Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους ήταν απογοητευμένος μετά την ήττα της Φενέρμπαχτσε από τον Παναθηναϊκό στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Λιθουανός τεχνικός εστίασε στην έλλειψη ενότητας των παικτών του και υπογράμμισε ότι έτσι δεν θα μπορούσε να κερδίσει η Φενέρ τους «πράσινους».
Αναλυτικά τα όσα είπε:
«Συγχαρητήρια στον Παναθηναϊκό και τον Εργκίν Αταμάν. Ήμασταν πολύ κακοί στην αρχή και ήμασταν ακόμη χειρότεροι πνευματικά. Δεν ήμασταν ενωμένοι, ήμασταν πιο ατομικοί. Παλέψαμε πιο σκληρά στο 3ο δεκάλεπτο και νομίζω ήμασταν καλύτεροι. Βελτιωθήκαμε και σε νούμερα, αλλά κάναμε παιδικά λάθη και χάσαμε κατοχές. Έτσι, χάσαμε τον έλεγχο του αγώνα. Η έλλειψη ενότητας της ομάδας με ανησυχεί περισσότερο από το να χάσεις τον αγώνα, γιατί όταν δεν είσαι ενωμένος, δεν έχεις καμία πιθανότητα να κερδίσεις.
Σε ό,τι αφορά το μπάσκετ, σκέφτηκα γιατί ο Παναθηναϊκός μπορεί να μας πιέσει και γιατί δεν μπορούμε να τον πιέσουμε εμείς. Ως ομάδα, πάντα μιλούσαν μεταξύ τους και πάντα επικοινωνούσαν. Ήμασταν σαν σε ξεχωριστές μονάδες. Ναι, μπορούμε να δικαιολογηθούμε σαν να είμαστε νέα ομάδα και έχουμε πολλούς νέους παίκτες, αλλά η ενότητα είναι πολύ σημαντική. Αρχίσαμε να παλεύουμε με ένα πολύ διαφορετικό παιχνίδι στο 3ο δεκάλεπτο, δεν ήμασταν τέλειοι, παλεύαμε και έτσι νικήσαμε την Αναντολού Εφές και τον Ολυμπιακό. Αλλά δεν μπορείς να νικήσεις τον προηγούμενο πρωταθλητή με αυτόν τον τρόπο εκτός και αν αγωνιστείς.
Αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε στο τμήμα εκμάθησης καθώς νέοι παίκτες έχουν ενταχθεί στην ομάδα. Πρέπει να προσαρμόσουμε τους παίκτες. Αν δείτε τους Μέλι και Σανλί, ήταν ήδη έτοιμοι, αλλά ο Μαριάνοβιτς και ο Μπιρτς είναι νέοι. Γι' αυτό μπορεί να μείνουμε λίγο πίσω. Δεν ανησυχώ πολύ για τις μπασκετικές λεπτομέρειες, αυτά είναι πράγματα που μπορούν να λυθούν. Με ανησυχεί περισσότερο να είμαι ομάδα και να μην έχω μαχητικό πνεύμα. Αυτά είναι πιο σημαντικά.
Φυσικά, πρέπει να μιλήσουμε για αυτά εσωτερικά. Δεν είναι μόνο να κάνεις κάποια πράγματα όταν όλα πάνε καλά. Μάλιστα στο 3ο και 4ο δεκάλεπτο η ομάδα ήταν μαζί, μιλούσαν μεταξύ τους, αλλά στα 2 πρώτα δεκάλεπτα ήταν όλοι σε ξεχωριστά σημεία και οι άνθρωποι στον πάγκο ήταν σε έναν διαφορετικό κόσμο».
