Ο Γιάννης Αγραβάνης ζει το τελευταίο διάστημα στην Πράγα, μετά τη μεταγραφή του στη Σλάβια. ΧΘες, την ημέρα του πρωτοφανούς μακελειού στο κέντρο της πόλης, ο ΕΛληνας παίκτης λόγω... καιρού δεν ήταν κάπου στο κέντρο της πρωτεύουσας της Τσεχίας. Αυτό, αλλά και πολλά άλλα ενδιαφέροντα από την καθημερινότητά του εκεί, αφηγήθηκε στο ΕΟΚ WebRadio και την εκπομπή "Μπασκετικοί μετανάστες.
Αναλυτικά είπε:
Για το μακελειό στην Πράγα: «Είχαμε προπόνηση το πρωί και σκεφτόμουν να πάω στο κέντρο. Μετά είδα ότι έβρεχε, οπότε σκέφτηκα να κάτσω στο ξενοδοχείο να ξεκουραστώ. Μετά, στο γκρουπ που έχουμε οι παίκτες και οι προπονητές για να μιλάμε, μάς είπαν να μην πάμε στο κέντρο γιατί υπάρχει κάποιος τρελός που έχει πυροβολήσει κόσμο και έχουν πεθάνει κάποιοι άνθρωποι. Συνειδητοποίησα πόσο τυχερός είμαι που άλλαξα γνώμη και έμεινα στο ξενοδοχείο. Ακουγόντουσαν οι σειρήνες παντού που πήγαιναν όλοι προς το κέντρο της πόλης. Μίλησα και με τους συμπαίκτες μου και, μάλιστα, ένας απ’ αυτούς ήταν στο κέντρο, απλά πιο μακριά απ’ το συμβάν. Όλοι μου είπαν ότι επικρατούσε πραγματικά χάος από περιπολικά και ασθενοφόρα. Μου είπαν ότι δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο στην Πράγα».
Για το πώς βρέθηκε στην ομάδα: «Η ιδέα του εξωτερικού είναι κάτι που ήθελα καιρό. Η Τσεχία ήταν η ευκαιρία που ήθελα, είναι πραγματικά ευλογία να παίζεις σε ένα τόσο καλό πρωτάθλημα και να εξελίσσεσαι τόσο μπασκετικά, όσο και πνευματικά σαν άνθρωπος στο μπασκετικό κομμάτι. Το εξωτερικό είναι κάτι που το “κυνήγησα” κι εγώ ο ίδιος και γι’ αυτό ίσως καθυστέρησε λίγο παραπάνω. Ευτυχώς έγινε αυτό που ήθελα».
Για την υποδοχή που είχε απ’ την ομάδα: «Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Με το που έφτασα εδώ έκανα 2 προπονήσεις και κατευθείαν παίξαμε το αγώνα του Κυπέλλου, όπου κερδίσαμε κιόλας. Όλη η ομάδα όλα τα παιδιά είναι πολύ καλά και με υποδέχτηκαν με χαρά και πολύ καλή διάθεση».
Για τον ρόλο του στην ομάδα: «Χρειαζόντουσαν έναν παίκτη στη θέση μου, ο οποίος να βοηθάει σε όλους τους τομείς. Μαζί με εμένα πήραν και τον Τέντι Οκερέαφορ. Ουσιαστικά η ομάδα με τις δύο αυτές προσθήκες είναι λίγο πιο καινούργια, δηλαδή προσπαθούμε να βρεθούμε όλοι μεταξύ μας και να πετύχουμε τις νίκες που πρέπει».
Για τη Σλάβια Πράγας: «Είναι ίδια ομάδα με του ποδοσφαίρου η αντίστοιχη στο μπάσκετ, κάτω απ’ την ίδια “ομπρέλα”. Στο ποδόσφαιρο είναι η πρωταθλήτρια, η καλύτερη ομάδα στην Τσεχία, με φοβερό γήπεδο και πάρα πολύ κόσμο. Στο μπάσκετ είναι η 2η χρονιά που βρίσκονται στην Α1, είναι ένα καινούργιο εγχείρημα που προσπαθούν να πετύχουν. Έχουν βλέψεις και για συμμετοχή σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις στο μέλλον. Πιστεύω είναι κάτι που θέλουν πολύ και προσπαθούν να το πετύχουν σιγά-σιγά, με τον τρόπο τους».
Για τη στήριξη του κόσμου και στο μπάσκετ: «Επειδή είναι καινούργιο εγχείρημα γι’ αυτούς και τους νοιάζει πιο πολύ να “χτίζουν” το ποδόσφαιρο, οπότε δεν υπάρχουν τόσοι φίλαθλοι στο μπασκετικό κοινό. Αυτό είναι στο χέρι της ομάδας συνολικά να το αλλάξει και το κοινό να στηρίζει και τα δύο αθλήματα».
Για το τσέχικο πρωτάθλημα και τα χαρακτηριστικά των Τσέχων παικτών: «Οι Τσέχοι έχουν αρκετά καλά χαρακτηριστικά, σχεδόν όλοι έχουν πολύ καλό σουτ και είναι δυνατά κορμιά. Αυτό που λείπει σε σύγκριση με το ελληνικό στοιχείο είναι πως βρίσκονται λίγο πιο πίσω στο τακτικό κομμάτι και παίζουν περισσότερο με το ένστικτο. Υπάρχουν και Αμερικάνοι και κοινοτικοί. Όσον αφορά το πρωτάθλημα, είναι 12 ομάδες, όπου απ’ την 7η μέχρι τη 10η θέση παίζουν μεταξύ τους για το ποιες θα περάσουν στα play-offs. Οι δύο χαμένες παίζουν με τις δύο τελευταίες και ο τελευταίος θα παίξει για την παραμονή του με τον πρωταθλητή της Α2. Γενικά είναι μια χώρα που έχει αρκετό μπασκετικό ταλέντο, το αντιπροσωπεύουν με την Εθνική τους, την οποία την ξέρουμε καλά απ’ τις αναμετρήσεις που έχουμε μεταξύ τους. Σίγουρα έχουν και πολύ δυναμικό πρωτάθλημα».
Για το στυλ μπάσκετ στην Τσεχία: «Είναι πολύ πιο γρήγορο απ’ το ελληνικό, έχεις περισσότερους χώρους, πολύ τρίποντο και οι αποφάσεις που παίρνεις πρέπει να είναι πολύ γρήγορες, δεν έχεις το περιθώριο να σκεφτείς. Αυτό είναι πολύ καλό, γιατί σε κάνει να είσαι πιο σκληρός, να μπαίνεις σε μια φάση και να προχωράς κατευθείαν στο επόμενο».
Για το ενδιαφέρον του κόσμου για το μπάσκετ: «Εμείς έχουμε παίξει έναν αγώνα εντός έδρας και τρία εκτός. Και στα τρία εκτός που παίξαμε τα γήπεδα ήταν γεμάτα, είχε ωραίο τέμπο μέσω του κόσμου. Είανι πολύ ωραίο να παίζεις μπροστά σε τέτοιο κοινό. Το αγαπούν πολύ το μπάσκετ, γιατί σέβονται πολύ και τους παίκτες που έχουν βγάλει σαν χώρα, για παράδειγμα τον Σατοράνσκι και τον Βέσελι. Το βλέπω καθημερινά, είτε σε αφίσες που τους έχουν, είτε το πώς συζητούν γι’ αυτούς».
Για την προβολή του μπάσκετ στην Τσεχία: «Στην τηλεόραση έχω πετύχει περισσότερο ποδόσφαιρο, δε βλέπω να μεταδίδουν τόσο το μπάσκετ. Το έχουν σε εφαρμογή στο ίντερνετ απ’ όσο ξέρω. Κυρίως παρακολουθούν τους Τσέχους παίκτες που παίζουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις».
Για την… ταλαιπωρία που έζησε: «Θα πω μια εμπειρία που δε συμβαίνει συχνά. Στην Ελλάδα στα ταξίδια, αν είναι μακριά, έχουμε συνηθίσει να πηγαίνουμε την προηγούμενη μέρα και να μένουμε σε ξενοδοχείο. Εμείς παίξαμε την προηγούμενη αγωνιστική με την Οπάβα που είναι η 1η και η νυν πρωταθλήτρια και πήγαμε με ένα μικρό βανάκι, διαδρομή περίπου 5.5 ωρών. Με όλα τα ψηλά παιδιά μέσα όλοι ήμασταν πολύ στρυμωγμένοι, είναι δύσκολο μετά να παίξεις κατευθείαν αγώνα. Αυτό ήταν ίσως απ’ τις μεγαλύτερες “ταλαιπωρίες” που έχω ζήσει πριν από αγώνα».
