Ο Αιολικός Μυτιλήνης επικράτησε με 63-62 του Πικερμίου, σε αγώνα για την 20η αγωνιστική του 3ου ομίλου της Γ’ Εθνικής και αφενός σταμάτησε το μεγάλο σερί του αντιπάλου του, ενώ έκανε και το 2-0 απέναντι του.
Ο προπονητής των νησιωτών, Γιώργος Γκούμας, «φιλοξενήθηκε» στο ΕΟΚ WEB Radio και μίλησε για το μπουγέλο που δέχθηκε, για την πορεία της ομάδας του, αλλά και τη γιορτή που στήνεται σε κάθε παιχνίδι στη Μυτιλήνη.
Αναλυτικά είπε:
Για το μπουγέλο που δέχθηκε απ’ τους παίκτες στ’ αποδυτήρια: «Είχε ξεκινήσει από πριν η αλήθεια είναι. Όταν πήγαμε να φωνάξουμε στο κέντρο του γηπέδου, όπου σαν προπονητής λες δύο λόγια και στη συνέχεια μετράτε αντίστροφα για να φωνάξετε το όνομα της ομάδας, στο «2» με σήκωσαν στον αέρα και με πετούσαν. Εκεί ήταν η πρώτη έκπληξη. Είμαστε «δεμένοι» σαν ομάδα, υπάρχει οικογενειακό κλίμα, παίκτες εντός και εκτός νησιού έχουν γίνει μια παρέα και νομίζω όλο αυτό έχει αρχίσει και φαίνεται και στο γήπεδο. Είναι μεγάλη τιμή παιδιά με τα οποία συνεργάζεσαι πρώτη φορά να δείχνουν τέτοια αγάπη προς τον προπονητή τους. Νομίζω αυτό μένει απ’ τον ερασιτεχνικό αθλητισμό».
Για τη νίκη επί του Πικερμίου: «Έχω μεγάλο σεβασμό και θαυμασμό στον κύριο Ψυχογιόπουλο και το μπάσκετ που παίζει το Πικέρμι. Είναι ένα ποιοτικό μπάσκετ, η μπάλα «τρέχει» πάνω-κάτω, όλοι πασάρουν σε όλους, πιέζουν παντού. Αυτό θέλαμε να σταματήσουμε εμείς, γιατί ξέρουμε ότι τα παιδιά του Πικερμίου παίρνουν ενέργεια απ’ το transition, τη γρήγορη μεταφορά της μπάλας απ’ την άμυνα στην επίθεση και την πίεση που ασκούν. Είχαμε πει ότι αν καταφέρουμε να σταματήσουμε αυτά θα έχουμε μεγάλη τύχη στον αγώνα. Τα παιδιά έμειναν προσηλωμένα, δεν τους αφήσαμε «να πάρουν ανάσα» και πήγαν όλα καλά στο τέλος».
Για τη μέχρι στιγμής πορεία του Αιολικού: «Πληρώνουμε το κακό ξεκίνημα που κάναμε, το 0-6. Ήμασταν όλοι άπειροι στην κατηγορία. Τη συμμετοχή μας στη Γ’ Εθνική την είχαμε δει σαν γιορτή, αλλά ν τέλει, όταν επενδύονται κάποια χρήματα, όταν επενδύεται ένας κόπος και όγκος δουλειάς και κυρίως όταν έχεις ταξίδια κάθε βδομάδα, πέρα από χρήματα και δουλειά υπάρχει και η κούραση. Αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να διαχειριστούμε λίγο διαφορετικά το ρόστερ, να μην είναι τόσο μεγάλο το ροτέισον και να παίξουμε το παιχνίδι που μπορούμε να παίξουμε».
Για το επερχόμενο (19/03) εκτός έδρας παιχνίδι με τον Ποσειδώνα Νέου Ψυχικού: «Εμείς έχουμε τον Ποσειδώνα εκτός και τον Μανδραϊκό εντός, ο Ποσειδώνας έχει εμάς και μετά το Πικέρμι. Σ’ αυτό το ματς ουσιαστικά θα παιχτεί η 7η θέση. Αυτό που θα θέλαμε εμείς αν μπορεί να γίνει είναι ν’ αποφύγουμε τη Νίκη Αμαρουσίου που μας έχει 2-0. Όλους τους άλλους τους έχουμε ή 2-0 ή 1-1. Αν κερδίσουμε τον Ποσειδώνα θα τον έχουμε στο 2-0. Είναι ένα δύσκολο ματς, είναι άλλος ένας «τελικός», αλλά θα προετοιμαστούμε και θα παλέψουμε για το καλύτερο».
Για τη στήριξη του κόσμου: «Για το νησί κάθε αγώνας μας είναι μια γιορτή. Επειδή έχουμε πάει σε όλα τα γήπεδα εκτός έδρας, αυτό που μπορώ να πω πλέον με σιγουριά είναι ότι το δικό μας γήπεδο έχει τους περισσότερους οπαδούς. Είναι πάντα γεμάτο με 300 και πάνω άτομα, είναι καλυμμένες όλες οι θέσεις, δεν πέφτει καρφίτσα, έχει τύμπανα, ηχητικά, τα πάντα. Το νησί στηρίζει υπερβολικά πολύ και μάς έχουν «αγκαλιάσει» όλους σαν να είμαστε γηγενείς του νησιού. Θα κάνουμε τα πάντα να παραμείνουμε, θέλουμε να παραμείνουμε όσο δύσκολο και να ‘ναι».
Για τα προβλήματα στην Μυτιλήνη: «Στο νησί υπάρχουν δύο μεγάλα προβλήματα. Το πρώτο ανυπέρβλητο πρόβλημα είναι ότι υπάρχει ένα κλειστό σε όλο το νησί, το οποίο είναι ουσιαστικά προπονητήριο, όχι κλειστό γήπεδο. Δεύτερον υπάρχει ένα πρωτάθλημα 5 ομάδων, όπου στα μπαράζ ανόδου για τη Γ’ Εθνική βγήκαμε 1οι με 5 ομάδες και παίξαμε με μία ομάδα απ’ τα Δωδεκάνησα (σ.σ. Ε.Α. Καλύμνου) που έπαιξε 30 αγώνες και με τον Πανναξιακό που έκανε προπονήσεις στην Αθήνα. Για εμάς ήταν εξαιρετικά δύσκολο να πείσουμε παίκτες να έρθουν στη Μυτιλήνη και να βρούμε ώρες για να προπονηθούμε και να προετοιμαστούμε. Όλη η πίεση γίνεται ώστε να καταφέρουμε να φτιάξουμε ένα 2ο κλειστό που το έχει ανάγκη όλο το νησί».
