Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει για το πρώτο παιχνίδι στο ανακαινισμένο ΟΑΚΑ και τη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Μπάγερν Μονάχου.
Δεν χωράει αμφιβολία ότι τον γύρο της Ευρώπης δεν κάνει από χθες (10/10) το βράδυ η -μάλλον αναμενόμενη- επικράτηση των πρωταθλητών Ευρώπης απέναντι στους Βαυαρούς -οι οποίοι πάντως στην πρεμιέρα είχαν σοκάρει τη Ρεάλ Μαδρίτης-. Ωστόσο στη Γηραιά Ήπειρο έχει γίνει θέμα συζήτησης τις τελευταίες ημέρες το νέο «παλάτι» των «πράσινων».
Πρόκειται για ένα γήπεδο «στολίδι» το οποίο πραγματικά αποτελεί ξεχωριστή εμπειρία να το επισκεφτεί κανείς, ανεξάρτητα από την ομάδα που υποστηρίζει. Δεδομένα υπάρχουν ορισμένες ατέλειες και κάποια πράγματα που πρέπει να διορθωθούν. Ωστόσο η πρόθεση για να... τελειοποιηθεί το νέο γήπεδο του «τριφυλλιού» υπάρχει από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, κάτι που σημαίνει ότι εντός του προσεχούς χρονικού διαστήματος όλα θα δουλεύουν «ρολόι».
Ο κόσμος το χάρηκε -όσο μπορούσε δηλαδή μετά το τραγικό συμβάν του θανάτου του Τζορτζ Μπάλντοκ που επισκίασε τα πάντα-, απόλαυσε τη νέα εντυπωσιακή όψη του ΟΑΚΑ, είδε κατά διαστήματα καλό μπάσκετ και πραγματικά έζησε μία βραδιά η οποία θα μνημονεύεται για πολλά χρόνια. Διότι στην ουσία αποτελεί το... πέρασμα του Παναθηναϊκού στην επόμενη πίστα. Κι ακόμα υπάρχουν πολλά που θα γίνουν προς αυτήν την κατεύθυνση.
Στο αγωνιστικό σκέλος, από το πρώτο δευτερόλεπτο φάνηκε ότι οι γηπεδούχοι είχαν διάθεση να παίξουν άμυνα. Με τον αεικίνητο Οσμάν να τρέχει σαν... παλαβός, από νωρίς το σύνολο του Εργκίν Αταμάν πήρε ένα προβάδισμα.
Απειλήθηκε μόνο όταν χαλάρωσε πολύ περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε και οι 19 πόντοι έγιναν πέντε στο ξεκίνημα της τελευταίας περιόδου. Δικαίως οι Βαυαροί πίστεψαν ότι θα μπορούσαν να κάνουν τη «ζημιά» όμως η ποιοτική διαφορά ήταν μεγάλη για να συμβεί κάτι τέτοιο και το «τριφύλλι»... χάιδεψε λίγο το γκάζι και εξαφανίστηκε οριστικά και αμετάκλητα. Ωστόσο ήταν ένα «καμπανάκι» και δεν θα πρέπει να συμβαίνει, έστω κι αν πάντοτε δεν πρέπει κανείς να ξεχνάει ότι οι αθλητές είναι άνθρωποι και όχι «ρομπότ» και ότι παίζουν και οι αντίπαλες ομάδες και μάλιστα σχεδόν όλες είναι πολύ υψηλού επιπέδου.
Τα βλέμματα πάντως τράβηξαν το βράδυ της Πέμπτης (10/10) οι τρεις καινούριοι και δύο «παλιοί». Ο Τσεντί Οσμάν είναι ένας φόργουορντ που μπορεί να προσφέρει σε πολλούς τομείς και μπορεί κάποιος να πει ότι δεν κάνει κάτι τέλεια όμως κάνει πολλά πράγματα καλά στο παρκέ.
Ο Ομέρ Γιούρτσεβεν αποτελεί σίγουρα πολυτέλεια για τη θέση του δεύτερου σέντερ, αν σκεφτεί κανείς ότι πέρσι συνήθως ο Όλεκ Μπαλτσερόφσκι δεν έπαιζε παρά ελάχιστα. Και τέλος ο Λορέντζο Μπράουν ακόμα δεν έχει βρει το... χέρι του όμως είχε τη συνηθισμένη προσφορά του σε σκοράρισμα (9π.), δημιουργία (5 ασ.) και άμυνα (3 κλ.), με μοναδικό ψεγάδι τα τρία λάθη.
Όσο για τις σταθερές αξίες, ο Κέντρικ Ναν δεν κέρδισε τις εντυπώσεις για τους 17 πόντους που σημείωσε αλλά για τις επτά ασίστ που μοίρασε, καθώς θα είναι πολύ μεγάλο προτέρημα του Αμερικανού, αν βγάζει σωστά την μπάλα από τα χέρια του, μια και αυτόματα θα δημιουργούνται ευκαιρίες για επίθεση, με την αντίπαλη άμυνα σε ανισορροπία και ενδεχομένως εύκολοι πόντοι.
Ωστόσο οι δύο κορυφαίοι του Παναθηναϊκού ήταν ο Ματίας Λεσόρ και ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ. Ακόμα και πρόσφατα «ειδικοί» εξέφραζαν την άποψη ότι ο Γάλλος δεν είναι ο καλύτερος σέντερ της EuroLeague. Και ότι για παράδειγμα ο Πουαριέ είναι ανώτερος. Ο «καθρέφτης» του γηπέδου μαρτυρά ότι ο Λεσόρ δεν έχει πολλούς αντιπάλους στα μέτρα του και δεν αποκλείεται αν παίζει λιγότερο από πέρσι να είναι ακόμα πιο αποτελεσματικός.
Από την άλλη ο Ισπανός πάουερ φόργουορντ είναι πλέον ξεκάθαρα ο άνθρωπος που θα παίρνει συνήθως τα «βαριά» λεπτά στο «4». Δικαίως. Ελίτ αμυντικός, ελίτ ριμπάουντερ ήταν και πέρσι. Αν φέτος σταθεροποιήσει σ' ένα καλό ποσοστό το μακρινό σουτ -με δεδομένες τις ελεύθερες ματιές που θα έχει προς το αντίπαλο καλάθι-, τότε θα εκτοξεύσει ακόμα περισσότερο την ήδη τεράστια προσφορά του στην ομάδα του κόουτς Αταμάν. Αν κάποιος δεν βρέθηκε σε καλό βράδυ, αυτός δεν ήταν άλλος από τον Κώστα Σλούκα, με τον έμπειρο γκαρντ εδώ και χρόνια να μπαίνει σιγά-σιγά στη σεζόν και να είναι στην κατάσταση που πρέπει όταν κρίνονται οι σπουδαίοι τίτλοι, κάτι που έκανε πέρσι για παράδειγμα όταν κι αναδείχθηκε MVP του Final 4.
Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στην ενέργεια που έδωσε ο κόσμος στην ομάδα και το γιορτινό κλίμα που υπήρχε. Θέμα ενέργειας συχνά πυκνά είναι και τα ριμπάουντ όπου μετά την ήττα στον συγκεκριμένο τομέα από την Άλμπα Βερολίνου, απέναντι στην Μπάγερν στήθηκε «πάρτι» κι έκανε πιο απλά τα πράγματα.
Το πρόγραμμα πάντως δεν αφήνει περιθώρια για εφησυχασμό. Μόλις αύριο (12/10) ακολουθεί το εκτός έδρας παιχνίδι στο «Παλατάκι» με τον ΠΑΟΚ και στη συνέχεια η πρώτη «διαβολοβδομάδα» με τους αγώνες απέναντι σε Παρί (15/10) στη Γαλλία και Ρεάλ Μαδρίτης στην Ισπανία (17/10). Το πιο σημαντικό θα είναι ακόμα και στις ήττες που σίγουρα θα έρθουν αργά ή γρήγορα, η ομάδα να συνεχίσει τη διαδικασία της εξέλιξής της. Και τότε όλα θα πάρουν τον δρόμο τους.
