Τέλος σε μια πλούσια και εξαιρετική καριέρα έβαλε ο Πάρης Μάρτζος (1,97 – 39 ετών) ως παίκτης του Άρη Σύρου.
Ο πολύπειρος φόργουορντ αφήνει πίσω του μια σπουδαία πορεία που ξεκίνησε το 1998 στη Θεσσαλονίκη και στο ανοιχτό γήπεδο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, με τελευταίο σταθμό σε Εθνικό επίπεδο το Πέρα.
Μέσω της προσωπικής του σελίδας έκανε μια αναδρομή, ευχαριστώντας όσους συνεργάστηκε, ενώ στάθηκε ιδιαίτερα στον ΑΟ Μυκόνου με τον οποίο κέρδισε και δυο ανόδους.
Αναλυτικά έγραψε:
«Λοιπόν έφτασε η στιγμή και εμείς να πούμε αντίο ένα ταξίδι που ξεκίνησε το 1998 στο ανοιχτό γήπεδο του Μεγάλου Αλεξάνδρου τότε που άρχισα να σε ερωτεύομαι περάσανε 27 χρόνια από τότε και θυμάμαι τόσα πολλά τα πρώτα μου μπασκετικά βήματα στα ανοιχτά γήπεδα τις Θεσσαλονίκης τότε που πήγαινα μόνος μου και έπαιζα με τον φανταστικό μου αντίπαλο τότε που έκανα τα πρώτα μπασκετικά μου όνειρα να παίξω όσο πιο ψηλά γίνετε περάσανε τα χρόνια και μπορώ να πω ότι είμαι γεμάτος μέσα μου. Μεσα από το μπάσκετ έκανα φίλους έκανα ταξίδια μπόρεσα και έκανα μια ωραία ζωή και είμαι ευγνώμων γι αυτό..Έχω τόσα πολλά να πω αλλά θα τα κρατήσω για εμένα. Εχω την ανάγκη να ευχαριστήσω όλες μου τις ομάδες. Τον Μέγα Αλέξανδρο που έκανα τα πρώτα μου μπασκετικά βήματα μέχρι το ανδρικό Ιδιαίτερα τον Ίκαρο Καλλιθέας που με βοήθησε να εξελιχθώ και να με μάθει παραπάνω μπασκετικός κόσμος όπως φυσικά τον πρόεδρο τις ομάδας Δημητρης Αγγελόπουλος. Τον Πανελευσινιακό την Δόξα Λευκάδα τον ΟΦΗ τον Εθνικο Πειραιά τον Διαγορα Δρυοπιδέων τον Πιερικό Αρχελάο Κατερίνης την Ευρώπη 87 Πευκοχωρίου την Γέφυρα την Φεα και τέλος τον αο Μυκόνου όπου ουσιαστικά εδώ έκλεισε ο κύκλος μου ο μπασκετικός με δύο ανόδους όπως Ιδιαίτερα τον Γιώργο Τσιάρα και τον Flaskos Mykonos τον πρόεδρο τότε τις ομάδας της Μυκόνου. θέλω να ευχαριστήσω όλους τους προπονητές μου σίγουρα τον Σωκράτη Δημα στα πρώτα μπασκετικά βήματα τον Κώστα Χαριτατο τον Αρη Λυκόγιαννη τον Φώτη Τακιανο τον Βαγγέλη Βλάχο τον Dimitrios Kyriakou που τόσες φορές με άκουσε στο τηλέφωνο σαν ψυχολόγος μου και αφήνω τελευταίο την Ιδιαίτερη αδυναμία μου Savvas Symeonidis ακόμα σου κρατάω μούτρα ξέρεις γιατί.τελος θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συμπαίκτες μου που με ανέχτηκαν και παίξανε μαζί μου μπασκετακι θα είστε όλοι μέσα στην καρδιά μου.Στο τέλος αυτό που μένει είναι οι ανθρώπινες σχέσεις.ΤΕΛΟΣ αν με ρωτούσες αν ξανά πήγαινες πίσω το χρόνο θα το ξανά έκανες όλο αυτό χωρίς δεύτερη σκέψη Ναι.Γεια σου μπασκετακι μου θα είσαι η πρώτη και μοναδική μου αγάπη».
