O assistant coach των Γκουανγκντόνγκ Σάουθερν Τάιγκερς, Νάκης Μουρατίδης, μίλησε στο EOK WebRadio για την πρόκληση της Κίνας και την απόφαση του να βρεθεί σε ένα διαφορετικό μπασκετικό περιβάλλον.
Μεταξύ άλλων, είπε:
Για την πρόταση στην Κίνα και την πρόκληση: «Η αλήθεια είναι ότι γενικά σαν άνθρωπος δεν βάζω μόνο το μπασκετικό κριτήριο, βάζω το κοινωνικό και το θέμα της εμπειρίας. Επειδή κάποια πράγματα στην χώρα μας ζορίζουν, ήθελα να γνωρίσω και έναν άλλο πολιτισμό πέρα από το μπασκετικό κομμάτι. Από την άλλη, στην ΑΕΚ ήμουν πολύ ευλογημένος διότι δούλεψα με πολύ σπουδαίους παίκτες, ξένους και Έλληνες. Η επόμενη ομάδα θα ήθελα να είναι και ωραία σαν εμπειρία και να έχει και ένα υψηλό επίπεδο παικτών. Έτσι ψάχτηκα στο εξωτερικό.
Η πρόταση ήρθε μέσω των Αμερικάνων ατζέντηδων και όταν είχα μιλήσει με τους ατζέντηδες είχαμε πει ότι θα ψάξουμε μια ομάδα με πίεση, να είναι ανταγωνιστική, γιατί και στην ΑΕΚ είχαμε πίεση, οπότε έλεγα να μην ξεσυνηθίσω. Η ομάδα αυτή έχει τα περισσότερα πρωταθλήματα στην Κίνα και γενικά έχει αρκετή πίεση. Έχει καλούς παίκτες. Το επίπεδο των ξένων είναι αρκετά καλό. Έτσι είπα το “ναι”. Δεν έχω υποχρεώσεις να με κρατούν πίσω, οπότε είπα “αν δεν το κάνω τώρα, πότε θα το κάνω;”».
Για το αν μίλησε με κάποιον ώστε να πάρει την απόφαση: «Αρχικά μίλησα με τον κόουτς Φαλέκα, με τον Κώστα Μάμαλη που έτυχε και οι δύο να είναι στην ΑΕΚ προηγουμένως. Έπειτα μίλησα με τον Ισίδωρο Κουτσό. Από παίκτες είχα μιλήσει με τον Δημήτρη Αγραβάνη και για άλλα πράγματα. Να με βοηθήσει με την επικοινωνία, να με βοηθήσει λίγο στην καθημερινότητα».
Για την «ταυτότητα» της ομάδας: «Η ομάδα είναι από τις πρώτες στο CBA. Το CBA μετρά φέτος 30 χρόνια λειτουργίας. Είναι η ομάδα με τους περισσότερους τίτλους, έχει 11 τίτλους και κάθε χρόνο, καλώς ή κακώς, έχουν αυτό το βάρος, ότι πρέπει να πάνε για πρωτάθλημα. Για παράδειγμα πέρσι είχαν βγει 3οι και θεωρήθηκε αποτυχία. Γενικά στηρίζει πολύ τους παίκτες που βγαίνουν από τις υποδομές. Είναι κάτι πολύ διαφορετικό σε σχέση με την Ευρώπη γενικότερα. Αυτό που μου έχει κάνει τρομερή εντύπωση εδώ είναι ότι υπάρχει μια συνέχεια και στηρίζονται πολύ σε αυτό το κομμάτι. Θα πάρουν έναν παίκτη από τα 18 και θα δουλέψουν πάνω του, θα στηριχτούν πάνω του».
Για την ανταπόκριση του κόσμου: «Όταν μίλησα εγώ με τους Αμερικάνους, μου έλεγαν “θα πας στους Λέικερς της Κίνας” και γελούσα. Η αλήθεια είναι ότι έχουν πάρα πολύ κόσμο σε όλη τη Κίνα. Είναι ότι έχουν και τα περισσότερα πρωταθλήματα, αλλά σε κάθε αεροδρόμιο πάντα έχουμε κόσμο. Κάθε φορά που τελειώνει η προπόνηση περιμένουν τους παίκτες έξω για κάποιο αυτόγραφο, για κάποια φωτογραφία. Κάποιες φορές είναι λίγο υπερβολικό. Βγαίνουν οι παίκτες από το αεροδρόμιο και κατευθείαν τους “κυνηγούν” για φωτογραφίες, για να υπογράψουν φανέλες. Το συνηθίζεις κάτι είναι και ωραίο. Έχουν διαφορετική οπαδική κουλτούρα προφανώς».
