Πολλές φορές οι φίλαθλοι αναφέρουν τους προπονητές ως MVP μίας ομάδας, είτε για κάποια επιτυχία μακράς διάρκειας, είτε για ένα τουρνουά 20 ημερών όπως το Ευρωμπάσκετ. Ο εκάστοτε κόουτς πρέπει να διαχειριστεί πολλές και διαφορετικές συνθήκες οι οποίες του παρουσιάζονται και να φτάσει τον στόχο. Το basketa.gr λοιπόν σας παρουσιάζει τους μαέστρους των επιτυχιών, οι οποίοι όπως αποδείχθηκε ήταν απόλυτα προετοιμασμένοι για κάθε ενδεχόμενο.
Οι οδηγοί της "Αρκούδας"
Η Σοβιετική Ένωση πέρα από τους καλύτερους παίκτες, είχε και την τύχη να έχει και σπουδαίους προπονητές. Ο Στέπαν Σπανταριάν και ο Αλεξάντερ Γκομέλσκι χάρισαν 10 από τα 14 συνολικά χρυσά μετάλλια της, σε μία περίοδο 30 ετών (1951-1981). Ο Σπανταριάν από την πλευρά του πήρε τέσσερα τρόπαια (1951, 1957, 1959, 1961), ενώ ο Ίβκοβιτς μέτρησε έξι χρυσά (1963, 1965, 1967, 1969, 1979, 1981) δύο ασημένια (1977, 1987) και ένα χάλκινο (1983) και αποτελεί έναν πραγματικό θρύλο του αθλήματος, όντας (μεταξύ άλλων) πολυνίκης του θεσμού.
Οι "δάσκαλοι" της σλάβικης σχολής
Για τον αείμνηστο Ντούσαν Ίβκοβιτς, τα επιτεύγματα μιλάνε από μόνα τους. Έχει κατακτήσει τρεις φορές (1989, 1991, 1995) το Ευρωμπάσκετ με τη Γιουγκοσλαβία, η οποία έως εκείνη την περίοδο, μετρούσε τρεις ακόμη τίτλους (1973, 1975, 1977).
Συνεχιστής της κυριαρχίας ήταν φυσικά ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος μετά το 1995 που ήταν βοηθός της ομάδας, ανέλαβε τα ηνία και έστειλε την Γιουγκοσλαβία ξανά στην κορυφή της Ευρώπης (1997).
Ο Μπόγκνταν Τάνιεβιτς δεν ήταν μέλος της Γιουγκοσλαβίας, όμως στην επόμενη διοργάνωση (1999) σήκωσε το τρόπαιο όντας προπονητής της Ιταλίας, η οποία πανηγύρισε το δεύτερο της Ευρωμπάσκετ, έπειτα από 16 χρόνια (μένοντας στις ίδιες κατακτήσεις μέχρι και σήμερα).
Τελευταίος -χρονικά- Γιουγκοσλάβος που βρέθηκε στην κορυφή ήταν ο Σβέτισλαβ Πέσιτς. Ο 75χρονος πλέον κόουτς πήρε τον τίτλο το 2001 και στο φετινό Ευρωμπάσκετ θέλει να επαναφέρει την Σερβία στα χρυσά μετάλλια, έχοντας και πάλι ένα εντυπωσιακό ρόστερ στη διάθεση του. Μάλιστα ο σπουδαίος κόουτς είναι ο μοναδικός που έχει κατακτήσει το χρυσό, με δύο διαφορετικές χώρες, μιας και το 1993 έβαλε τη Γερμανία στον μπασκετικό "χάρτη" με τον πρώτο τίτλο να έρχεται στη χώρα της.
"Χτίζοντας" υπερομάδες
Φτάνοντας στις πιο πρόσφατες κατακτήσεις και έχοντας μπει στον 21ο αιώνα δεν γίνεται να μην ξεκινήσουμε με τον Σέρτζιο Σκαριόλο. Ο Ιταλός κόουτς έκανε την Ισπανία υπερδύναμη στο Παγκόσμιο μπάσκετ, κατακτώντας (μεταξύ άλλων) τέσσερα Ευρωμπάσκετ (2009, 2011, 2015, 2022) και αν πάρει και το φετινό (με την σαφώς πιο αδύναμη Ισπανία) θα μείνει μόνος δεύτερος (πίσω από τον Γκομέλσκι) στις περισσότερες κατακτήσεις.
Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει και στον Βενσάν Κολέ ο οποίος "έχτισε" μία πολύ δυνατή Γαλλία όλα αυτά τα χρόνια, παίρνοντας το χρυσό το 2013, ενώ είχε ακόμη δύο ασημένια (2011, 2022) και ένα χάλκινο (2015).
Ο Ντέιβιντ Μπλατ δεν έφτιαξε μία ομάδα που "σάρωσε" τα μετάλλια, όμως το χρυσό του 2007 που πήρε ως προπονητής της Ρωσίας, έχοντας ως πρωταγωνιστή στον τελικό τον Χόλντεν και MVP του τουρνουά τον Κιριλένκο, ανέδειξε τη δυναμική της ομάδας, απέναντι στην Ισπανία (και όχι μόνο). Ακόμη το 2011 η Ρωσία πήρε την 3η θέση και χάλκινο μετάλλιο, συνεχίζοντας τις καλές πορείες.
Η ελληνική εκπροσώπηση
Φυσικά δεν γινόταν να μην αναφερθούμε στους δύο προπονητές που άλλαξαν την ιστορία της Ελλάδας στο μπάσκετ. Ο Κώστας Πολίτης έχοντας τόσο τον Νίκο Γκάλη όσο και τον Παναγιώτη Γιαννάκη ως ηγέτες το 1987, γέμισε χαρά σε όλη την Ελλάδα με τη νίκη της 103-101 στο ΣΕΦ απέναντι στην Σοβιετική Ένωση.
Ο δεύτερος φυσικά δεν... έμεινε στην τότε επιτυχία του ως παίκτης, μίας και το 2005 ως προπονητής πλέον της Εθνικής ομάδας πήρε το δεύτερο χρυσό μετάλλιο (78-62 απέναντι στη Γερμανία) στην ιστορία της χώρας. Έτσι έγινε ο πρώτος αθλητής που κατακτάει το Ευρωμπάσκετ τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής.
Όλοι οι προαναφερθέντες (αλλά και άλλοι) έγραψαν "χρυσές σελίδες" στην ιστορία των χωρών που εκπροσώπησαν και ο καθένας ξεχωριστά και για διαφορετικούς λόγους αποτελεί σημαντικό κομμάτι του Ευρωμπάσκετ. Αναμένουμε λοιπόν τη φετινή διοργάνωση, με ορισμένους προπονητές να θέλουν να μεγαλώσουν ακόμη περισσότερο τον "μύθο" τους και κάποιους άλλους να θέλουν να μπουν στην ίδια… πρόταση με ορισμένους σπουδαίους κόουτς.
