Ο Κυριάκος Κολσούζογλου είναι ο νέος παίκτης των Τρικάλων και ετοιμάζεται να κάνει το ντεμπούτο του στην Elite League. Ο 23χρονος σέντερ ύψους 2,04 ανυπομονεί για το επόμενο βήμα στην καριέρα του και δηλώνει πιο έτοιμος από ποτέ, όπως δήλωσε στο Basketa.gr και στον Αριστείδη Νικολακόπουλο.
Μετά από 4 χρονιές στην National League 1 με τις φανέλες του Πανιωνίου, Αιόλου Αγυιάς και Αιγάλεω, θα γίνει κάτοικος της θεσσαλικής ομάδας και θα την οδηγήσεις στους νέους της στόχους της ερχόμενης σεζόν.
Ο Κολσούζογλου κατέκτησε το πρωτάθλημα στον πρώτο όμιλος της National League 1 με το Αιγάλεω, επικρατώντας 3-1 στην σειρά των τελικών απέναντι στην Δάφνη. Στην πατρίδα του την Σύρο, έκανε τα πρώτα του βήματα στο μπάσκετ. Από μικρό παιδί με την φανέλα του Άρη Σύρου είχε όνειρα και φιλοδοξίες για να πρωταγωνιστήσει.
Στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων συνάντησε τον Αριστείδη Νικολακόπουλο και άνοιξε την καρδιά του για πρώτη φορά μιλώντας για όλα όσα έχει ζήσει ως επαγγελματίας παίκτης. Από το πρώτο «άλμα» στις ακαδημίες της ΑΕΚ και την υπερομάδα του Πανιωνίου, μέχρι το break στο «Μιχάλης Μουρούτσος» και το περσινό πρωτάθλημα.
Πώς σε προσέγγισαν τα Τρίκαλα έπειτα από την άνοδο στην Elite League με το Αιγάλεω; «Στο Αιγάλεω δεν έγιναν γρήγορες κινήσεις. Τα Τρίκαλα με προσέγγισαν πολύ γρήγορα και ταυτόχρονα με πολύ όμορφο τρόπο, έψαξαν για μένα. Ο πρώτος άνθρωπος με τον οποίο μίλησα ήταν ο νέος προπονητής, Νίκος Καμπούρης, και μου εξήγησε κάποια πράγματα. Μου είπε τί χρειάζεται από μένα, ποιος θα είναι ο ρόλος μου στην ομάδα. Είχε ψάξει για εμένα, με ήξερε και ένιωσα πολύ ωραία για το πόσο πολύ ενδιαφέρθηκε. Να σου πω την αλήθεια, με το που μίλησα με τον κόουτς, ήμουν έτοιμος να κλείσω στην ομάδα. Έμεναν απλά κάποια διαδικαστικά και υπέγραφα, τόσο πολύ ήθελα. Και ο Άλεξ, ο General Manager, που μιλήσαμε, ήταν ευθύς και ήθελε να τα έχω όλα στην εντέλεια. Οπότε δεν είχα κάτι παραπάνω να σκεφτώ για τα Τρίκαλα, με προσέγγισαν με όμορφο και ευθύ τρόπο, μου απλοποίησαν πολλά πράγματα και ό,τι ζήτησα το είχα. Άκουσα αυτά που ήθελα και από τον κόουτς Καμπούρη, ήταν εύκολη απόφαση».
Ποιος θα είναι ο ρόλος σου στην ομάδα; «Το συζητήσαμε κατευθείαν με τον προπονητή, ήταν το πρώτο πράγμα που είπαμε. Δεν προτίμησε ξένο παίκτη για την θέση του σέντερ. Είμαστε δύο παιδιά, εγώ και ο Τάταρης, που είναι πολύ καλός παίκτης και με περισσότερη εμπειρία. Είμαστε διαφορετικού στυλ παίκτες, αυτό ήθελε ο κόουτς και μου το είχε πει ξεκάθαρα. Θεωρώ ότι όντως μπορούμε να βοηθήσουμε και οι δύο πάρα πολύ, θα κάνουμε καλό δίδυμο στο “5”. Ό,τι μου είπε ο Καμπούρης με κάλυψε πλήρως».
Αφήνεις έπειτα από 4 χρόνια στα 23 σου την National League 1 και μετακομίζεις στο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα της Elite League. Τί περιμένεις από την πρώτη σου χρονιά; «Με αγχώνει ευχάριστα και παραγωγικά. Πρέπει να βελτιωθώ και να αλλάξω επίπεδο, να δουλεύω σε άλλους ρυθμούς γιατί, αντικειμενικά, αυτό που αλλάζει από την National League 1 με την Elite League είναι η ταχύτητα και ο ρυθμός. Σε αυτό το κομμάτι πρέπει να βελτιωθώ κι εγώ, να αλλάξω ταχύτητες. Θέλω να κάνω το επόμενο βήμα και να αποδείξω ότι μπορώ να παίξω στην Elite League. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να αποδείξω ότι δεν είμαι απλά ένας παίκτης National League 1. Να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις του πρωταθλήματος ώστε να βοηθήσω την ομάδα στο έπακρο, έχω μόνο να κερδίσω από αυτό».
Ποιους στόχους έχετε θέσει στα Τρίκαλα για την επόμενη σεζόν; «Η ομάδα που έχει φτιαχτεί έχει πλούσιο και νεανικό ταυτόχρονα ρόστερ με πολύ καλές προσθήκες. Νομίζω ότι και ο προπονητής που βρίσκεται στο ξεκίνημα του, θα βοηθήσει πάρα πολύ για να έχουμε καλό κλίμα και συνεργασία στην ομάδα. Θα έχουμε μια ανταγωνιστική ομάδα. Έχω μιλήσει με τους νέους μου συμπαίκτες και περιμένουμε πως και πως να ανταμώσουμε στην αρχή της προετοιμασίας για να τα πούμε από κοντά»
Σε έναν χρόνο από τώρα, πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου; «Ελπίζω η χρονιά να κυλήσει καλά και για μένα αλλά και για Τρίκαλα, να πετύχουμε τους στόχους μας. Πιστεύω ότι θα δείξουμε κάποια πράγματα και να θεωρούμαι παίκτης της Elite League».
Πες μου για το ξεκίνημα σου από τον Άρη Σύρου στις ακαδημίες τις ΑΕΚ. Πώς βίωσες μία τέτοια μετάβαση; «Θέλω να τονίσω σε αυτό το σημείο ότι εάν δεν είχα την οικογένεια μου να με στηρίξει, δεν θα έκανα τίποτα. Πήραν ένα μεγάλο ρίσκο για τα δεδομένα τους, δεν είναι εύκολο να αφήνεις ένα παιδί 16 χρονών μόνο του στην Αθήνα όταν έρχεται από την επαρχία. Ωστόσο, στον Άρη Σύρου με βοήθησαν ξεκάθαρα όλοι. Είχαμε πολύ καλό κλίμα Ευχαριστώ τους προπονητές μου, Λευτέρη Λαζαρίνο και Αντώνη Βαρθαλίτη, ο δεύτερος είναι και πρόεδρος της ομάδας. Όλοι συνέβαλαν στο μέγιστο ώστε να πάρω μεταγραφή στην ΑΕΚ. Μας είχαν επισκεφτεί σε ένα camp και με είχε δει ο κόουτς Μουρατίδης, ο κύριος Τσεπέλης και εννοείται ο κόουτς Νίκος Χατζής ο οποίος με έφερε στην ομάδα. Όπως αποδεικνύεται, ήταν η καλύτερη επιλογή που μπορούσα να κάνω τότε».
Πώς ήταν για σένα η ζωή οι πρώτες σου εμπειρίες στην ΑΕΚ; «Ήταν αγχωτικές γιατί το επίπεδο ήταν πολύ διαφορετικό και δεν συγκρίνεται. Ταυτόχρονα, είχα τόση όρεξη για αυτό που βίωνα που τα κάλυπτε όλα».
Έχεις κρατήσει επαφές με τους τότε συμπαίκτες του; «Με κάποιους κάνουμε παρέα ακόμα. Ο κολλητός μου αγωνίζεται στην Α1 της Κύπρου, ο Φίλιππος Τίγκας, ο οποίος είναι και ο καλύτερος παίκτης στον Κεραυνό. Ο Μιχάλης Καρλής που είναι επίσης κολλητός μου είναι πολύ καλός άσος στις εθνικές κατηγορίες. Κάποιοι δοκιμάστηκαν στην ανδρική ομάδα της ΑΕΚ. Θυμάμαι το καλό κλίμα και πως όλοι θέλαμε να κάνουμε το επόμενο βήμα στο άθλημα. Είχε μιλήσει ο κόουτς Σάκοτα με εμάς. Η αλήθεια είναι ότι εάν θέλαμε να παίζουμε, ήταν ρίσκο να παραμείνουμε στην ΑΕΚ. Για αυτό έπειτα επέλεξα τον Πανιώνιο».
Πώς σε προσέγγισε ο Πανιώνιος και τί ένιωσες όταν φόρεσες την φανέλα του; «Όταν μου ήρθε η πρόταση, προπονητής τότε στον Πανιώνιο ήταν ο Μπιτζάνης. Για εμένα, ήταν μεγάλη τιμή να μάθω ότι με ήθελε ο Πανιώνιος. Με ήθελε με ενεργό ρόλο κιόλας, έπαιζα αρκετά. Δεν μπορώ να πω κάτι περισσότερο. Δέθηκα πάρα πολύ επειδή έμεινα και δεύτερη χρονιά, έχω μία σχέση ζωής με τον Πανιώνιο και τον έχω στην καρδιά μου. Δεν έχω κλείσει για κανέναν λόγο την πόρτα. Φέτος πήγαινα στο γήπεδο να τον βλέπω στην GBL και θα συνεχίσω να το κάνω. Ήταν δύο χρόνια σημαντικά για την ζωή μου».
Έπειτα συνέχισες στον Αίολο Αγυιάς, πώς ήταν εκεί; «Την δεύτερη χρονιά στον Πανιώνιο, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Είχαμε μία υπερομάδα με παίκτες άλλου βεληνεκούς. Η εμπειρία αυτή με άλλαξε σαν παίκτη. Έρχεται η πρόταση από τον Αίολο Αγυιάς. Μία ομάδα που ιδρύθηκε το 2012 και κατευθείαν ανέβηκε κατηγορίες, σταθερή δύναμη στην National League 1. Η επαρχία είναι πολύ καλή ευκαιρία για να παίξεις μπάσκετ. Σου δίνει την ευκαιρία για να επικεντρωθείς 100% στο άθλημα. Ο Αίολος ήταν πολύ καλή ευκαιρία για εμένα. Μπήκαμε στα playoffs, ήταν μία επιτυχημένη χρονιά. Χάσαμε από την Νήαρ Ηστ που ανέβηκε κατηγορία. Έκανα πολύ καλή χρονιά, πήρα πολλές ευθύνες πάνω μου και δούλεψα πολύ».
Πώς σχολιάζεις την τωρινή της κατάσταση που δεν αγωνίζεται πλέον στις εθνικές κατηγορίες; «Είναι στενάχωρο. Μίλησα με κάποιους ανθρώπους. Η ομάδα ήταν πολύ τυπική σε όλα, διοίκηση, προπονητές και παίκτες. Ήταν όλα ευχάριστα, δεν έχω να θυμάμαι κάτι αρνητικό. Πραγματικά στεναχωρήθηκα, δεν το περίμενα. Εύχομαι ότι κάποια στιγμή θα ορθοποδήσει και θα επιστρέψει στις εθνικές κατηγορίες, εκεί που ανήκει. Κρατάω τις εμπειρίες που πήρα στον Αίολο Αγυιάς».
Και φτάνουμε στην περασμένη σεζόν με την φανέλα του Αιγάλεω. Πώς ήταν το ξεκίνημα στην σεζόν και πώς προτίμησες να επιστρέψεις στην Αθήνα; «Ήρθε η πρόταση από το Αιγάλεω. Με κάλεσε ο τότε προπονητής της ομάδας, ο Παπαδάτος. Βοήθησε στην μεταγραφή μου και ο Στάθης Παπαδιονυσίου με τον οποίο έχω πολύ καλή σχέση. Φτιαχνόταν κάτι πολύ ωραίο. Η ομάδα στόχευε την άνοδο και με ήθελαν με βασικό ρόλο. Πάλι δεν είχα να σκεφτώ πολλά, με κάλυψαν σε όλα τα πεδία. Ήθελα να πάω ένα επίπεδο παραπάνω. Η σεζόν ξεκίνησε πάρα πολύ καλά, ήμασταν αήττητοι και στο κύπελλο, αποκλείσαμε 4 ομάδες της Elite League. Το πρώτο μισό κύλησε εξαιρετικά, είχαμε πολύ καλό ρόστερ και προπονητή. Έκανα καλά ματς με καλή στατιστική. Φτάσαμε τον Δεκέμβριο στον τελικό του UNICEF Trophy με τα Μέγαρα όπου δείξαμε τί ομάδα είμαστε».
Είχες άλλες προτάσεις πριν την έναρξη της σεζόν; «Είχα πολλές προτάσεις. Η χρονιά στον Αίολο ήταν επιτυχημένη. Τόσο από επαρχία όσο και από Αθήνα. Είχα επίσης και από την Elite League. Ήθελα απλά ακόμη μία χρονιά στην National League 1 ώστε να φτάσω στο επίπεδο που ήθελα. Ήθελα να δείξω ότι πλέον δεν είμαι απλά ένας παίκτης με ταβάνι την συγκεκριμένη κατηγορία. Δεν ήθελα να πάω κατευθείαν στην Elite League και τα βρω σκούρα, ήθελα να αποδείξω κάτι άλλη μία σεζόν».
Η σεζόν ολοκληρώθηκε με 3 διαφορετικούς προπονητές και την κατάκτηση της ανόδου. Πώς βιώνει μία τέτοια κατάσταση ένας αθλητής; «Δεν ήταν εύκολο αυτό για κανέναν παίκτη. Όλοι θέλουμε να υπάρχει μια σταθερότητα. Ευτυχώς είχαμε πολύ καλό κλίμα στα αποδυτήρια. Ο Φώτης Βασιλόπουλος και ο Στάθης Παπαδιονυσίου μας συντόνιζαν και προσπαθούσαν να κρατάνε την ομάδα συγκεντρωμένη στους στόχους της, παρά τις αλλαγές των προπονητών και τα διάφορα σκηνικά. Λέγαμε στα αποδυτήρια ότι θα τα καταφέρουμε για εμάς γιατί αξίζουμε την άνοδο. Είχαμε θέσει εξ αρχής ως στόχο στην άνοδο, οπότε ήταν πιο αγχωτικό για εμάς».
Κλείνεις την σεζόν με προπονητή τον Δημήτρη Παπαδόπουλο και την έλευση του Τόλα. Τί άλλαξε έκτοτε στον ρόλο σου; «Ο στόχος επετεύχθη, οπότε η χρονιά έκλεισε όμορφα. Εγώ είχα καλές σχέσεις και με τον κόουτς Παπαδόπουλο και με τον Τόλα που μοιραστήκαμε την θέση. Ο Τόλα βοήθησε πάρα πολύ, ειδικά στους τελικούς. Έχουμε εξαιρετική σχέση μεταξύ μας. Στο δεύτερο μισό της σεζόν άλλαξε ο ρόλος μου, αλλά εφόσον η ομάδα ανέβηκε αυτό κρατάω και αυτό μετράει περισσότερο από όλα. Τα εύσημα τα παίρνουμε όλοι. Ο κόουτς Παπαδόπουλος βοήθησε πάρα πολύ όταν ανέλαβε».
Πώς έζησες τους τελικούς με την Δάφνη; «Νομίζω ότι αυτά τα ματς δεν θα τα ξεχάσω ποτέ. Ήταν μία δυνατή σειρά από όλες τις απόψεις, είχε πολύ ένταση. Το απόλαυσε ο κόσμος, παίχτηκε ωραίο μπάσκετ. Συμφωνώ ότι μίλησαν οι έδρες, στο Αιγάλεω είχαμε εκπληκτική έδρα και οπαδούς, δύσκολα πέρναγε κάποιος από εκεί. Αντίστοιχα και η Δάφνη είχε καλή έδρα. Εν τέλει καταφέραμε να κάνουμε το break εκεί και κερδίσαμε την άνοδο».
Τότε κλήθηκες να μαρκάρεις αντιπάλους με μεγάλη εμπειρία και και ηλικιακή διαφορά, τί κίνητρο είχες; «Ήταν μία ακόμα εμπειρία για εμένα. Μάρκαρα τον Μουστόπουλο και τον Παπανικολάου, είχαν απίστευτη δίψα και για να τους κερδίσεις έπρεπε να ζοριστείς. Παρά την ηλικία τους, έπαιζαν στα «κόκκινα» και έκαναν πολύ καλή σεζόν και μπράβο τους. Μόνο κέρδισα από αυτήν την αντιπαλότητα στο παρκέ».
Πώς φαντάζεσαι την επιστροφή σου στο Αιγάλεω ως αντίπαλος στην Elite League; «Το έχω σκεφτεί. Στο Αιγάλεω έχω καλές σχέσεις με όλους, κόσμο, διοίκηση, προπονητές και παίκτες που παρέμειναν εκεί. Χαίρομαι που θα τους ξαναδώ έστω ως αντίπαλος. Θα έχουμε ωραία ματς».
Έχεις κάποιον άνθρωπο του χώρου σαν «μέντορα»; «Σαν μέντορα δεν ξέρω ακριβώς. Έχω κάποιους ανθρώπους που ξέρω ότι θα τους πάρω τηλέφωνο για να ζητήσω την συμβουλή τους και θα μου απαντήσουν. Αυτοί είναι ο Στάθης Παπαδιονυσίου, ο Δημήτρης Βεργίνης και από προπονητές ο Άρης Καλούδης. Είναι ωραίο που μπορώ να έχω τέτοιες επαφές και μπορώ να πάρω την άποψη τους και να με βοηθήσουν σε κάποια κομμάτια».
Πώς σε βοήθησε η συμμετοχή σου και η καλή πορεία στο UNICEF Trophy για το μέλλον; «Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ και μου έδωσε τεράστιο κίνητρο. Παίξαμε με ομάδες της Elite League και κατάλαβα ότι μπορώ να κάνω το επόμενο βήμα. Μου άρεσε ο γρήγορος ρυθμός και ήθελα να το κυνηγήσω. Ήταν μεγάλη ευκαιρία για εμένα. Δεν είχαμε θέσει κάποιον συγκεκριμένο στόχο, απλά το διασκεδάσαμε και ήρθε από μόνο του. Είδαμε ότι μπορούμε να νικήσουμε τους πάντες, ακόμα και τα Μέγαρα. Όλες τις ομάδες τις κοιτάξαμε κατάματα».
Πώς σου φαίνεται το φετινό ανταγωνιστικό πρωτάθλημα της Elite League; «Γενικώς η Elite League τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πάρα πολύ ανταγωνιστική. Το επίπεδο είναι ανεβασμένο. Δεν περιμένω κάποιο συγκεκριμένο ματς. Περιμένω απλά να αρχίσει το πρωτάθλημα. Το πρώτο ματς είναι σημαντικό γιατί παίζουμε εντός έδρας. Περιμένουμε τον κόσμο να έρθει και να στηρίξει την ομάδα. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να κάνουμε ένα καλό ξεκίνημα».
Ποια είναι η άποψη σου για την συνύπαρξη με ξένους παίκτες στις εθνικές κατηγορίες; «Η άποψη μου είναι ξεκάθαρη. Ναι μεν βοηθούν τις ομάδες στο να ανέβει το επίπεδο. Είναι κρίμα όμως να μην δίνεται η ευκαιρία σε ταλαντούχα παιδιά που το αξίζουν,, σε κάθε κατηγορία. Θεωρώ ότι πρέπει να δίνονται ευκαιρίες και να βγουν Έλληνες αθλητές ώστε να ανέβει το επίπεδο παραπάνω. Υπάρχουν ομάδες που αναδεικνύουν παίκτες».
Πώς φαντάζεσαι την χημεία στα Τρίκαλα με τους Ντουέιν Ουάσινγκτον και Ρίλαν Τζόουνς; «Δεν θεωρώ ότι με δυσκολεύει η συνύπαρξη αυτή. Έχουν πολύ ταλέντο, τους έχω δει και ανυπομονώ να τους γνωρίσω προσωπικά. Ο Ουάσινγκτον το έχει αποδείξει στην Ελλάδα παλαιότερα με την ομάδα της Λάρισας. Πιστεύω ότι θα συμβάλλουν τα μέγιστα για την ομάδα ώστε να καταφέρει τους στόχους της».
Ποιο είναι πλέον το προσωπικό σου κίνητρο στα 23; «Πλέον δεν θεωρούμαι ηλικιακά μικρός παίκτης, ούτε παλαιότερα ήθελα να θεωρούμαι έτσι. Θέλω να δείξω ότι δεν έχω έρθει απλά για να κάνω το χόμπι μου. Θέλω να εξελίσσομαι κάθε χρόνο όσο γίνεται περισσότερο. Όσο κλισέ και αν ακούγεται, θέλω να βοηθήσω τα Τρίκαλα και να πετύχουμε τους στόχους μας».
