Ο Ραφαήλ Αλαγάς ελπίζει να βρίσκει τους αναγνώστες του Basketa.gr σε ένα... μικρό διάλειμμα ανάμεσα στον εορτασμό του Πάσχα με τα παραδοσιακά εδέματα και γράφει για το πώς έχει περάσει το σχεδόν πρώτο τρίτο του 2025 για το ελληνικό μπάσκετ, «στρώνοντας» το έδαφος, που μπορεί να σημαίνει πολλά για το μέλλον.
Τα τελευταία χρόνια υπήρχε η κουβέντα για το πού βαδίζουμε, σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο. Το κακό θα ήταν, να μη γινόταν αυτή η κουβέντα καν και να αδιαφορούσαμε, όμως αποδείχθηκε, ότι και όρεξη υπάρχει και άνθρωποι ικανοί, σε οποιοδήποτε πόστο, με τα θετικά και τα αρνητικά τους, να στηρίξουν μια προσπάθεια παλινόρθωσης του ελληνικού μπάσκετ στις «δάφνες», όπου επιθυμούμε να το καμαρώνουμε.
Ακόμη, βέβαια, δεν έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο. Για να είμαστε προσγειωμένοι, η Εθνική εξακολουθεί να μην έχει πάρει μετάλλιο από το 2009, το πρωτάθλημα της GBL εξακολουθεί να χρειάζεται μεγάλη βελτίωση για να γίνει πραγματικά ανταγωνιστικό, ειδικά απέναντι στους «αιωνίους» που μονοπωλούν το ενδιαφέρον για το ποιος θα είναι ο τροπαιούχος, αλλά και ελκυστικό ως προϊόν, οι νεότερες γενιές αθλητών και τεχνικών έχουν ακόμη να αποδείξουν πολλά στο παρκέ, κυρίως στο κομμάτι της συνέπειας και της ωρίμανσής τους, τα εθνικά πρωταθλήματα χρειάζονται επίσης τις βελτιώσεις τους παρά τη σωστή κατεύθυνση, που έχουν πάρει ειδικά ως προς την ανάδειξη της Elite League, το μπάσκετ Γυναικών έδειξε, ειδικά σε συλλογικό επίπεδο στην Ευρώπη, ότι έχει επίσης το δρόμο του να διανύσει.
Όντες προσγειωμένοι στη Γη, όμως, παρακολουθούμε ένα 2025, όπου πολλοί με τα δικά μας «χρώματα» πρωταγωνιστούν, ή ετοιμάζονται να πρωταγωνιστήσουν. Σε συλλογικό επίπεδο μόνο, στην Ευρωλίγκα ο Ολυμπιακός κατετάγη πρώτος και ο πρωταθλητής Ευρώπης Παναθηναϊκός τρίτος, με προοπτική ελληνικού τελικού, που άπαντες συζητούν από την αρχή της χρονιάς, στο Άμπου Ντάμπι. Οι δύο «Δικέφαλοι» τα έχουν πάει επίσης εξαιρετικά, βάσει συνθηκών, με την ΑΕΚ να χρειάζεται μία νίκη για το Final Four του BCL, που θα διοργανώσει αν προκριθεί, και τον ΠΑΟΚ να δείχνει στον πρώτο τελικό με την Μπιλμπάο, ότι μπορεί να καλύψει το -7 στην «φλεγόμενη» Πυλαία. Και ο Δημήτρης Ιτούδης, φυσικά, είχε την τιμητική του σηκώνοντας την κούπα στο Eurocup με την Χάποελ, η οποία επιχειρεί με τον κορυφαίο Έλληνα τεχνικό να παραμείνει για καιρό στην Ευρωλίγκα.
Σε εθνικό επίπεδο, έχουμε μπροστά μας μέλλον, όμως ήδη αυτό δημιουργείται. Η προσπάθεια της Εθνικής Ανδρών υπό τον Βασίλη Σπανούλη εκλαμβάνεται ως ευκαιρία μιας ολόκληρης γενιάς, που συλλογικά δοξάστηκε, να κλείσει με διάκριση στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, η Εθνική Γυναικών ετοιμάζεται να υποδεχθεί το Ευρωμπάσκετ του 2025 μετά από μια πολύ ανταγωνιστική εγχώρια Α1 Γυναικών, η Εθνική Νέων θα φιλοξενήσει το Ευρωμπάσκετ της ηλικίας της στο Ηράκλειο και μένει να φανεί, ποιοι ακόμη μπορούν να ξεχωρίσουν.
Πολλοί κάνουν κουβέντα για το πώς προσελκύεις νέο κοινό σε ένα άθλημα. Αρκετοί εξ αυτών, κάνουν λόγο για αλάνες και ανοικτά γήπεδα και σε ένα βαθμό έχουν δίκιο. Και λέμε σε ένα βαθμό, επειδή πλέον είναι και σημείο των εποχών και της κοινωνικής πραγματικότητας, άρα λογικό να μην υπάρχει η εικόνα, που είχαμε συνηθίσει μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2010. Είναι επιδερμική η τοποθέτηση αυτή, αλλά για να κάνουμε πραγματική κουβέντα επί του θέματος χρειάζονται... ολόκληροι τόμοι.
Το ερώτημα, λοιπόν, παραμένει για το πώς σμιλεύεις τους επόμενους πρωταγωνιστές. Μα, φυσικά, με τις επιτυχίες, σε συλλογικό ή εθνικό επίπεδο. Και σε αυτή την κατεύθυνση, οι πρώτοι σχεδόν τέσσερις μήνες του 2025 ήδη βοηθούν αρκετά, ώστε να υπάρξει το ζητούμενο, που αναφέραμε εξαρχής. Την επαναφορά του αθλήματος σε ένα υψηλό επίπεδο και την επανακαθιέρωσή του για χρόνια.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που οι επιτυχίες είναι αυτές, οι οποίες μπορούν να δημιουργήσουν ευοίωνες συνθήκες, εφόσον αυτές αξιοποιηθούν, ίσως το 2025 αποδειχθεί ιδιαίτερα σημαντικό για την πορεία του αθλήματος στην χώρα μας, σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο. Έμειναν κάτι παραπάνω από οκτώ μήνες, ελπίζοντας στη δικαίωση, ότι αυτό το έτος μπορεί να αλλάξει αρκετά...
Υ.Γ. Να περάσετε όμορφα αυτές τις μοναδικές μέρες για εσάς και τους αγαπημένους σας, όσους δίνουν χαρά και γαλήνη στη ζωή σας και γεμίζουν την ψυχή σας. Να τις χαρείτε έως το έπακρο, συνειδητοποιώντας ότι η καθημερινότητα είναι τέτοια, που καθιστά αυτές τις στιγμές ιδιαίτερες. Καλό είναι να το θυμόμαστε, όποτε μας δίνεται τέτοια ευκαιρία...
