Η διπλή ατυχία αρχικά με τον Ματίας Λεσόρ και στη συνέχεια με τον Ομέρ Γιούρτσεβεν, σε συνδυασμό με την αποδέσμευση του Κώστα Αντετοκούνμπο που γενικά δεν… του βγήκε, ανάγκασε τον Παναθηναϊκό να βγει για δεύτερη φορά μέσα στη σεζόν στην αγορά, ψάχνοντας για παίκτη στο «5». Μετά τον Ουέινεν Γκρέιμπριελ, ντύθηκε στα πράσινα και ο Τίμπορ Πλάις.
Τα αγωνιστικά ζητούμενα σχεδόν προφανή. Πέραν από την παρουσία δύο παικτών στο «5», ώστε και ο Μήτογλου να πηγαίνει εκεί μόνο κατά περίπτωση και ανάλογα με τις ανάγκες ενός αγώνα και όχι από ανάγκη, είναι και η ικανότητα του Γερμανού να απειλεί από μακριά –κάτι που δεν έχει βέβαια ο Γκέιμπριελ- ανοίγοντας χώρους για τους υπόλοιπους.
Ο Πλάις είναι μεν σε μία προχωρημένη, μπασκετικά, ηλικία, ειδικά για έναν αθλητή με το μπόι του, όμως έχει και δύο βασικά πλεονεκτήματα. Είναι «παιγμένος» στην Ευρωλίγκα στην οποία έχει φτάσει τα 336 παιχνίδια και ξέρει πολύ καλά τη φιλοσοφία και τα «θέλω» του Εργκίν Αταμάν, υπό τις οδηγίες του οποίου άλλωστε έκανε σχεδόν τα μισά από αυτά.
Ο 35χρονος σέντερ, ερχόμενος στην Ελλάδα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού πάντως, μπαίνει σε δύο πολύ ξεχωριστές λίστες του. Η μία είναι με βάση το ύψος του και η άλλη με βάση την εθνικότητα του. Οι δύο αυτές λίστες έχουν τόσα λίγα μέλη που αυτόματα κάνουν ξεχωριστή την παρουσία του.
Ο Κοχ μία κατηγορία, σχεδόν, μόνος του
Στο μακρινό καλοκαίρι του 1996, σε μία περίοδο έντονων ανακατατάξεων στον επαγγελματικό αθλητισμό λόγω της υπόθεσης «Μποσμάν», οι ελληνικές ομάδες άρπαξαν ευκαιρίες, έψαξαν και «λαχεία» και γενικά κινήθηκαν έντονα στην ευρωπαϊκή αγορά. Ο Παναθηναϊκός, που λίγους μήνες πριν είχε βάλει το πρώτο αστέρι στη φανέλα του, έβαλε στο ρόστερ του φτασμένους παίκτες.
Ο Ισπανός Φεράν Μαρτίνεθ, ο Βρετανός Τζον Αμίτσι, οι Αργεντινοί αλλά με ευρωπαϊκά διαβατήρια, Ούγκο Σκονοκίνι και Μαρτσέλο Νικόλα ήρθαν στην Ελλάδα εκμεταλλευόμενοι τον νόμο «Μποσμάν» όμως αυτός που μακροημέρευσε στα πράσινα ήταν άλλος. Ο Μίκαελ Κοχ μπορεί να θεωρηθεί ότι άνοιξε τον δρόμο και για τον Πλάις αφού ήταν ο πρώτος από τους μόλις τρεις, μέχρι τώρα, Γερμανούς που έπαιξαν για τον Παναθηναϊκό.
Ήρθε ως εν ενεργεία διεθνής με την Εθνική ομάδα της Γερμανίας, όντας 30 ετών και πέρασε πέντε χρόνια στα πράσινα (1996-2001). Έτσι είναι, ακόμη και σήμερα, ψηλά στις ιστορικές λίστες του όντας 3ος σε αγώνες (150), 11ος σε πόντους (869) και 13ος σε ασίστ (160) μεταξύ των ξένων του Παναθηναϊκού στο Πρωτάθλημα. Ο Μίκαελ Κοχ είναι μάλιστα ένας από τους μόλις τέσσερις ξένους στην ιστορία του ελληνικού Πρωταθλήματος που μέτρησε 150 τουλάχιστον παιχνίδια με μία ομάδα. Οι άλλοι, για την ιστορία, είναι οι Μάικ Μπατίστ (301 με τον Παναθηναϊκό), Τζέιμς Γκιστ (192 με τον Παναθηναϊκό) και Νίκολα Μιλουτίνοφ (150 με τον Ολυμπιακό).
Ο Μίκαελ Κοχ μπορεί να θεωρηθεί λοιπόν πρωτοπόρος για τα δεδομένα του Παναθηναϊκού. Ένα χρόνο μετά τη δική του άφιξη στην Αθήνα, οι «πράσινοι» έβαλαν έναν ακόμη Γερμανό στο ρόστερ τους αποκτώντας τον Σάσα Χούπμαν. Οι δύο Γερμανοί μάλιστα συνυπήρξαν στη διετία 1997-99. Η τελευταία φορά που ο Παναθηναϊκός είχε στη σύνθεση του αθλητή από τη Γερμανία ήταν η περίοδος 2005-06, με τον Πάτρικ Φέμερλινγκ να κλείνει αυτήν τη λίστα. Προσωρινά αφού την άνοιξε ξανά, σχεδόν 20 χρόνια μετά, ο Τίμπορ Πλάις.
Κοιτάζει στα μάτια μόνο τον Παπαγιάννη
Ο νέος σέντερ του Παναθηναϊκού βλέπει τον κόσμο από τα 2,18. Αυτό τον κάνει αυτόματα ξεχωριστό αφού ανεβαίνει στην κορυφή της λίστας των ψηλότερων παικτών στην ιστορία των «πράσινων». Δεν είναι μόνος του εκεί πάντως, αφού στο ίδιο μπόι «μετράται» και ο Γιώργος Παπαγιάννης.
Κοντά στον Πλάις και τον «Big Papa» είναι, από τους παίκτες που έπαιξαν στον Παναθηναϊκό, είναι άλλοι επτά που είχαν μπόι τουλάχιστον 2,15. Η συγκεκριμένη λίστα με την προσθήκη του Γερμανού, διαμορφώνεται ως εξής…
1.Γιώργος Παπαγιάννης 2,18μ
2.Τιμπόρ Πλάις 2,18μ
3.Στόγιαν Βράνκοβιτς 2,17μ
4.Σάσα Χούπμαν 2,17μ
5.Γιώργος Διαμαντάκος 2,17μ
6.Γκιόργκι Σερμαντίνι 2,17μ.
7.Αρτέμης Κούβαρης 2,16μ
8.Ανδρέας Γλυνιαδάκης 2,15μ.
9.Αλεξάντερ Μπαλτσερόφσκι 2,15μ.
Photo Credits Eurokinissi
