση ήταν το άθλημα που του ταίριαζε και που στη συνέχεια θα τον έκανε παγκοσμίως γνωστό, καθώς πριν καν ενηλικιωθεί, όλοι μιλούσαν για εκείνον. Ήδη κάποιοι τον σύγκριναν λόγω του στιλ του με τον Ντιρκ Νοβίτσκι, καθώς ο Γερμανός διέπρεπε ήδη στα παρκέ του καλύτερου πρωταθλήματος του κόσμου. Το παρατσούκλι του όμως ήταν «μάγος» για όσα έκανε στο παρκέ παρά το μπόι του!
Διακρίσεις στην πατρίδα κι έτοιμος για... απογείωση
Στα 17 του χρόνια, το 2002 ξεκινάει την πορεία του στο επαγγελματικό μπάσκετ με τη φανέλα της Στέλλα Ατζούρα Ρόμα. Η μικρή ομάδα της «Αιώνιας Πόλης» αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της τρίτης κατηγορίας, όμως έχει έναν παίκτη ο οποίος αναγκάζει σκάουτερς απ' όλο τον κόσμο να βρεθούν στις εξέδρες για να παρακολουθήσουν τους αγώνες της. Ο Μπαρνιάνι πείθει με τις εμφανίσεις του, στο ΝΒΑ τον σημειώνουν στις λίστες τους, αρκετές ευρωπαϊκές ομάδες προσπαθούν να αποσπάσουν την υπογραφή του, αλλά τα καταφέρνει η -τότε κραταιά- Μπενετόν Τρεβίζο στην οποία μετακομίζει το 2003. Προπονητής της ομάδας είναι ο Έτορε Μεσίνα ο οποίος πιστεύει πολύ στο ταλέντο του. Στις 20/10/2003 αντιμετωπίζει τους Τορόντο Ράπτορς σε φιλικό αγώνα επί καναδικού εδάφους, χωρίς να γνωρίζει ότι το μέλλον του θα ήταν εκεί! Σε αυτήν την αναμέτρηση τραβάει επάνω του τα βλέμματα καταγράφοντας 13 πόντους, 5 ριμπάουντ, 2 τάπες κι ένα κλέψιμο σε 22 λεπτά συμμετοχής, με τους «πράσινους» να χάνουν δύσκολα 86-83.
Εκεί πλέον οι άνθρωποι των «πτερόσαυρων» κύκλωσαν το όνομά του. Στα πρώτα του δύο χρόνια με τη φανέλα της Μπενετόν κατακτά ισάριθμα Κύπελλα Ιταλίας έχοντας βασικό ρόλο μόνο τη δεύτερη σεζόν, καθώς την πρώτη είχε ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς. Προς το παρόν στην Ευρωλίγκα δεν έχει πετύχει κάτι το αξιοσημείωτο. Το καλοκαίρι του 2005 ο Ντέιβιντ Μπλατ παίρνει τη θέση του «Έκτορα» ο οποίος δεν μπορούσε να αρνηθεί τα ρούβλια που του πρόσφερε η ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Ο Αμερικανοϊσραηλινός πρώην προπονητής του Ολυμπιακού τον βοηθάει να... εκτοξευτεί. Η Μπενετόν η οποία είχε στο ρόστερ της τον Νίκο Ζήση, τον Ραμούνας Σισκάουσκας αλλά και τον Ντρου Νίκολας στέφεται πρωταθλήτρια Ιταλίας για πέμπτη και τελευταία φορά στην ιστορία της. Ο ίδιος κάνει τη διαφορά και στην Ευρωλίγκα και πλέον έχει αποφασιστεί να αφήσει τα πάτρια εδάφη και να ζήσει το όνειρο του ΝΒΑ.
Ο Γκεραρντίνι και η «χρυσή» σελίδα του ντραφτ
Στις 22/6/2006 οι Τορόντο Ράπτορς ανακοίνωσαν επίσημα ότι νέος αντιπρόεδρος και βοηθός τζένεραλ μάνατζερ του οργανισμού ήταν πλέον ο Μαουρίτσιο Γκεραρντίνι. Ο άνθρωπος ο οποίος έπεισε τον Μπαρνιάνι να παίξει για την Μπενετόν Τρεβίζο κατείχε πλέον σπουδαίο ρόλο στην ομάδα που διέθετε την πρώτη επιλογή στο ντραφτ που θα πραγματοποιούταν στο «Madison Square Garden», έξι βράδια αργότερα. Οι «πτερόσαυροι» ντράφταραν πριν τρία χρόνια στην τέταρτη θέση τον Κρις Μπος και θεωρούσαν ότι βάζοντας δίπλα του έναν ακόμα ψηλό με έφεση στο σκοράρισμα και στο μακρινό σουτ, θα γίνονταν ασυναγώνιστοι.
Αμφιβολίες υπήρχαν, αλλά η γνώμη του -51χρονου τότε και νυν τζένεραλ μάνατζερ της Φενέρμπαχτσε- Γκεραρντίνι παίζει κομβικό ρόλο και ο Ντέιβιντ Στερν ανακοινώνει ότι στο νούμερο ένα το Τορόντο επέλεξε τον Αντρέα Μπαρνιάνι. Πλέον είχε γραφτεί ιστορία. Στα 21 του χρόνια ο Ιταλός έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος στην ιστορία ο οποίος βρισκόταν στην κορυφή του ντραφτ. Παράλληλα ήταν ο έκτος international player ο οποίος προσπερνάει τους Αμερικανούς αφήνοντάς τους πίσω του, αλλά και μόλις ο δεύτερος μετά τον Γιάο Μινγκ ο οποίος θα επιλεγόταν στην πρώτη θέση, χωρίς να έχει παίξει μπάσκετ στις ΗΠΑ.
Ακόμα... περιμένουν οι Ράπτορς
Έχοντας γίνει ο πρώτος οργανισμός του ΝΒΑ με τόσο ξεκάθαρο άνοιγμα στην ευρωπαϊκή αγορά, οι Τορόντο Ράπτορς τον υποδέχονται θεωρώντας ότι θα μπορέσει να οδηγήσει την ομάδα σε διακρίσεις, έχοντας στο πλευρό του εκτός του Κρις Μπος κι άλλους αξιόλογους παίκτες όπως οι Άντονι Πάρκερ, Ράσο Νεστέροβιτς, Χοσέ Καλντερόν και Χόρχε Γκαρμπαχόσα. Πλην του Καλντερόν, οι υπόλοιποι τρεις είχαν αποκτηθεί εκείνο το καλοκαίρι, μαζί με τον Ούρος Σλόκαρ. Ο Σλοβένος αριστερόχειρας φόργουορντ είχε επιλεγεί έναν χρόνο νωρίτερα στις τελευταίες θέσεις (58η) του ντραφτ και οι Ράπτορς θεώρησαν ότι μπορούσε να προσφέρει, αλλά κυρίως να κάνει τον Μπαρνιάνι να αισθανθεί ακόμα πιο άνετα. Με τον Σαμ Μίτσελ στον πάγκο η ομάδα του Οντάριο τερματίζει τρίτη στην Ανατολή με ρεκόρ 47-35 και μπαίνει στα πλέι οφ. Εκεί απογοητεύει χάνοντας 4-2 στον πρώτο γύρο από τους Νιου Τζέρσεϊ Νετς, παρά το πλεονέκτημα έδρας. Ο Μπαρνιάνι παίζει σε 65 παιχνίδια κανονικής περιόδου ερχόμενος κυρίως από τον πάγκο και σκοράρει 11,6 πόντους κατά μέσο όρο. Μένει σταθερός και στους έξι αγώνες των πλέι οφ, όμως είναι ήδη φανερό στους ιθύνοντες των Ράπτορς ότι ο Μπαρνιάνι δεν μπορεί να γίνει ο νέος Νοβίτσκι, ενώ είναι ιδιαίτερα σοφτ, αποφεύγοντας όπως «ο διάβολος το λιβάνι» τις επαφές, πράγμα ανεπίτρεπτο για έναν αθλητή ο οποίος έβλεπε τους άλλους από τα 2,13μ. Η ανάδειξή του σε κορυφαίο ρούκι του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου του 2007 και η επιλογή του στην κορυφαία πεντάδα πρωτοετών δεν αποτελεί αιτία πανηγυρισμών, παρ' όλα αυτά ακόμα υπάρχει υπομονή. Αυτές ήταν και οι τελευταίες του ατομικές διακρίσεις στο ΝΒΑ!
Δίνοντάς του πίστωση χρόνου στο Τορόντο θεωρούσαν ότι θα βελτιωθεί, θα δυναμώσει και δεν θα προσφέρει μόνο στο σκοράρισμα αλλά και σε άλλους τομείς. Δυστυχώς για εκείνους έκαναν λάθος. Παρά το γεγονός ότι δεν απέδιδε στο επίπεδο που ήθελαν τον διατήρησαν στις τάξεις τους μέχρι το καλοκαίρι του 2013, όταν στα 28 του χρόνια, έχοντας αρχίσει να ταλαιπωρείται κι από πολλούς τραυματισμούς, θα άνοιγε το επόμενο κεφάλαιο της καριέρας του. Πιο πριν είχε πραγματοποιήσει την καλύτερη χρονιά της καριέρας του, καθώς τη σεζόν 2010-11 έπαιξε σε 66 παιχνίδια και σημείωσε κατά μέσο όρο 21,4 πόντους ανά αγώνα, επίδοση-ρεκόρ για τον ίδιο, όπως και τα 1,7 κοψίματα που έκανε ανά παιχνίδι.
Απογοητεύοντας (και) στη Νέα Υόρκη
Στις 10/7/2013 οι Νιου Γιορκ Νικς έπεσαν σε μία ακόμα παγίδα! Όχι μόνο πήραν μέσω ανταλλαγής από τους Ράπτορς τον παίκτη που οι τελευταίοι ήθελαν όσο τίποτα να ξεφορτωθούν, αλλά έδωσαν τρεις παίκτες (Μάρκους Κάμπι, Στιβ Νόβακ, Κουεντίν Ρίτσαρντσον), μία επιλογή πρώτου γύρου στο ντραφτ του 2016 και μία επιλογή δευτέρου γύρου για τα ντραφτ του 2014 και του 2017... Το όνειρο των παραγόντων της ομάδας του «Μεγάλου Μήλου» ήταν να φτιάξουν μία ισχυρή τριάδα αποτελούμενη από τους Καρμέλο Άντονι, Αμάρε Στάνταμαϊρ και Αντρέα Μπαρνιάνι. Το αποτέλεσμα ήταν να μην πλησιάσουν καν στο επιθυμητό επίπεδο.
Ο Ιταλός ήταν ο χειρότερος απ' όλους με 42 συμμετοχές, εξαιτίας του τραυματισμού του στον αριστερό ώμο. Την επόμενη χρονιά είχε προβλήματα στα πόδια που του επέτρεψαν να παίξει μόνο σε 29 αναμετρήσεις. Οι Νικς δεν είχαν διάθεση να χάσουν κι άλλο χρόνο και το 2015 τον άφησαν ελεύθερο να αναζητήσει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Οι Μπρούκλιν Νετς του προσφέρουν συμβόλαιο. Εκείνος είναι υγιής κι άπαντες ελπίζουν ότι στα 30 του χρόνια θα κάνει restart στην καριέρα του. Οι προβλέψεις πέφτουν ξανά στο κενό. Με αριθμούς ενός... μέτριου ρολίστα και 6,6 πόντους ανά αγώνα, σε 46 συμμετοχές, οι Νετς δεν αντέχουν καν να τον κρατήσουν στο έμψυχο δυναμικό τους μέχρι το τέλος της χρονιάς. Στις 20/2/2016, η δεύτερη χειρότερη ομάδα εκείνης της χρονιάς στο ΝΒΑ με ρεκόρ 21-61 τον άφησε ελεύθερο. Η πορεία του στο ΝΒΑ είχε ολοκληρωθεί, πλέον δεν τον ήθελε καμία ομάδα.
Στη Χώρα των Βάσκων ήρθε το τέλος
Πλέον οι επιλογές που υπήρχαν για τον Μπαρνιάνι ήταν η Κίνα και η Ευρωπή. Όταν ο Χοσεάν Κερεχέτα του πρότεινε συμβόλαιο στην Μπασκόνια, ο 31χρονος Ιταλός φόργουορντ/σέντερ δεν το σκέφτηκε και πάρα πολύ. Οι Βάσκοι θεωρούνται μία από τις σταθερές αξίες της Ευρωλίγκας και ο ίδιος θεωρούσε ότι μπορεί να προσφέρει και να δικαιώσει τους ανθρώπους οι οποίοι δεν δίσταζαν να τον εμπιστευτούν, παρά την πτωτική πορεία της καριέρας του. Το συμβόλαιο που υπέγραψε ήταν διετούς διάρκειας και προπονητής του θα ήταν ο Σίτο Αλόνσο. Ο Μπαρνιάνι θα ήταν ο απόλυτος σταρ και θα προσπαθούσε να οδηγήσει την ομάδα στο Final 4! Η κατάληξη ήταν μία ακόμα αποτυχία. Στο Σούπερ Καπ η ομάδα έχασε στα ημιτελικά, στο Final 8 του Κυπέλλου Ισπανίας έχασε επίσης στους «4», στο πρωτάθλημα τερμάτισε δεύτερη στην κανονική περίοδο αλλά αποκλείστηκε στα ημιτελικά (!), ενώ στην Ευρωλίγκα τερμάτισε στην 7η θέση και στα πλέι οφ ηττήθηκε από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 3-0. Ο ίδιος ήταν σταθερά παρών όχι στο παρκέ αλλά στο ιατρικό δελτίο της ομάδας. Από τους 34 αγώνες στην Ευρωλίγκα έπαιξε σε 15 όλους κι όλους και σε άλλους 14 στην εγχώρια λίγκα. Πριν καν τελειώσει η σεζόν και μία ημέρα μετά τη «σκούπα» από την ΤΣΣΚΑ, ο Μπαρνιάνι αποτελούσε παρελθόν για την Μπασκόνια, καθώς δεν είχε προσφέρει τα αναμενόμενα «χτυπημένος» από τραυματισμούς.
Εκείνο το καλοκαίρι έψαξε για ομάδα, όμως δεν δέχτηκε προτάσεις που τον ικανοποιούσαν και αθόρυβα έβαλε τέλος στην καριέρα του. Τον Γενάρη του 2018 είχε γραφτεί ότι ετοιμάζεται για την επιστροφή όμως ο ίδιος είχε διαψεύσει τα σενάρια εκφράζοντας την απογοήτευσή του για τις τελευταίες ομάδες με τις οποίες είχε αγωνιστεί.
Συνολικά, η καριέρα του Μπαρνιάνι δεν ήταν σε καμία περίπτωση άσχημη, αλλά δεν πλησίασε καν στο επίπεδο που ονειρεύονταν ότι θα έφτανε, όσοι τον πίστεψαν και μάλιστα τον επέλεξαν στην κορυφή του ντραφτ του 2006!
Πιστός «στρατιώτης» της «Σκουάντρα Ατζούρα»
Από την παιδική του ηλικία ο Μπαρνιάνι έθετε πάντα εαυτόν στη διάθεση των προπονητών των εθνικών ομάδων της πατρίδας του. Με την Εθνική Ανδρών έπαιξε για πρώτη φορά το 2007 στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας, ενώ ήταν παρών στην ιστορική αποτυχία του 2011 στη Λιθουανία όπου η «Σκουάντρα Ατζούρα» τερμάτισε 17η, αλλά και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2015 σε Γερμανία και Γαλλία.
Δεν έπαιξε σε Παγκόσμιο Κύπελλο ή Ολυμπιακούς Αγώνες. Θα μπορούσε να τα είχε καταφέρει αλλά το 2004 ήταν πολύ μικρός, ενώ στο Παγκόσμιο του 2006 είχε προτιμήσει να προπονηθεί στις ΗΠΑ, καθώς λίγους μήνες νωρίτερα είχε επιλεγεί στο νούμερο 1 του ντραφτ. Παρ' όλα αυτά έδειχνε σε κάθε ευκαιρία την αγάπη του για την Εθνική, την οποία ενίσχυσε στα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ του 2009, αλλά και στα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ 2011!
Δείτε videos με τον Μπαρνιάνι σε δράση:
