Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει για την ήττα του Παναθηναϊκού στη Μαδρίτη από τη Ρεάλ και το αρνητικό πρόσημο στη «διαβολοβδομάδα», αλλά και τις τεράστιες υπερβολές που ήδη γράφονται κι ακούγονται.
Ότι η Ελλάδα είναι η χώρα της υπερβολής είναι κάτι πολύ γνωστό σε οποιονδήποτε ακόμα κι από τα εφηβικά του χρόνια. Δεν αποτελεί η διαπίστωση αυτή κάποια μεγάλη ανακάλυψη. Εξάλλου μόνο υπερβολικές είναι οι αντιδράσεις από αυτοαποκαλούμενους «ειδικούς», «γνώστες» και μη, μετά τη χθεσινή ήττα των πρωταθλητών Ελλάδας κι Ευρώπης από την «πληγωμένη» Ρεάλ στην ισπανική πρωτεύουσα.
Τα όσα διαδραματίζονται στο πρώτο κομμάτι της σεζόν έως τώρα, θυμίζουν αρκετά το περσινό σενάριο. Και όταν είναι τόσο πρόσφατο, πραγματικά είναι απορίας άξιο τι είναι διατεθειμένοι να υποστηρίξουν ορισμένοι άνθρωποι για κάποια παραπάνω «κλικ», χωρίς να φοβούνται ότι θα εκτεθούν, από τη στιγμή που όλα ξεχνιούνται σύντομα.
Πέρσι η ομάδα του Εργκίν Αταμάν είχε ξεκινήσει με ρεκόρ 1-3 απογοητεύοντας και τι δεν είχε γραφτεί. Φέτος, η ήττα από την Παρί ήταν πράγματι «κακή», όμως μία ήττα -στο «σπίτι» της προπέρσινης πρωταθλήτριας Ευρώπης και περσινής φιναλιστ- με τέσσερις πόντους διαφορά έχει χαρακτηριστεί γκράντε αποτυχία, τη στιγμή που όλοι ξέρουν ότι αν για παράδειγμα πάρει το «τριφύλλι» ένα διπλό μέσα στην Κωνσταντινούπολη, οι ίδιοι άνθρωποι θα αποθεώνουν και θα κάνουν λόγο για «ομαδάρα».
Είτε λοιπόν ο Παναθηναϊκός είχε ρεκόρ 4-0, είτε 0-4, είτε το τωρινό 2-2, από τον Μάρτιο και μετά όλα αυτά δεν θα έχουν καμία σημασία. Αρκεί κανείς να αντιληφθεί ότι η Εφές του κόουτς Αταμάν της σεζόν 2021-22 ξεκίνησε τη χρονιά στην Ευρωλίγκα με 2-6 και στο τέλος πήρε το δεύτερο σερί τρόπαιό της, έχοντας τερματίσει έκτη στην κανονική περίοδο. Είναι απορίας άξιο τι θα συνέβαινε στην Ελλάδα αν οι «πράσινοι» είχαν έως τώρα ρεκόρ 4-5 σε όλες τις διοργανώσεις όπως η Ρεάλ.
Όλα αυτά δεν γράφονται για να πείσουν κάποιον ότι η πορεία των πρωταθλητών Ευρώπης μέχρι στιγμής είναι ικανοποιητική. Διότι δεν είναι. Τα «καμπανάκια» όμως δεν... ήχησαν με τη Ρεάλ στη Μαδρίτη όπου το «τριφύλλι» αρνήθηκε να παραδοθεί και τελικά έχασε με τέσσερις πόντους αγχώνοντας αρκετά τους γηπεδούχους. Είχαν ηχήσει στην Πυλαία και στο Παρίσι. Μην ξεχνάμε ότι αν είχε γίνει τελικά η ανατροπή χθες (17/10) βράδυ στο «Wizink Center», θα υπήρχαν -άνευ λόγου- διθυραμβικά σχόλια απ' όσους «πυροβολούν» αδιακρίτως σήμερα.
Τα μεγάλα «καράβια» συναντούν και μεγάλες «φουρτούνες» κι εφόσον υπάρχει η απαραίτητη πίστη στο πλάνο, δεν θα παίξουν κανένα ρόλο στην πορεία της σεζόν και στη συνέχεια της διαδικασίας, ακόμα κι ενδεχόμενες ήττες από τη Φενέρμπαχτσε και τον Ολυμπιακό την επόμενη εβδομάδα.
Ο Παναθηναϊκός ακόμα δεν έχει την απαραίτητη σκληράδα και θα ήταν αχρείαστο να την έχει μέσα Οκτωβρίου. Ακόμα δεν έχει βρει ξεκάθαρους ρόλους και χημεία και θα ήταν μπασκετικά παράλογο να συμβεί κάτι τέτοιο. Έχει όμως ταλέντο, βάθος και know how. Γι' αυτό το μόνο που πρέπει να κάνει είναι να συνεχίσει να δουλεύει με στόχο τη βελτίωση σε όλους τους τομείς.
Τα σημεία «κλειδιά» της ήττας ήταν η αμυντική αδυναμία και όπως έχουμε ξαναγράψει σε τούτη εδώ τη γωνία, καμία άμυνα δεν είναι καλή, εφόσον δεν συνδυαστεί από το αμυντικό ριμπάουντ. Και υπήρξαν στιγμές που το καλάθι της ελληνικής ομάδας «πολιορκήθηκε», κάτι που σήμαινε ότι αργά ή γρήγορα θα σκόραραν οι γηπεδούχοι.
Φυσικά ακόμα ο Τούρκος προπονητής ψάχνει τα κατάλληλα πρόσωπα και σχήματα, τα δίδυμα που ταιριάζουν και όχι μόνο. Κι εδώ έρχεται ακόμα ένα στοιχείο που επιβεβαιώνει όσα γράφτηκαν στις παραπάνω γραμμές. Ο τρίτος πιο σταθερός παίκτης των «πράσινων» στο ξεκίνημα της φετινής σεζόν είναι ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ. Πόσα άκουσε πέρσι ο Ισπανός; Άπειρα... Τώρα όλοι δείχνουν έτοιμοι να του «βγάλουν το καπέλο».
Εν κατακλείδι ο Παναθηναϊκός έχει πάρα πολλά να βελτιώσει, έχει πολλά να δουλέψει, έχει πολλά να προσέξει κι έχει μπροστά του ένα μέλλον γεμάτο ενδιαφέρον. Τι θα πετύχει ουδείς μπορεί να το ξέρει. Σίγουρα όμως θα πρέπει να διατηρηθούν τα «στεγανά» στο εσωτερικό του, να μην χαλάσει η περσινή συνταγή και να δουν όλοι ποια θα είναι η κατάληξη, καθώς οι προσωπικότητες και το ταλέντο υπάρχουν και μάλιστα... περισσεύουν.
ΥΓ: Ο κόσμος που ταξίδεψε με την ομάδα, παρά τις δύο ήττες, αποθέωσε τους πάντες στο αεροδρόμιο πριν την επιστροφή στην Αθήνα. Διότι το κριτήριο του κόσμου συνήθως είναι και το σωστό.
