Ο Αιολικός Μυτιλήνης έγραψε μοναδική ιστορία με την νίκη επί της Ένωσης Αττάλου Καλύμνου, συνεχίζοντας μια δική της περιπέτεια, που κανείς, όπως κι αν καταλήξει, δε θα ξεχάσει.
Τα τελευταία χρόνια το μπάσκετ της Μυτιλήνης κάνει σημαντικά «βήματα», ώστε να αποκτήσει τη δική του «φωνή» στο ελληνικό μπάσκετ. Στην αρχή ήταν ο Παπάδος Γέρας και τώρα μια ακόμη ομάδα, που έχει γράψει την ιστορία της και στο ποδόσφαιρο, ήρθε πριν από πέντε μήνες και χάρη στην χορηγία δύο σπουδαίων παικτών, να βρεθεί για πρώτη φορά στις εθνικές κατηγορίες.
Ο Αιολικός Μυτιλήνης, από τότε που πανηγύρισε στο Κλειστό του Μετς με αντίπαλο τον Πανναξιακό, ζει τη δική του περιπέτεια. Και όπου κι αν τον βγάλει αυτή, θα έχουν άπαντες να διηγούνται μια ιστορία στο νησί, που κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει, αν και σε καμία περίπτωση δεν ήρθαν στη Γ’ Εθνική, για να επιτρέψουν στους αντιπάλους τους να κάνουν… τουρισμό στο πανέμορφο νησί της Λέσβου.
Το απέδειξαν πολύ περισσότερο, δε, με αντίπαλο την Ένωση Αττάλου Καλύμνου. Εκεί, όπου ο Θοδωρής Ντουζίδης έδωσε αφορμή για ένα πάρτι στο νησί, που καθένας θα κουβαλά μέσα του για πολύ καιρό ακόμη.
Η άνοδος με τους «γερόλυκους» και η ιστορική νίκη στο νησιώτικο ντέρμπι
Ο Αιολικός έδειξε από πέρυσι τη διάθεσή του να ζήσει το όνειρο, όσο κι αν μπορέσει να διαρκέσει αυτό. Αποκτώντας τους «γερόλυκους» Γιώργο Γιαννουζάκο και Γιάννη Γιαννούλη, έβαλε τις βάσεις να πρωταγωνιστήσει στο τοπικό του πρωτάθλημα και να πάει στο ειδικό πρωτάθλημα, από όπου αναδεικνύονται οι θριαμβευτές στο Κλειστό του Μετς, με δύο αθλητές που συστάσεις δεν χρειάζονται αγωνιστικά, για όσα έχουν πετύχει στην καριέρα τους, αλλά και τη δίψα που έχουν δείξει φορώντας την φανέλα αρκετών ομάδων των εθνικών κατηγοριών.
Το 64-54 επί του Πανναξιακού ήταν και μόνο η απαρχή αυτού του ονείρου. Στη Μυτιλήνη θέλησαν, όποια κι αν είναι η κατάληξη της πρώτης ιστορικής παρουσίας στη Γ’ Εθνική, να είναι ανταγωνιστικοί, επομένως μόνο που δεν… τσιγκουνεύτηκαν, για να βοηθήσουν στο βαθμό που μπορούσαν τον Γιώργο Γκούμα, τον άνθρωπο που έχει τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας τις τελευταίες έξι σεζόν, μαζί με την φετινή, και κατά τεκμήριο κορυφαίο στην ιστορία του συλλόγου.
Ο 3ος όμιλος θα ήταν ανταγωνιστικός με ουκ ολίγες αξιόλογες ομάδες της Αττικής σε αυτόν, που έβαζαν δύσκολα στις τρεις νησιωτικές, που συμπλήρωναν το σκηνικό. Χρειάστηκε, επομένως, και όπως φάνηκε στην πρεμιέρα με το 79-60 από τον Αργοναύτη Τριγλίας Ραφήνας, υπομονή μέχρι να έρθει η πρώτη επιτυχία.
Πέρασαν αρκετές εμπειρίες, μα και άλλες πέντε ήττες, ώστε να έρθει η ευκαιρία. Σε ένα ματς, που κρίθηκε στις λεπτομέρειες, δεν άφησαν την Κάλυμνο να πανηγυρίσει γρήγορα, έχοντας βρεθεί και στο +15 στη διάρκεια της αναμέτρησης. Με ψυχή χιλίων λεόντων και τον κόσμο στο πλευρό του, ο Αιολικός σηκώθηκε, πάλεψε και τα κατάφερε.
Είδε την Κάλυμνο να ισοφαρίζει στα 99” για τη λήξη, αλλά την τελευταία λέξη είχε ο Ντουζίδης. Με εκπληκτική άμυνα και έπειτα ασίστ του Δεκαβάλα, η ιστορία γράφτηκε. Ένα νησί στο πόδι, και ποιος να τους αδικήσει. Μέχρι την επόμενη μεγάλη στιγμή, αυτή θα μείνει για πάντα στις μνήμες τους…
